Pełny tekst orzeczenia

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 1608/19

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3 – 8 formularza.

1.  USTALENIE FAKTÓW

Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano).

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione.

Dowód

Numer karty

1

M. O.

art. 13 § 1 kk w związku z art. 280 § 1 kk i art. 157 § 2 kk w związku z art. 11 § 2 kk

1 października 2019 w J. działając w celu zaboru pojazdu mechanicznego, używając przemocy wobec M. S. (2) polegającej na duszeniu, zatykaniu ust rękoma M. O. żądał wydania kluczyków do samochodu B. (...) o wartości nie mniejszej niż 200 000 zł; następnie M. O. użył przemocy w stosunku do podejmującego interwencję Ł. S. polegającej na uderzeniu pięścią w skroń, przewróceniu Ł. S., kopaniu,

nieosiągnięcie zamierzonego celu z powodu oporu stawianego przez M. S. (2) i Ł. S.

Zeznania świadka M. S. (2) – k. 5, 18-19, 33-34, 428-430, zeznania świadka Ł. S. – k. 9, 29-30, 431, karta informacyjna – k. 12, protokoły oględzin – k. 13-15, opinia biegłego – k. 165-168

Wskazane w kolumnie po lewej

Ocena dowodów

1.1.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

L.p. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu.

Zeznania świadków M. S. (2) i Ł. S.

Zeznania tych świadków Sąd ocenił jak wiarygodne w całości. Świadkowie w sposób dokładny i wyczerpujący przedstawili swoje spostrzeżenia w zakresie czynu dokonanego przez oskarżonego. Pokrzywdzeni nie znali wcześniej oskarżonego, pozostaje on dla świadków osobami obcymi, do czasu popełnienia na ich szkodę czynu był świadkom zupełnie nieznanymi. W ocenie Sądu po stronie pokrzywdzonych brak jakichkolwiek powodów by mieli oni składać zeznania nieprawdziwe, bezpodstawnie obciążające oskarżonego. Fakt, że pokrzywdzona nie podaje jednoznacznie koloru oczu sprawcy znajduje w ocenie Sądu oczywiste usprawiedliwienie zarówno w dynamicznym przebiegu zdarzenia, jak i w jego wyjątkowym charakterze. Stąd też tego rodzaju niedopowiedzenie nie tylko nie podważa wiarygodności zeznań świadków, lecz wręcz przemawia za ich wiarygodnością, albowiem wskazuje, że prezentowana przez świadka wersja jest szczera i spontaniczna, wolna od domysłów. Świadkowie znaleźli się w takiej sytuacji pierwszy raz w życiu. Użyto wobec nich przemocy. Jest więc oczywiste, iż świadkowie koncentrowali swoją uwagę głównie na zachowaniu sprawcy wymierzonych w nich. Pokrzywdzeni są dorosłymi, wykształconymi osobami. Byłoby wręcz nielogiczne, gdyby dążyli do skazania osoby, która w rzeczywistości miałaby tego czynu nie popełnić, albowiem takie zachowanie sprawiłoby, że osoba, która w rzeczywistości wytworzyłaby dla nich zagrożenie, pozostawałaby nadal na wolności. Relacje pokrzywdzonych są zdecydowanie zwięzłe, spójne i konsekwentne i żaden z dowodów lansowanych przez oskarżonego i jego obrońcę nie jest w stanie ich podważyć.

Zeznania świadka M. N. – k. 84

Brak podstaw do ich kwestionowania. Zdarzenie opisywane przez świadka miało jednak miejsce 2 października, nie zaś 1 października. Brak podstaw do przyjęcia, że data ta została świadkowi w jakikolwiek sposób zasugerowana.

Zapis odtworzony protokołem na k. 93-94

Brak podstaw do kwestionowania odtwarzanego zapisu

1.2.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz
niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

L.p. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu.

Wyjaśnienia oskarżonego

Wyjaśnienia oskarżonego pozostają gołosłowne, nie zostały poparte żadnym przekonującym dowodem, który podważałby wersję prezentowaną przez pokrzywdzonych. Z zeznań świadka M. N. złożonych w postępowaniu przygotowawczym wynika, że oskarżony był u niego 2 października 2019, a nie jak wskazuje oskarżony 1 października 2019. Oskarżony twierdzi, że w dacie i czasie zbliżonym do zdarzenia był w pobliżu Leśnego Banku (...). Jego twierdzenia pozostają w sprzeczności z przedkładanym przez oskarżonego dowodem w postaci screenshotu na k. 61, który z przyczyn opisanych poniżej przeczy lokalizacji urządzenia, którego ruch tym screenshotem utrwalono, w pobliżu Leśnego Banku (...). Fakt zerejestrowania samochodu o numerze rejestracyjnym (...) o godzinie 21.09 i 21.56 na wjeździe do K. i o godzinie 22.10 na wyjeździe z K. nie wyklucza dokonania przez oskarżonego zarzucanego mu czynu, skoro pierwsze dokumenty wskazujące na zaistnienie zarzucanego mu czynu wskazują na jego popełnienie o godzinie 20.50. Brak podstaw do przyjęcia, że tego dnia oskarżony poruszał się tym samochodem. Nawet gdyby tak było jego obecność tym miejscu o 21.09 nie wyklucza jego obecności o 20.50 w miejscu zdarzenia. Wersja oskarżonego jest również wewnętrznie sprzeczna w zakresie posiadanych przez oskarżonego w tym dniu pieniędzy. Oskarżony przed Sądem stwierdził, że od M. pożyczył 30 złotych na pizzę, jednak jej nie kupił. Gdyby tak rzeczywiście było oskarżony byłby w stanie uregulować należność za zakupy w kwocie 27,70 zł w całości, czego jednak nie uczynił, ponieważ w sklepie nie miał wystarczającej kwoty, by w całości uregulować rachunek.

Zeznania świadków będących funkcjonariuszami Policji

Za wiarygodne w całości Sąd w zakresie zarzutów stawianych oskarżonemu uznał zeznania przesłuchanych w sprawie funkcjonariuszy Policji. Zdarzenia, których dotyczyły zeznania świadków miały miejsce w związku z wykonywaną przez nich pracą zawodową i związanymi z nią czynnościami, wykonywanymi przez świadków rutynowo, a tym samym bez większego zaangażowania emocjonalnego. Oskarżony i świadkowie pozostają dla siebie osobami obcymi i nie istnieje pomiędzy nimi żaden konflikt ani relacja takiego rodzaju, która mogłaby skłaniać świadków do składania niekorzystnych dla oskarżonego zeznań.

Zeznania świadków wskazanych w kolumnie po prawej

K. S. jest osobą związaną z M. O., a tym samym jest zainteresowana w składaniu zeznań jak najkorzystniejszych dla niego, spójnych z prezentowaną przez niego wersją, niekoniecznie zgodnych z prawdą. Podobnie oceniać należy zeznania świadka S. P., który jest znajomym oskarżonego. Świadek ten ewidentnie jest zainteresowany potwierdzeniem wersji oskarżonego, skoro świadek w swych zeznaniach wskazuje na wszystkie istotne miejsca, na które wskazuje oskarżony w swych wyjaśnieniach. Treść zeznań tego świadka wskazuje, że świadek zdawał sobie sprawę z tego jaka jest linia obrony oskarżonego. Zeznania świadków A. K., N. W., N. S. i D. S. są gołosłowne, nie znajdują potwierdzenia w żadnych uznanych za wiarygodne dowodach, a z uwagi na znajomość tych osób z oskarżonym i K. S. są to osoby zainteresowane złożeniem zeznań potwierdzających linię obrony oskarżonego. Zeznania świadka B. P. nie wnoszą żadnych istotnych okoliczności. Zeznania świadka A. W., B. C., M. A., pozostają bez znaczenia dla rozpoznania sprawy, albowiem z uwagi na odstęp czasowy pomiędzy godziną dokonania zarzucanego oskarżonemu czynu a godziną zakupów, w sklepie, gdzie pracują świadkowie fakt dokonania tych zakupów pozostaje bez znaczenia.

Lokalizacja telefonu

Zawarta w aktach lokalizacja telefonu wskazuje na lokalizację bliżej nieokreślonego telefonu, nie zaś na lokalizację oskarżonego i brak podstaw do przyjęcia w sposób pewny, że w miejscu lokalizacji telefonu miałby się znajdować oskarżony. Screenshot z k. 61 podważa wręcz wersję prezentowaną przez oskarżonego, albowiem wskazywane lokalizacje w żaden sposób nie wskazują na Leśny Bank (...), który położony jest przy trasie uwidocznionej na tym screenshocie między napisem M. a M.. Sąd w tym zakresie nie posiłkował się opinią biegłego albowiem położenie tak znanej instytucji w miejscu przy powszechnie uczęszczanej trasie jest powszechnie znane mieszkańcom Kotliny J. i na podstawie art. 168 k.p.k. fakt ten nie wymaga dowodu.

Opinie biegłych,

Opinie biegłych Sąd ocenił jako jasne, pełne i wolne od sprzeczności. Ich treść w zakresie istotnym dla rozpoznania sprawy nie została zakwestionowana

Protokół odtworzenia utrwalonego zapisu – k. 203-207

Pozostaje obojętny dla rozpoznania sprawy

Wykaz połączeń

Samo wykonywanie przez oskarżonego i K. S. połączeń do określonych osób nie potwierdza wersji zdarzeń oskarżonego i nie podważą wersji pokrzywdzonych

Monitoring k. 411

Jakość nagrania monitoringu na k. 411 nie pozwala na poczynienie żadnych ustaleń co do osób na nim utrwalonych.

2.  PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej.

Sprawstwo oskarżonego nie budzi wątpliwości. Oskarżony dopuścił się zarzucanego mu czynu. Działał przy tym umyślnie w zamiarze bezpośrednim, albowiem chcąc dokonać zaboru w celu przywłaszczenia używając wobec pokrzywdzonych przemocy zamiar realizował, a nie zrealizował go wyłącznie z uwagi na opór pokrzywdzonych. Czynem wypełnił znamiona przestępstwa określonego w art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 280 § 1 k.k. i art. 157 § 2 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k.

3.  KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności.

M. O.

I

I

Dokonując wyboru kary Sąd kierował się dyrektywami wskazanymi w art. 53 k.k. i art. 54 § 1 k.k. Sąd nie dopatrzył się żądnej okoliczności łagodzącej. Za okoliczność obciążającą Sąd przyjął uprzednią karalność oskarżonego za czyn przeciwko mieniu. Mając na uwadze sposób działania oskarżonego, którego z pewnością pozostawił trwały ślad w psychice pokrzywdzonych, wartość przedmiotu, którego zaboru oskarżony chciał dokonać Sąd uznał, że zasadnym jest orzeczenie wobec oskarżonego kary trzech i 6 miesięcy pozbawienia wolności. W ocenie Sądu wymierzona oskarżonemu kara uświadomi mu naganność tego typu postępowania oraz winna zapobiec popełnianiu przestępstw w przyszłości, jak również spełnią swe cele w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa i będzie stanowiła przestrogę dla innych potencjalnych sprawców tego rodzaju czynów.

4.  Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności.

M. O.

II

II

Art. 63 § 1 i 5 k.k. stanowi, że na poczet orzeczonej kary zalicza się okres rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie, zaokrąglając w górę do pełnego dnia, przy czym jeden dzień rzeczywistego pozbawienia wolności równa się jednemu dniowi kary pozbawienia wolności, dwóm dniom kary ograniczenia wolności lub dwóm dziennym stawkom grzywny. Za dzień przyjmuje się okres 24 godzin liczony od chwili rzeczywistego pozbawienia wolności. Stosownie do powołanych przepisów Sąd zaliczył na poczet orzeczonej kary łącznej pozbawienia wolności okres rzeczywistego pozbawienia wolności oskarżonego w niniejszej sprawie.

M. O.

III

III

Art. 46 § 1 k.k. stanowi, że w razie skazania sąd może orzec, a na wniosek pokrzywdzonego lub innej osoby uprawnionej orzeka, stosując przepisy prawa cywilnego, obowiązek naprawienia, w całości albo w części, wyrządzonej przestępstwem szkody lub zadośćuczynienia za doznaną krzywdę; przepisów prawa cywilnego o możliwości zasądzenia renty nie stosuje się. W myśl art. 46 § 2 k.k. Jeżeli orzeczenie obowiązku określonego w § 1 jest znacznie utrudnione, sąd może orzec zamiast tego obowiązku nawiązkę w wysokości do 200 000 złotych na rzecz pokrzywdzonego. Oskarżyciele posiłkowi niewątpliwie doznał szkody związanej z działaniem oskarżonego, skutkującym wydatkami na pomoc medyczną, jednak przede wszystkim działanie oskarżonego naraziło pokrzywdzonych na niewątpliwe cierpienia, których nie można wyrazić wprost określoną sumą pieniężną. Z uwagi na powołany przepis Sąd orzekł o obowiązku uiszczenia przez oskarżonego pokrzywdzonym nawiązek w kwotach po 10.000 złotych

6. Omówienie innych zagadnień

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę.

Oskarżony jest zdolny do zawinienia. Osiągnął on odpowiedni wiek i stopień rozwoju intelektualnego, a więc miał możliwość rozpoznania bezprawności popełnionego czynu. Nie był niepoczytalny, jak również nie pozostawał w usprawiedliwionym błędzie co do bezprawności czynu lub okoliczności ją wyłączającej. Działał w normalnej sytuacji motywacyjnej, nie pozostawał w stanie wyższej konieczności, nie działał w warunkach obrony koniecznej.

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności.

IV, V

Art. 624 § 1 k.p.k. stanowi, że Sąd może zwolnić oskarżonego lub oskarżyciela posiłkowego w całości lub w części od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych, jeżeli istnieją podstawy do uznania, że uiszczenie ich byłoby dla nich zbyt uciążliwe ze względu na sytuację rodzinną, majątkową i wysokość dochodów, jak również wtedy, gdy przemawiają za tym względy słuszności. Z uwagi na możliwości zarobkowe oskarżonego i jego sytuację życiową, a w szczególności pobyt w areszcie śledczym Sąd uznał za zasadne zwolnienie go od kosztów sądowych w całości. Brak jednak możliwości zwolnienia oskarżonego od kosztów należnych oskarżycielom posiłkowym, dlatego też poniesione przez oskarżycieli posiłkowych koszty sąd zasądził na ich rzecz. Brak było podstaw do uznania za zasadne żądania przez pełnomocnika oskarżycieli posiłkowych należności tytułem kosztów zastępstwa procesowego na poszczególne terminy rozpraw, albowiem należność ta jest objęta kwotą należności z tytułu ustanowienia pełnomocnika z wyboru i jej zwiększeniem o 20% z tytułu kolejnych terminów rozpraw.

5.  Podpis