Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt I C 152/20

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

dnia 12 lutego 2021 roku

Sąd Rejonowy w Łęczycy I Wydział Cywilny w składzie:

Przewodniczący: Sędzia Wojciech Wysoczyński

Protokolant: st. sek. sąd. Katarzyna Retkowska

po rozpoznaniu w dniu 4 lutego 2021 roku, w Ł., na rozprawie,

sprawy z powództwa (...) z ograniczoną odpowiedniością z siedzibą w G.

przeciwko (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą w W.

o zapłatę

1.  oddala powództwo;

2.  zasądza od powoda (...) z ograniczoną odpowiedniością z siedzibą w G. na rzecz pozwanego (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą w W. kwotę 917 ( dziewięćset siedemnaście złotych ) wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie naliczanymi od dnia uprawomocnienia się niniejszego wyroku do dnia zapłaty tytułem zwrotu kosztów procesu.

Sygnatura akt I C 152/20

UZASADNIENIE

W pozwie z dnia 25 lutego 2020 roku, powódka (...) Spółka z o.o. z siedzibą G. – reprezentowana przez zawodowego pełnomocnika - adwokata wniosła o zasądzenie od pozwanego (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą w W. kwoty 3.507.61 złotych z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od kwoty głównej roszczenia naliczanymi od dnia 2020-02-04 do dnia zapłaty oraz zasądzenie od pozwanego na rzecz powoda kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych wraz z odsetkami w wysokości odsetek ustawowych za opóźnienie od dnia uprawomocnienia się orzeczenia w którym te koszty zasądzono, do dnia zapłaty /pozew k. 2-5 /.

Sąd Rejonowy w Łęczycy nakazem zapłaty wydanym w postępowaniu upominawczym z dnia 20 kwietnia 2020 roku, uwzględnił roszczenie zgłoszone w pozwie / nakaz zapłaty k. 43 /.

W sprzeciwie od nakazu zapłaty z dnia 19 maja 2020 roku, pozwany reprezentowany przez zawodowego pełnomocnika – radcę prawnego wniósł o oddalenie powództwa i zasądzenie od powoda na rzecz pozwanej kosztów procesu. Pozwana podniosła zarzut przyczynienia się poszkodowanego do zwiększenia rozmiarów szkody. Strona pozwana wniosła o oddalenie wniosku dowodowego strony powodowej o przeprowadzanie dowodu z opinii biegłego sądowego / sprzeciw k. 49-55/.

W piśmie procesowym z dnia 21 czerwca 2021 roku, pełnomocnik powoda popierał powództwo oraz zgłoszony wniosek o dopuszczenie dowodu z opinii biegłego / k.74-77/.

Zarządzeniem z dnia 29 października 2020 roku, w związku z wejściem w życie 16 maja 2020 roku art. 15 zzs2 ustawy z dnia 14 maja 2020 roku o zmianie niektórych ustaw w zakresie działań osłonowych w związku z rozprzestrzenianiem się wirusa SARS-CoV-2 (Dz. U. z 2020 r. poz. 875) oraz mając na uwadze fakt, że w przedmiotowej sprawie postępowanie dowodowe zostało przeprowadzone w całości, zobowiązano do złożenia w terminie 7 dni od dnia doręczenia zobowiązania pisma procesowego, w którym strony zajmą ostateczne stanowisko w sprawie pod rygorem przyjęcia przez Sąd, że stanowisko procesowe stron nie uległo zmianie / zarządzenie k. 88 /.

Do zamknięcia rozprawy stanowisko procesowe stron nie uległo zmianie. Pełnomocnicy stron na rozprawę w dnu 4 lutego 2021 roku nie stawili się / protokół rozprawy z 4.02.2021 roku 00:00:03/.

Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 23 sierpnia 2019 roku doszło do kolizji drogowej pojazdu marki B. (...) o nr rej. (...), stanowiącego własność M. S. z pojazdem marki R. nr. rej. (...). Sprawca kolizji posiadacz pojazdu marki R. nr. rej. (...) w dacie zdarzenia posiadał zawartą polisę obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów / bezsporne /.

M. S. zgłosił szkodę w pozwanym zakładzie ubezpieczeń z tytułu ubezpieczenia OC sprawcy kolizji / bezsporne /.

W dniu 4 września 2019 roku, poszkodowany zawarł z warsztatem: (...) sp. z o.o. sp. komandytowa zlecenie naprawy w którym ustalono przedmiot naprawy, zakres, oraz (z uwagi na brak możliwości określenia kwoty za naprawę w dniu zawarcia zlecenia ) metodę sporządzenia kalkulacji kosztów naprawy, według której określona zostanie kwota końcowa za wykonanie usługi i tym samym wysokość szkody w pojeździe marki B. (...) o nr rej. (...) / bezsporne, zlecenie k. 10 /.

Warsztat zgodnie z treścią zlecenia naprawy sporządził kalkulację naprawy nr (...) z dnia 2019-11-29 i przed przystąpieniem do naprawy przedłożył ją zakładowi ubezpieczeń / kalkulacja k. 17/.

Zakład ubezpieczeń zweryfikował przedłożoną mu przez warsztat kalkulację naprawy.

W oparciu o powyższą kalkulację naprawy warsztat wystawił: FV nr (...) z dnia 2019-11-29 na kwotę 7.531,43 zł. (z uwzględnieniem stawki VAT obowiązującej w dacie wystawienia FV). Faktura VAT została wystawiona/e na rzecz poszkodowanego właściciela pojazdu / faktura k. 12/.

Poszkodowany M. S. w dniu 4 września 2019 roku zawarł umowę o przelew wierzytelności z (...) Sp. z o.o. sp. komandytowa z siedzibą w Ł.. Przedmiotem cesji była wierzytelność z tytułu odszkodowania z polisy o.c. sprawy szkody z dnia 23 sierpnia 2019 roku / umowa k. 17 /.

Następnie w dniu 8 stycznia 2020 roku, (...) Sp. z o.o. sp. komandytowa z siedzibą w Ł. zawarła z pozwaną umowę o powierniczy przelew wierzytelności oraz zlecenie do powierniczej umowy o przelew wierzytelności / k.18 i 19/.

strona powodowa wezwaniem do zapłaty z dnia 2020-01-09 wezwała pozwany zakład ubezpieczeń do zapłaty brakującej części odszkodowania / wezwanie k. 20/.

Dnia 2019-11-29 pozwany zakład ubezpieczeń przyznał odszkodowanie za przedmiotową szkodę w wysokości 2.662,65 zł. Następnie dnia 2020-01-16 pozwany zakład ubezpieczeń przyznał dopłatę do odszkodowania w kwocie 1 361,17 złotych / bezsporne /.

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie powołanego powyżej w pełni wiarygodnego materiału dowodowego w postaci dowodów z dokumentów. Treść dokumentów nie była przez strony kwestionowana.

Postanowieniem z dnia 16 września 2020 roku, Sąd Rejonowy dopuścił dowód z opinii biegłego do spraw techniki motoryzacyjnej i rekonstrukcji wypadków, z listy Sądu Okręgowego w Łodzi, na okoliczność ustalenia:

- rynkowych stawek za roboczogodzinę prac blacharsko-mechanicznych i lakierniczych wg cen obowiązujących w dacie i miejscu wykonania usługi oraz stosowanych przez warsztaty o tożsamym standardzie świadczonych usług do warsztatu wykonującego naprawę w niniejszej sprawie, przy czym biegły winien pominąć stawki ustalone przez warsztaty w umowach o współpracy z zakładami ubezpieczeń, zaś uwzględnić podmioty wskazane przez powódkę w pkt 10 ust. 3 petitum pozwu oraz w tabelarycznym zestawieniu cenników do niniejszego pozwu?

- ustalenia cen części zamiennych rzeczywiście użytych do przeprowadzenia naprawy pojazdu przez warsztat zgodnie ze zleceniem naprawy, bez uwzględnienia hipotetycznych rabatów czy innych potrąceń na cenie tych części?

- ustalenia czy zakres naprawy (w tym wszystkie operacje technologiczne) ujawniony w kalkulacji naprawy nr (...) z dnia 2019-11-29 wykonanej przez warsztat naprawczy, odpowiada uszkodzeniom które mogły powstać podczas przedmiotowej kolizji?

- wykazania że zakres naprawy (w tym wszystkie operacje technologiczne) ujawniony w kalkulacji naprawy (...) z dnia 2019-11-29 wykonanej przez warsztat naprawczy, odpowiada uszkodzeniom które mogły powstać podczas przedmiotowej kolizji,

- czy naprawa wykonana na podstawie kosztorysu sporządzonego przez oferowany poszkodowanemu zakład sieci naprawczej pozwoliłaby na pełną restytucję doznanej szkody?

Z uwagi na treść art. 130 4 § 1 k.p.c. zobowiązano pełnomocnika powoda do uiszczenia zaliczki na poczet wnioskowanej czynności płatnej w terminie 14 dni w kwocie 1.000 złotych pod rygorem pominięcia wnioskowanej czynności.

Odpis postanowienia wraz ze zobowiązaniem doręczono pełnomocnikowi powoda w dniu 22 września 2020 roku / postanowienie k. 81 i z.p.o. k. 84/.

Postanowieniem z dnia 29 października 2020 roku, Sąd Rejonowy w Łęczycy na podstawie art. 130 4 § 5 k.p.c. pominął dowód z opinii biegłego do spraw techniki motoryzacyjnej i rekonstrukcji wypadków dopuszczony postanowieniem z dnia 16 września 2020 roku wobec nieuiszczenia zaliczki przez pełnomocnika powoda / postanowienie k. 87/.

Odpis postanowienia doręczono pełnomocnikom stron / z.p.o. k. 93 i 94/.

Pełnomocnicy stron nie zgłosili zastrzeżenia co do pominięcia dowodu z opinii biegłego do spraw techniki motoryzacyjnej i rekonstrukcji wypadków. Nie uczynili tego również na rozprawie w dniu 4 lutego 2021 roku.

Sąd Rejonowy zważył co następuje:

Powództwo należało oddalić jako nieudowodnione co do wysokości.

W niniejszej sprawie zasada odpowiedzialności pozwanego w związku ze szkodę zaistniałą w pojeździe marki B. (...) o nr rej. (...), w dniu 23 sierpnia 2019 r. nie była kwestionowania, zaś kwestie sporne koncentrowały się wokół wysokości należnego powódce odszkodowania.

Na poparcie swych twierdzeń powódka przedłożyła prywatną opinię, sporządzoną na jej zlecenie, jednak prywatna ekspertyza przeprowadzona na zlecenie jednej ze stron nie jest opinią biegłego w rozumieniu art. 278 k.p.c., bowiem - zgodnie z utrwalonym stanowiskiem orzecznictwa i piśmiennictwa - opinią biegłego jest tylko opinia sporządzona na polecenie sądu przez osobę wskazaną przez sąd, zaś opinia opracowana na zlecenie strony procesowej, choćby jej autorem był stały biegły sądowy, nie stanowi dowodu w procesie, a tylko poparcie twierdzeń tej strony z uwzględnieniem wiadomości specjalnych / por. wyrok Sądu Najwyższego z 12 kwietnia 2002 r., I CKN 92/00, LEX nr 53932)

Jedynym bowiem dowodem przydatnym dla zweryfikowania żądania pozwu, w tym zarzutów powódki, co do uchybień popełnionych przy szacowaniu szkód przez ubezpieczyciela i ustalenia, czy szkoda wyrządzona w pojeździe powódki jest wyższa, niż ustalona przez pozwanego, jest dowód z opinii biegłego z zakresu mechaniki samochodowej. Wszelkie zarzuty powódki dotyczące ustaleń poczynionych w toku dokonanego przez pozwanego oszacowania szkody, w tym również dotyczące rozmiaru szkód i wysokości szkody, musiały zostać zweryfikowane w oparciu o wiadomości specjalne.

Dowód ten jest jedyną drogą pozyskania koniecznych do rozstrzygnięcia wiadomości specjalnych i nie mógł być zastąpiony inną czynnością dowodową.

Wprawdzie powódka złożyła wniosek o przeprowadzenie dowodu z opinii biegłego z zakresu mechaniki samochodowej na okoliczność wyceny kosztów naprawy pojazdu i dowód ten został przez Sąd dopuszczony, jednak postanowieniem z dnia z dnia 29 października 2020 roku, Sąd na podstawie art. 130 4 § 5 k.p.c. pominął dowód z opinii biegłego do spraw techniki motoryzacyjnej i rekonstrukcji wypadków dopuszczony postanowieniem z dnia 16 września 2020 roku wobec nieuiszczenia zaliczki przez pełnomocnika powoda.

Wskazać przy tym należy, że treść przepisu art. 130 4 § 5 k.p.c. jest jednoznaczna i wynika z niej norma prawna nakładająca na sąd, w razie nieuiszczenia zaliczki, obowiązek pominięcia wnioskowanej czynności dowodowej.

Podkreślić należy, iż pełnomocnik powódki nie wniósł o wpisanie zastrzeżenia do protokołu w trybie art. 162 k.p.c. co do pominięcia przez Sąd przedmiotowego wniosku dowodowego akceptując jak się wydaje decyzję procesową Sądu. Po pominięciu wniosku dowodowego, mimo treści zarządzenia z dnia 29 października 2020 roku, strona powodowa owego wniosku nie ponowiła. Nie wnosiła również o przywrócenie terminu do uiszczenia zaliczki na poczet dowodu z opinii biegłego.

Ostatecznie zatem, na skutek zaniechań strony powodowej dowód ten nie został przeprowadzony. W konsekwencji, powódka nie sprostała obowiązkowi wynikającemu z treści art. 6 k.c. i art. 232 k.p.c. i nie udowodniła wysokości roszczenia z którym wystąpiła. Oczywistym jest, że obowiązek przedstawienia dowodów spoczywa przede wszystkim na stronach, przy czym ciężar udowodnienia faktów mających istotne znaczenie spoczywa na tej ze stron, która z faktów tych wywodzi skutki prawne – w tym wypadku na powódce.

O kosztach postępowania Sad orzekł na podstawie art. 98 § 1 i 3 k.p.c., obciążając powódkę obowiązkiem zapłacenia na rzecz pozwanej kosztów opiewających na kwotę 9.17 złotych na którą składają się: wynagrodzenie pełnomocnika – 900 zł. oraz opłata od pełnomocnictwa – 17 złotych.