Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II K 104/19

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 12 lutego 2021 roku

Sąd Rejonowy w Nowym Sączu II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący : SSR Dorota Janek

Protokolant : Aneta Jaworska

po rozpoznaniu w dniu 3 listopada 2020 roku, 2 lutego 2021 roku i 12 lutego 2021 roku

sprawy T. S. s. J. i K. z domu M.

ur. (...) w K.

oskarżonego o to, że:

w dniu 30.01.2019 r. w N. przy ul. (...) w budynku Sądu Rejonowego obok sali nr (...) około godz. 08.20/09.20 znieważył T. R. (1) w ten sposób, że wykonał w jego kierunku gest tzw. (...), to jest pokazanie środkowego palca

tj. o przestępstwo z art. 216 § 1 kk

I.  na zasadzie art. 414 § 1 kpk w zw. z art. 17 § 1 pkt 1 kpk – uniewinnia T. S. od zarzutu z art. 216 § 1 kk;

II.  na zasadzie art. 632 § 1 kpk kosztami procesu obciąża oskarżyciela prywatnego T. R. (1).

-UZASADNIENIE

Formularz UK 1

Sygnatura akt

IIK 104/19

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

USTALENIE FAKTÓW

0.1.Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.1.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

0.1.Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.2.1.

T. S.

w dniu 30.01.2019r. w N. przy ul. (...) w budynku Sądu Rejonowego obok sali nr (...)około godz. 08.20/09.20 znieważył T. R. (1) w ten sposób, że wykonał w jego kierunku gest tzw. (...), to jest pokazanie środkowego palca

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

w dniu 30.01.2019r. na korytarzu sądu pokazanie przez osk. T. S. obraźliwego gestu w kierunku T. R. (1) w postaci środkowego palca tzw. fuck you

wyjaśnienia oskarżonego

99-100

zeznania św. K. M. (1)

175

zeznania św. T. W. (1)

174/2

zeznania św. J. Z.

175

nagranie z monitoringu

informacje dotyczące zawiadomień stron o przestępstwach lub wykroczeniach, o zakończeniu tych postępowań lub o wyrokach uniewinniających

103

38-40, 55-74, 94-97, 124, 125-127, 135, 140-152, 153- (...)-172

OCena DOWOdów

0.1.Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.2.1

Wyjaśnienia oskarżonego

wyjaśnienia oskarżonego nie przyznającego się do przedstawionego prywatnym aktem oskarżenia czynu przekonały Sąd. Oskarżony wyjaśnił w nich bowiem motywy jakimi kierował się osk. prywatny T. R. (1) kierując przeciwko niemu oskarżenie związane z długoletnim konfliktem w jakim pozostają. Za wiarygodnością oskarżonego przemówił fakt, że to z jego inicjatywy Policja zabezpieczyła zaraz po dniu 30.01.2019r. monitoring z korytarza sądowego sprzed sali rozpraw gdzie rzekomo miało dojść do pokazania obraźliwego gestu. Dzięki inicjatywie oskarżonego Sąd w niniejszej sprawie dysponował obiektywnym dowodem tj. przedmiotowym nagraniem na podstawie którego udało się jednoznacznie ustalić, że w inkryminowanym czasie kamera nie zarejestrowała by oskarżony pokazał fuck you pokrzywdzonemu. Nadto wyjaśnienia oskarżonego pokrywały się z zeznaniami św. T. W. (1) i K. M. (1) którzy zaprzeczyli by między T. S. a T. R. (1) miała miejsce na korytarzu jakaś scysja przed wywołaniem sprawy i by oskarżony pokazał obraźliwy gest „fuck you” pokrzywdzonemu. Co istotne linia obrony znalazła potwierdzenie w zeznaniach św. J. Z. - funkcjonariusza policji który przebywał na korytarzu sądowym w tym czasie gdy miało dojść do prowokowania T. R. i rzekomy gest miał zostać pokazany pokrzywdzonemu.

Zeznania św. T. W. (1)

zeznania św. T. W. (1) współgrały z wyjaśnieniami oskarżonego. Z uwagi na znajomość między świadkiem, a oskarżonym Sąd podszedł do oceny jego zeznań z dystansem i ostrożnością uznając, że z uwagi na łączącą ich znajomość mogą być stronnicze. Jednak obiektywy dowód z nagrania monitoringu z korytarza sadowego potwierdził wiarygodność zeznań tego świadka.

Zeznania św. K. M. (1)

zeznania św. K. M. (1) Sąd ocenił również z dużym dystansem i ostrożnością z uwagi na łączącą świadka i oskarżonego znajomość. Jednak obiektywny dowód z nagrania monitoringu z korytarza sądowego z dnia zdarzenia potwierdził jego wiarygodność. Mając osobisty kontakt ze świadkiem na sali rozpraw nie zauważało się by starał się w nadmierny sposób obciążać T. R. (1). Świadek wskazywał jedynie, że zarówno on jak i T. S. mają z T. R. (1) na biegu kilka spraw gdzie T. R. (1) występuje w odmiennej roli procesowej jako oskarżony czy podejrzany a świadek w charakterze pokrzywdzonego. Przyznał, że istnieje konflikt z T. R. (1) który generuje kolejne sprawy karne lub wykroczeniowe. Konflikt dotyczy wcześniejszej sprawy karnej która ma T. R. (1) za pobicie i bezprawne uwięzienie T. S. oraz grożenie św. K. M. (1).

Zeznania św. J. Z.

zeznania świadka J. Z. były spośród źródeł osobowych dla Sądu najistotniejsze, gdyż jako osoba obca dla obu stron jego relacja nie była obarczona ryzykiem tendencyjności. Świadek jest funkcjonariuszem policji, tego dnia jako oskarżyciel publiczny obsadzał wokandę która odbyła się na sali rozpraw przy której na korytarzu miało dojść do rzekomego pokazania obraźliwego gestu. W tym czasie kiedy miało dojść do pokazania środkowego palca świadek czekał na korytarzu na wywołanie sprawy, w pobliżu znajdował się zarówno oskarżony ze świadkiem W. i K. M., a także pokrzywdzony. J. Z. nie zauważył na korytarzu żadnej scysji między oskarżonym, a pokrzywdzonym, nie zauważył pokazania obraźliwego gestu. Nikt z obecnych na korytarzu nie informował go o takiej prowokacji. Gdyby nawet świadek takiego incydentu nie zauważył choćby z uwagi na to, ze T. W. (1) i K. M. (1) mogli zasłaniać świadkowi widok to wydaje się logiczne, że T. R. (1) gdyby faktycznie doszło do takiego obrażenia go mógł pod razu niejako "na gorąco" wykorzystać obecność policjanta na korytarzu i zgłosić mu ten fakt. J. Z. był w pobliżu, ubrany w mundur więc było widać na pierwszy rzut oka, że jest służbowo. Ponadto zarówno T. R. (1) jak i świadek J. Z., a także oskarżony i jego koledzy T. W. i K. M. wszyscy weszli na salę rozpraw po wywołaniu sprawy o godzinie 8.30. Wtedy również T. R. (1) mógł zgłosić Sądowi ze został obrażony na korytarzu przez T. S. mając na uwadze, ilość spraw które obaj na siebie zgłaszają, w ten sposób dowód T. R. (1) posiadałby dowód na potwierdzenie swojej wiarygodności. Takiego faktu jednak Sądowi nie zgłosił.

Płytka CD z nagraniem monitoringu z dnia 30.01.2019r.

nagranie monitoringu dotyczy dnia 30 stycznia 2019r. i obejmuje korytarz przylegający bezpośrednio do sali rozpraw nr (...) gdzie odbyła się sprawa (...). Jest to obiektywny dowód na wykazanie, że wersja prezentowana przez pokrzywdzonego nie znajduje w nim potwierdzenia. Na nagraniu znajdują się dwa pliki: jeden dotyczy godziny 8.10 i trwa do godziny 9.39 kiedy to zakończyła się sprawa (...), drugi dotyczy późniejszej godziny i kolejnej sprawy na wokandzie w tej sali. Z zeznań pokrzywdzonego wiadomo, że do jego sprowokowania i obrażenia w postaci pokazania gestu środkowego palca miało dojść zanim sprawa (...) została wywołana zatem przed godziną 8.30. Podczas odtwarzania na sali rozpraw w/w nagrania osk. prywatny wskazał odstęp czasowy kiedy miał zostać sprowokowany przez T. S.. Miało to mieć miejsce na nagraniu między minutą 11.57, a 11. 59. Jednak na odtworzonym z tego czasu nagraniu takiego obraźliwego gestu wykonanego przez T. S. nie stwierdzono. Co więcej w tym czasie nagrania w pobliżu pokrzywdzonego nie było w ogóle T. S..

0.1.Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

1.2.1

Zeznania osk. prywatnego T. R. (1)

oceniając zeznania pokrzywdzonego nie dano im wiary uznając, iż są tendencyjne i pozostają odosobnione w świetle przeprowadzonych i omówionych dowodów. Dla Sądu najważniejszym dowodem z racji obiektywizmu było nagranie z monitoringu sądowego obejmujące tą cześć korytarza która przylega bezpośrednio do sali rozpraw gdzie oczekiwał w dniu zdarzenia pokrzywdzony, oskarżony i świadkowie. Zeznania T. R. (1) obciążające oskarżonego pozostaję w oczywistej sprzeczności do tego nagrania. Wynikało z nich, że do sprowokowania go i pokazania mu obraźliwego gestu miało dojść wtedy gdy oczekujący na wywołanie sprawy T. S. stał na korytarzu bezpośrednio niedaleko pokrzywdzonego przy kamerze, w tym czasie był zwrócony twarzą do pokrzywdzonego, obok oskarżonego stali świadkowie T. W. (1) i K. M. (1). Według zeznań T. R. (1) T. S. stojąc praktycznie naprzeciwko niego miał podnieść rękę na wysokość swojego żołądka i dyskretnie pokazać mu środkowy palec, ten gest trwał zdaniem pokrzywdzonego krótko i dlatego świadkowie W. i M. mogli go nie zobaczyć. Te zeznania skonfrontowano z nagraniem z monitoringu i jednoznacznie stwierdzono, że takiej sytuacji na korytarzu nie było: w czasookresie wskazanym przez T. R. (1) na korytarzu sądowym nie było sytuacji, że T. S. stał naprzeciwko pokrzywdzonego. Nadto nie zarejestrowano by w tym czasie po jego obu stronach stali W. i M.. Kamera nie zarejestrowała pokazania gest „fack you”. Pokrzywdzony wezwany podczas odtwarzania nagrania do wskazania dokładnie w którym momencie doszło do jego obrażenia przez osk. S. wskazał na czasokres mieszczący się między minuta 11.57 do 11.59 nagrania. Z odtworzonego z tego czasu nagrania widać było że wtedy T. S. przechodził po korytarzu i zatrzymał się trochę dalej ale nie stał naprzeciw pokrzywdzonego - tak jak to opisał T. R. (1). Osk. prywatny pytany o te istotne rozbieżności stwierdził, że nagranie z tej kamery nie objęło tej części korytarza gdzie stał oskarżony, a Sąd powinien zwrócić się o nagranie z innej kamery tego korytarza. Nie sposób zgodzić się z takim stwierdzeniem pokrzywdzonego, który kierując w dniu 7.02.2019r. prywatny akt oskarżenia powinien już wtedy przedłożyć dowody na potwierdzenie swojego oskarżenia. To on był dysponentem procesu, nosząc się z zamiarem zgłoszenia sprawy powinien złożyć w tamtym czasie wniosek o zabezpieczenie nagrań z monitoringu sądowego. Nie zrobił tego ani zaraz po zajściu ani w późniejszym czasie co powodowało, ze składając prywatny akt oskarżenia nie dysponował żadnym obiektywnym dowodem na potwierdzenie oskarżenia. Jedynym dowodem miało być jego zeznaniem, które jednak pozostało odosobnione choćby w świetle nagrania monitoringu które zabezpieczył do sprawy oskarżony. Gdyby nie staranie T. S. nie byłoby żadnego obiektywnego dowodu, a jedynie słowo przeciwko słowu. Z tego też powodu Sąd uznał , że linia oskarżenia jest niewiarygodna. T. R. (1) nie poczynił żadnych starań by zgromadzić dowody na potwierdzenie swojego oskarżenia co wskazuje że zarzuconego przestępstwa nie popełniono. Jeżeli przy tym uwzględni się informacje składane przez obie strony w toku niniejszego procesu, że pozostają w ostrym konflikcie który generuje kolejne zgłaszane przez nich sprawy karne czy wykroczeniowe to tło całej sprawy wskazuje na instrumentalne traktowanie procesu karnego do gnębienia strony przeciwnej niesłusznym oskarżeniem.

PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

3.2. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

3.3. Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

3.4. Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

3.5. Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

w oparciu o art. 17 § 1 pkt 1 kpk uniewinniono T. S. od przedstawionego zarzutu z art. 216 § 1 kk. Uznano bowiem , ze zgromadzony materiał dowodowy nie przedstawił danych dostatecznie uzasadniających popełnienie zarzuconego czynu. Tłem całej sprawy jest długoletni konflikt między pokrzywdzonym i oskarżonym, który generuje kolejne sprawy karne lub wykroczeniowe. Obie strony zgłaszają bowiem na Policji czy w organach Wymiaru Sprawiedliwości zawiadomienia o rzekomo popełnionych przez stronę przeciwna przestępstwach lub wykroczeniach. W efekcie końcowym sprawy te są umarzane lub zapadają w nich wyroki uniewinniające. Niniejsza sprawa jest takim przykładem, kiedy osk. prywatny składając zawiadomienie przyjęte podczas przesłuchania na Policji do protokołu oparł swój zarzut jedynie na subiektywnym zeznaniu nie przedstawiając na jego potwierdzenie żadnego dowodu. Taki dowód nie został ujawniony również w toku niniejszego procesu co skutkowało wyrokiem uniewinniającym w oparciu o art. 17 § 1 pkt 1 kpk.

KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i
środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

II

w związku z uniewinnieniem T. S. na zasadzie art. 632 §1 kpk kosztami procesu obciążono osk. prywatnego T. R. (1).

Podpis