Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt V U 1455/13

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 8 stycznia 2014 r.

Sąd Okręgowy w Kaliszu V Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący SSO Ewa Nowakowska

Protokolant Alina Kędzia

po rozpoznaniu w dniu 8 stycznia 2014 r. w Kaliszu

odwołania A. M.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O.

z dnia 8 października 2013 r. Nr (...)

w sprawie A. M.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O.

o emeryturę

zmienia zaskarżoną decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O. z dnia 8 października 2013 r., znak (...), w ten sposób, że przyznaje A. M. emeryturę od 1 września 2013 r.

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 30.09.2013 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych w O. odmówił A. M. przyznania emerytury, gdyż jako osoba urodzona po 31.12.1948 r. nie udowodnił co najmniej 15 lat pracy w szczególnych warunkach na dzień 01.01.1999 r. Uznano mu 11 lat,1 miesiąc i 28 dni takiej pracy, natomiast nie zaliczono pracy w Przedsiębiorstwie (...) na przestrzeni od 02.11.1976 r. do 15.05.1982 r. i od 18.08.1982 r. do 30.09.1992 r. gdyż nie przedstawił właściwego świadectwa pracy w szczególnych warunkach.

Odwołanie od tej decyzji wniósł do Sądu A. M., domagając się przyznania emerytury z tytułu ponad 15-letniego wykonywania pracy w szczególnych warunkach powołując się na wykonywanie w zakwestionowanym czasie pracy w szczególnych warunkach na stanowisku kierowcy samochodu ciężarowego o dopuszczalnym ciężarze całkowitym powyżej 3,5 ton, co udowodni na podstawie zeznań świadków. Organ rentowy wniósł o oddalenia odwołania.

Sąd ustalił i zważył co następuje:

A. M., z zawodu kierowca, urodził się w dniu (...) Z akt ZUS wynika, że wykazał na dzień 01.01.1999 r. ogólny staż ubezpieczeniowy w ilości 27 lat, 2 miesiące i 28 dni okresów składkowych i nieskładkowych, w tym w szczególnych warunkach 11 lat,1 miesiąc i 28 dni na stanowisku kierowcy samochodów ciężarowych o dopuszczalnym ciężarze całkowitym powyżej 3,5 ton w zakładzie (...) i na stanowisku kierowcy ciągnika w (...) w D..

W przedsiębiorstwie (...) odwołujący się pracował w okresie od 02.11.1976 r. do 30.09.1992 r., w tym w okresie od 16.05.1981 r. do 05.02.1982 r. na budowie eksportowej. Co do pracy w kraju – w świadectwie z dnia 20.08.1999 r. podano, że odwołujący się pracował na stanowisku kierowcy.

A. M. nie przedstawił świadectwa pracy w szczególnych warunkach co do zatrudnienia w zakładach (...).

Z akt osobowych zakładów (...) w likwidacji wynika, że odwołujący się podjął tam zatrudnienie na stanowisku kierowcy od 02.11.1976 r., a umowa o pracę przewidywała m.in. dodatek spedycyjny. W piśmie z dnia 12.03.1977 r. mowa o tym, że obsługuje samochód (...), a w piśmie z dnia 06.04.1977 r. doprecyzowano, że jest to (...), na którym zamontowana jest betoniarka. Także późniejsze angaże w aktach osobowych pozwalają ustalić, że odwołujący się był kierowcą (...) skrzyniowego (pismo z 28.11.1979 r.), (...) (pismo z 31.10.1980 r.), co najmniej do czasu wyjazdu do pracy za granicą. Kontrakt do pracy w Niemczech dotyczył stanowiska ślusarz maszynowy. Umowę o pracę na budowie eksportowej zawartą miał do 31.12.1982 r., ale powrócił do kraju wcześniej, gdyż w dniu 17.11.1981. uległ wypadkowi przy pracy. Po powrocie A. M. ponownie zatrudniony został jako kierowca od 18.08.1982 r. W piśmie z dnia 15.10.1982 r. wspomina się o zmianie stawki wynagrodzenia w związku ze zmianą pojazdu z (...) na (...) od 01.10.1982 r. (k 46 akt osobowych). Jednocześnie w umowie o pracę z dnia 01.10.1982 r. mowa jednak nadal o dodatku spedycyjnym (k. 53) i podobnie w kolejnych umowach, a w piśmie z dnia 20.04.1989 r. o pracy na stanowisku kierowcy ciężarowego.

W oparciu o zeznania świadków M. L. i W. T. (przełożonych odwołującego się), Sąd ustalił, że A. M., podczas pracy na terenie kraju zatrudniony był zawsze na stałe jako kierowca samochodu ciężarowego. Przydzielono mu samochód S. (...), z tym, że w różnym czasie były to różne pojazdy: S. skrzyniowy, S. wywrotka, S. z zamontowanym koszem do podnoszenia ludzi na wysokość. Jedynie przejściowo, na krótkie okresy mógł mieć przydzielony samochód dostawczy, jak wszyscy inni kierowcy. Wszystkie pojazdy jakimi kierował na stałe miały dopuszczalny ciężar całkowity powyżej 3,5 ton.

Odwołujący się wykonywał kursy na trasach o różnej długości, w późniejszym okresie woził butle z gazem technicznym na budowy prowadzone przez Techmę na terenie kraju.

Sąd zważył co następuje.

Zgodnie z art. 184 ust.1 ustawy z 17.12.1998 r. o emeryturach i rentach z FUS (Dz. U. Nr 162 poz.1118) ubezpieczonym urodzonym po dniu 31.12.1948 r. przysługuje emerytura po osiągnięciu wieku przewidzianego w art. 32-34, 39 i 40, jeżeli w dniu wejścia w życie ustawy (01.01.1999 r.) osiągnęli:

1)  okres zatrudnienia w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze wymagany w przepisach dotychczasowych do nabycia prawa do emerytury w wieku niższym niż 60 lat dla kobiet i 65 lat dla mężczyzna;

oraz

2)  okres składkowy i nieskładkowy, o którym mowa w art. 27.

Stosownie do treści ust. 2 emerytura ta przysługuje pod warunkiem nieprzystąpienia do OFE lub przekazania środków tam zgromadzonych na dochody budżetu państwa. Stosownie do treści art. 32 cyt. ustawy ubezpieczeni będący pracownikami, o których mowa w ust. 2-3, zatrudnieni w szczególnych warunkach przez co najmniej przez 15 lat, nabywali prawo do emerytury w wieku obniżonym o 5 lat od podstawowego o ile udowodnili łączny staż ubezpieczeniowy określony w art. 27 cyt. ustawy wynoszący 20 lat dla kobiet i 25 lat dla mężczyzn. Zgodnie z ust.4 tego przepisu wiek emerytalny, rodzaje prac lub stanowisk oraz warunki, na podstawie których osobom wymienionym w ust.2 i 3 przysługiwało prawo do emerytury, ustala się na podstawie przepisów dotychczasowych tj. rozporządzenia Rady Ministrów z 7.02.1983 r. w sprawie wieku emerytalnego oraz wzrostu emerytur i rent inwalidzkich dla pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz. U. Nr 8 poz.43 ze zmianami). Paragraf 2 powyższego rozporządzenia stanowi, że okresami prac uzasadniającymi prawo do świadczeń na zasadach określonych w tym rozporządzeniu są okresy, w których praca w szczególnych warunkach wykonywana była stale i w pełnym wymiarze czasu obowiązującym na danym stanowisku pracy. Okresy te stwierdza zakład pracy na podstawie posiadanej dokumentacji w świadectwie wykonywania pracy w szczególnych warunkach.

W ocenie Sądu analiza akt osobowych wraz z uzupełniającymi je zeznaniami świadków pozwala na uznanie odwołującemu się pracy kierowcy samochodu ciężarowego, o dopuszczalnym ciężarze całkowitym powyżej 3,5 ton co najmniej w okresie od podjęcia zatrudnienia w (...) do czasu wyjazdu na kontrakt zagraniczny oraz po powrocie z tego wyjazdu do końca zatrudnienia, za wyjątkiem jeszcze krótkiego, około 2 tygodniowego okresu kierowania samochodem marki (...). W jego angażach płacowych zawsze była mowa o dodatku za czynności spedycyjne, co zdaniem Sądu dotyczyło wyraźnie stanowiska kierowcy samochodu ciężarowego. Fakt prowadzenia przez odwołującego się stale pojazdów o dopuszczalnym ciężarze całkowitym powyżej 3,5 ton znajduje potwierdzenie i w zapisach w aktach osobowych i w zeznaniach w/w świadków. Okres pracy w (...) (poza wspomnianym wyjazdem za granicę i kierowaniem (...)) stanowi wystarczające uzupełnienie brakującego okresu pracy w szczególnych warunkach do limitu 15 lat.

Praca na stanowisku kierowcy samochodu ciężarowego o dopuszczalnym ciężarze całkowitym powyżej 3,5 ton wymieniona jest w wykazie A dział VIII pod pozycją 2 punkt 5 zarządzenia nr 3 Ministra Hutnictwa i Przemysłu Metalowego z 30.03.1985 r. w sprawie stanowisk pracy, na których wykonywane są prace w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze w zakładach pracy resortu hutnictwa i przemysłu maszynowego (Dz. Urz. MHiPM nr 1-3 poz. 1 z 1985 r.) W przepisach ogólnych, rozporządzenia Rady Ministrów z 07.02.1983 r., stanowisko kierowcy takich samochodów ciężarowych wymienione jest w wykazie A dział VIII pkt.2

Odwołujący się pracował w szczególnych warunkach łącznie ponad 15 lat. Przy uwzględnieniu ogólnego stażu ubezpieczeniowego A. M.spełnia więc wszystkie warunki stażowe. Wiek 60 lat ukończył (...)i wówczas spełnił wszystkie warunki z art. 184 (poza obowiązującym w ówczesnym stanie prawnym obowiązkiem rozwiązania stosunku pracy). Wniosek o emeryturę złożył jednak dopiero w dniu 26.09.2013 r. Dopiero więc od miesiąca złożenia wniosku, zgodnie z art. 129 cyt. Ustawy, odwołujący się nabył prawo do wypłaty emerytury.

Zaskarżona decyzja podlegała więc zmianie i zgodnie z art. 477 14§2 k.p.c. orzeczono jak w wyroku.