Pełny tekst orzeczenia

Sygnatura akt VI Ka 375/20

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 22 września 2020 r.

Sąd Okręgowy w Gliwicach, Wydział VI Karny Odwoławczy w składzie:

Przewodniczący sędzia Marcin Schoenborn

Sędziowie Dariusz Prażmowski (spr.)

Małgorzata Peteja-Żak

Protokolant Barbara Szkabarnicka

przy udziale Tomasza Międlara

Prokuratora Prokuratury Rejonowej w Z.

po rozpoznaniu w dniu 22 września 2020 r.

sprawy K. S. ur. (...) w Z.

syna A. i M.

w przedmiocie wydania wyroku łącznego

na skutek apelacji wniesionej przez obrońcę skazanego

od wyroku Sądu Rejonowego w Zabrzu

z dnia 5 listopada 2019 r. sygnatura akt II K 1309/19

na mocy art. 437 kpk, art. 438 kpk, art. 624§1 kpk

1.  zmienia punkt 1 zaskarżonego wyroku w ten sposób, że obniża wymiar kary łącznej pozbawienia wolności do 3 (trzech) lat i 2 (dwóch) miesięcy;

2.  w pozostałej części zaskarżony wyrok utrzymuje w mocy;

3.  zasądza od Skarbu Państwa na rzecz r.pr. M. C. kwotę 147,60 zł (sto czterdzieści siedem złotych i sześćdziesiąt groszy) obejmującą kwotę 27,60 zł (dwadzieścia siedem złotych i sześćdziesiąt groszy) podatku VAT, tytułem zwrotu nieuiszczonych kosztów obrony skazanego z urzędu w postępowaniu odwoławczym;

4.  zwalnia skazanego od ponoszenia wydatków postępowania odwoławczego obciążając nimi Skarb Państwa.

UZASADNIENIE

Formularz UK 2

Sygnatura akt

VI ka 375/20

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

1CZĘŚĆ WSTĘPNA

0.11.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok łączny Sądu Rejonowego w Zabrzu z dnia 5 listopada 2019 r. sygnatura II K 1309/19

0.11.2. Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

0.11.3. Granice zaskarżenia

0.11.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☐ w całości

☐ w części

co do winy

co do kary

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.11.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

art. 438 pkt 3 k.p.k. błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

art. 439 k.p.k.

brak zarzutów

0.11.4. Wnioski

uchylenie

zmiana

1Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

0.12.1. Ustalenie faktów

0.12.1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.1.1.

K. S.

Zachowanie skazanego w okresie odbywania kary pozbawienia wolności

Opinia z Zakładu Karnego w K.

120-121

0.12.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.2.1.

0.12.2. Ocena dowodów

0.12.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

2.1.1.1.

Opinia z Zakładu Karnego w K.

Dowód wskazuje na zmianę zachowania skazanego podczas odbywania kary pozbawienia wolności, brak podstaw do uznania dowodu za niewiarygodny.

0.12.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

1STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

3.1.

Rażąca niewspółmierność kary polegająca na wymierzeniu kary na zasadzie asperacji ukierunkowanej na kumulację kary łącznej 3 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności, podczas gdy dyrektywy wymiaru kary, względy prewencji indywidualnej odniesione do zachowania skazanego w okresie odbywaniu kary oraz do jego warunków rodzinnych oraz właściwości i warunków osobistych przemawiają za ukształtowaniem kary w oparciu o zasadę asperacji, która to rażąca niewspółmierność stanowi następstwo:

- nadania zbyt dużej wagi okolicznościom wskazanym w opinii penitencjarnej jako negatywne,

- pominięciu zmiany kwalifikacji skazanego z podgrupy R1 na R2 i przeniesieniu do zakładu typu półotwartego ze względu na pozytywną postawę i zachowanie skazanego,

- pominięciu oświadczeń narzeczonej skazanego i jego babki wskazujących na istotne zmiany zachowania skazanego oraz jego sytuację rodzinną.

☐ zasadny

☒ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Sąd merytoryczny nie popełnił błędu w zakresie połączenia kar, bowiem istotnie zachodziły warunki do orzeczenia jednej kary łącznej pozbawienia wolności z połączenia kar tego samego rodzaju. Granice kary łącznej określa przepis art. 86 § 1 kk, wedle którego Sąd wymierza karę łączną w granicach od najwyższej z kar jednostkowych podlegających łączeniu do ich sumy, nie przekraczając górnych granic dla danego rodzaju kar wynikających z powołanego przepisu, przy czym jej wymiar we wskazanych wyżej granicach warunkowany jest przede wszystkim relacjami zachodzącymi pomiędzy prawomocnie osądzonymi czynami. Relacje te sprowadzają się do określenia, jak bliski związek przedmiotowo – podmiotowy łączy te czyny. Im bliższe są te relacje, tym bardziej wyrok łączny powinien być zbliżony do dopuszczalnego minimum, uwarunkowanego wysokością kar orzeczonych za przestępstwa objęte tym wyrokiem, im związek ten luźniejszy, tym przeważać powinno kumulowanie poszczególnych kar (zob. wyrok SN z dnia 25 X 1983r., IV KR 213/83, OSNKW z 1984r., z. 5-6, poz. 65; wyrok SN z dnia 15 V 1990r., IV KR 80/90, Lex nr 22064; wyrok SA w Krakowie z dnia 10 X 1991r., II AKr 127/91, KZS z 1991r., z. 10, poz. 10). ). Sąd Okręgowy wziął pod uwagę przywołane w apelacji okoliczności dotyczące postawy skazanego oraz poprawę jego zachowania w trakcie odbywania kary pozbawienia wolności, na co wskazywała uzyskana opinia z Zakładu Karnego w K.. Ponadto wziął pod uwagę okoliczności popełnienia przypisanych skazanemu przestępstw, w szczególności powiązanie pomiędzy nimi i bliskość czasową ich popełnienia, które wskazywały na dość bliski związek przedmiotowo – podmiotowy pomiędzy zbiegającymi się przestępstwami, a tym samym przemawiać miały za orzeczeniem kary łącznej na zasadzie asperacji, zbliżonej jednak do pełnej absorpcji. Skazany przestępstwa za które orzeczono karę wyrokiem Sądu Rejonowego w Zabrzu z dnia 13 marca 2019 r. sygn.. II K 1474/18 dopuścił się w dniu 20 grudnia 2015 r. zatem w okresie gdy popełniane były przestępstwa co do których zapadł poprzedni wyrok łączny. Nadto popełniane przez niego czyny - aczkolwiek wypełniały znamiona różnych przepisów ustawy karnej - to jednak ewidentnie świadczyły o tym, iż skazany dopuszczał się różnych zachowań agresywnych wobec różnych osób, w tym także policjantów, zatem zachodziła znaczna łączność pomiędzy tymi czynami. W ocenie Sądu Okręgowego podniesione okoliczności powinny przemawiać za orzeczeniem kary łącznej na zasadzie asperacji, zbliżonej jednak do pełnej absorpcji.

Wniosek

O zmianę wyroku przez orzeczenie kary łącznej w wymiarze 3 lat pozbawienia wolności.

☐ zasadny

☒ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Sąd Okręgowy dostrzegł potrzebę zmiany w zakresie wymiaru orzeczonej kary łącznej, bowiem wskazane powyżej względy oraz pozytywna postawa skazanego podczas okresu izolacji więziennej wymagały, aby te kształtujące się w sposób pozytywny względy indywidualnoprewencyjne okoliczności znalazły szersze odzwierciedlenie w karze łącznej stąd obniżenie wymiaru kary łącznej do 3 lat i 2 miesięcy pozbawienia wolności, którą uznać należało za prawidłowo wyważoną i uwzględniającą wszystkie przesłanki wymiary kary łącznej.

1OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

4.1.

W sprawie nie ujawniły się okoliczności które poza granicami zaskarżenia i podniesionych zarzutów wymagałyby uwzględnienia z urzędu.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

1ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

0.15.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

0.15.1.1.

Przedmiot utrzymania w mocy

Wyrok łączny Sądu Rejonowego w Zabrzu z dnia 5 listopada 2019 r. sygnatura II K 1309/19 w zakresie punktów 2-5.

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

Sąd I instancji prawidłowo zgromadził dane niezbędne dla wydania wyroku łącznego, zbadał podstawy orzeczenia kary łącznej poprawnie orzekając w przedmiocie zaliczenia i kosztów sądowych.

0.15.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

0.0.15.2.1.

Przedmiot i zakres zmiany

Wyrok łączny Sądu Rejonowego w Zabrzu z dnia 5 listopada 2019 r. sygnatura II K 1309/19 w zakresie punktu 1.

Zwięźle o powodach zmiany

Sąd Okręgowy dostrzegł potrzebę zmiany w zakresie wymiaru orzeczonej kary łącznej, bowiem wskazane w punkcie 3.1 względy oraz pozytywna postawa skazanego podczas okresu izolacji więziennej wymagały, aby tym względom, także indywidualnoprewencyjnym, przydać większe znaczenie w zakresie wymiaru kary łącznej i przemawiały za orzeczeniem kary łącznej na zasadzie asperacji, zbliżonej jednak do pełnej absorpcji, stąd obniżenie wymiaru kary łącznej do 3 lat i 2 miesięcy pozbawienia wolności. W ocenie Sądu Okręgowego kra ta uwzględnia okoliczności dotyczące sylwetki skazanego i procesu jego resocjalizacji, jak też jest wynikiem analizy kryteriów związku przedmiotowego i podmiotowego pomiędzy dokonanymi przez skazanego przestępstwami.

0.15.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

0.15.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

5.3.1.1.1.

art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

5.3.1.4.1.

art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

0.15.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

0.15.4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

Punkt 3

Zasądzono od Skarbu Państwa na rzecz radcy prawnego M. C. kwotę 147,60 zł obejmującą kwotę 27,60 zł podatku od towarów i usług tytułem zwrotu kosztów obrony skazanego z urzędu w postępowaniu odwoławczym zgodnie z art. 22 3 ustawy o radcach prawnych.

1Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

Punkt 4

Rozstrzygając o kosztach postępowania odwoławczego uwzględniono sytuację osobistą i materialną skazanego oraz jego izolację więzienną.

1PODPIS

0.11.3. Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

Obrońca skazanego

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

Wyrok łączny Sądu Rejonowego w Zabrzu z dnia 5 listopada 2019 r. sygnatura II K 1309/19

0.11.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☐ w całości

☐ w części

co do winy

co do kary

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.11.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

art. 439 k.p.k.

brak zarzutów

0.11.4. Wnioski

uchylenie

zmiana