Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt V U 1474/13

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 22 stycznia 2014 r.

Sąd Okręgowy w Kaliszu V Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący SSO Ewa Nowakowska

Protokolant Alina Kędzia

po rozpoznaniu w dniu 15 stycznia 2014 r. w Kaliszu

odwołania A. C.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O.

z dnia 11 października 2013 r. Nr (...)

w sprawie A. C.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O.

o emeryturę

zmienia zaskarżoną decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O. z dnia 11 października 2013 r. znak (...) w ten sposób, że przyznaje A. C. emeryturę od 1 września 2013 r.

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 11.10.2013 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych w O. odmówił A. C. przyznania emerytury, gdyż jako osoba urodzona po 31.12.1948 r. nie udowodnił na dzień 1.01.1999 r. co najmniej 15 lat pracy w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze, bo odmówiono zaliczenia do takich prac zatrudnienia w zakładzie (...) w K., jako że nie przedstawił na tę okoliczność właściwego dokumentu.

Odwołanie od tej decyzji wniósł do Sądu A. C. domagając się przyznania emerytury po ustaleniu wykonywania pracy w szczególnych warunkach na stanowisku operatora pras mimośrodowych na podstawie zeznań świadków. Organ rentowy wniósł o oddalenie odwołania.

Sąd ustalił co następuje:

A. C. urodził się w dniu (...)Ma wykształcenie zawodowe w zawodzie mechanik maszyn rolniczych. Z dniem 03.06.1974r, został zatrudniony w (...)w K.na stanowisku ślusarza. Taka nazwa stanowiska pracy występuje we wszystkich dokumentach w jego aktach osobowych, natomiast w zaświadczeniu wykonywania pracy zaliczonej do pierwszej kategorii zatrudnienia (bez daty), gdzie do takiej kategorii zakwalifikowano cały czas od początku pracy w tym zakładzie tj. od 03.06.1974 r. do 31.12.1981 r. podano, że od początku wykonywał pracę na stanowisku tłoczarza w metalu, tj. na stanowisku wymienionym w dziale III nr 45 pkt. 3 wykazu stanowiącego załącznik do uchwały Zarządu Centralnego (...) z 18.08.1982 r. w sprawie prac zaliczonych do pierwszej kategorii zatrudnienia (dowód – k. 18 akt osobowych). W angażu osobowym z dnia 22.11.1982 r. mowa jest, że odwołujący się wykonuje pracę brygadzisty obróbki skrawania z rozkrojem (dowód – k. 17 akt osobowych). Żadne późniejsze dokumenty w aktach osobowych nie precyzują już miejsca i stanowiska pracy, nadal posługując się, jak od początku, określeniem „ślusarz”.

Odwołujący się swoje prawo do emerytury wiąże z faktem pracy przy obsłudze pras mimośrodowych w hałasie, który spowodował u niego znaczne ograniczenie słuchu.

W oparciu o zeznania świadków K. K.i M. N.Sąd ustalił, że podczas całego zatrudnienia w zakładzie (...)w K.(który zajmował się produkcją wag) odwołujący się nie wykonywał prac ślusarskich, ale de facto pracę tłoczarza w metalu. Obsługiwał bowiem prasy mimośrodowe służące do wytłaczania elementów metalowych poddawanych dalszej obróbce przez inny dział zakładu. Prasy miały nacisk 40, 60 i 100ton, a rodzaj używanej maszyny zależał od grubości materiału z jakiego tłoczone były dane elementy. A. C.pracował z K. K.. Każdy z nich obsługiwał jedną z pras, podsuwając metal pod prasę, która uderzała z góry wytłaczając detal o odpowiednim kształcie z metalu trzymanego przez pracownika. Przenosiły się przy tym na niego potężne drgania uderzającej maszyny. W efekcie przy tej pracy pracownik narażony był na wielki hałas, zapylenie i wibracje (dowód – zeznania świadków M. N.i K. K.– nagranie z rozprawy w dniu 15.01.2014 r. od 9 do 22 minuty). (...)była jednostką organizacyjną spółdzielczości pracy, jednak odwołujący się nie był członkiem tej spółdzielni-, jak wynika z jego akt osobowych łączył go ze spółdzielnią pracowniczy stosunek pracy (dowód – akta osobowe odwołującego się).

Sąd zważył co następuje:

Zgodnie z art.184 ust.1 ustawy z 17.12.1998 r. o emeryturach i rentach z FUS (Dz. U. Nr 162 poz.1118) ubezpieczonym urodzonym po dniu 31.12.1948 r. przysługuje emerytura po osiągnięciu wieku przewidzianego w art.32-34, 39 i 40, jeżeli w dniu wejścia w życie ustawy (01.01.1999 r.) osiągnęli:

1)  okres zatrudnienia w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze wymagany w przepisach dotychczasowych do nabycia prawa do emerytury w wieku niższym niż 60 lat dla kobiet i 65 lat dla mężczyzna;

oraz

2)  okres składkowy i nieskładkowy, o którym mowa w art.27.

Stosownie do treści ust.2 emerytura ta przysługuje pod warunkiem nieprzystąpienia do OFE. Stosownie do treści art. 32 cyt. ustawy ubezpieczeni będący pracownikami, o których mowa w ust. 2-3, zatrudnieni w szczególnych warunkach przez co najmniej przez 15 lat, nabywali prawo do emerytury w wieku obniżonym o 5 lat od podstawowego o ile udowodnili łączny staż ubezpieczeniowy określony w art.27 cyt. ustawy wynoszący 20 lat dla kobiet i 25 lat dla mężczyzn.

Stosownie do ust.4 tego przepisu wiek emerytalny, rodzaje prac lub stanowisk oraz warunki, na podstawie których osobom wymienionym w ust.2 i 3 przysługiwało prawo do emerytury, ustala się na podstawie przepisów dotychczasowych tj. rozporządzenia Rady Ministrów z 7.02.1983 r. w sprawie wieku emerytalnego oraz wzrostu emerytur i rent inwalidzkich dla pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz. U. Nr 8 poz.43 ze zmianami).

Paragraf 2 powyższego rozporządzenia stanowi, że okresami prac uzasadniającymi prawo do świadczeń na zasadach określonych w tym rozporządzeniu są okresy, w których praca w szczególnych warunkach wykonywana była stale i w pełnym wymiarze czasu obowiązującym na danym stanowisku pracy.

Okresy te stwierdza zakład pracy, na podstawie posiadanej dokumentacji, w świadectwie wykonywania pracy w szczególnych warunkach. Paragraf 2 powyższego rozporządzenia stanowi, że okresami prac uzasadniającymi prawo do świadczeń na zasadach określonych w tym rozporządzeniu są okresy, w których praca w szczególnych warunkach wykonywana była stale i w pełnym wymiarze czasu obowiązującym na danym stanowisku pracy. Okresy te stwierdza zakład pracy na podstawie posiadanej dokumentacji w świadectwie wykonywania pracy w szczególnych warunkach. Dokument ten podlega kontroli organu rentowego, a w razie odmownej decyzji ZUS okoliczności dotyczące wykonywania pracy w szczególnych warunkach mogą być wykazywane przed sądem rozpoznającym odwołanie wszelkimi środkami dowodowymi.

Uzasadnieniem przyznania prawa do emerytury w obniżonym wieku jest wykonywanie pracy narażającej na szybsze zrealizowanie się ryzyka emerytalnego z powodu wcześniejszej niż powszechnie, utraty sprawności psychofizycznej pracownika

Dla oceny czy pracownik pracował w szczególnych warunkach nie ma istotnego znaczenia nazwa zajmowanego stanowiska, tylko rodzaj powierzonej mu pracy. Praca w szczególnych warunkach to praca wykonywana stale, codziennie i w pełnym wymierza czasu pracy w warunkach pozwalających na uznanie jej za jeden z rodzajów pracy wymienionych w wykazie stanowiącym załącznik do rozporządzenia z 07.02.1983 r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (patrz wyrok Sądu najwyższego z 09.05.2011 r. w sprawie III UK 174/10 – LEX 901652). Jak zaznaczył Sąd Najwyższy rozpoznając sprawę IIUK 356/10 (wyrok z dnia 25.05.2011 r. – LEX 901608) wykazy resortowe mają charakter informacyjny, techniczno-porządkujący i uściślający, w szczególności wówczas, gdy w wykazie stanowiącym załącznik do rozporządzenia nie wymienia się określonych stanowisk, lecz operuje się pojęciem ogólnym.

W ocenie Sądu praca wykonywana przez odwołującego się, podczas całego zatrudnienia w (...) była pracą w szczególnych warunkach, wymienioną w rozporządzeniu z 07.02.1983 r. w dziale III – hutnictwo i przemysł metalowy, w pracach różnych: poz. 45 obsługa agregatów do walcowania, tłoczenia i ciągnienia wraz urządzeniami pomocniczymi i wykańczającymi.

Stanowisko to wymienione jest też w przepisach resortowych, Uchwale Zarządu (...) z 30.06.1983 r., w sprawie prac wykonywanych w szczególnych warunkach jednostkach organizacyjnych spółdzielczości pracy, poz. 45 pkt. – tłoczarz metalu.

Jak wynika z danych ZUS na dzień 01.01.1999 r. A. C.udowodnił zatrudnienie w łącznym wymiarze 25 lat, 11 miesięcy i 2 dni okresów składkowych i nieskładkowych. Wieku 60 lat ukończył w dniu (...). Wniosek o świadczenie złożony został w dniu 30.09.2013 r.

Wobec wiarygodności materiału dowodowego potwierdzającego wykonywanie przez odwołującego się pracy w szczególnych warunkach przez okres co najmniej 15 lat i wobec spełnienia warunku stażowego oraz wieku 60 lat stwierdzić należy, że spełnione są wszystkie warunki do nabycia prawa do emerytury z art.184 cyt. wyżej ustawy,

Wypłata emerytury przysługuje mu od miesiąca złożenia wniosku, co zgodne jest z art.129 ustawy o emeryturach i rentach z FUS.

Zaskarżona decyzja podlegała więc zmianie i zgodnie z art. 477 14§2 k.p.c. orzeczono jak w wyroku.