Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 17 września 2019 r.

Sąd Okręgowy w Bydgoszczy VI Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący Sędzia Janusz Madej

Protokolant st. sekr. sądowy Dorota Hańc

po rozpoznaniu w dniu 17 września 2019 r. w Bydgoszczy na rozprawie

odwołania: P. O.

od decyzji : Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w B.

z dnia 5 listopada 2018 r., znak: (...)

w sprawie: P. O.

przeciwko: Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w B.

o rentę z tytułu niezdolności do pracy

oddala odwołanie.

Na oryginale właściwy podpis.

VI U 2547/18

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 5 listopada 2018 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w B. po rozpoznaniu wniosku P. O. z dnia 28 sierpnia 2018 r. odmówił wnioskodawcy prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy od 1 października 2018 r. W uzasadnieniu tej decyzji organ rentowy wskazał, iż orzeczeniem z dnia 31 października 2018 r. komisja lekarska ZUS orzekła, że nie jest..., że ubezpieczony wnioskodawca nie jest niezdolny do pracy. Wobec powyższego organ rentowy odmówił przyznania świadczenia powołując się na art. 57 i art. 107 Ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, Dz.U. z 2018 r. poz. 1270. Odwołanie od tej decyzji wniósł ubezpieczony P. O. domagając się uchylenia zaskarżonej decyzji i przyznania mu prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy od 1 października 2018 r. Ubezpieczony wnosił o przeprowadzenie dowodów z zeznań świadków, a w uzasadnieniu swojego odwołania wskazał, iż w okresie od 1 marca 1999 r. do 30 września 2018 r. nieprzerwanie był uznany za częściowo niezdolnego do pracy i otrzymywał rentę. Ubezpieczony wskazywał, że nie zgadza się z zaskarżoną decyzją, gdyż nic nie zmieniło się w jego stanie zdrowia. Ubezpieczony podnosił, że już jako dziecko miał problemy zdrowotne. W 1994 r. ukończył szkołę zasadniczą zawodową specjalną w R. [f 00:06:14.792] w zawodzie ślusarz-mechanik i w tym też roku doznał poważnego wypadku przy pracy - uszkodzeniu uległo lewe przedramię. Rentę..., ubezpieczony wskazywał, że rentę otrzymywał przez 19,5 roku i w tym czasie nie nastąpiła żadna pozytywna poprawa jego stanu zdrowia. Ubezpieczony wskazywał, że od zawsze miał problemy z przyswajaniem wiedzy, nie nadaje się do pracy biurowej, nigdy takiej pracy nie wykonywał. W wyuczonym zawodzie też nie mógł pracować ze względu na uraz ręki, którego doznał w 1994 r. i, który to uraz uniemożliwia mu w jego ocenie jakąkolwiek pracę fizyczną. Ręka nie jest w pełni sprawna, okresowo powstały ropiejące rany. Próbował..., ubezpieczony wskazywał, że próbował pracować przy sadzeniu drzewek w sadzie, ale to się nie udało, gdyż nie jest w stanie operować swobodnie uszkodzoną ręką. Ubezpieczony wnosił także o przeprowadzenie dowodu z opinii biegłych lekarzy specjalistów z dziedziny psychiatrii, neurologii i ortopedii na okoliczność braku jego zdolności do pracy. W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wnosił o oddalenie odwołania powołując argumentację przedstawioną w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji. Sąd Okręgowy ustalił i rozważył co następuje. Ubezpieczony P. O. w okresie od 1 marca 1999 r. do 30 września 2018 r. uprawniony był do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy. W dniu 28 sierpnia 2018 r. złożył on wniosek o przyznanie mu renty na dalszy okres. Orzeczeniem z dnia 18 października 2018 r. lekarz orzecznik ZUS ustalił, iż ubezpieczony nie jest niezdolny do pracy, a po rozpoznaniu sprzeciwu od tego orzeczenia komisja lekarska ZUS orzeczeniem z dnia 31 października 2018 r. także ustaliła, iż ubezpieczony nie jest niezdolny do pracy. Orzeczenie komisji lekarskiej ZUS stanowiło podstawę dla organu rentowego do wydania zaskarżonej decyzji odmownej. W celu zweryfikowania stanowiska organu rentowego opartego na orzeczeniu komisji lekarskiej ZUS, Sąd dopuścił dowody z opinii biegłych sądowych: ortopedy, psychiatry, psychologa i neurologa, albowiem rozstrzygnięcie sporu wymagało zasięgnięcia przez Sąd wiadomości specjalnych z zakresu medycyny w kwestii ustalenia czy ubezpieczony jest czy też nie jest niezdolny do pracy. W opinii z dnia 27 lutego 2019 r. specjalista chirurgii urazowej i ortopedii (opinia karta 17-18 akt sprawy) rozpoznał u ubezpieczonego stan po wieloodłamowym złamaniu przedramienia lewego oraz amputacji paliczków dystalnych palców 3 i 4 ręki lewej z chwytem dobrym. Odpowiadając na pytania Sądu postawione w postanowieniu dowodowym biegły ten wskazał, że na podstawie dokumentacji medycznej i badania przedmiotowego i podmiotowego badany..., ustalił, iż badany z przyczyn ortopedycznych nie jest niezdolny do pracy. W badaniu..., biegły wskazał, że w badaniu orzeczniczym z dnia 21 września 2015 r. nie stwierdzono niezdolności do pracy z przyczyn ortopedycznych. W badaniach orzeczniczych sądowo-lekarskich z 21 września 2015 r. nie stwierdzono zaburzeń funkcjonalnych narządu ruchu badanego, niewielkie ograniczenie ruchomości w stawie łokciowym lewym, ograniczenie supinacji nie uzasadniają uznania ubezpieczonego za niezdolnego do pracy. Biegły zgodził się z orzeczeniem lekarza orzecznika i komisji lekarskiej ZUS wskazując, iż stopień dysfunkcji narządu ruchu nie powoduje niezdolności do pracy ubezpieczonego. Z kolei biegli sądowi neurolog, psycholog i psychiatra, bo we wspólnej opinii z dnia 30 maja 2019 r. (karta 28-29 akt sprawy) rozpoznali u ubezpieczonego następujące schorzenia: stan po przebytym wieloodłamowym złamaniu przedramienia lewego oraz pourazowej amputacji paliczków dystalnych palców 3 i 4 ręki lewej, zespół zależności alkoholowej oraz padaczka w wywiadzie, upośledzenie umysłowe lekkie, ograniczenie organiczne..., organiczne zaburzenia osobowości. Po przeprowadzonych badaniach sądowo-lekarskich i zapoznaniu się z dokumentacją znajdującą się w aktach sprawy i dostarczoną przez ubezpieczonego biegli ustalili, że stan zdrowia ubezpieczonego nie czyni go obecnie długotrwale niezdolnym do pracy. Biegli wskazali, że istniejące u orzekanego schorzenia w postaci stanu po przebytym wieloodłamowym złamaniu przedramienia lewego oraz pourazowej amputacji paliczków dystalnych palców 3 i 4 ręki lewej, zespołu zależności alkoholowej oraz padaczki w wywiadzie, upośledzenia umysłowego lekkiego, organicznych zaburzeń osobowości w aktualnym stadium zaawansowania nie powodują u ubezpieczonego istotnego upośledzenia sprawności psychofizycznej i zdolności do zatrudnienia. Powyższe schorzenia..., biegli wskazali, że powyższe schorzenia w okresie zaostrzenia mogą powodować takie dolegliwości, jak podaje orzekany podczas zbierania wywiadu i z tego powodu konieczne może być czasowe odsunięcie go od pracy, natomiast wskazane jest utrzymanie abstynencji od alkoholu. Biegli podkreślili, że w przypadku ubezpieczonego w trakcie odbywania kary w Zakładzie Karnym przebył on kurację odwykową, co z kolei wpłynęło również na leczenie padaczki. Orzekany podał, iż mimo odstawienia leków przeciwpadaczkowych, napady padaczkowe ustąpiły i, jak stwierdził: ostatni napad padaczkowy miał miejsce przed około 9 laty. W swoich wnioskach, w swoich wnioskach końcowych biegli wskazali, iż badany jest zdolny do pracy i zgodzili się z orzeczeniem komisji lekarskiej ZUS z dnia 31 października, podając, że stan zdrowia ubezpieczonego uległ poprawie w postaci ustąpienia napadów padaczkowych w przebiegu utrzymywania długotrwałej abstynencji od alkoholu. Dokonując oceny zebranego w sprawie materiału dowodowego Sąd Okręgowy wskazuje, iż w jego ocenie zebrane w sprawie dowody z opinii biegłych mają taką moc dowodową i wiarygodność, iż pozwalały na dokonanie istotnych dla rozstrzygnięcia sporu ustaleń. W pierwszej kolejności wskazać należy, iż strony nie zgłosiły zastrzeżeń do opinii biegłych sądowych w wyznaczonym przez Sąd terminie. Sąd w tej sytuacji nie znalazł podstaw do kwestionowania z urzędu tych dowodów, tym bardziej, iż biegli sądowi wydali swoją opinię na podstawie posiadanej specjalistycznej wiedzy medycznej z tych dziedzin medycyny, które są adekwatne do schorzeń, na które cierpi ubezpieczony. O braku aktualnie niezdolności do pracy ubezpieczonego orzekł zarówno specjalista ortopeda, jak i zespół biegłych oceniając pozostałe schorzenia ubezpieczonego. Biegli w sposób logiczny uzasadnili swoje stanowisko co do stwierdzenia zdolności do pracy ubezpieczonego i poprawy jego stanu zdrowia. W szczególności wskazać tutaj należy na ten fragment opinii biegłych sądowych z dnia 30 maja 2019 r., w której podkreślili, że mimo odstawienia leków przeciwpadaczkowych napady padaczkowe ustąpiły, a ostatni napad padaczkowy ubezpieczonego miał miejsce około 9 lat temu. Jeśli chodzi o opinię biegłego ortopedy, to wskazał on w swojej opinii, że u ubezpieczonego w związku z rozpoznanym u niego urazem w postaci wieloodłamowego złamania przedramienia lewego oraz amputacji paliczków dystalnych palców 3 i 4 ręki lewej, występuje dobry chwyt, a ograniczenie ruchomości w stawie łokciowym lewym - ograniczenie supinacji jest niewielkie i nie uzasadnia uznania ubezpieczonego za niezdolnego do pracy. Oceniając ten materiał dowodowy Sąd Okręgowy wskazuje także, iż w opisie badania biegłego psychiatry wskazano, że stan psychiczny ubezpieczonego jest świadomy, zorientowany prawidłowo, nastrój obojętny, napęd w normie, spokojny bez cech psychozy i zagrożenia suicydalnego, intelekt nieco obniżony, wypowiedzi w płaszczyźnie pytań, ubezpieczony nie ujawnia lęku patologicznego. W tej sytuacji Sąd nie dopatrzył się żadnych możliwości kontynuowania z urzędu postępowania dowodowego, a w szczególności powód - osoba zainteresowana w sprawie nie podnosiła zastrzeżeń do tych opinii w wyznaczonym przez Sąd terminie, zatem Sąd przyjął, że ubezpieczony zgadza się ze stanowiskiem biegłych sądowych o braku jego niezdolności do pracy. Pamiętać przy tym należy, iż stan zdrowia jest..., danej osoby jest procesem dynamicznym, ulegającym zmianie w czasie. Nie jest to proces statyczny, na podstawie którego można by uznać, że skoro w jakimś nawet dłuższym przedziale czasowym ktoś korzystał ze świadczenia rentowego z tytułu niezdolności do pracy, to po okresie pobierania tych świadczeń stan zdrowia ubezpieczonego nie może się poprawić tak, jak było w przypadku ubezpieczonego, o czym orzekli biegli sądowi. Dokonując subsumcji zebranego w sprawie materiału dowodowego..., dokonując subsumcji właściwych przepisów prawa materialnego do ustalonego w sprawie stanu faktycznego Sąd Okręgowy wskazuje w pierwszej kolejności, iż zgodnie z art. 57 ust. 1 Ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, tekst jednolity Dz.U. z 2018 r. poz. 1270 - warunkiem przyznania renty na podstawie przepisów Ustawy - warunkiem koniecznym jest istnienie u osoby starającej się o świadczenie niezdolności do pracy stanowi o tym wprost art. 57 ust. 1 pkt. 1 powołanej Ustawy. Zatem, skoro postępowanie dowodowe wykazało, iż ubezpieczony nie jest niezdolny do pracy, a stan jego zdrowia uległ poprawie, to Sąd Okręgowy nie mógł przyznać dochodzonego świadczenia i na podstawie art. 477 ze znaczkiem 14 § 1 k.p.c. w związku z powołanym art. 67 Ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych oddalił odwołanie.