Pełny tekst orzeczenia

Formularz UK 1

Sygnatura akt

IIK327/20

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.USTALENIE FAKTÓW

0.1.Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.1.

K. O.

K. O. został oskarżony o to, że okresie od bliżej nieustalonego dnia jesieni 2019 r. do dnia 14 maja 2020 r. w miejscowości J., gmina B., poprzez utrzymywanie zwierząt z gatunku bydło w niewłaściwych warunkach, tj. na pastwisku co najmniej nie wyposażonym w zadaszoną wiatę, w stanie rażącego zaniedbania poprzez wystawianie zwierząt na działanie warunków atmosferycznych, które zagrażają ich zdrowiu, bez zapewnienia należytej opieki weterynaryjnej oraz poprzez nieregularne zadawanie im paszy i wody w ilościach właściwych dla utrzymania dobrostanu zwierząt, przez co znęcał się nad tymi zwierzętami powodując ich cierpienie, a także doprowadził do samo uwolnienia się 10 sztuk bydła, z których część dotychczas nie została wyłapana i zagraża bezpieczeństwu w komunikacji oraz powoduje szkody u okolicznych rolników

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

K. O. zamieszkiwał w miejscowości J. położonej w gminie B.. Jest rolnikiem i prowadzi gospodarstwo rolne stanowiące główne źródło dochodu utrzymania jego oraz jego rodziny. W gospodarstwie zajmuje się hodowlą bydła.

wyjaśnienia oskarżonego K. O.

68 - 69, 92v - 93, 95

zeznania świadka H. G.

36v, 93v - 94

zeznania świadka T. J. (1)

51v - 52, 94 - 94v

zeznania świadka T. J. (2)

54v - 55, 94v

zeznania świadka J. T.

57v - 58, 94v - 95

zeznania świadka E. Z. (1)

60v - 61, 95

0.1.Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.2.1.

K. O.

Czyn zarzucany oskarżonemu w akcie oskarżenia.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

Wbrew stanowisku prokuratora, brak było podstaw do przyjęcia, że K. O. w zarzucanym okresie znęcał się nad stanowiącym jego własność bydłem.

wyjaśnienia oskarżonego K. O.

68 - 69, 92v - 93, 95

zeznania świadka H. G.

36v, 93v - 94

zeznania świadka T. J. (1)

51v - 52, 94 - 94v

zeznania świadka T. J. (2)

54v - 55, 94v

zeznania świadka J. T.

57v - 58, 94v - 95

zeznania świadka E. Z. (2)

60v - 61, 95

kserokopia dokumentacji uzyskanej od Inspekcji Weterynaryjnej Powiatowego Lekarza Weterynarii w B.

99 - 112,

kserokopia dokumentacji uzyskanej z Urzędu Gminy B.

114 - 145

protokół oględzin miejsca wraz z dokumentacją fotograficzną

39 - 43

pismo z Urzędu Gminy B.

63

1.OCena DOWOdów

0.1.Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

wyjaśnienia oskarżonego K. O.

Z wyjaśnień oskarżonego wynika, że w miejscowości J. położonej w gminie B. prowadzi gospodarstwo rolne, które jest głównym źródłem utrzymania jego oraz jego rodziny. W gospodarstwie zajmuje się hodowlą bydła. Zimą bydło przebywa w oborze, a od wiosny do jesieni zwyczajowo na kilkuhektarowym ogrodzonym pastwisku. Z pastwiska jest bezpośredni dostęp do bieżącej wody, tj. rzeki płynącej wzdłuż granicy działki. W czasie gdy bydło przebywa na pastwisku oskarżony codziennie przywoził im dodatkową paszę, tj. belę siana. W tym czasie zapewniał im również należytą opiekę weterynaryjną. W związku z tym K. O. uważał, że w żadnym wypadku nie znęcał się w tym czasie nad krowami. Jeżeli chodzi o okres objęty zarzutem wyjaśnił, że jesienią 2019 r. (mniej więcej przełom października i listopada) z pomocą kilkunastu osób, sąsiadów, rolników, zganiał swoje bydło w ilości 20 sztuk z pastwiska do obory. W trakcie tej czynności, gdy bydło znajdowało się już blisko posesji oskarżonego (poza pastwiskiem), nagle 10 sztuk rasy limousine odłączyło się od stada i nie zważając na pilnujących je ludzi oraz ogrodzenia, bardzo szybkim tempem oddaliło się, uwalniając się spod kontroli oskarżonego. Z wyjaśnień K. O. wynika, że bydło jakby "oszalało", było nie do zatrzymania. Oskarżony wraz ze znajomymi natychmiast rozpoczął pogoń za bydłem jednak mimo wielu starań, do zmierzchu bydła nie udało się zatrzymać i przyprowadzić na podwórko. Z wyjaśnień oskarżonego wynika, że następnego dnia i wielokrotnie później, podejmował różnego rodzaju próby schwytania bydła, doprowadzenia go do obory, jednak zawsze kończyło się to niepowodzeniem. Bydło wyczuwało człowieka z odległości kilkuset metrów i od razu uciekało. K. O. zwrócił się również do Powiatowego Lekarza Weterynarii w B. oraz Urzędu Gminy B. z prośbą o pomoc w schwytaniu bydła. Uczestniczył w różnych spotkaniach na ten temat. Poniósł również znaczne koszty by bydło schwytać. Dodał, że każda sztuka warta jest około 5.000 zł., a więc dla niego to ogromna strata finansowa. Ponadto dwie z tych krów zostały potrącone i zabite przez pojazdy mechaniczne. Bydło powoduje również szkody u okolicznych rolników, które oskarżony zmuszony jest naprawiać. K. O. uważał zatem, że nie znęcał się na zwierzętami gdyż cały czas starał się je sprowadzić do swojej obory. Dodał, że trzy sztuki udało się uśpić i przetransportować do gospodarstwa. Zaraz potem przeprowadzona została u niego kontrola przez lekarzy weterynarii i nie stwierdzono jakichkolwiek nieprawidłowości.

W ocenie Sądu wyjaśnienia oskarżonego są w pełni wiarygodne. Fakty przedstawione przez K. O. w całości znalazły potwierdzenie w innych dowodach zgromadzonych w sprawie - zeznaniach świadków oraz uzyskanej od Powiatowego Lekarza Weterynarii w B. i Urzędu Gminy B. dokumentacji.

zeznania świadka T. J. (1)

Z zeznań świadka wynika, że jesienią 2019 r. wspólnie z kilkunastoma osobami pomagał K. O. zganiać jego bydło z pastwiska do obory położonej około 300 m od łąki. Gdy bydło było już blisko posesji, nagle około 10 sztuk zawróciło się i nie zważając na ludzi oraz ogrodzenia, oddaliło się i ruszyło w stronę B.. Mężczyźni próbowali je zatrzymać, jednak bez powodzenia. Następnego dnia oraz później ponownie próbowano je schwytać bądź zapędzić do obory, nadal bezskutecznie, do bydła nie sposób było podejść gdyż od razu uciekało. Z zeznań świadka wynika, że oskarżony zwracał się o pomoc w tej kwestii do różnych instytucji. Poniósł straty finansowe (jedna sztuka warta jest około 5.000 zł.). Wcześniej, gdy bydło przebywało na pastwisku, miało zapewniony cały czas dostęp do bieżącej wody - rzeki. Ponadto oskarżony codziennie dowoził im dodatkową paszę, opiekował się nimi. Pastwisko było należycie ogrodzone.

W ocenie Sądu zeznania świadka są wiarygodne. Były one bowiem spójne i konsekwentne, a przede wszystkim znalazły potwierdzenie w innych dowodach zgromadzonych w sprawie.

zeznania świadka T. J. (2)

Z zeznania świadka wynikają te same okoliczności, co z relacji T. J. (1). Również z tych samych powodów co wyżej, Sąd uznał zeznania T. J. (2) za wiarygodne.

zeznania świadka J. T.

Z zeznania świadka wynikają te same okoliczności, co z relacji T. J. (1). Również z tych samych powodów co wyżej, Sąd uznał zeznania J. T. za wiarygodne.

zeznania świadka E. Z. (1)

Z zeznania świadka wynikają te same okoliczności, co z relacji T. J. (1). Również z tych samych powodów co wyżej, Sąd uznał zeznania E. Z. (1) za wiarygodne.

zeznania świadka H. G.

Z zeznań świadka - Powiatowego Lekarza Weterynarii w B. wynika, że w styczniu 2020 r. oskarżony zgłosił się z prośbą o pomoc w schwytaniu bydła, które uciekło w trakcie zganiania z pastwiska do obory. Świadek przekazał to do Urzędu Gminy B., który jest właściwym organem do udzielenia takiej pomocy. Następnie kwestia ta by przedmiotem konsultacji między tymi instytucjami i ostatecznie po kilku spotkaniach, na których zastanawiano się jak pomóc K. O., ustalono, że bydło może zostać uśpione na koszt oskarżonego, co częściowo się udało. Trzy sztuki zostały uśpione i przetransportowane do obory. Następnie, w wyniku kontroli przez lekarzy weterynarii stwierdzono, że bydło to było w dobrej kondycji, do ich stanu nie było żadnych zastrzeżeń. Świadek nie wiedział jakie warunki miało bydło, które uciekło K. O., czy brakowało im paszy i wody. Zdaniem świadka schwytanie przedmiotowego bydła było rzeczywistym problemem.

Zdaniem Sądu zeznania świadka są wiarygodne. Pochodzą od osoby zupełnie obcej dla oskarżonego, a więc nie mającej żadnego interesu w podawaniu nieprawdy .

Kserokopia dokumentacji uzyskanej od Inspekcji Weterynaryjnej Powiatowego Lekarza Weterynarii w B. (k. 99 - 112).

Z powyższych dokumentów wynika, że w styczniu i marcu 2020 r. K. O. zwracał się z do Powiatowego Lekarza Weterynarii w B. z prośbą o pomoc w schwytaniu należącego do niego bydła, które uciekło w trakcie zganiania z pastwiska. Z dokumentów tych wynika również, że w wyniku przeprowadzonej na początku września 2020 r. kontroli w gospodarstwie rolnym oskarżonego, nie stwierdzono nieprawidłowości w zakresie stanu fizycznego i zdrowotnego bydła, warunków weterynaryjnych, dobrostanu zwierząt oraz nie stwierdzono zaniedbań co do warunków ich bytowania.

W ocenie Sądu powyższe dokumenty nie budziły jakichkolwiek nieprawidłowości.

Kserokopia dokumentacji uzyskanej z Urzędu Gminy B. (k. 114 - 145).

Z dokumentów tych wynika, że od stycznia 2020 r. Gmina posiadała wiedzę o problemie oskarżonego z bydłem, które uciekło mu w trakcie zganiania z pastwiska. Dokumenty potwierdzają, że:

- K. O. zwracał się z prośbami o pomoc w schwytaniu bydła,

- był to niecodzienny i trudny do rozwiązania problem gdyż Urząd Gminy w B. konsultował się w tej kwestii z Powiatowym Lekarzem Weterynarii w B. oraz (...) Wojewódzkim Lekarzem Weterynarii, instytucje długo nie mogły znaleźć rozwiązania, organizowano spotkania w licznym gronie urzędniczym i ostatecznie ustalono, że zwierzęta mogą być uśpione na koszt oskarżonego.

Dokumenty potwierdzają, że K. O. na różnych polach czynił starania w celu schwytania bydła i przetransportowania do swego gospodarstwa.

Zdaniem powyższe dokumenty nie budziły jakichkolwiek wątpliwości.

Pismo z Urzędu Gminy B. (k. 63).

Z powyższego dokumentu wynika, że nie tylko oskarżony ale i instytucje państwowe były w istocie bezradne w kwestii bydła, które uciekło K. O.. Urząd Gminy w B. przyznał wprost, że schwytanie bydła było wówczas praktycznie niewykonalne.

W ocenie Sądu dokument ten nie budził jakichkolwiek wątpliwości.

Protokół oględzin miejsca wraz z dokumentacją fotograficzną (k. 39 - 43).

Z dokumentu tego wynika, że pastwisko, na którym przebywało bydło oskarżonego od wiosny do jesieni 2019 r. znajduje się bardzo blisko posesji K. O. (około 200 m.). Jest należycie ogrodzone, tj. potrójnym drutem kolczastym oraz pastuchem elektrycznym. Bezpośrednio do pastwiska z jednej strony przylega rzeka, która stanowi wodopój dla bydła.

Zdaniem Sądu powyższy dokument nie budził jakichkolwiek wątpliwości.

0.1.Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

1.PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☐

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☐

3.2. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☐

3.3. Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

☐

3.4. Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

☒

3.5. Uniewinnienie

I

K. O.

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

Zdaniem Sądu analiza zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego prowadzi do wniosku, że brak było podstaw do uznania K. O. za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu. W ocenie Sądu w zachowaniu oskarżonego brak było znamion przestępstwa stypizowanego w art. 35 ust. 1a ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o ochronie zwierząt.

Zgodnie z art. 6 ust. 2 w/w ustawy przez znęcanie się nad zwierzętami należy rozumieć zadawanie albo świadome dopuszczanie do zadawania bólu lub cierpień, a w szczególności:

- umyślne zranienie lub okaleczenie zwierzęcia, niestanowiące dozwolonego prawem zabiegu lub procedury w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 15 stycznia 2015 r. o ochronie zwierząt wykorzystywanych do celów naukowych lub edukacyjnych, w tym znakowanie zwierząt stałocieplnych przez wypalanie lub wymrażanie, a także wszelkie zabiegi mające na celu zmianę wyglądu zwierzęcia i wykonywane w celu innym niż ratowanie jego zdrowia lub życia, a w szczególności przycinanie psom uszu i ogonów;

- znakowanie zwierząt stałocieplnych przez wypalanie lub wymrażanie;

- używanie do pracy albo w celach sportowych lub rozrywkowych zwierząt chorych, a także zbyt młodych lub starych oraz zmuszanie ich do czynności, których wykonywanie może spowodować ból;

- bicie zwierząt przedmiotami twardymi i ostrymi lub zaopatrzonymi w urządzenia obliczone na sprawianie specjalnego bólu, bicie po głowie, dolnej części brzucha, dolnych częściach kończyn;

- przeciążanie zwierząt pociągowych i jucznych ładunkami w oczywisty sposób nieodpowiadającymi ich sile i kondycji lub stanowi dróg lub zmuszanie takich zwierząt do zbyt szybkiego biegu;

- transport zwierząt, w tym zwierząt hodowlanych, rzeźnych i przewożonych na targowiska, przenoszenie lub przepędzanie zwierząt w sposób powodujący ich zbędne cierpienie i stres;

- używanie uprzęży, pęt, stelaży, więzów lub innych urządzeń zmuszających zwierzę do przebywania w nienaturalnej pozycji, powodujących zbędny ból, uszkodzenia ciała albo śmierć;

- dokonywanie na zwierzętach zabiegów i operacji chirurgicznych przez osoby nieposiadające wymaganych uprawnień bądź niezgodnie z zasadami sztuki lekarsko-weterynaryjnej, bez zachowania koniecznej ostrożności i oględności oraz w sposób sprawiający ból, któremu można było zapobiec;

- złośliwe straszenie lub drażnienie zwierząt;

- utrzymywanie zwierząt w niewłaściwych warunkach bytowania, w tym utrzymywanie ich w stanie rażącego zaniedbania lub niechlujstwa, bądź w pomieszczeniach albo klatkach uniemożliwiających im zachowanie naturalnej pozycji;

- porzucanie zwierzęcia, a w szczególności psa lub kota, przez właściciela bądź przez inną osobę, pod której opieką zwierzę pozostaje;

- stosowanie okrutnych metod w chowie lub hodowli zwierząt;

- organizowanie walk zwierząt;

- obcowanie płciowe ze zwierzęciem (zoofilia);

- wystawianie zwierzęcia domowego lub gospodarskiego na działanie warunków atmosferycznych, które zagrażają jego zdrowiu lub życiu;

- transport żywych ryb lub ich przetrzymywanie w celu sprzedaży bez dostatecznej ilości wody umożliwiającej oddychanie;

- utrzymywanie zwierzęcia bez odpowiedniego pokarmu lub wody przez okres wykraczający poza minimalne potrzeby właściwe dla gatunku.

Jeżeli chodzi o stronę podmiotową omawianego przestępstwa to przypomnieć należy, że zgodnie z przyjętym powszechnie stanowiskiem prezentowanym zarówno w doktrynie jak i orzecznictwie, może być ono popełnione tylko umyślnie i to wyłącznie z zamiarem bezpośrednim (por. np. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 16 listopada 2009 r., V KK 187/00, LEX nr 553896). Znęcanie ze swej istoty oznaczana bowiem chęć zadawania cierpień, a nie tylko godzenie się na to.

Przechodząc na grunt niniejszej sprawy podnieść należy, że o ile zawarte w opisie czynu zarzucanego K. O. czynności sprawcze (poza końcową częścią zarzutu, co zostanie omówione w dalszej części uzasadnienia) same w sobie rzeczywiście są zachowaniami, które stanowią znęcanie się nad zwierzęciem, o tyle, przypisanie tych czynności oskarżonemu okazało się nieuzasadnione, bezpodstawne i nieuprawnione. Za takim stanowiskiem przemawia analiza zgromadzonych w sprawie dowodów.

Bezspornym w sprawie jest, że K. O. był właścicielem bydła (20 sztuk), które od wiosny 2019 r. do bliżej nieustalonego dnia jesieni 2019 r. (najprawdopodobniej przełom października i listopada) przebywało na pastwisku. Okres ten nie jest jednak objęty niniejszym postępowaniem - organy ścigania zarzuciły oskarżonemu znęcanie się nad zwierzętami określając jako datę początkową czynu "bliżej nieustalony dzień jesieni 2019 r.". Niezależnie nawet jednak od tego, organy ścigania nie przedstawiły jakiegokolwiek dowodu świadczącego o tym by w tym czasie bydło było utrzymywane w niewłaściwych warunkach (w sposób szczegółowo opisany w zarzucie). Przeciwnie, z dowodów zgromadzonych w sprawie wynika, że K. O. należycie opiekował się zwierzętami. Bydło miało stały dostęp do bieżącej wody (płynąca na granicy nieruchomości rzeka). Oskarżony ponadto codziennie dowoził im paszę (belę siana). Pastwisko to było również należycie ogrodzone, a więc K. O. zadbał by uniknąć ewentualnego samowolnego oddalenia się bydła. W końcu, pastwisko położone było bardzo blisko posesji oskarżonego, a więc miał możliwość stałego nadzoru nad zwierzętami.

Jeżeli chodzi okres przestępstwa przyjęty przez oskarżyciela to jego początkową datę należy wiązać z dniem, kiedy bydło było zganiane z pastwiska do obory oskarżonego. Przypomnieć należy, że K. O. podjął wówczas specjalne kroki. Na jego prośbę pomagało mu w tym bowiem kilkanaście osób. Pomimo tego, część bydła (10 sztuk) nie zważając na ludzi, zawróciło i oddaliło się w kierunku B., a następnie dalej, niszcząc po drodze ogrodzenia. Brak podstaw do przyjęcia, że oskarżony chciał by tak się stało, a jak wynika z omówionych dowodów, nie był w stanie temu zapobiec. Zdaniem Sądu w tym momencie (mając na uwadze rozwój dalszych wydarzeń) K. O. stracił w zasadzie kontrolę na tymi zwierzętami. Jak wykazano wcześniej, oskarżony podejmował szereg prób schwytania bydła. Pomagali mu przy tym okoliczni mieszkańcy. Nie przynosiło to jednak żadnych rezultatów. Z dowodów zgromadzonych w sprawie wynika, że obecność człowieka w odległości nawet kilkuset metrów powodowała, że zwierzęta uciekały w popłochu. K. O. zwracał się również o pomoc w schwytaniu bydła do różnych instytucji - Powiatowego Lekarza Weterynarii w B. oraz Urzędu Gminy w B.. Jakkolwiek instytucje te zainteresowały się problemem oskarżonego to jednak nie były w stanie mu pomóc. Wójt Gminy B. wprost stwierdziła w piśmie kierowanym do prokuratora, że schwytanie zwierząt było i jest praktycznie niewykonalne. Skoro nie były tego w stanie wykonać instytucje państwowe i samorządowe to trudno mówić, że postawa K. O. w tym zakresie nacechowana jest złą wolą, tym bardziej, że utrata 10 sztuk bydła to dla niego strata, jak podawał, około 50.000 zł. Zauważyć również należy, że w celu schwytania zwierząt, oskarżony ponosił określone wydatki. W żadnym wypadku nie można zatem przyjąć, że wykazał się bierną postawą, opieszałością i że nie chciał by bydło wróciło do jego stada, nad którym jak wskazano wcześniej miał pełną kontrolę i utrzymywał je w należytych warunkach i należytej kondycji. Zarzucanie zatem K. O., że w tym czasie znęcał się nad zwierzętami (działał umyślnie, z zamiarem bezpośrednim by zadawać im ból i cierpienie) jest nieuprawnione. Oskarżony chciał schwytać zwierzęta by mogły przebywać w jego oborze, a nie jak przyjął prokurator, działał by zwierzętom zaszkodzić. W tym miejscu należy zwrócić również uwagę na kolejny aspekt, a mianowicie to, że niezależnie od powyższego nie przedstawiono jakiegokolwiek dowodu wskazującego, iż owo bydło w zarzucanym okresie było w stanie rażącego zaniedbania, w niewłaściwych warunkach, nie posiadało paszy i wody w niezbędnych ilościach. Zwierzęta pozostawały poza jakąkolwiek kontrolą, nie były monitorowane stąd też takie założenia są bezpodstawne. Do postawienia takiej tezy uprawniają także wyniki kontroli weterynaryjnej przeprowadzonej w gospodarstwie rolnym oskarżonego na początku września 2020 r., a więc zaraz po uśpieniu i przetransportowaniu tam trzech zbiegłych sztuk. W wyniku tej kontroli nie stwierdzono w przypadku tych trzech sztuk jakichkolwiek nieprawidłowości, ich kondycja była dobra, weterynarze nie mieli żadnych zastrzeżeń. W takiej sytuacji nie można zatem wykluczyć, że pozostałe na wolności sztuki również są takiej samej kondycji. W czasie kontroli nie stwierdzono również żadnych nieprawidłowości w zakresie stanu fizycznego i zdrowotnego pozostałego bydła oskarżonego, warunków weterynaryjnych, dobrostanu zwierząt oraz nie stwierdzono zaniedbań co do warunków ich bytowania.

W okresie objętym zarzutem oskarżony jedyne bydło jakie utrzymywał to było to, które znajdowało się w jego oborze, nad którym miał kontrolę i mógł się nim opiekować. W okolicznościach niniejszej sprawy brak jest jednak jakichkolwiek podstaw do przyjęcia, że bydło to nie miało dostępu do wody i paszy w wystarczających ilościach, by było narażone na niekorzystne warunki atmosferyczne zagrażające jego zdrowiu, by nie miało właściwej opieki weterynaryjnej. Oskarżony wyjaśnił, że okoliczności takie nie miały miejsca, a potwierdzają to wyniki kontroli weterynaryjnej przeprowadzonej na początku września 2020 r.

Końcowo podnieść należy, że ujęte w opisie czynu stwierdzenia (okoliczności) - "bydło zagrażało bezpieczeństwu w komunikacji oraz powodowało szkody u okolicznych rolników" nie mają żadnego znaczenia z punktu widzenia znamion czynu zabronionego zarzucanego oskarżonemu.

Mając powyższe na uwadze, Sąd doszedł do przekonania, że w zachowaniu K. O. w zarzucanym okresie brak było znamion przestępstwa przewidzianego w art. 35 ust. 1a ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o ochronie zwierząt. Nie można było bowiem przyjąć, że oskarżony podejmował wobec zwierząt działania ujęte w zarzucie. Nawet ewentualny zły dobrostan bydła w tym czasie nie wynikał z działania K. O., który miał odmienne intencje. Chciał zapewnić bydłu normalne, takie jak dotychczas, warunki bytowe lecz nie miał nad zwierzętami kontroli z przyczyn od niego niezależnych. Stąd też jedynym słusznym rozstrzygnięciem sprawy było uniewinnienie oskarżonego od popełnienia zarzucanego mu czynu.

1.KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i
środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

1.Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

1.inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

1.KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

II

W związku z uniewinnieniem K. O. od zarzucanego mu czynu, kosztami procesu, zgodnie z dyspozycją art. 632 pkt 2 k.p.k., obciążono Skarb Państwa.

1.Podpis