Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 11 grudnia 2020 roku

Sąd Rejonowy w Ostrołęce V Wydział Gospodarczy

w składzie następującym:

Przewodniczący: Sędzia Rafał Rogiński

Protokolant: sekr. sądowy Monika Grodzka

po rozpoznaniu w dniu 11 grudnia 2020 roku w Ostrołęce

na rozprawie sprawy z powództwa

(...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w Ś.
KRS: (...)

przeciwko

(...)Spółka Akcyjna
w W. KRS: (...)

o zapłatę 2 797,20 zł

orzeka:

1.  zasądza od pozwanego (...) Spółka Akcyjna w W. na rzecz powoda (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w Ś. kwotę 2 797,20 zł (dwa tysiące siedemset dziewięćdziesiąt siedem złotych dwadzieścia groszy) z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 24 czerwca 2019 roku do dnia zapłaty;

2.  tytułem zwrotu kosztów procesu zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 1 477,00 zł, w tym kwotę 900,00 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa prawnego;

3.  nakazuje zwrócić powodowi (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w Ś. ze Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego
w Ostrołęce kwotę 580,00 zł (pięćset osiemdziesiąt złotych) tytułem zwrotu części niewykorzystanej zaliczki uiszczonej w poczet wynagrodzenia biegłego.

Sędzia

Rafał Rogiński

Sygn. akt V GC 841/19

UZASADNIENIE

Powód (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w Ś. w pozwie skierowanym przeciwko (...)Spółka Akcyjna w W. wniósł o zasądzenie od pozwanego kwoty 2 797,20 zł wraz
z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 24 czerwca 2019 r. do dnia zapłaty oraz kosztów procesu w tym kosztów zastępstwa procesowego.

W uzasadnieniu pozwu powód wskazał, że w dniu 17 kwietnia 2019 r. miało miejsce zdarzenie drogowe, w wyniku którego uszkodzeniu uległ samochód marki (...) o numerze rejestracyjnym (...) będący własnością J. K.. Sprawca zdarzenia posiadał ubezpieczenie OC pojazdów mechanicznych
w (...) S.A. w W.. Na czas trwania naprawy uszkodzonego pojazdu poszkodowany wynajął pojazd zastępczy od powoda. Najem auta zastępczego trwał łącznie 14 dni ( od 17.04.2019 r. do 30.04.2019 r.).

W dniu 26 września 2019 r. wydany został nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym, w którym orzeczono zgodnie z żądaniem pozwu. Od nakazu zapłaty pozwany złożył sprzeciw wnosząc o oddalenie powództwa oraz zasądzenie na jego rzecz kosztów procesu według norm przepisanych.

W uzasadnieniu sprzeciwu pozwany argumentował, że osoba zgłaszająca szkodę została pouczona o możliwości skorzystania z wypożyczalni współpracujących
z pozwanym lecz nie była zainteresowana przedstawioną propozycją. Pozwany zarzucił też naruszenie przez poszkodowanego obowiązku minimalizacji szkody.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny.

W dniu 17 kwietnia 2019 r. w doszło kolizji drogowej, w wyniku której uszkodzeniu uległ pojazd marki (...) o nr rej (...) będący własnością J. K.. Sprawca zdarzenia miał zawartą umowę ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej z pozwanym.

Poszkodowany z uwagi na uszkodzenie jego pojazdu w okresie od 17 kwietnia 2019 r. do 30 kwietnia 2019 r. korzystał z pojazdu zastępczego na podstawie umowy najmu (...) zawartej z powodem. Koszt wynajmu pojazdu zastępczego wynosił
3 640,00 zł netto - 4 477,20 zł brutto.

Na mocy umowy cesji wierzytelności zawartej w dniu 17 kwietnia 2019 r. cedent ( poszkodowany ) przelał na cesjonariusza ( powoda ) przysługującą mu wierzytelność – prawo do zwrotu kosztów najmu od powoda auta zastępczego.

Za zrealizowaną na rzecz poszkodowanego usługę najmu pojazdu zastępczego powód wystawił w dniu 17 maja 2019 r. fakturę na kwotę 3 640,00 zł netto – 4 477.20 zł brutto.

Pozwany przyznał powodowi tytułem zwrotu kosztów najmu pojazdu zastępczego kwotę 1 680,00 zł. weryfikując stawkę dobową po jakiej był wynajmowany samochód zastępczy. Powód wezwał pozwanego do zapłaty kwoty
2 797,20 zł.

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie następujących dowodów: umowy najmu (...) wraz z załącznikami k 13-15, faktury VAT k 17, umowa cesji wierzytelności k 20, wezwania do zapłaty k 21, pisma (...) S.A. z dnia 27 maja 2019 r. k 22, akt szkody na płycie CD k 48, odtworzonego na rozprawie nagrania rozmowy telefonicznej.

Sąd zważył co następuje

Powództwo zasługiwało na uwzględnienie w całości.

W przedmiotowej sprawie sporna była kwota należna powodowi z tytułu najmu pojazdu zastępczego przy czym pozwany nie zakwestionował okresu najmu pojazdu
a jedynie stawkę po jakiej pojazd był wynajęty.

Na podstawie art. 822 k.c. przez umowę ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej ubezpieczyciel zobowiązuje się do zapłacenia określonego w umowie odszkodowania za szkody wyrządzone osobom trzecim, wobec których odpowiedzialność za szkodę ponosi ubezpieczający albo ubezpieczony.

Zgodnie z ustawą z dnia 22 maja 2003 r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Fundusz Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych (Dz. U. Nr 124, poz.1152 ze zm.) obowiązkowym ubezpieczeniem objęta jest odpowiedzialność cywilna posiadaczy pojazdów mechanicznych za szkody powstałe w związku z ruchem tych pojazdów. Z art.34 ust.1 i art.36 ust. 1 w/w ustawy wynika, że odszkodowanie, które zakład ubezpieczeń, w ramach odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych, zobowiązany jest wypłacić poszkodowanemu, ustala się w granicach odpowiedzialności cywilnej posiadacza lub kierującego pojazdem, najwyżej jednak do ustalonej w umowie ubezpieczenia sumy gwarancyjnej, jeżeli są oni zobowiązani do odszkodowania za szkodę wyrządzoną w związku z ruchem tego pojazdu.

Stosownie do art. 361 k.c. do poniesionej przez poszkodowanego szkody należy zaliczyć także koszty wynajęcia samochodu zastępczego dla poszkodowanego. Jak wskazał Sąd Najwyższy w uchwale z dnia 25 sierpnia 2017 r. (sygn. akt III CZP 20/17, Legalis nr 1651540) wydatki na najem pojazdu zastępczego poniesione przez poszkodowanego, przekraczające koszty zaproponowanego przez ubezpieczyciela skorzystania z takiego pojazdu są objęte odpowiedzialnością z tytułu umowy obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych, jeżeli ich poniesienie było celowe i ekonomicznie uzasadnione.

W ocenie Sądu z zacytowanej uchwały nie wynika, aby poszkodowany musiał przyjąć każdą przedstawioną mu przez ubezpieczyciela propozycję zorganizowania najmu pojazdu zastępczego. Treść odtworzonego na rozprawie fragmentu rozmowy telefonicznej wskazuje, że poszkodowany w chwili zgłaszania szkody nie wiedział jeszcze czy będzie korzystał z pojazdu zastępczego. Wobec powyższego pracownik ubezpieczyciela poinformował o możliwości zorganizowania najmu pojazdu zastępczego i wysokości akceptowanych przez pozwanego stawek za wynajem. Zdaniem Sądu jeżeli wysokość stawki za jaką poszkodowany wynajął pojazd zastępczy nie przekracza stawek rynkowych to uznać należy, że poniesione z tytułu najmu pojazdu zastępczego koszty były celowe i ekonomicznie uzasadnione.

W sprawie przeprowadzony został dowód z opinii biegłego. Biegły w swojej opinii wskazał, że stawki rynkowe najmu pojazdów wynosiły od 130,00 zł do
430,00 zł brutto za jeden dzień najmu dla pojazdów z segmentu (...) i od 150,00 zł do 550,00 zł brutto dla pojazdów z segmentu (...) za jeden dzień najmu. W ocenie Sądu opinia biegłego jest rzetelna i wyczerpująca więc Sąd nie znalazł, żadnych przesłanek by ją kwestionować. Co jest istotne żadna ze stron nie złożyła do opinii uwag i zastrzeżeń.

Poszkodowany wynajął pojazd po stawce mieszczącej się w przedziale stawek rynkowych stosowanych za wynajem pojazdów (319,80 zł brutto) tak więc koszty jakie poniósł z tytułu najmu pojazdu zastępczego były celowe i ekonomicznie uzasadnione. Zauważyć należy również, że pozwany proponował zorganizowanie najmu pojazdu zastępczego po stawce, która na rynku nie występuje ( 120,00 zł ). Tym samym trudno uznać propozycję przedstawioną przez pozwanego za możliwą do zrealizowania.

Dlatego w ocenie Sądu pozwany nie wykazał aby przedstawił poszkodowanemu realną propozycję zorganizowania najmu pojazdu zastępczego
a koszty jakie poniósł poszkodowany z tytułu najmu pojazdu zastępczego były celowe i ekonomicznie uzasadnione.

O kosztach postępowania orzeczono na podstawie art. 98 § 1 i 3 kpc. Na koszty procesu w sprawie, poniesione przez stronę powodową składają się opłata od pozwu
w wysokości 140,00 zł, opłata skarbowa od pełnomocnictwa w wysokości 17,00 zł, wynagrodzenie pełnomocnika w wysokości 900,00 zł, oraz wynagrodzenie biegłego
w kwocie 420,00 zł. Powodowi zwrócona została kwota 580,00 zł tytułem zwrotu części zaliczki uiszczonej w poczet wynagrodzenia biegłego, która nie została wykorzystana.

Sędzia Rafał Rogiński

ZARZĄDZENIE

(...)

(...)

(...)