Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 11 lutego 2021 roku

Sąd Rejonowy Szczecin – Centrum w Szczecinie, Wydział XI Gospodarczy

w składzie:

Przewodniczący: Sędzia Sądu Rejonowego Mariusz Zawicki

Protokolant: Paulina Lebowska

po rozpoznaniu w dniu 18 stycznia 2021 roku w Szczecinie

na rozprawie

sprawy z powództwa A. P. i M. S.

przeciwko A. D.

o zapłatę

1.  zasądza od pozwanego solidarnie na rzecz powodów kwotę 34.133 (trzydzieści cztery tysiące sto trzydzieści trzy) złote i 58 (pięćdziesiąt osiem) groszy z odsetkami ustawowymi za opóźnienie w transakcjach handlowych od kwot i dat:

a.  16.347,60 złotych od dnia 8 grudnia 2017 roku;

b.  17.785,98 złotych od dnia 23 grudnia 2017 roku;

2.  oddala powództwo w pozostałym zakresie;

3.  nakazuje pobrać od powodów solidarnie na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego Szczecin – Centrum w Szczecinie kwotę 207 (dwieście siedem) złotych tytułem nieuiszczonych kosztów postępowania;

4.  nakazuje pobrać od pozwanego na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego Szczecin – Centrum w Szczecinie kwotę 460 (czterysta sześćdziesiąt) złotych i 73 (siedemdziesiąt trzy) grosze tytułem nieuiszczonych kosztów postępowania.

5.  zasądza od pozwanej solidarnie na rzecz powodów kwotę 2.371 (dwa tysiące trzysta siedemdziesiąt jeden) złotych i 74 (siedemdziesiąt cztery) grosze tytułem zwrotu kosztów procesu.

Sygnatura akt: XI GC 1740/19

Sprawa rozpoznana w postepowaniu zwykłym

UZASADNIENIE

Powodowie A. P. i Machał S. złożyli pozew przeciwko A. D. o zapłatę kwoty 49.119,99 złotych z odsetkami od kwot i dat wskazanych w pozwie. Wnieśli o zasądzenie od pozwanej, na ich rzecz, kosztów procesu.

W uzasadnieniu pisma wskazali, że w dniu 11 września 2017 roku pozwana i powodowie zawarli umowę o dostarczenie przez powodów i montaż wanny fińskiej oraz wykonanie sauny. Umówiona kwota wynagrodzenia wyniosła 61.399,99 złotych, z czego 67% kwoty a więc 41.000 złotych wynosić miały koszty związane z sauną, zaś 33% czyli 20.399,99 złotych związane z wanną. Pozwana uiściła zadatek 12.280 złotych a pozostała część ceny miała zostać zapłacona najpóźniej w dniu rozpoczęcia prac. Pozostałej części ceny pozwana nie zapłaciła. Nie zgłaszała zastrzeżeń co do wanny fińskiej, zgłaszała liczne uwagi co do sauny. Powodowie odnosili się do zastrzeżeń, część z nich według nich była niezasadna, w zakresie części z nich proponowali nieodpłatne ich usunięcie w innym zaś zakresie usunięcie odpłatne, kiedy nie uważali, że wystąpiła wada.

Powodowie zaliczyli zadatek w kwocie 12.280 złotych w części 67% na saunę i 33% na wannę. Powodowie wskazali, że pozwana złożyła oświadczenie o odstąpieniu od umowy, które jednak pozbawione było podstaw faktycznych i prawnych.

W sprawie wydano nakaz zapłaty (karta 63).

W sprzeciwie od nakazu zapłaty (karta 68) pozwana wniosła o oddalenie powództwa i zasądzenie od pozwanych, solidarnie na jej rzecz kosztów procesu. Wniosła również o przeprowadzenie dowodu z opinii biegłego.

W uzasadnieniu pisma pozwana wskazała, że złożyła pozew przeciwko powodom o przywrócenie stanu zgodnego z prawem i zaniechanie naruszeń przez rozbiórkę spornej sauny. Pozwana wskazała, że obiektu nie odebrano ponieważ wykonany został w sposób wadliwy. Zaprzeczyła aby miała zapłacić pozostałą część ceny w dniu rozpoczęcia prac. Przyznała, że powodowi chcieli dokonać części poprawek nieodpłatnie a części odpłatnie. Nie zgodziła się a tym aby powodowie mieli utrudnioną możliwość w dostępnie do obiektu celem dokonania jego poprawek. Powódka wskazała, że sauna nie nadaje się do użytku. Pozwana wskazała, że nie miała zastrzeżeń co do wanny fińskiej wnosiła więc o zaliczenie całego zadatku na poczet tego elementu i skorygowanie faktury VAT za czym miała pójść zapłata brakującej kwoty. Wskazała, że powodowie nie wykonali umowy co skutkowało odstąpieniem od umowy.

W piśmie z dnia 19 czerwca 2018 roku (karta 86) powodowie zaprzeczyli aby mieli swobodny dostęp do nieruchomości pozwanej. Wskazali że zamieszkuje ona pod innym adresem aniżeli miejsce gdzie posadowiona jest sauna. Saunę wzniesiono na terenie ogrodzonym. Powodowie nie mogli przyjechać w dowolnym momencie i wymagało to współdziałania pozwanej. Powodowie zakwestionowali prywatną opinię zleconą przez pozwaną. Wskazali, że pozwana sama wybrała materiał na budowę obiektu.

W toku postępowania strony podtrzymały swoje stanowiska.

Pozwana w zakreślonym jej terminie nie uiściła zaliczki na poczet opinii biegłego.

W sprawie wydano wyrok (karta 146).

Na skutek apelacji pozwanej, Sąd Okręgowy w Szczecinie wyrokiem z dnia 15 listopada 2019 roku w sprawie VIII Ga 352/19 uchylił wyrok i przekazał sprawę do ponownego rozpoznania, pozostawiając sądowi I instancji rozstrzygnięcie o kosztach postępowania apelacyjnego. Zgodnie z art. 386 § 6 k.p.c. należało przeprowadzić dowód z opinii biegłego.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

A. P. i M. S. oraz A. D. są przedsiębiorcami.

Niesporne.

W dniu 11 września 2017 roku A. D. (zamawiający) zawarła z A. P. i M. S. (dostawca) umowę na dostarczenie i montaż wanny fińskiej oraz wykonanie sauny. Za wykonanie umowy dostawca miał otrzymać wynagrodzenie w kwocie 61.399,99 złotych brutto przy czym 67% ceny stanowił koszt sauny a zatem kwotę 41.000 złotych, zaś 33% ceny stanowić miał koszt wanny a zatem kwotę 20.399,99 złotych.

Zamawiająca uiściła zadatek w kwocie 12.280 złotych. Strony umówiły się, że pozostała część ceny miała zostać uiszczona najpóźniej w dniu rozpoczęcia prac (pkt 4 zamówienia). Strony umówiły się, że realizacja nastąpi do 9 tygodni od dnia złożenia zamówienia. Strony umówiły się, że do budowy sauny wykorzystany będzie świerk skandynawski. Zamówienie obejmowało wybór wyposażenia sauny i wybór rodzaju montowanego pieca.

Dowód:

- zamówienie, karta 12;

- faktura, karta 13;

- faktura zaliczkowa, karta 14;

- faktura rozliczeniowa, karta 15;

- faktura korekta, karta 16 – 18;

- faktury, karta 19-20;

- zeznania powoda M. S., karta 115-116, oraz protokół CD;

Zamówiona wanna fińska została zamontowana a co do sposobu, terminu wykonania umowy w tym zakresie A. D. nie zgłaszała uwag. Obiekt sauny został fizycznie posadowiony na działce A. D..

Niesporne a ponadto dowód:

- fotografie, karta 90 płyta CD;

- zeznania świadka A. O., karta 115 oraz protokół CD;

- zeznania świadka M. D., karta 115 oraz protokół CD;

- zeznania powoda M. S., karta 115-116, oraz protokół CD;

Po wykonaniu obiektu sauny A. D. rozpoczęła zgłaszać wykonawcom liczne uwagi i zastrzeżenia. Po pewnym czasie wystąpiła z żądaniem rozebrania tego obiektu i wybudowania go na nowo. W obszernej korespondencji stron wykonawcy odnosili się do każdej z uwag. Co do części uwag wskazywali, że są one niezasadne, przy części wskazywali, że uwagi nie stanowią usterek lecz zmiany, które są w stanie wykonać odpłatnie, wreszcie co do części z uwag wskazywali, że są w stanie jej poprawić w umówionym przez strony terminie. Mimo szerokiej korespondencji wykonawcom nie udało się otrzymać zgody na poprawki w konkretnym czasie. Wykonawcy odnosili się do wszystkich uwag zgłaszanych prze zamawiającą.

Dowód:

- korespondencja e mail, karta 21-34;

- pisma, karta 35, 36, 38, 39;

- pismo, karta 57;

- zeznania świadka A. O., karta 115 oraz protokół CD;

- zeznania świadka M. D., karta 115 oraz protokół CD;

- zeznania powoda M. S., karta 115-116, oraz protokół CD;

- zeznania pozwanej A. D., karta 116, oraz protokołów CD;

- zeznania świadka A. B., karta 140 – 141, oraz protokół CD;

- zeznania powoda A. P., karta 141 – 143, oraz protokół CD;

Wykonawcy wzywali zamawiającą do zapłaty. Wezwana odmówiła zapłaty.

Dowód:

- wezwanie, karta 40;

- odpowiedź, karta 56;

A. D. zleciła A. B. sporządzenie ekspertyzy technicznej przedmiotowej sauny. W opinii wskazano na szereg usterek sauny.

Dowód:

- pismo, karta 43;

- prywatna opinia, karta 44- 47;

- zeznania pozwanej A. D., karta 116, oraz protokołów CD;

- zeznania świadka A. B., karta 140 – 141, oraz protokół CD;

Istnieją wytyczne dotyczące wymagań sanitarno – higienicznych dla saun wypracowane przez (...) Instytut (...) z 2016 roku.

Dowód:

- wytyczne, karta 48 – 55;

Pismem z dnia 13 lutego 2018 roku zamawiająca oświadczyła, że odstępuje od przedmiotowej umowy, wskazując że ma to miejsce z uwagi na niedokonanie napraw sauny przez wykonawców. Według odstępującej sauna została wykonana wadliwie i nie nadaje się do użytku. Jednocześnie wniesiono o demontaż i „zabór” powstałego obiektu. Odstępująca przedstawiła również żądania co do sposobu odpowiedniego zaliczenia złożonego przez nią zadatku.

Zamawiający odnieśli się do zarzutów pisma odstępującej, nie wyrazili zgody na odstąpienie od umowy.

Dowód:

- pismo, karta 60;

- odpowiedź, karta 61;

- e-mail, karta 75-76;

- zeznania powoda A. P., karta 141 – 143, oraz protokół CD;

Przed Sądem Rejonowym Szczecin – Centrum w Szczecinie toczy się postępowanie z powództwa A. D. przeciwko M. S. i A. P. o przywrócenie stanu zgodnego z prawem i zaniechanie naruszeń przez nakazanie pozwanym rozbiórki sauny posadowionej na nieruchomości powódki.

Niesporne a ponadto dowód:

- odpis pozwu, karta 77-81;

Nie istnieje legalna definicja sauny ogrodowej w polskim ustawodawstwie. Sauna ogrodowa nie jest budynkiem. Wobec powyższego nie maja względem tego obiektu zastosowania przepisy techniczno – budowlane określone w rozporządzeniu w sprawie warunków technicznych jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie. W obiekcie istnieją następujące wady:

1.  wykonanie w okładziny ściennej - boazerii z desek zażywiczonych, zawierających dużą ilość sęków. Drewno nie zostało należycie wysuszone (posiadło zbyt dużą wilgotność w trakcie montażu), co przejawia się występującymi szczelinami między deskami. Deski nienależycie oszlifowane. Zgodnie z zasadami wiedzy technicznej ściany sauny powinny być wyłożone materiałami nienagrzewającymi się do wysokiej temperatury, zapewniającymi izolację termiczną oraz sprawne pochłanianie wilgoci. W tym celu wykorzystuje się drewno świerku skandynawskiego, jodły kanadyjskiej, osiki lub cedru, bo drewno tych gatunków nie zawiera dużej ilości żywicy i nie ma zbyt wielu sęków. Drewno winno być wysuszone, jak również winno być dobrej jakości, ponieważ wykluczone jest stosowanie drewna impregnowanego przy użyciu jakichkolwiek środków chemicznych, podobnie jak stosowanie powłok lakierniczych;

2.  niestarannie spasowane i zamontowane drewniane profile narożne oraz profile wykończeniowe wewnętrznych ościeży okiennych. Istnieje pęknięcie wzdłużne deski boazeryjnej;

3.  utrudnione otwieranie drzwi na skutek ocierania skrzydła ze szkła o podłogę;

4.  brak zabezpieczenia pieca przed przypadkowym dotknięciem przez osoby korzystające z sauny;

5.  widoczne liczne niedomalowania desek elewacyjnych powstałe w miejscu odkształceń desek elewacyjnych i wysuwania połączeń pióro-wpust;

6.  nienależyty montaż profili wykończeniowych zewnętrznych ościeży okiennych, ponadto na skutek wysychania drewna o zbyt dużej wilgotności rozszerzeniu uległo miejsce łączenia ww. profili z ramą okienną wypełnioną materiałem elastycznym (silikonem);

7.  pęknięcia profili wykończeniowych zewnętrznych ościeży okiennych w miejscu montażu łączników mechanicznych (wkrętów);

8.  odkształcenie (zwichrowanie) paneli żaluzjowych osłaniających taras,

9.  wykonanie paneli żaluzjowych z listew sękatych, co skutkuje pęknięciem elementów poprzecznych;

10.  niechlujny montaż elementów attykowych z płyty z termoutwardzalnych laminatów (...), elementy odkształcone, niepołączone trwale między sobą, „odchodzące” od stropodachu. Brak zachowania liniowości elementów attykowych spowodowany jest brakiem stosownej konstrukcji wzmacniającej;

11.  wykonanie elewacji z desek zażywiczonych;

12.  nienależycie przygotowane elementy drewniane (słupy) przed malowaniem, drewno nie oszlifowane;

13.  nienależyte mocowanie pokrycia dachowego z papy do poszycia z płyty (...).

Budynki o konstrukcji szkieletowej (tzw. kanadyjskiej) powinny być posadowione na fundamencie w taki sposób, aby odległość dolnej części elewacji drewnianej, do poziomu gruntu wynosiła nie mniej niż 20 cm. Oznacza to, iż fundament, na którym opiera się belki podłogi parteru za pośrednictwem podwaliny, osłonięte elewacją drewnianą, powinien być wyniesiony co najmniej wskazane 20 cm ponad poziom gruntu. Natomiast zgodnie z zasadami wiedzy technicznej, w przypadku podłoży gładkich, np. płytki chodnikowe, odległość desek elewacyjnych od podłoża powinna wynosić min. 30 cm dla elewacji pionowych i min. 15 cm dla elewacji poziomych. Odległość tę można zmniejszyć do min. 15 cm dla elewacji pionowych i min. 5 cm dla elewacji poziomych w przypadku wykonania wokół budynku opaski żwirowej o szer. min. 20 cm. Zróżnicowanie to wynika z faktu, iż dolna część deskowania pionowego przy niskich cokołach łatwo ulega zniszczeniu, co pociąga za sobą konieczność wymiany całego deskowania. Przy deskowaniu poziomym zniszczone deski można łatwo wymienić. Montaż desek do poziomu terenu naraża elewację na szybszą destrukcję przez działanie śniegu i wód opadowych. W świetle powyższego zasadnym jest aby obiekt sauny był wyniesiony co najmniej 15 cm ponad przyległy, utwardzony teren. Zapewni to eliminację ryzyka biodegradacji elementów drewnianych - zarówno elementów konstrukcyjnych rusztu podłogi, słupków konstrukcyjnych oraz elewacji z desek. Dzięki wyniesieniu obiektu ponad teren zapewniona zostanie wentylacja przestrzeni podpodłogowej, co przyczyni się do dodatkowej ochrony przed zawilgoceniem. Zastosowanie foli izolacyjnej z PE nie gwarantuje żadnego zabezpieczenia, ponieważ woda pochodząca z opadów atmosferycznych, czy też woda z roztopu śniegu przedostawać się będzie pomiędzy folię a drewnianą konstrukcję na niej posadowioną.

Dopływ powietrza do wnętrza kabiny sauny może być realizowany przez szczelinę pod drzwiami lub otwór wlotowy umieszczony nisko nad podłogą. Powietrze wnikające do pomieszczenia przez szczelinę pod drzwiami lub otwór wlotowy umieszczony nisko nad podłogą, ulegając ogrzaniu wznosi się do góry i opuszcza pomieszczenie przez otwór wentylacyjny pod sufitem, w możliwie największej odległości od grzejnika, tj. na przeciwległej do niego ścianie, co ma miejsce w omawianym przypadku. Jednocześnie unoszenie się ogrzanego powietrza ku górze wytwarza próżnię w dolnej części pomieszczenia, powodując napływ świeżego powietrza przez umieszczony nisko otwór wlotowy lub szczelinę pod drzwiami. Drzwi obecnie otwierają się w sposób znacznie utrudniony, co wymaga ich korekty, tak aby otwierały się łatwo, pozwalając na szybkie opuszczenie sauny. Sposób ich montażu uniemożliwia „wytworzenie” szczeliny, o której mowa powyżej, dlatego też należy dokonać wycięcia otworu w ścianie zewnętrznej oraz montażu kratki wentylacyjnej (czerpni ściennej) z otworem wlotowym i zasuwą dla zapewnienia dopływ świeżego powietrza do pomieszczenia. Odpływ podłogowy podłączony do kanalizacji i wyposażony w syfon zabezpieczający przed wnikaniem do wnętrza pomieszczenia nieprzyjemnych zapachów z kanalizacji powinien być wykonany w saunach parowych, z uwagi na ich specyfikę i panującą w kabinie wilgotność względną powietrza. W saunach suchych odpływ podłogowy nie jest bezwzględnie konieczny, co nie oznacza, iż jego instalacja nie ułatwia utrzymania pomieszczenia w czystości. Co więcej, czyszczenie sauny nie powinno być prowadzone wodą pod ciśnieniem ani z węży (spłukiwanie). Takie postępowanie dostarcza zbyt wiele wody, co może w konsekwencji spowodować uszkodzenia drewnianych elementów. Pozostawienie wody mogłoby spowodować rozwój pleśni i grzybów. Należy dbać o odpowiednie ogrzewanie prowadzące do osuszania po procesie czyszczenia i konserwacji drewnianych elementów kabiny sauny.

Klasyfikacja jakościowa drewna iglastego - desek boazeryjnych oznaczana symbolem literowym (np. A, A/B, B, C) nie została uregulowana w żadnej polskiej normie (PN), czy też polskiej normy wprowadzającej normę europejską (PN-EN), w tym PN- (...)-1:2002 „Tarcica -Klasyfikacja drewna iglastego na podstawie wyglądu - Część 1: (...) świerki, jodły, sosny i daglezje” oraz PN- (...):2014 Boazerie i okładziny z drewna litego - Właściwości, ocena zgodności i znakowanie. Klasyfikacja dokonywana przez dostawców drewna skandynawskiego jest określana umownie (klasyfikacja wewnątrzzakładowa, odrębnie dla każdego dostawcy) i nie znajduje odwołania do żadnego dokumentu odniesienia obowiązującego w Polsce. Podział na klasy drewna A+D został wprowadzony polską normą PN-92/D- (...) „Surowiec drzewny - D. wielkowymiarowe iglaste - Wspólne wymagania i badania”. Norma ta stanowi wytyczne dla zasad odbioru i obrotu drewna iglastego wyrabianego w kłodach w jednostkach organizacyjnych Lasów Państwowych (warunki techniczne dla drewna iglastego kłodowanego). Nie zmienia to faktu, iż dla potrzeb okładziny wewnętrznej ścian sauny należy wykorzystywać lite wysuszone drewno dobrej jakości i o niskiej zawartości żywicy tj. świerka skandynawskiego, jodły kanadyjskiej oraz abachi, osiki i cedru kanadyjskiego. Deski boazeryjne do sauny (profile pióro-wpust) są najważniejszym elementem tradycyjnej drewnianej sauny fińskiej. Boazerie do sauny mają specjalnie dobrane wymiary (odpowiednia proporcja grubości do szerokości), odpowiednio zaprojektowane połączenie na pióro/wpust (pióro nieco dłuższe niż w tradycyjnej boazerii). W przypadku świerka skandynawskiego winna to być boazeria z desek o wymiarach (grubość x szerokość): 12 x 96 mm lub 14 x 96 mm w wykonaniu tzw. S. o klasycznym, łagodnym kształcie bez ostrych kantów. W omawianym przypadku zastosowano deski o szerokości 120 mm.

W zakresie budowy i projektowania każdego rodzaju obiektu obiekt budowlany jako całość oraz poszczególne jego części, wraz ze związanymi z nim urządzeniami budowlanymi należy, biorąc pod uwagę przewidywany okres użytkowania, projektować i budować w sposób określony w przepisach, w tym techniczno-budowlanych, oraz zgodnie z zasadami wiedzy technicznej, zapewniając m. in. nośność i stateczność konstrukcji, bezpieczeństwo użytkowania, warunki użytkowe zgodne z przeznaczeniem obiektu.

W chwili obecnej obiekt ten nie nadaje się do użytku, w szczególności z uwagi na: zastosowanie zażywiczonego drewna do wykonania boazerii wewnętrznej, brak możliwości łatwego otwarcia drzwi w celu szybkiego opuszczenia sauny, brak otworu (lub szczeliny pod drzwiami) dla dopływu powietrza celem zapewnienia wymiany powietrza oraz z powodu braku zabezpieczenia pieca przed przypadkowym dotknięciem przez osoby korzystające z sauny. Pozostałe stwierdzone wady nie są wadami istotnymi, które ograniczałyby lub uniemożliwiałyby korzystanie z obiektu sauny zewnętrznej zgodnie z przeznaczeniem.

W świetle powyższego, w celu usunięcia stwierdzonych wad, aby doprowadzić obiekt sauny zewnętrznej do stanu zgodnego z umową i przeznaczeniem, niezbędne jest wykonanie następującego zakresu prac:

1- posadowienie obiektu budowalnego:

a)  demontaż balii kąpielowej - wanny fińskiej,

b)  podwyższenie obiektu sauny - posadowienie na opasce z bloczków betonowych, przy czym bloczki betonowe winny być rozłożone po obrysie obiektu oraz pod belkami konstrukcyjnymi poprzecznymi,

c)  wykonanie „podwyższenia" z betonowej kostki brukowej o wym. -1,20 x 1,20 m celem dostosowania wysokości posadowienia pieca dla wanny fińskiej do rzędnej podłogi tarasu obiektu sauny,

d)  ponowny montaż balii kąpielowej;

2.  kabina sauny:

a)  demontaż wyposażenia kabiny sauny fińskiej, w tym ławek, pieca, oprawy oświetleniowej, kratki wentylacyjnej,

b)  rozebranie obicia ścian i sufitu z desek boazeryjnych, wykonanie nowej okładziny boazeryjnej z desek świerka skandynawskiego S. o szer. 96 mm z przedłużonym piórem wraz z elementami

c)  wykończeniowymi,

d)  regulacja drzwi ze szkła hartowanego,

e)  wycięcie otworu w ścianie zewnętrznej oraz montażu kratki wentylacyjnej (czerpni ściennej) z otworem wlotowym i zasuwą,

f)  montaż osłony pieca, zabezpieczającej przed przypadkowym dotknięciem gorącego źródła ciepła przez osoby korzystające z sauny;

3.  elewacja drewniana:

a)  wymiana opaski kątowej ościeżnicy okna w ścianie poprzecznej,

b)  wymiana pękniętej szczebliny w panelu żaluzjowym,

c)  poprawienie mocowania obicia ścian zewnętrznych z desek,

d)  szlifowanie desek elewacyjnych,

e)  dwukrotne malowanie lakierobejcą elewacji z desek oraz paneli żaluzjowych i słupów konstrukcji;

4.  elementy attykowe:

a)  rozebranie elementów attykowych z płyty laminatowych (...),

b)  uzupełnienie mocowania pokrycia dachowego z papy,

c)  montaż deski czołowej na poszyciu dachu z płyty (...) (deska docięta do kąta nachylenia połaci dachowej),

d)  wykonanie obróbek blacharskich oraz obróbek z papy termozgrzewalnej.

Wartość robót remontowo-naprawczych obiektu sauny zewnętrznej usytuowanej na terenie nieruchomości położonej przy ul. (...) w N. wynosi 14.986,41 złotych.

Wartość ustalonych niezbędnych prac naprawczych w celu doprowadzenia obiektu sauny zewnętrznej do stanu zgodnego z umową i przeznaczeniem, przy cenie jej zakupu wraz z dostawą i montażem wynoszącej 43.230,00 zł brutto, prowadzi do wniosku, iż naprawa obiektu nie może być uznana za nieuzasadnioną ekonomicznie. Należy mieć na uwadze, iż wadami istotnymi, które obecnie uniemożliwiają korzystanie z obiektu sauny zewnętrznej zgodnie z przeznaczeniem są: zastosowanie zażywiczonego drewna do wykonania boazerii wewnętrznej, brak możliwości łatwego otwarcia drzwi w celu szybkiego opuszczenia sauny, brak otworu (lub szczeliny pod drzwiami) dla dopływu powietrza celem zapewnienia wymiany powietrza oraz z powodu braku zabezpieczenia pieca przed przypadkowym dotknięciem przez osoby korzystające z sauny. Opisane prace naprawcze są pracami o nieznacznym skomplikowaniu technicznym, których wykonanie przywróci obiekt sauny zewnętrznej do stanu używalności.

Dowód:

- opinia biegłego, karta 249 – 268;

- kosztorys, karta 270 – 287;

- opinia ustna uzupełniająca, karta 349 koperta płyta CD protokół;

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo okazało się zasadne w części (69%).

Mając na wadze charakter wykonywanych prac i rodzaj wznoszonego obiektu, sąd doszedł do przekonania, że strony zawarły umowę o dzieło wraz z umową sprzedaży i dostawy z uwagi jednak na ilość przeważających elementów, sąd zakwalifikował umowę jako umowę o dzieło.

Zgodnie z art. 627 k.c. przez umowę o dzieło przyjmujący zamówienie zobowiązuje się do wykonania oznaczonego dzieła, a zamawiający do zapłaty wynagrodzenia.

Co do wysokości całkowitej umowy za dzieło sąd ustalił tę kwotę na podstawie dokumentu zamówienia (karta 12). Kwota ta wynosiła 61.399,99 złotych. Poza sporem pozostawał fakt, że pozwana uiściła zadatek w kwocie 12.280 złotych (karta 12) co pokwitowała własnym podpisem.

Na podstawie zeznań powodów zbieżnych z dokumentem podpisanym przez pozwaną (karta 12) sąd ustalił, że pozostała część ceny miała być uiszczona najpóźniej w dniu rozpoczęcia prac. Sąd dał wiarę zeznaniom powodów, gdzie wskazali, że kiedy ekipa montażowa zjawiła się na działce pozwanej, a strona powodowa nie odnotowała przelewu, rozpoczęła jednak prace z uwagi na nieopłacalność powrotu i ponownego przyjazdu. Pozwana zaś nie wykazała, że data płatności pozostałej części ceny została ustalona w inny sposób aniżeli wskazany w dokumencie zamówienia (karta 12).

O ile zasadę co do terminu zapłaty reguluje art. 642 § 1 k.c., to jednak strony odmiennie uregulowało kwestię zapłaty ceny.

Poza sporem pozostawał fakt, że umowa obejmowała posadowienie sauny, co do jakości i funkcjonalności której pozwana miała wątpliwości jak i obejmowała sprzedaż i montaż wanny fińskiej, co do której zarzutów nie podnoszono. Niespornym był fakt, że koszty związane z wanną to 20.399,99 złotych (33 % całości ceny) zaś związane z sauną to 41.000 złotych (67% całości ceny).

Za stroną powodową sąd przyjął sposób rozliczenia zadatku w kwocie 12.800 złotych proporcjonalnie udziały ceny elementu w cenie ogólnej dzieła. Stąd na poczet sauny zaliczono 67 % z 12.800 złotych więc 8.227,59 złotych, zaś na poczet wanny 37% z 12.800 złotych czyli 4.052,39 złotych.

Taki sposób rozliczenia zadatku jawi się jako logiczny ponieważ zadatek dotyczy całości umowy i brak jest podstaw ku temu aby to pozwana miała prawo wyboru jak wydatek rozliczyć i aby zaliczy go w całości na poczet należności związanych z wanną (jak wyjaśnia to pozwana w sprzeciwie (karta 69). Strony umówiły się przecież, że zadatek płatny jest na poczet umowy (całej umowy) brak jest zatem podstaw do tego aby rozliczać go wyłącznie z jednym elementem oddanego dzieła.

Analiza materiału dowodowego a w szczególności fotografii wskazuje na fakt, że fizycznie powstał obiekt sauny. Pozwana okoliczności tej nie kwestionowała, wskazywała jednak na istnienie szeregu wad uniemożliwiających odbiór tego dzieła. Na okoliczność istnienia i charakteru tych wad, pozwana przedstawiła opinię prywatną. Co do istnienia wad, ich zakresu, powodowie wypowiadali się na bieżąco. W szerokiej korespondencji e-mail wyjaśnili, że większość ze wskazywanych wad nie miała i nie ma miejsca, część z nich to nie wady ale takie elementy dzieła, które można odpłatnie wykonać ponownie. Powodowie konsekwentnie wyjaśniali, że część usterek uznali i gotowi byli poprawić te usterki.

Stąd ustalił, co w zasadzie nie było sporne, że nie było swobodnego dostępu do działki pozwanej. Była to działka prywatna, ogrodzona. Przedsiębiorstwo powodów znajduje się w znacznej odległości od miejscowości gdzie stawiany był budynek sauny, stąd należało ustalić konkretną datę przyjazdu i naprawy, czego nie uczyniono.

W kontekście zarzutów pozwanej, należało ustalić, czy pozwana skutecznie złożyła oświadczenia o odstąpieniu od umowy. Powodowie wskazywali, że nie istniały w produkcie, które uprawniałby pozwaną do złożenia oświadczenia o odstąpieniu od umowy.

Przyczyny odstąpienia od umowy wyjaśnia pismo pozwanej z dnia 13 lutego 2018 roku (karta 60) gdzie pozwana wyjaśnia, że przyczyną odstąpienia jest wadliwe wykonanie sumowy, zaś przedmiot umowy miałby nie nadawać się do użytku.

Zgodnie z art. 395 § 1 k.c. Można zastrzec, że jednej lub obu stronom przysługiwać będzie w ciągu oznaczonego terminu prawo odstąpienia od umowy. Prawo to wykonywa się przez oświadczenie złożone drugiej stronie. W myśl § 2 przywołanego przepisu w razie wykonania prawa odstąpienia umowa uważana jest za niezawartą. To, co strony już świadczyły, ulega zwrotowi w stanie niezmienionym, chyba że zmiana była konieczna w granicach zwykłego zarządu. Za świadczone usługi oraz za korzystanie z rzeczy należy się drugiej stronie odpowiednie wynagrodzenie.

Gdyby przyjąć, że do odstąpienia doszło przed oddaniem dzieła, zastosowanie znajdzie art. 636 k.c.

Zgodnie z art. 636 § 1 k.c. jeżeli przyjmujący zamówienie wykonywa dzieło w sposób wadliwy albo sprzeczny z umową, zamawiający może wezwać go do zmiany sposobu wykonania i wyznaczyć mu w tym celu odpowiedni termin. Po bezskutecznym upływie wyznaczonego terminu zamawiający może od umowy odstąpić albo powierzyć poprawienie lub dalsze wykonanie dzieła innej osobie na koszt i niebezpieczeństwo przyjmującego zamówienie. Zgodnie z § 2 tego przepisu jeżeli zamawiający sam dostarczył materiału, może on w razie odstąpienia od umowy lub powierzenia wykonania dzieła innej osobie żądać zwrotu materiału i wydania rozpoczętego dzieła.

Z treści dokumentów złożonych w sprawie wynika, że powodowie próbowali ustalić termin, kiedy będą mogli część usterek poprawić, przy czym pozwana oponowała przed częściowym jedynie usunięciem usterek. Powodowie wyjaśniali, że część wskazywanych przez pozwaną zakresów prac stanowią prace dodatkowe, nieobjęte umową, nie zaś usterki.

Sąd ustalił, że usterek, wad, nie zgłaszano w toku wykonywania prac budowlanych a dopiero po ukończeniu obiektu.

Przyjąć zatem należało, że to pozwana uniemożliwiała powodom poprawienie części usterek a wykonanie poprawek było czynnością wymagającą współdziałania zamawiającego i wykonawcy dzieła.

Przede wszystkim pozwana nie wykazała, że obiekt posiada usterki i wady uniemożliwiające jego funkcjonowanie, że jest niezgodny z umową a usunięcie usterek jest nieopłacalne, utrudnione, niemożliwe do wykonania. Przeprowadzony dowód z opinii biegłego wskazuje, że obiekt posiadał wady i choć część z nich biegły uznał za wady istotne, to były i są to wady usuwalne w sposób łatwy, z niewielkim nakładem środków finansowych. Do określenia tych wad sąd przejdzie w dalszej części uzasadnienia.

Gdyby przyjąć, że do odbioru dzieła nie doszło, w sprawie zastosowanie znajduje art. 638 § 1 k.c., a wówczas zbadać należy przepisy regulujące kwestię rękojmi.

Zgodnie z Art. 556 ¹. § 1 pkt 1-4 wada fizyczna polega na niezgodności rzeczy sprzedanej z umową. W szczególności rzecz sprzedana jest niezgodna z umową, jeżeli: 1) nie ma właściwości, które rzecz tego rodzaju powinna mieć ze względu na cel w umowie oznaczony albo wynikający z okoliczności lub przeznaczenia; 2) nie ma właściwości, o których istnieniu sprzedawca zapewnił kupującego, w tym przedstawiając próbkę lub wzór; 3) nie nadaje się do celu, o którym kupujący poinformował sprzedawcę przy zawarciu umowy, a sprzedawca nie zgłosił zastrzeżenia co do takiego jej przeznaczenia; 4) została kupującemu wydana w stanie niezupełnym.

Zgodnie z art. 560 § 1 k.c. jeżeli rzecz sprzedana ma wadę, kupujący może złożyć oświadczenie o obniżeniu ceny albo odstąpieniu od umowy, chyba że sprzedawca niezwłocznie i bez nadmiernych niedogodności dla kupującego wymieni rzecz wadliwą na wolną od wad albo wadę usunie. Ograniczenie to nie ma zastosowania, jeżeli rzecz była już wymieniona lub naprawiana przez sprzedawcę albo sprzedawca nie uczynił zadość obowiązkowi wymiany rzeczy na wolną od wad lub usunięcia wady.

W sprawie na wniosek pozwanej biegły sporządził opinię na okoliczność tego, czy obiekt nadaje się do użytku, czy spełnia odpowiednie normy, czy został wykonany w sposób prawidłowy, czy posiada wady a jeśli tak, to jaki jest ich zakres.

Wywodów opinii biegłego sąd nie będzie ponownie przedstawiał, albowiem przytoczono jej istotny zakres w części ustaleń faktycznych uzasadnienia.

Biegły ustalił, że wartość robót remontowo-naprawczych obiektu sauny zewnętrznej usytuowanej na terenie nieruchomości położonej przy ul. (...) w N. wynosi 14.986,41 złotych.

Wartość ustalonych niezbędnych prac naprawczych w celu doprowadzenia obiektu sauny zewnętrznej do stanu zgodnego z umową i przeznaczeniem, przy cenie jej zakupu wraz z dostawą i montażem wynoszącej 43.230,00 zł brutto, prowadzi do wniosku, iż naprawa obiektu nie może być uznana za nieuzasadnioną ekonomicznie. Należy mieć na uwadze, iż wadami istotnymi, które obecnie uniemożliwiają korzystanie z obiektu sauny zewnętrznej zgodnie z przeznaczeniem są: zastosowanie zażywiczonego drewna do wykonania boazerii wewnętrznej, brak możliwości łatwego otwarcia drzwi w celu szybkiego opuszczenia sauny, brak otworu (lub szczeliny pod drzwiami) dla dopływu powietrza celem zapewnienia wymiany powietrza oraz z powodu braku zabezpieczenia pieca przed przypadkowym dotknięciem przez osoby korzystające z sauny. Ustalone przez biegłego prace naprawcze są pracami o nieznacznym skomplikowaniu technicznym, których wykonanie przywróci obiekt sauny zewnętrznej do stanu używalności. Regulacja drzwi to proces krótkotrwały. W zakresie zaś zażywiczenia desek wewnątrz pomieszczenia, niewątpliwie wada ta uniemożliwia korzystanie z obiektu. Można ją jednak usunąć na dwa sposoby, bądź przez wymianę tych desek, co zdaje się być procesem krótkotrwałym, bądź przez czasowe nagrzewanie sauny.

W odpowiedzi na zarzuty biegły złożył opinię ustną uzupełniającą, a jej ustalenia i wywodu ostatecznie nie zostały przez strony zakwestionowane.

Mając na uwadze przedmiot postępowania, stanowisk, żądania i zarzuty stron sąd wskazuje, że oświadczenie pozwanej o odstąpieniu od umowy nie było skuteczne. Istotnie obiekt posiadał wady, lecz w świetle ustaleń biegłego, były to wady w sposób łatwy usuwalne. Sąd ustalił, że część z tych wad powodowie byli gotowi wykonać osobiście, jednak istniały trudności powodowane postawą strony pozwanej w dostępie do nieruchomości. Z drugiej strony, sąd zauważa, że część wad – takich jak choćby kwestia wentylacji, zażywiczenia desek, częściowego nieoszlifowania desek uznana została nie tylko przez pozwaną ale również przez biegłego za wady dzieła. Tychże wad pozwani nie chcieli usuwać nieodpłatnie (w ramach wydania dzieła zgodnego z umową). Przyjąć zatem należy, że nawet gdyby powodowie wykonali część prac naprawczych, dzieło w dalszym ciągu posiadałoby wady co skutkować powinno obniżeniem ceny tego dzieła. O ile powodowie tłumaczyli, że część rozwiązań to rozwiązania będące realizacją pomysłów pozwanej (w szczególności sposób posadowienia sauny na podłożu) to jednak jak wskazał biegły takie posadowienie sauny stanowi jej wadę, wyjaśniając obszernie sposób spływania wody pod obiekt, gromadzenia się tam opadów, topniejącego śniegu co powodować miało degradację drewna i wcześniejsze zużycie obiektu. O ile zatem taki sposób posadowienia obiektu wybrała pozwana, to jednak powodowie nie wyjaśnili jej negatywnych dla obiektu konsekwencji takiego posadowienia sauny na podłożu. Również jak wskazał biegły, cena obiektu nie jest ceną małą a przy takiej cenie wymagać należy wykonania obiektu w sposób właściwy, estetyczny, szereg zaś wad dotyczył użycia drewna szlifowanego aby zachować spójność konstrukcyjną obiektu.

W tym miejscu sąd wskazuje, ze oddalił wniosek powodów o dokonanie oględzin sauny na okoliczność jej estetyki i stanu. Są to okoliczności ocenne (estetyka) zaś w zakresie stanu sauny wypowiadał się biegły, opinia została poparta dokumentacją fotograficzną niekwestionowaną przez strony, stąd uznano, że jest to dokumentacja zdjęciowa zupełna (nie fałszywa).

Na stronie pozwanej ciążył obowiązek zapłaty ceny. Cena jednak powinna odpowiadać z jednej strony cenie umówionej z drugiej zaś uwzględniać wady obiektu, a wiec jego ostateczną (obniżoną) wartość. Obiekt niewątpliwie posiadał łatwousuwalne wady. Szeregu tych wad powodowie nie byli skorzy usuwać nieodpłatnie. Koszt usunięcia tych wad zamknął się w kwocie 14.986,41 złotych. Koszt naprawy dotyczył jednego z elementów umowy to jest sauny. W zakresie wanny fińskiej nie było zarzutów co do jej jakości czy poprawności działania. Stąd kwota 16.347,60 złotych tytułem ceny wanny fińskiej zasądzona została w całości a kwota ta uwzględnia cenę umówioną po uwzględnieniu rozdysponowanego (jak wskazano wyżej w uzasadnieniu) zadatku (20.399,99 złotych – 4.052,39 złotych = 16.347,60 złotych).

Umówiony koszt sprzedaży i montażu sauny to 41.000 złotych. Kwotę tę pomniejszyć należało o zadatek na ten obiekt w kwocie 8.227,59 złotych oraz koszt usunięcia wad tego obiektu 14.986,41 złotych. Stąd w zakresie tego żądania zasądzeniu podlegała kwota17.785,98 złotych a w pozostałym zakresie powództwo podlegało oddaleniu..

O odsetkach orzeczono zgodnie z żądaniem. Strony są przedsiębiorcami, umowa została zawarta w ramach prowadzenia ich działalności gospodarczych. O odsetkach tych stanowi art.7 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 2013 roku o terminach zapłaty w transakcjach handlowych (Dz.U. z 2016 r. poz. 684), zgodnie z którym w transakcjach handlowych- z wyłączeniem transakcji, w których dłużnikiem jest podmiot publiczny - wierzycielowi, bez wezwania, przysługują odsetki ustawowe za opóźnienie w transakcjach handlowych, chyba że strony uzgodniły wyższe odsetki, za okres od dnia wymagalności świadczenia pieniężnego do dnia zapłaty, jeżeli są spełnione łącznie następujące warunki: 1) wierzyciel spełnił swoje świadczenie; 2) wierzyciel nie otrzymał zapłaty w terminie określonym w umowie.

Faktura i nota proforma które zostały wystawione, określają termin zapłaty zatem zasadne jest zasądzenie odsetek od dnia następnego po dacie wymagalności faktury numer (...) z dnia 30 listopada 2017 roku oraz fakturze proforma nr (...) z dnia 15 grudnia 2017 roku.

Rozstrzygnięcie o kosztach procesu dotyczy kosztów postępowania przed sądem pierwszej i drugiej instancji. Strona powodowa sprawę wygrała w części 69% i w takiej części rozliczono poniesione przez nią koszty procesu w obu instancjach, na ten samej zasadzie rozliczono koszty procesu pozwanej mając na uwadze to, że wprawę wygrała w 31%.

Koszty poniesione przez powodów to wynagrodzenie pełnomocnika w pierwszej instancji 3.600 złotych, wynagrodzenie pełnomocnika w drugiej instancji 1.800 złotych, opłata od pełnomocnictwa 17 złotych, opłata od pozwu 2.456 złotych, co daje sumę 7.873 złotych z czego 69% daje kwotę 5.432,37 złotych.

Koszty poniesione przez pozwaną to wynagrodzenie pełnomocnika w pierwszej instancji 3.600 złotych, wynagrodzenie pełnomocnika w drugiej instancji 1.800 złotych, opłata od pełnomocnictwa 17 złotych, opłata od apelacji 2.456 złotych, zaliczka na poczet opinii biegłego 2.000 złotych, co daje sumę 9.873 złotych z czego 3% daje sumę 3.060,63 złotych.

Stąd na rzecz powodów zasądzono od pozwanej kwotę 2.371.74 złotych tytułem zwrotu kosztów procesu.

Z uwagi na fakt, że zaliczka pozwanej na poczet opinii biegłego wyczerpana została w całości a koszt opinii wyniósł o 567,73 złotych a ponadto przyznano świadkowi (karta 120) zwrot kosztów dojazdu w kwocie 100 złotych, kwotę 667,73 złotych powinny pokryć strony w myśl art. 98 k.p.c. art. 113 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych w takim stopniu, w jakim sprawę wygrali. Stąd orzeczenie jak w punkcie 3 i 4 wyroku.

ZARZĄDZENIE

1.  (...)

2.  (...)

3.  (...)