Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 13 października 2020r.

Sąd Rejonowy w Brodnicy Wydział III Rodzinny i Nieletnich

w składzie następującym :

Przewodnicząca: Sędzia Renata Antkowiak

Protokolant: st. sekr. sądowy Karolina Klufczyńska

po rozpoznaniu w dniu 29 września 2020r. w Brodnicy

sprawy z powództwa małoletniej O. C. zastąpionej przez matkę M. C.

i z powództwa M. C.

przeciwko R. M.

o ustalenie ojcostwa i alimenty i in.

1)  umarza postępowanie w przedmiocie żądania ustalenia ojcostwa,

2)  zasądza od pozwanego R. M. na rzecz małoletniej powódki O. C. rentę alimentacyjną w kwocie 250 zł (dwieście pięćdziesiąt złotych) miesięcznie płatną z góry do dnia 10-tego każdego miesiąca, do rąk matki małoletniej powódki - M. C. z ustawowymi odsetkami za opóźnienie w razie zwłoki w terminie płatności którejkolwiek z rat - poczynając od dnia 1 października 2020r. ,

3)  zasądza od pozwanego R. M. na rzecz małoletniej powódki O. C. kwotę 1500 zł (jeden tysiąc pięćset złotych) tytułem alimentów za okres od 18 kwietnia 2019r. do 31 maja 2020r.,

4)  zasądza od pozwanego R. M. na rzecz powódki M. C. kwotę 500 zł (pięćset złotych) tytułem zwrotu kosztów 3 - miesięcznego utrzymania matki w okresie porodu,

5)  zasądza od pozwanego R. M. na rzecz powódki M. C. kwotę 1000 zł (jeden tysiąc złotych) tytułem zwrotu kosztów wyprawki i wydatków okołoporodowych,

6)  oddala powództwo w pozostałym zakresie,

7)  odstępuje od obciążania pozwanego kosztami sądowymi, od uiszczenia których powódki były zwolnione z mocy ustawy przejmując je na rzecz Skarbu Państwa,

8)  znosi wzajemnie pomiędzy stronami koszty zastępstwa procesowego stron,

9)  wyrokowi w pkt 2) i 3) nadaje rygor natychmiastowej wykonalności.

Na oryginale właściwe podpisy

Za zgodność

Kierownik sekretariatu

III Wydziału Rodzinnego i Nieletnich

mgr K. J.

Sygn. akt III RC 207/19

UZASADNIENIE

M. C. działając w imieniu małoletniej córki O. C. wystąpiła z powództwem przeciwko R. M. o ustalenie ojcostwa i alimenty. W pozwie wnosiła o ustalenie, że pozwany R. M. jest ojcem małoletniej O. C. urodzonej (...) w T., pozostawienie małoletniej nazwiska matki – nie nadawanie nazwiska ojca; orzeczenie, że pozwanemu nie będzie przysługiwała władza rodzicielska nad małoletnią O. C.. Jeśli chodzi o żądanie dot. alimentów wnosiła o zasądzenie od pozwanego na rzecz małoletniej powódki O. C. alimentów w kwocie 500 złotych miesięcznie płatnych z góry do rąk matki dziecka do dnia 10-tgo każdego miesiąca, wraz z odsetkami za opóźnienie w razie zwłoki w zapłacie - od kwietnia 2019 roku poczynając. Ponadto w pozwie zawarła również wniosek o zabezpieczenie roszczeń alimentacyjnych poprzez zasądzenie, na czas trwania procesu, od pozwanego dla małoletniej O. C. alimentów w kwocie 500 zł miesięcznie płatnych z góry do rąk matki do dnia 10-tego każdego miesiąca, wraz z odsetkami za opóźnienie w razie zwłoki w zapłacie.

Ponadto działając w imieniu własnym M. C. wnosiła o zasądzenie od pozwanego na rzecz strony powodowej kwoty 1.500 zł tytułem zwrotu kosztów trzymiesięcznego utrzymania matki w okresie porodu oraz o zasądzenie od pozwanego na rzecz M. C. kwoty 2.278 złotych tytułem zwrotu kosztów wyprawki i wydatków okołoporodowych. Ponadto strona powodowa wnosiła o zasądzenie od pozwanego zwrotu kosztów procesu według norm przepisanych.

Pozwany R. M. w odpowiedzi na pozew wnosił o: uwzględnienie powództwa w zakresie pkt 1 pozwu, tj. ustalenia, że pozwany R. M. jest ojcem małoletniej O. C. urodzonej (...) w T., której akt urodzenia został sporządzony w Urzędzie Stanu Cywilnego w T.; uwzględnienie powództwa w zakresie pkt. 2 pozwu, tj. pozostawienia małoletniej O. C. nazwiska matki; orzeczenie, że pozwanemu R. M. będzie przysługiwała pełna władza rodzicielska nad małoletnią O. C.; zasądzenie od pozwanego R. M. na rzecz małoletniej powódki O. C. kwoty 250 złotych tytułem alimentów płatnych z góry do 10 dnia każdego miesiąca do rąk matki małoletniej powódki - M. C.; zasądzenie od pozwanego R. M. na rzecz powódki M. C. kwoty 500 zł z tytułu zwrotu kosztów trzymiesięcznego utrzymania matki w okresie porodu; zasądzenie od pozwanego R. M. na rzecz powódki M. C. kwoty 1.000 zł tytułem wydatków związanych z ciążą i porodem; oddalenie powództwa w pozostałym zakresie a nadto o zniesienie kosztów postępowania miedzy stronami.

Na rozprawie w dniu 12 czerwca 2020 r. strony doszły do porozumienia w kwestii uznania ojcostwa małoletniej O. C. przez pozwanego oraz w kwestii nazwiska, jakie będzie nosiło dziecko i chciały w tym celu udać się do USC, w tym celu wnosiły o odroczenie rozprawy jak również w celu uzgodnienia kwestii finansowych. Następnie strona powodowa skutecznie cofnęła powództwo w zakresie żądania ustalenia ojcostwa, bowiem pozwany uznał małoletnią córkę w USC.

Sąd ustalił, co następuje:

Matka małoletniej powódki M. C. i pozwany R. M. nie są i nie byli małżeństwem, jednakże w przeszłości - w okresie od lipca 2018r. do kwietnia 2019r. spotykali się jako para i podejmowali współżycie, w wyniku którego w dniu (...) urodziła się ich małoletnia córka O. C.. Strony nigdy nie mieszkały razem, a po przyjściu córki na świat rozstały się. Początkowo pozwany nie uznał dziecka, okresowo wyjeżdżał do pracy za granicę do Niemiec, przyjeżdżał do Polski co jakiś czas, jednak nie wykazywał większego zainteresowania córką. Matka małoletniej O. C. została sama z dzieckiem. To na niej spoczął cały ciężar opieki nad córką i jej utrzymanie. Powódka M. C. przez okres ciąży jak i bezpośrednio po musiała czynić wszelkie niezbędne nakłady na utrzymanie siebie i córki. M. C. zamieszkuje z mamą i w związku z tym obciąża ją połową kosztów utrzymania domu. Pozwany z kolei zamieszkuje ze swoimi rodzicami. Jest on osobą dotkniętą przewlekłą chorobą nowotworową, na dowód czego przedłożył Sądowi zaświadczenia i inne dokumenty lekarskie. Pozwany ma orzeczenie o całkowitej niezdolności do pracy, w efekcie czego nie może podjąć żadnej pracy. Pozwany poza małoletnią powódką O. C. ma jeszcze drugie starsze dziecko z innego związku, na które jest zobowiązany płacic alimenty w kwocie 300 złotych.

M. C., jako matka małoletniej powódki w złożonym pozwie wskazała, że w związku z urodzeniem córki poniosła określone koszty. Poniosła wydatki na zakup łóżeczka i materaca w kwocie 448 złotych, wózka w wysokości 800 zł, wanienki i przewijaka w kwocie 50 złotych, karuzeli w kwocie 50 złotych, bujaka w kwocie 50 złotych, fotelika do samochodu w kwocie 100 złotych, lampki nocnej w wysokości 90 złotych, zabawek w kwocie 100 złotych; na odzież wydała 370 złotych, butelki hipoalergiczne 90 złotych, ubranka do chrztu 80 złotych oraz mata 50 złotych. Ponadto wskazała ona, że miesięczne wydatki na utrzymanie córki wynoszą: mleko 170 zł, pampersy 96 zł, witaminy 10 zł, oliwka 24 zł, D. do mycia 20 zł, S. 16 zł, krem B. 40 zł, płyn do prania 28 zł, koncentrat do płukania 14 zł, chusteczki 18 zł, waciki patyczki 20 zł, kaszka 24 zł, słoiki obiadki 16,50 zł, herbatki 15 zł, krople na ząbki 25 zł, płyn do mycia 14 zł, ubranka 200 zł – co daje łącznie kwotę 750,50 zł. Poza wskazanymi wydatkami matka małoletniej powódki ponosi koszty związane z utrzymaniem mieszkaniem, w których zamieszkuje wraz ze swoją matką i po podziale na połowę wydatki kształtują się następująco: prąd 100 zł, gaz 50 zł, woda 50 zł, śmieci 40 zł, paliwo 100 zł, opał – 4 tony węgla rocznie po 900 złotych za tonę oraz dwa metry sześcienne drewna rocznie po 100 zł za metr.

Pozwany, jak wynika z odpowiedzi na pozew, wielokrotnie przekazywał powódce M. C. zakupione przez siebie niezbędne dla dziecka produkty takie jak kaszki, pampersy, sudokrem, mleko czy plastry wspomagające oddychanie, gdy dziecko było chore. Pozwany przekazał powódce również kwotę 500 złotych tytułem prezentu z okazji chrzcin małoletniej; kupił małoletniej O. C. fotelik samochodowy z myślą o tym, aby córka mogła w przyszłości do niego przyjeżdżać. Fakt, że pozwany ma orzeczenie o całkowitej niezdolności do pracy, przekłada się na jego możliwości zarobkowe. Nie ma on możliwości podjęcia normalnej pracy zarobkowej. Otrzymuje on z tytułu niezdolności do pracy rentę socjalną w wysokości 1025 zł miesiecznie, nadto pobiera zasiłek pielęgnacyjny z Gminnego Ośrodka Pomocy (...) w wysokości 215,84 zł, co daje łącznie stanowi jako dochód pozwanego kwotę 1240,84 zł miesięcznie. Mimo to, w pewnym okresie pozwany podjął pracę zarobkową na terenie Niemiec, jednakże z uwagi na problemy zdrowotne związane z chorobą nowotworową musiał przerwać pracę. Obecnie pozwany nie pracuje, utrzymuje się jedynie ze wskazanych już źródeł w postaci renty socjalnej i zasiłku pielęgnacyjnego. Zamieszkuje on wspólnie z rodzicami, od których otrzymuje pomoc finansową. Choroba, na którą cierpi pozwany wymusza na nim, aby trzymał odpowiednią dietę, jak również przyjmował stale niezbędne leki. Miesięczne wydatki pozwanego kształtują się w taki oto sposób: udział w opłacie za prąd i wodę 100 zł, udział w kosztach jedzenia 400 zł, wizyty kontrolne u lekarza wraz z dojazdem i niezbędne lekarstwa 150 zł (miesięcznie), alimenty na rzecz jego drugiego dziecka małoletniej N. M. 300 zł, paliwo 100 zł.

Na rozprawie bezpośrednio przed Sądem matka małoletniej powódki podała, że córka ma już 14 miesięcy i jest zdrowym dzieckiem. Sama wychowuje córkę od urodzenia. Przyznała także, że pozwany przywoził mleko, pampersy i ciuszki dla dziecka do stycznia 2020r. włącznie. W jej ocenie przedmioty zakupione przez pozwanego opiewały na kwotę 100 zł, a czasami nawet mniej. Były okresy, że pozwany nie pojawiał się w ogóle u dziecka, w marcu 2020r. przywiózł rzeczy dla dziecka za kwotę 50 złotych. Wcześniej na chrzciny dziecka przekazał 500 złotych, było to w czerwcu 2019 roku. M. C. zeznała, że otrzymuje świadczenie 500 plus od urodzenia dziecka, świadczenie dla matki samotnie wychowującej dziecko 288 złotych z zasiłkiem rodzinnym. Ponadto dostaje kuroniówkę od 14 czerwca 2020 roku w kwocie 840 złotych za miesiąc, a za dwa miesiące miała to być kwota niższa 640 złotych. Jest ona zarejestrowana w PUP od 24 kwietnia 2020 roku. Jak podała, miesięczny koszt utrzymania córki wynosi ponad tysiąc złotych.

Z kolei pozwany zeznając przed Sądem wskazał, że O. C. jest jego córką, uznał dziecko w urzędzie stanu cywilnego. Pozwany stara się odwiedzać dziecko, jednakże nie zawsze mu się to udaje. Wskazał on, że jest w stanie płacić na swoją córkę alimenty w wysokości 250 złotych miesięcznie. Zeznał również, że robił zakupy dla dziecka w wysokości 140 zł, innym razem w wysokości 100 zł czy 50 zł. Utrzymuje się z renty socjalnej oraz zasiłku pielęgnacyjnego. Pozwany z racji zamieszkiwania z rodzicami, korzysta również z ich pomocy finansowej – rodzice czasami robią mu zakupy, dokonują opłat czy to za przegląd czy też za ubezpieczenie samochodu; czasami kupują mu żywność. Rodzice pozwanego nie pobierają od niego opłat za mieszkanie w ich domu. R. M. daje rodzicom 100 złotych miesięcznie za prąd; płaci alimenty w wysokości 300 złotych na rzecz drugiej córki pochodzącej z innego związku. Reasumując wydatki jakie pozwany ponosi miesięcznie wynoszą odpowiednio: 100 zł za paliwo, 400 złotych na jedzenie i 150 złotych za maści w związku z przewlekłą chorobą nowotworową. Stan zdrowia pozwanego nie jest najlepszy, leczy się onkologicznie, w tym również prócz NFZ w gabinetach prywatnych. Leczenie finansowane jest przez jego rodziców.

W toku postępowania w sprawie matka małoletniej powódki M. C. zeznała, że pozwany zaczął płacić alimenty od dnia uznania ojcostwa; za lipiec, sierpień i wrzesień 2020 r. po 250 zł miesięcznie; pozwany dokonał również wpłaty w czerwcu 2020r. Co więcej, odwiedził córkę w lipcu i we wrześniu; podczas wizyty przekazał córce trochę ubrań po chrześnicy i sudokrem; przywiózł też byty, jednak nie pasowały one córce. Matka małoletniej M. C. podała, że szuka pracy, nie stać jej na opiekunkę czy zapłatę za żłobek dla dziecka. Podała ona, że opiekunka pobiera opłatę w wysokości 12-15 zł za godzinę, a tam gdzie przed odejściem na urlop macierzyński pracowała to otrzymywała 12 złotych za godzinę.

Pozwany R. M. zeznał, że zapłacił matce małoletniej powódki po 250 złotych za miesiące od czerwca do września 2020 roku. Pozwany oświadczył, że leczy się na NFZ na swoje dolegliwości, jednak miał 2 letnią przerwę. Odnośnie pracy w Niemczech pozwany oświadczył, że kilka razy wyjeżdżał do Niemiec. Pełnił funkcję pomocy - opiekuna starszych osób. Praca polegała na zrobieniu starszej osobie śniadania, obiadu i kolacji. Dzięki zarobionym w ten sposób pieniądzom pozwany chce spłacić poporodowe wydatki poniesione przez matkę małoletniej powódki. Wszelkie koszty dojazdu i przejazdu pokrywa firma, kwestię zakwaterowania i wyżywienia pokrywa rodzina, u której pozwany pracował. Codzienne funkcjonowanie w takiej pracy jest sporym wyzwaniem dla pozwanego. Pozwany wskazał, że parokrotnie wyjeżdżał do Niemiec; firma wysyłająca go za granicę jest zorientowana w jego sytuacji osobistej, zdrowotnej; pozwany może wykonywać lekkie, drobne prace.

Dowód: zeznania matki małoletniej powódki – M. C. k. 89v-90, zeznania pozwanego R. M. k. 90-90v, dowód z dokumentów na k. 2-6, 9-10, 18, 23-29, 42-45, 52-81, 88, 92, 97-120, 124-130 akt przedmiotowej sprawy.

Sąd uznał za wiarygodne zeznania matki małoletniej powódki – M. C. i zeznania pozwanego R. M. w zakresie, w jakim znajdują one odzwierciedlenie w dokonanych przez Sąd powyżej ustaleniach faktycznych, bowiem ich zeznania w tym zakresie są przekonujące i nie pozostają ze sobą w sprzeczności. Rozbieżności pomiędzy nimi występują jedynie w zakresie oceny odnośnie zasadności żądań finansowych strony powodowej tj. oczekiwań co do alimentów na rzecz małoletniej powódki i ich wysokości, oczekiwać co do pozostałych żądań finansowych, jednakże ocena w tym zakresie jest obowiązkiem Sądu.

Odnośnie powoływanych wyżej dowodów z dokumentów Sąd nie dopatrzył się żadnych okoliczności mogących budzić wątpliwości co do ich prawdziwości, nie były one również kwestionowane przez strony.

Sąd zważył, co następuje:

Pozwany w odpowiedzi na pozew uznał żądanie dotyczące ustalenia jego ojcostwa wobec małoletniej O. C. i za zgodą matki małoletniej nastąpiło uznanie jego ojcostwa w USC. W konsekwencji powyższego nastąpiło skuteczne cofnięcie powództwa w tym zakresie przez stronę powodową i dlatego Sąd w punkcie 1) wyroku umorzył postępowanie w przedmiocie żądania ustalenia ojcostwa. O powyższym orzeczono po myśli art. 355 kpc.

Odnośnie żądania zasądzenia alimentów od pozwanego na rzecz małoletniej powódki wskazać należy na treść przepisu art. 135 § 1 kro, zgodnie z którym zakres świadczeń alimentacyjnych zależy od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz od zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego, zaś zgodnie z § 2 tego artykułu wykonanie obowiązku alimentacyjnego względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie, może polegać także, w całości lub w części, na osobistych staraniach o jego utrzymanie lub wychowanie.

Odnosząc powyższe do okoliczności przedmiotowej sprawy Sąd uznał, iż kwota 250 zł miesięcznie tytułem alimentów od pozwanego na rzecz małoletniej powódki O. C. jest w ocenie Sądu kwotą adekwatną do jego możliwości zarobkowych i majątkowych. Pozwany pobiera rentę socjalną z tytułu całkowitej niezdolności do pracy oraz zasiłek pielęgnacyjny. Z uwagi na bardzo poważne i dolegliwe schorzenie nie jest on w stanie regularnie podejmować pracy. Pozwany wprawdzie podejmuje jakieś prace dorywcze za granicą parając się lekkimi zajęciami, jednakże jest to jedynie okresowe zajęcie i uzyskiwane z tego tytułu wynagrodzenie nie jest znaczne. W ostatnim czasie – podjął on próbę takiej pracy, by spłacić należności finansowe na rzecz matki jego dziecka, bowiem z uzyskiwanych miesięcznych świadczeń nie byłby on w stanie tego zapłacić. Pozwany starał się i stara w miarę możliwości przekazywać też rzeczy w naturze dla dziecka. Z drugiej strony należy mieć na uwadze, że pozwany - poza małoletnią powódką ma na utrzymaniu starsze dziecko, na które zobowiązany jest płacić alimenty w kwocie 300 zł miesięcznie. Matce małoletniej powódki znana była sytuacja zdrowotna i majątkowa pozwanego i godziła się ona na to. Tym samym winna ona mieć świadomość trudności w uzyskiwaniu przez pozwanego – ze względów zdrowotnych dodatkowych dochodów. Matka małoletniej powódki – M. C. zamieszkując wraz z dzieckiem czyni osobiste starania o jego utrzymanie i wychowanie, jednakże niezależnie od tego w określonej części winna również mieć udział finansowy
w kosztach utrzymania małoletniej córki - część potrzeb małoletniej zaspokajana jest ze świadczeń, jakie matka uzyskuje na dziecko.

Oceniając zasadność żądania dotyczącego zasądzenia od pozwanego na rzecz małoletniej powódki renty alimentacyjnej - Sąd uznał je za zasadne w części tj. w zakresie kwoty 250 zł miesięcznie. Pozwany na swoje drugie starsze dziecko zobowiązany jest płacić kwotę 300 zł. Nie odbierając jemu prawa do własnego utrzymania Sąd uznał, że pozwany będzie w stanie płacić na małoletnią powódkę O. C. kwotę 250 zł miesięcznie, natomiast w pozostałym zakresie uznał żądanie zasądzenia alimentów za niezasadne. Dlatego też Sąd zasądził od pozwanego R. M. na rzecz małoletniej powódki O. C. rentę alimentacyjną w kwocie 250 zł (dwieście pięćdziesiąt złotych) miesięcznie płatną z góry do dnia 10 - tego każdego miesiąca do rąk matki małoletniej powódki - M. C. z ustawowymi odsetkami za opóźnienie w razie zwłoki w terminie płatności którejkolwiek z rat – poczynając dnia 1 października 2020r. tj. na bieżąco. O powyższym orzeczono w punkcie 2) wyroku.

Mając na uwadze fakt, że pozwany uiścił już alimenty w tej kwocie na rzecz dziecka od chwili uznania dziecka tj. od czerwca 2020r. do września 2020r. Sąd w punkcie 3) wyroku zasądził od pozwanego R. M. na rzecz małoletniej powódki O. C. łączną kwotę 1500 zł (jeden tysiąc pięćset złotych) tytułem alimentów za okres od 18 kwietnia 2019r. do 31 maja 2020r. mając na uwadze to, że pozwany ma bardzo ograniczone możliwości majątkowe i zarobkowe a zobowiązany jest teraz uiszczać bieżące alimenty na rzecz córki. Ponadto w okresie tym w miarę możliwości starał się on przekazywać dla dziecka różne rzeczy czy też okresowo pewne środki finansowe. Natomiast matka małoletniej M. C. miała pełną świadomość choroby pozwanego i wynikających z tego ograniczeń w tym bardzo poważnych ograniczeń zarobkowych i na to się godziła.

W punkcie 4) wyroku Sąd zasądził od pozwanego na rzecz powódki M. C. kwotę 500 zł tytułem zwrotu kosztów trzymiesięcznego utrzymania matki w okresie porodu; natomiast w punkcie 5) wyroku Sąd zasądził od pozwanego na rzecz powódki M. C. kwotę 1000 złotych tytułem zwrotu kosztów wyprawki i wydatków okołoporodowych – uznając, że jedynie w takim zakresie pozwany będzie w stanie pokryć koszty z tego tytułu. W ocenie Sądu zasądzenie wyższych kwot z tych tytułów w szczególności żądanych przez powódkę nie jest uzasadnione biorąc pod uwagę możliwości zarobkowe i majątkowe pozwanego oraz uzyskiwane przez niego dochody. Ponadto należy mieć na uwadze, że choroba pozwanego i związane z tym leczenie ogranicza jego możliwości zarobkowe ale również pociąga za sobą koszty. Nie można natomiast odmówić pozwanemu prawa do leczenia, kupowania niezbędnych specyfików i leków. Zresztą argumentacja ta odnosi się do również do pozostałego zakresu żądań strony powodowej, co do których nastąpiło oddalenie powództwa w pozostałym zakresie, a o czym orzeczono w punkcie 6) wyroku.

W punkcie 7) wyroku Sąd rozstrzygnął o kosztach sądowych odstępując od obciążania pozwanego kosztami sądowymi, od uiszczenia których powódki były zwolnione z mocy ustawy, przejmując je na rzecz Skarbu Państwa. Rozstrzygając o powyższym Sąd kierował się tym, by dodatkowo nie obciążać pozwanego kosztami, tak by mógł on sprostać nałożonemu na niego obowiązkowi alimentacyjnemu.

W punkcie 8) wyroku Sąd zniósł wzajemnie pomiędzy stronami koszty zastępstwa procesowego stron, o co wnosiła strona pozwana - uznając, że rozstrzygnięcie to jest uzasadnione okolicznościami tej sprawy, w której żądania pozwu zostały uwzględnione jedynie w części, jeśli chodzi o ich wysokość. Ponadto pozwany choruje, ponosi wydatki na leczenie, natomiast osiągane przez niego dochody są na niskim poziomie zważywszy, że zobowiązany jest jeszcze łożyć alimenty na drugie dziecko, płacić bieżące alimenty na córkę O. i spłacić zaległe należności na jej rzecz oraz na rzecz jej matki. Okoliczności te wpłynęły na ocenę, że Sąd nie zasądził od pozwanego na rzecz strony powodowej zwrotu kosztów zastępstwa procesowego uznając, że zaistniały szczególne okoliczności przewidziane przepisem art. 102 kpc.

W punkcie 9) wyroku Sąd - stosownie do przepisu art. 333§ 1 pkt 1 i 2 kpc - orzekł, iż wyrokowi w punktach 2) i 3) nadaje rygor natychmiastowej wykonalności.

Na oryginale właściwe podpisy

Za zgodność

Kierownik sekretariatu

III Wydziału Rodzinnego i Nieletnich

mgr K. J.