Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 25 lutego 2014 r.

Sąd Okręgowy w Gliwicach VIII Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

po rozpoznaniu w dniu 25 lutego 2014 r. w Gliwicach

sprawy P. S. (S.)

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z.

o prawo do emerytury

na skutek odwołania P. S.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z.

z dnia 27 września 2013 r. nr (...)

1.  zmienia zaskarżoną decyzję w ten sposób, że przyznaje ubezpieczonemu P. S. prawo do emerytury poczynając od 23 sierpnia 2013 roku ;

2.  zasądza od Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z. na rzecz ubezpieczonego kwotę 60 zł (sześćdziesiąt złotych) tytułem kosztów zastępstwa procesowego.

(-) SSO Teresa Kalinka

Sygn. VIII U 2538/13

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 27 września 2013 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z. odmówił prawa do emerytury P. S. ( S.) , ponieważ nie udowodnił on pracy w warunkach szczególnych. Do dnia 31 grudnia 1998 roku udowodnił 27 lat 3 miesiące i 8 dni okresów składkowych i nieskładkowych.

P. S. w odwołaniu domagał się zmiany decyzji, ponieważ posiada wymagany okres pracy w warunkach szczególnych oraz wymagany okres składkowy oraz nieskładkowy. W okresie od 4 października 1976 roku do 30 czerwca 1993 roku jako pracownik Przedsiębiorstwa (...) w Z. pracował jako operator ciężkiego sprzętu budowlanego. Od 6 lipca 1996 roku do nadal wykonuje taką samą pracę.

ZUS wniósł o oddalenie odwołania podtrzymując stanowisko zawarte w zaskarżonej decyzji. Z akt organu rentowego wynika, że ubezpieczony od 1976 roku do 1993 roku był zatrudniony jako kierowca- operator, ślusarz remontowy i operator ciężkiego sprzętu budowlanego, a świadectwo pracy szczególnych warunkach zostało wystawione ze wskazaniem, ze przez cały czas ubezpieczony wykonywał pracę operatora ciężkiego sprzętu budowlanego. Brak jest świadectwa pracy w szczególnych warunkach z okresu od 6 lipca 1993 roku do 30 września 1996 roku, jak również z późniejszego okresu zatrudnienia.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

P. S. urodził się w dniu (...). W lipcu 2013 roku złożył wniosek o emeryturę. Udowodnił do dnia 31 grudnia 1998 roku ponad 27 lat i 3 miesiące okresów składkowych i nieskładkowych.. Zdaniem organu rentowego ubezpieczony nie pracował w warunkach szczególnych. Z akt emerytalnych wynika, ubezpieczony od dnia 4 października 1976 do dnia 31 grudnia 1998 roku był zatrudniony w Przedsiębiorstwie (...) w Z. do dnia 30 czerwca 1993 roku, od 6 lipca 1993 roku do 30 września 1996 roku PPHU (...) sp. z o.o. w Z. i od 1 października 1996 roku do nadal w (...) s.c. w Z..

Od 26 października 1972 roku do 17 października 1974 roku ubezpieczony odbywał zasadniczą służbę wojskowa podczas której uzyskał uprawnienia do prowadzenia samochodów ciężarowych. Po przyjęciu do pracy w Przedsiębiorstwie (...) w Z. został zatrudniony na stanowisku kierowcy – operatora. W 1979 roku sporządzono charakterystykę pracownika fizycznego, z której wynika, że P. S. wykonuje pracę kierowcy – operatora betonomieszarki (...) Od 1 sierpnia 1980 roku do lipca 1983 roku ubezpieczony posiadał angaże ślusarza remontowego, a od 1 sierpnia 1983 roku do daty zwolnienia - operatora ciężkiego sprzętu budowlanego. Z zebranego w sprawie materiału dowodowego wynika, że ubezpieczony przez cały okres zatrudnienia jeździł betonomieszarkami, rzadko przewoził wielką płytę do budowy domów , czasami jeździł cementowozem. Świadkowie pamiętają ubezpieczonego głownie jako kierowcę betonomieszarki. Jak zeznał P. S. nigdy nie wykonywał pracy ślusarza. Nie umie obsługiwać szlifierki, nigdy nie uzyskał kwalifikacji ślusarza. Nie wiedział o tym, że ma taki angaż. Przez cały okres zatrudnienia w tym przedsiębiorstwie wykonywał taką samą pracę. Woził beton na budowy osiedli mieszkaniowych. Syndyk masy upadłości wystawił mu świadectwo wykonywania pracy w szczególnych warunkach na stanowisku operatora ciężkiego sprzętu budowlanego i to świadectwo z dnia 10 lipca 1997 roku odpowiada rzeczywiście wykonywanej pracy.

Od 6 lipca 1993 roku do nadal P. S. wykonuje taką samą pracę . Na rozprawie w dniu 25 lutego 2014 roku przedstawił kopię zaświadczenia pracy potwierdzającego pracę w szczególnych warunkach w okresie od 1 czerwca 1996 roku do nadal na stanowisku kierowcy samochodów ciężarowych o ciężarze całkowitym powyżej 3,5 tony.

Stan faktyczny sąd ustalił na podstawie akt emerytalnych, kapitału początkowego , akt osobowych z (...) w Z., oraz przesłuchania ubezpieczonego (k. 31 a.s.- płyta dvd) i świadków A. Z. i W. B. (k. 25 - płyta dvd). Uwzględniając sam okres pracy (...) w Z. ubezpieczony legitymuje się wymaganym okresem pracy w szczególnych warunkach. Zdaniem sądu do pracy w szczególnych warunkach należy również zaliczyć zatrudnienia od 6 lipca1993 roku do 31 grudnia 1998 roku .Sąd dał w pełni wiarę zeznaniom świadków i ubezpieczonego, bowiem znajdują one potwierdzenie w dokumentacji pracowniczej odwołującego. Strony nie zgłosiły dalszych wniosków dowodowych.

Sąd zważył, co następuje :

Ubezpieczony domagał się emerytury na podstawie art. 184 ust. 1 w związku z art. 32 ust. 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z FUS i par. 3 i 4 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze.

W oparciu o cytowane przepisy mężczyźnie przysługuje prawo do emerytury, jeżeli ma ukończone 60 lat, udowodni co najmniej 25 lat okresów składkowych i nieskładkowych do dnia 31 grudnia 1998 roku, w tym co najmniej 15 lat pracy w warunkach szczególnych, o której mowa w Wykazie A do dnia 31 grudnia 1998 roku, nie jest członkiem OFE.

Sporne pozostawało między stronami, czy ubezpieczony udowodnił co najmniej 15 lat pracy w warunkach szczególnych. ZUS nie zaliczył do takiej pracy żadnego okresu zatrudnienia.

Zdaniem sądu, należy dać wiarę ubezpieczonemu że w od 4 października 1973 roku do 31 grudnia 1998 roku z wyłączeniem okresu od 1 lipca 1993 do 5 lipca 1993 roku pracował wyłącznie w warunkach szczególnych – jako operator betonomieszarki, cementowozu, samochodu ciężarowego powyżej 3,5 tony. Innej pracy nie wykonywał. Pracował stale i w pełnym wymiarze czasu pracy. Praca P. S. została zaliczona do pracy maszynisty ciężkich maszyn budowlanych , tj. pracy, o której mowa w wykazie A dziale V poz. 3 załącznika do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze. Tak ta praca została zakwalifikowana przez syndyka, który wystawił świadectwo pracy w szczególnych warunkach . Zdaniem sądu prawidłowym byłoby zakwalifikowanie pracy świadczonej przez odwołującego do pracy o której mowa w wykazie A dział VIII poz. 2 i 3.

Ubezpieczony udowodnił ponad 15 lat pracy w warunkach szczególnych i spełnił wszystkie warunki do przyznania prawa do emerytury. Prawo do emerytury przyznano od daty ukończenia 60 roku życia.

Wyrok wydano na podstawie art. 477 ¹⁴ par. 2 kpc.

Z/

odpis wyroku z uzasadnieniem doręczyć ZUS

K.. 14 dni