Sygn. akt III AUz 3/21
Dnia 11 lutego 2021 r.
Sąd Apelacyjny w Szczecinie III Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych
w składzie:
Przewodniczący: |
Sędzia Gabriela Horodnicka-Stelmaszczuk (spr.) |
Sędziowie: |
Urszula Iwanowska, Romana Mrotek |
po rozpoznaniu w dniu 11 lutego 2021 r. na posiedzeniu niejawnym
sprawy M. K.
przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.
o prawo do renty z tytułu niezdolności do pracy
na skutek zażalenia ubezpieczonego
na postanowienie Sądu Okręgowego w Szczecinie z dnia 30 listopada 2020 r., sygn. akt VI U 2430/20
p o s t a n a w i a:
oddalić zażalenie.
Urszula Iwanowska Gabriela Horodnicka-Stelmaszczuk Romana Mrotek
Sygn. akt III AUz 3/21
Postanowieniem z dnia 30 listopada 2020 r. Sąd Okręgowy w Szczecinie VI Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych przekazał odwołanie M. K. do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w S..
Sąd Okręgowy wskazał, że zgodnie z treścią art. 477 9 § 1 k.p.c., odwołania od decyzji organów rentowych wnosi się na piśmie do organu, który wydał decyzję, lub do protokołu sporządzonego przez ten organ, w terminie miesiąca od doręczenia odpisu decyzji. Stosownie zaś do przepisu § 2, organ rentowy, o którym mowa w § 1, przekazuje niezwłocznie odwołanie wraz z aktami sprawy do sądu z zachowaniem przepisów odrębnych. Organ ten, jeżeli uzna odwołanie w całości za słuszne, może zmienić lub uchylić zaskarżoną decyzję. W tym wypadku odwołaniu nie nadaje się dalszego biegu.
Sąd pierwszej instancji wskazał, że w rozpoznawanej sprawie odwołanie od decyzji z dnia 12 października 2020 r. winno zatem zostać skierowane w pierwszej kolejności do organu rentowego, który w przypadku nieznalezienia podstaw do zmiany decyzji skieruje sprawę do Sądu Okręgowego w Szczecinie jako właściwego do jej rozpoznania, dołączając do odwołania komplet dokumentacji niezbędnej do rozpoznania sprawy.
Zgodnie natomiast z regulacją zawartą w przepisie art. 464 § 1 k.p.c., w sprawach z zakresu prawa pracy i ubezpieczeń społecznych w wypadku niedopuszczalności drogi sądowej, gdy do rozpoznania sprawy właściwy jest inny organ, sąd nie odrzuca pozwu, a przekazuje sprawę temu organowi.
Zażalenie na powyższe postanowienie wniosła ubezpieczona, wskazując że rozpoznanie u niej choroby zawodowej winno skutkować przyznaniem prawa do renty. Skarżąca podniosła, że przedłożona dokumentacja medyczna potwierdza, iż jej stan zdrowia nie uległ poprawie.
Sąd Apelacyjny zważył, co następuje:
Zażalenie okazało się niezasadna.
Na wstępie wskazać należy, że charakterystyczną cechą spraw z zakresu ubezpieczeń społecznych jest to, że w pierwszej kolejności rozpoznawane są przez właściwy organ rentowy. Wskazuje na to treść art. 476 § 2 k.p.c., zgodnie z którym przez sprawy z zakresu ubezpieczeń społecznych rozumie się sprawy, w których wniesiono odwołanie od decyzji organów rentowych, dotyczących m.in. ubezpieczeń społecznych i ubezpieczenia rodzinnego. Mamy tu zatem do czynienia z tzw. warunkową niedopuszczalnością drogi sądowej - tj. z sytuacją, w której Sąd nie może rozpoznać sprawy bez uprzedniego wyczerpania postępowania przedsądowego (jak w niniejszej sprawie - postępowania przed organem rentowym). Zasadniczo, zgodnie z art. 199 § 1 pkt 1 k.p.c., w takim przypadku należy odrzucić pozew, przy czym w sprawach z zakresu prawa pracy i ubezpieczeń społecznych - zgodnie z art. 464 § 1 k.p.c. - odrzucenie pozwu nie może nastąpić z powodu niedopuszczalności drogi sądowej, gdy do rozpoznania sprawy właściwy jest inny organ. W tym wypadku sąd przekaże mu sprawę.
Art. 477 9 § 1 k.p.c. stanowi, że odwołania od decyzji organów rentowych wnosi się na piśmie do organu, który wydał decyzję, lub do protokołu sporządzonego przez ten organ, w terminie miesiąca od doręczenia odpisu decyzji. Zgodnie z art. 477 9 § 2 k.p.c. organ rentowy, o którym mowa w § 1, przekazuje niezwłocznie odwołanie wraz z aktami sprawy do sądu z zachowaniem przepisów odrębnych. Organ ten, jeżeli uzna odwołanie w całości za słuszne, może zmienić lub uchylić zaskarżoną decyzję. W tym wypadku odwołaniu nie nadaje się dalszego biegu.
W niniejszej sprawie Sąd Okręgowy prawidłowo przekazał do rozpoznania Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w S. odwołanie M. K. od decyzji dotyczącej przyznania prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy.
Mając na względzie powyższe Sąd Apelacyjny na podstawie art. 397 § 3 k.p.c. w zw. z art. 385 k.p.c. zażalenie skarżącej oddalił.
Urszula Iwanowska Gabriela Horodnicka-Stelmaszczuk Romana Mrotek