Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 5 czerwca 2019 roku Sąd Rejonowy w Łowiczu:

1.  zasądził od pozwanej M. M. solidarnie na rzecz powodów M. P. (1), M. P. (2), B. P. i M. P. (3) kwotę 5.579,10 zł wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 22 listopada 2018 roku do dnia zapłaty;

2.  zasądził od pozwanej M. M. solidarnie na rzecz powodów M. P. (1), M. P. (2), B. P. i M. P. (3) kwotę 2.067 złotych tytułem zwrotu kosztów procesu;

3.  nadał wyrokowi rygor natychmiastowej wykonalności.

Apelację od powyższego wyroku złożyła pozwana, zaskarżając go w całości i zarzucając błędną ocenę w postaci niepowetowanej szkody, która powstanie, jeżeli dojdzie do egzekucji w niniejszym postępowaniu.

Skarżąca wniosła o zmianę zaskarżonego wyroku, ewentualnie ponowne rozpatrzenie sprawy w postępowaniu zwykłym.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

W pierwszej kolejności należy wyjaśnić, że z uwagi na datę wniesienia apelacji, w sprawie znajdują zastosowanie przepisy Kodeksu postępowania cywilnego w brzmieniu sprzed wejścia w życie zmian wprowadzonych ustawą z dnia 4 lipca 2019 roku o zmianie ustawy kodeks postępowania cywilnego oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2019 roku, poz. 1469).

Na wstępie wyjaśnić należy, że niniejsza sprawa była rozpoznawana w postępowaniu uproszczonym, w związku z czym Sąd Okręgowy na podstawie art. 505 ¹⁰ § 1 i § 2 k.p.c. orzekł na posiedzeniu niejawnym w składzie jednego sędziego.

Idąc dalej wskazać trzeba, że w myśl art. 505 ¹³ § 2 k.p.c. jeżeli sąd drugiej instancji nie przeprowadził postępowania dowodowego, uzasadnienie wyroku powinno zawierać jedynie wyjaśnienie podstawy prawnej wyroku z przytoczeniem przepisów prawa.

W dalszej kolejności trzeba mieć także na uwadze, że w postępowaniu uproszczonym apelacja ma charakter ograniczony, a celem postępowania apelacyjnego nie jest tu ponowne rozpoznanie sprawy, ale wyłącznie kontrola wyroku wydanego przez Sąd I instancji w ramach zarzutów podniesionych przez skarżącego. Innymi słowy mówiąc, apelacja ograniczona wiąże Sąd odwoławczy, a zakres jego kompetencji kontrolnych jest zredukowany do tego, co zarzuci w apelacji skarżący. Wprowadzając apelację ograniczoną, ustawodawca jednocześnie określa zarzuty, jakimi może posługiwać się jej autor i zakazuje przytaczania dalszych zarzutów po upływie terminu do wniesienia apelacji – co w polskim porządku prawnym wynika z art. 505 ⁹ § 1 ¹ i 2 k.p.c. (tak w uzasadnieniu uchwały składu 7 sędziów SN z dnia 31 stycznia 2008 r., III CZP 49/07, OSNC Nr 6 z 2008 r., poz. 55; tak również M. Manowska, „Apelacja w postępowaniu cywilnym. Komentarz. Orzecznictwo”, Warszawa 2013, s. 305 – 306).

Tym samym w ramach niniejszego uzasadnienia poprzestać należy jedynie na odniesieniu się do zarzutów apelacji, bez dokonywania analizy zgodności zaskarżonego rozstrzygnięcia z prawem w pozostałym zakresie.

Apelacja jest częściowo zasadna i skutkuje koniecznością zmiany zaskarżonego wyroku.

Przy określaniu bowiem wysokości kwoty podlegającej zasądzeniu na rzecz powodów uwzględnić należało kwotę 2.000 złotych wpłaconą przez pozwaną na ich konto w dniu 5 czerwca 2019 roku, tytułem spłaty części należności dochodzonej niniejszym pozwem (potwierdzenie dokonania przelewu k. 87). Skoro do dnia wyrokowania przez Sąd Okręgowy strona powodowa nie cofnęła powództwa w tym zakresie, to powództwo co do kwoty 2.000 złotych podlegało oddaleniu, co powoduje konieczność obniżenia zasądzonej od pozwanej kwoty do wysokości 3.579,10 złotych. Jednocześnie, ponieważ termin zapłaty powyższej kwoty upłynął w dniu 22 listopada 2018 roku, powodom należą się ustawowe odsetki za opóźnienie od kwoty 2.000 złotych za okres od dnia 22 listopada 2018 roku do dnia 5 czerwca 2019 roku.

W pozostałej części apelacja jako bezzasadna podlegała oddaleniu.

Sąd Rejonowy poza wyżej wskazaną kwotą 2.000 złotych w sposób prawidłowy określił wysokość kwoty przysługującej powodom. Pozostałe przedłożone przez pozwaną dowody wpłat nie dotyczą roszczeń objętych niniejszym pozwem, gdyż są to wpłaty z tytułu opłat czynszowych za okres kwiecień - lipiec 2019 roku. Nie wpływają więc na wysokość zadłużenia objętego dochodzonym przez powodów roszczeniem.

Należy również podkreślić, że w toku postępowania przed Sądem Rejonowym, na rozprawie w dniu 5 czerwca 2019 roku pozwana uznała powództwo i od oświadczenia tego skutecznie się w okresie późniejszym nie uchyliła.

Idąc dalej, pozwana zarzuciła, że strona powodowa nie wywiązała się z wzajemnych ustaleń stron, również zawartych w ugodzie jaka miała między nimi miejsce. Pozwana nie sprecyzowała na czym to uchybienie miałoby polegać co wyklucza możliwość odniesienia się przez Sąd Okręgowy do tej kwestii. Jeżeli pozwana ma na myśli to, że strona powodowa nie zawarła z nią ponownej umowy najmu przedmiotowego lokalu, to należy zauważyć, że zawarcie takiej umowy nie zwalniałoby pozwanej z obowiązku zapłaty dochodzonej w niniejszym postępowaniu kwoty z tytułu odszkodowania za bezumowne korzystanie przez pozwaną z lokalu w okresie wcześniejszym. Kwestia ta nie ma więc znaczenia dla rozstrzygnięcia przedmiotowej sprawy.

Bez znaczenia pozostaje również podnoszona przez pozwaną kwestia, że ewentualna egzekucja komornicza doprowadzi do powstania u niej szkody. Oczywistym jest bowiem, że doprowadzenie przez dłużnika do konieczności wytoczenia przez wierzyciela procesu a następnie egzekwowanie należności w drodze egzekucji komorniczej, prowadzić może do dodatkowych dolegliwości, w tym konieczności pokrycia kosztów tych postępowań.

Z przedstawionych powyżej powodów Sąd Okręgowy, działając z mocy art. 386 § 1 k.p.c. zmienił zaskarżony wyrok w ten sposób, że zasądził od pozwanej M. M. solidarnie na rzecz powodów M. P. (1), M. P. (2), B. P. i M. P. (3) kwotę 3.579,10 złotych wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 22 listopada 2018 roku do dnia zapłaty oraz ustawowe odsetki za opóźnienie od kwoty 2.000 złotych za okres od dnia 22 listopada 2018 roku do dnia 5 czerwca 2019 roku

O kosztach postępowania apelacyjnego orzeczono z mocy art. 102 k.p.c. odstępując od obciążenia pozwanej obowiązkiem zwrotu powodom kosztów postępowania apelacyjnego, co winno nastąpić biorąc pod uwagę wynik postępowania apelacyjnego.

Biorąc pod uwagę fakt, że pozwana znajduje się w trudnej sytuacji majątkowej, występowała w procesie bez fachowego pełnomocnika a nadto to, że wygrała postępowanie apelacyjne w istotnej części, zaś obowiązek zwrotu powodom kosztów postępowania apelacyjnego wynikałby z faktu korzystania przez niech z pomocy profesjonalnego pełnomocnika, w ocenie Sądu Okręgowego obciążenie pozwanej kosztami postępowania apelacyjnego na rzecz powodów pozostawałoby w sprzeczności z powszechnym odczuciem sprawiedliwości oraz zasadami współżycia społecznego.