Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Sąd ustalił następujący stan faktyczny

W dniu 11 maja 2013 roku w B. w godzinach rannych oskarżony W. K. z miejsca zamieszkania udał się samochodem marki P. o nr. rej (...) w kierunku sklepu (...) przy ul. (...) . Samochodem kierował oskarżony , jechał sam . Jeszcze dnia poprzedniego ,w godzinach nocnych , spożywał alkohol w postaci piwa w ilości 2 litrów . Jadącego z przeciwka , ulicą (...) w kierunku ulicy (...), oskarżonego zauważył funkcjonariusz T. M. , który stał wówczas na ulicy (...) . Funkcjonariusz widząc twarz oskarżonego nabrał podejrzenia ,że kierujący może być w stanie nietrzeźwości . W związku z tym udał się za nim , nie tracąc go z pola widzenia . Oskarżony skręcił w ulicę (...), po czym w kierunku parkingu K. . Następnie objechał parking , funkcjonariusz cały czas jechał za nim w odległości kilku metrów. Po zaparkowaniu samochodu przez oskarżonego , funkcjonariusz zatrzymał samochód za samochodem oskarżonego i podszedł do oskarżonego aby poddać go kontroli. W. K. był nadal w pojeździe i siedział na miejscu kierowcy . Innych osób w samochodzie nie było. Funkcjonariusz poczuł od oskarżonego woń alkoholu . W związku z tym oskarżony poddany został badaniu A. na zawartość alkoholu w wydychanym powietrzu , które o godzinie 9.40 dało wynik –1,02 mg /l alkoholu w wydychanym powietrzu , kolejne o godzinie 9.55 dało wynik –1,01mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu . Jeszcze przed badaniem oskarżony prosił aby nie badać go , argumentując , że będzie miał problemy , już po badaniu przyznał zaś , że miał już wcześniej sprawę za jazdę pod wpływem alkoholu . Nie zaprzeczał przy tym oskarżony , że kierował samochodem . Oskarżony podpisał protokół , po wcześniejszym udzieleniu informacji do protokołu min. odnośnie czasu i ilości spożycia alkoholu , nie żądał badania krwi . Następnie funkcjonariusz pouczył go , że jeżeli nie będzie miał osoby, która zabezpieczy samochód , to pojazd będzie holowany na parking strzeżony . Oskarżony jednak powiedział , że znajdzie jakąś osobę , oddalając się , po czym przyprowadził mężczyznę o nazwisku J. J. (1) .

W późniejszej rozmowie z J. J. (1) oskarżony oświadczył mu ,że drugi raz już go „złapali” , że prędzej też miał podobną sytuację.

dowód : zeznania świadka T. M. k. 20,107

zeznania świadka J. J. (1) k. 17-18, 93

protokół użycia alcosensora –k .2

Oskarżony W. K. o wykształceniu wyższym – ekonomiczne , bezrobotny , pobiera zasiłek 673 złotych , żonaty , troje pełnoletnich dzieci , współ właściciel domu wartości 300 tyś zł. , karany , zdrowy fizycznie . Oskarżony był poprzednio karany . Prawomocnym wyrokiem Sądu Rejonowego w B.z dnia 06.10.2011 roku ( sygn. akt (...)) skazany został za czyn z art. 178a § 1 kk. Wobec wątpliwości poddano oskarżonego badaniu przez biegłych lekarzy psychiatrów . U badanego biegli stwierdzili uzależnienie od alkoholu . Biegli zgodnie stwierdzili , że tempore criminis oskarżony nie miał zniesionej ani ograniczonej w stopniu znacznym zdolności rozpoznania znaczenia czynu i pokierowania swoim postępowaniem – nie zachodzą warunki określone w art. 31 par 1 i par 2 kk.

dowód : wyjaśnienia oskarżonego k.92

karta karna k.14-15

wyrok (...).13

opinia sądowo – psychiatryczna k. 36-37

Oskarżony zarówno w toku postępowania sądowego jak i w postępowaniu przygotowawczym nie przyznał się do popełnienia czynu . Wyjaśnił , iż samochodem kierował kolega , których danych odmawia podania . Po zaparkowaniu przez kolegę oskarżony dał mu zapasowe kluczyki bowiem oskarżony miał koledze pożyczyć samochód do O., zaś dowód rejestracyjny zostawił oskarżony w schowku. Następnie kolega oddalił się , oddalił się do sklepu (...) jeszcze przed przyjazdem policji i miał powrócić do samochodu za 1 godzinę . Jak dalej wyjaśnił , przed opuszczeniem pojazdu przesiadł się na miejsce kierowcy, chciał bowiem dokumenty schować pod siedzenie kierowcy, tak bowiem umawiał się z kolegą . Później zaś wyjaśnił , że przesiadł się bo samochód ma centralny zamek i mógł go tylko zamknąć od strony kierowcy .

dowód: wyjaśnienia oskarżonego– k. 12,34,41,43

Sąd zważył co następuje:

W świetle materiału dowodowego zebranego w sprawie zarówno wina jak i sprawstwo oskarżonego nie budzą wątpliwości.

Dokonując ustaleń stanu faktycznego, Sąd oparł się o osobowe źródło dowodowe a jakimi są zeznania funkcjonariusza policji T. M. oraz świadka J. . Ustalenia poczynił również w oparciu o protokół użycia urządzenia kontrolno – pomiarowego , odpis wyroku , kartę karną, opinię sądowo – psychiatryczną .

Przyznając walor wiarygodności relacji jaką złożył świadek T. M. , Sąd nie znajduje powodów dla jakich świadek ten -osoba obca dla oskarżonego - miałby kreować fałszywy obraz zdarzeń . Co istotne, poczyniona przez świadka obserwacja kierowcy samochodu , znalazła potwierdzenie w później przeprowadzonych badaniach . To świadczy, iż istotnie świadek ten zauważył jadącego nietrzeźwego oskarżonego- wskazywał bowiem na to jego wygląd , czego konsekwencją było udanie się za oskarżonym . Z poczynioną obserwacją koreluje zatem sposób zachowania się funkcjonariusza . To również wzmacnia wiarygodność zeznań świadka . Co istotne przy tym , funkcjonariusz nie stracił z pola widzenia jadącego oskarżonego , który był sam w pojeździe . Ustaleń w tym zakresie nie zmienia podnoszona przez oskarżonego okoliczność , iż szyby były fabrycznie przyciemniane , skoro w dalszym ciągu – jak wyjaśnił sam oskarżony - istniała przez nie możliwość obserwacji przy odpowiedniej odległości . Przy tym Sąd , z tych samych co powyżej względów, nie ma podstaw aby odmówić w tym zakresie wiarygodności relacji funkcjonariusza tj. co do możliwości obserwacji . Ponadto przebieg rozmowy z funkcjonariuszem , prośba o odstąpienie od przeprowadzenia badania , niekwestionowanie przyczyn zatrzymania , również koreluje z poczynionymi ustaleniami . Świadek J. – przypadkowo spotkana osoba -który na prośbę oskarżonego miał zabezpieczyć samochód ,zeznał zaś na okoliczność rozmowy z oskarżonym , który nie zaprzeczał , że kierował pod wpływem alkoholu , a wręcz przeciwnie powiedział , że drugi raz go już złapali . Świadek ,tak samo jak funkcjonariusz, jest osobą obcą dla oskarżonego, a przez to niezainteresowaną w kreowaniu niekorzystnej dla oskarżonego wersji . Co istotne, te dwie relacje – funkcjonariusza i świadka J. - korespondują ze sobą , tworząc logiczną całość. W oparciu o protokół badania , sąd poczynił ustalenia w zakresie ilości stwierdzonego alkoholu oraz czasu i ilości spożycia alkoholu przez oskarżonego . Opierając się zaś na opinii biegłych psychiatrów sąd uznał, iż opinia ta jest jasna , spójna i nie ma w niej sprzeczności . Jak zatem wynika z treści opinii , tempore criminis oskarżony nie miał zniesionej ani ograniczonej w stopniu znacznym zdolności rozpoznania znaczenia czynu i pokierowania swoim postępowaniem – nie zachodzą warunki określone w art. 31 par 1 i par 2 kk.

Dlatego też odosobniona wersja oskarżonego jawi się jako niewiarygodna , tym bardziej , iż podpisał on protokół z przeprowadzonego badania. Nielogiczne jest również stanowisko oskarżonego , iż choć rzekomo kierowcą miał być trzeźwy znajomy , nie chciał podać jego danych. Dlatego wersja oskarżonego stanowi w ocenie Sądu dozwoloną prawem linie obrony .

Sąd zatem uznał, iż oskarżony swoim czynem, polegającym na prowadzeniu w stanie nietrzeźwości (pierwsze badanie –1,02 mg /l alkoholu w wydychanym powietrzu , kolejne –1,01 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu ) samochodu w ruchu lądowym będąc wcześniej prawomocnie skazanym wyrokiem Sądu Rejonowego w B. sygn. akt(...)z dnia 06.10.2011 roku za prowadzenie pojazdu mechanicznego w stanie nietrzeźwości wyczerpał znamiona przestępstwa z art. 178a § 4 kk . Przy czym działał on umyślnie co można wywieść z okoliczności sprawy.

Za przypisany czyn Sąd wymierzył oskarżonemu karę 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności . Przy wymiarze kary Sąd miał na względzie ogólne dyrektywy wymiaru kary zawarte w art. 53 § 1 kk, bacząc, aby wymierzona oskarżonemu kara adekwatna była do stopnia zawinienia sprawcy, szkodliwości społecznej jego czynu, jak również czyniła zadość wymogom w zakresie prewencji ogólnej i szczególnej. Sąd miał przede wszystkim na uwadze okoliczności sprawy w tym przede wszystkim ilość stwierdzonego alkoholu. Miał również na uwadze inne jeszcze skazanie za przestępstwo podobne . Stąd uznać należy, iż kara we wskazanym wymiarze jest adekwatna do stopnia zawinienia i społecznej szkodliwości czynu , pozwoli na zrozumienie błędnego postępowania i uniknięcia w przyszłości podobnych czynów.

Zarazem Sąd uznając, iż wobec oskarżonego zachodzą przesłanki warunkowego zawieszenia wykonania kary zastosował tenże środek probacyjny. To co determinuje zastosowanie instytucji dobrodziejstwa warunkowego zawieszenia wykonania kary w niniejszej sprawie to przekonanie Sądu, iż dla wdrożenia oskarżonego do przestrzegania porządku prawnego ,nie jest konieczne wymierzenie kary izolacyjnej , przeciwnie cel ten zrealizuje danie oskarżonemu jeszcze jednej szansy na poprawę swojego zachowania w warunkach wolnościowych .To co wymaga zaakcentowania to upływ czasu od poprzedniego skazania za przestępstwo z art. 178 a par 1 kk . Zatem mimo , iż przy kwalifikacji z art. 178 a § 4 kk jedynie w szczególnie uzasadnionych wypadkach sięga się po instytucję warunkowego zawieszenia kary to właśnie z powyżej wskazanych względów , mając również na uwadze warunki osobiste oskarżonego , sięgniecie po dobrodziejstwo warunkowego zawieszenia wykonania kary jest jak najbardziej uzasadnione . Wymierzając oskarżonemu 5 -letni okres próby, Sąd uznał , iż okres ten będzie odpowiednim czasem weryfikacji postawionej wobec niego pozytywnej prognozy kryminologicznej .

Z uwagi zaś na obligatoryjny charakter, w wyroku znaleźć musiało się orzeczenie zakazu prowadzenia pojazdów. W tym wypadku w ocenie sądu wobec stwierdzonej ilości alkoholu a także skazania za czyn z paragrafu 4 artykułu 178 a, sąd uznał, iż adekwatne jest orzeczenie tym razem zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 3 lat. Nadto zdaniem Sądu orzeczony zakaz w wysokości w jakiej to nastąpiło odpowiada potrzebie prewencyjnego oddziaływania. Po myśli cytowanych w wyroku przepisów sąd zaliczył oskarżonemu okres zatrzymania prawa jazdy .

Patrząc przez pryzmat sytuacji rodzinnej i majątkowej sąd zasądził koszty procesu