Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 23 lipca 2019 r.

Sąd Okręgowy w Bydgoszczy VI Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący Sędzia Janusz Madej

Protokolant st. sekr. sądowy Dorota Hańc

po rozpoznaniu w dniu 23 lipca 2019 r. w Bydgoszczy na rozprawie

odwołania: Z. K.

od decyzji : Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w B.

z dnia 29 października 2018 r., znak: (...)

w sprawie: Z. K.

przeciwko: Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w B.

o rentę z tytułu niezdolności do pracy

1)  zmienia zaskarżoną decyzję w ten sposób, że przyznaje ubezpieczonemu Z. K. prawo do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy od 24 sierpnia 2018 r. do 23 sierpnia 2021 r.;

2)  stwierdza odpowiedzialność Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w B. za nieustalenie ostatniej okoliczności niezbędnej do wydania decyzji.

Na oryginale właściwy podpis.

VI U 2389/18

UZASADNIENIE

Października 2018 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w B., po rozpatrzeniu wniosku Z. K. z 20 lipca 2018 r. odmówił wnioskodawcy prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy. Powołując treść art. 57 związku z art. 58 Ustawy z dnia 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych Dziennik Ustaw z 2018 r. pozycja 1270 Tekst jednolity ze zmianami organ rentowy wskazał, iż odmówił przyznania renty, ponieważ orzeczeniem komisji lekarskiej z dnia 24 października 2018 r. wnioskodawca nie został uznany za niezdolnego do pracy. Jednocześnie w treś..., w uzasadnienia tej decyzji organ rentowy wskazał, że na podstawie dowodów dołączonych do wniosku i uzyskanych w wyniku przeprowadzonego postępowania przyjął za udowodnione okresy nieskładkowe ubezpieczonego 4 lata, 6 miesięcy. Składkowe 23 lata, 3 miesiące, 15 dni. Stażu sumarycznego 27 lat, 9 miesięcy i 15 dni. Odwołanie od tej decyzji wniósł ubezpieczony Z. K. zarzucając, iż decyzja ta jest niesłuszna i powoływał ś..., ubezpieczony powoływał się na swoje dolegliwości chorobowe. W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wnosił o oddalenie odwołania wskazując dat..., powołując argumentację przedstawioną w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji, a dodatkowo nadmieniając, że ubezpieczony poma..., posiada wymagany staż, natomiast, jak wynika z informacji uzyskanej z komórki merytorycznej do dnia 23 sierpnia 2018 r. ubezpieczony uprawniony był do świadczenia rehabilitacyjnego, świadczenie wypłacał płatnik. Sąd Okręgowy ustalił i rozważył, co następuje. Ubezpieczony Z. K. w okresie swojej urodzony w okresie swojej aktywności zawodowej wykonywał pracę w (...) Kopalniach (...) od 22 czerwca 1992 r. do marca 2018 r. nadal pracował w tym przedsiębiorstwie w tej, w tej przedsiębiorstwie kolejno na stanowiskach przeróbkarz, operator tabletarek, operator urządzeń dozujących, formujących i pakujących, operator silosa 50 kg, operator przenośników aparatowy, operator suszarni, operator urządzeń rozdrabniających, sortujących i granulujących, górnik w kopalni otworowej. Na tym stanowisku jego praca została scharakteryzowana w wywiadzie zawodowym na karcie 12 akt rentowych. Z wcześniejszego jego wniosku z dnia 29 marca 2018 r. praca powoda była charakteryzowana, jako fizyczna w pełnym wymiarze czasu pracy, ciężka, wymagająca sprawności obu rąk, dłuższego stania, chodzenia wymuszonej pozycji schylania się, podnoszenia i noszenia ciężarów, przebywania na wysokości, dobrego słuchu. I wskazano czynniki szkodliwe związane ze środowiskiem pracy takie, jak mikroklimat zimny, gorący oraz hałas. W dniu 20 lipca 2018 r. Z. K. złożył w Zakładzie Ubezpieczeń Społecznych Oddziale w B. wniosek o rentę z tytułu niezdolności do pracy. Do dnia 23 sierpnia 2018 r. uprawniony był do świadczenia rehabilitacyjnego. Orzeczeniem lekarza orzecznika ZUS z dnia 5 października 2018 r. stwierdzono, że ubezpieczony nie jest niezdolny do pracy, a po rozpoznaniu sprzeciwu ubezpieczonego od tego orzeczenia komisja lekarska ZUS w orzeczeniu z 24 października 2018 r. także ustaliła, że ubezpieczony nie jest niezdolny do pracy. Zaskarżona decyzja opierała się na orzeczeniu komisji lekarskiej ZUS z 24 października 2018 r. W celu zweryfikowania stanowiska organu rentowego opartego na orzeczeniu komisji lekarskiej ZUS Sąd Okręgowy dopuścił dowód z zespołu biegłych sądowych specjalisty medycyny przemysłowej, neurologa i chirurga. Trzech biegłych sądowych rozpoznało u ubezpieczonego następujące schorzenia. Nawrotową przepuklinę pachwinową prawostronną leczoną dwukrotnie operacyjnie. Stan po leczeniu przepukliny w kresie białej. Chorobę zwyrodnieniową kręgosłupa z wielopoziomową dyskopatię szyjną C3, C4, C5, C6, C7 i lędźwiową L4, L5, S1. Zespół bólowy szyjny i lędźwiowy krzyżowy objawowy z zaostrzeniami. Na podstawie przeprowadzonych badań sądowo-lekarskich i po analizie dokumentacji lekarskiej zebranej w aktach sprawy biegli stwierdzili, iż do opracowania opinii i udzielania odpowiedzi na pytanie Sądu wskazane w postanowieniu dowodowym wskazane jest wykonanie badania tomografem komputerowym powłok brzusznych. Biegli zaznaczyli w tej opinii, że po otrzymaniu tego badania opracują opinię i odpowiedzą na pytania Sądu zawarte w postanowieniu dowodowym z 29 listopada 2018 r. o zdolności do pracy zgodnej z poziomem posiadanych kwalifikacji. Sąd zobowiązał po wyjaśnieniu z ubezpieczonym, iż nie był on skierowany na badanie tomografem komputerowym i zobowiązał biegłych, co wyjaśnił ubezpieczony w piśmie z 29 kwietnia 2019 r. karta 28, zobowiązał biegłych do wydania opinii bez przeprowadzania badania tomografem komputerowym. Biegli sądowi w opinii z dnia 8 maja 2019 r. rozpoznali u ubezpieczonego te same schorzenia, które rozpoznane były we wcześniejszej opinii. Wskazali, iż według nich na po przeprowadzonym badaniu sądowo-lekarskim i analizie dokumentacji medycznej, że badany jest, że stan zdrowia badanego upośledza sprawność jego organizmu w stopniu powodującym okresową częściową niezdolność do pracy zgodnej z poziomem posiadanych kwalifikacji. Biegli podnieśli, iż ubezpieczony był leczony operacyjnie przed wielu laty z powodu przepukliny pachwi..., pachwinowej lewostronnej i prawostronnej. W październiku 2017 r. był leczony operacyjnie z powodu przepukliny nawrotowej, a w listopadzie 2017 r. przebył leczenie operacyjne przepukliny kresy białej obecnie w bliźnie po leczeniu operacyjnym przepukliny pra..., pachwinowo prawostronnej. W badaniu klinicznym chirurgicznym biegły sądowy stwierdził bóle przy próbie kaszlowej, wielki pierścień pachwinowy po stronie prawej cechujący się wypuklaniem się trzech. Z uwagi na biegli podkreślili, że z uwagi na prawdopodobny defekt kolagenu i powstanie przepuklin brzusznych oraz obecnie przepukliny nawrotowej pachwinowej prawostronnej przeciwskazana jest ciężka praca fizyczna z dźwiganiem ciężarów. Po zaopatrzeniu w pas przepuklinowy możliwa byłaby zdaniem biegłych praca ubezpieczonego związana z dźwiganiem ciężarów do 5 kg. Ubezpieczony pracując zgodnie z kwalifikacjami musiałby dźwigać ciężary znacznie przekraczające podaną wartość. Choroba zwyrodnieniowa kręgosłupa z wielopoziomową dyskopatią szyjną i lędźwiową przebiega zdaniem biegłych sądowych aktualnie w okresie remisji bez istotnego deficytu neurologicznego. We wnioskach końcowych tej opinii biegli stwierdzili, że ubezpieczony jest okresowo częściowo niezdolny do pracy zgodnej z poziomem posiadanych kwalifikacji od daty ustania świadczenia rehabilitacyjnego, to jest dwudziestego czwa..., od 24 sierpnia 2018 r. na okres 3 lat do 23 sierpnia 2021 r. Przyczyną jest prawdopodobny defekt kolagenu i powstanie przepuklin brzusznych. Biegli nie zgodzili się z orzeczeniami lekarza orzecznika i komisji lekarskiej ZUS i wskazali, że dysponowali tymi samymi dowodami, co organ rentowy. Ponadto zaznaczyli oni, że po otrzymaniu dokumentacji z pismem procesowym z dnia 29 kwietnia 2019 r. biegli informują, iż wykona..., wykonuje się badania to..., tomografem kom..., komputerowym powłok brzusznych. Jest to badanie pomocnicze, uzupełniające, ale nie jest bada..., badaniem koniecznym do ustalenia rozpoznania. Badaniem decydującym jest badanie kliniczne, które zostało przez biegłych przeprowadzone, a przedstawione przez ubezpieczonego badanie diagnostyczne i usg jamy po..., i powłok brzusznych nie zmienia ich opinii i wniosków. Zastrzeżenia do tej opinii uzupełniającej zgłosił w piśmie procesowym z 6 czerwca 2019 r. organ rentowy wskazując, iż przewodniczący komisji lekarskich ZUS nie podziela opinii biegłych lekarzy sądowych o częściowej niezdolności do pracy badanego od daty ustania uprawnień do świadczenia rehabilitacyjnego, to jest od 24 sierpnia 2018 r. na okres 3 lat do 23 sierpnia 2021r. Organ rentowy podnosił, że badany z prawidłowo przeprowadzonym leczeniem chirurgicznym przepuklin brzusznych, bez cech nawrotowej przepukliny. Z badania chirurgicznego biegłego sądowego wynikało, że obecnie nie ma przepukliny pachwinowej prawostronnej, zatem brak podstaw do orzekania długotrwałej niezdolności do pracy badanego. Ponadto brak podstaw do stwierdzenia u badanego defektu kolagenu, jest to tylko przypuszczenie biegłego sądowego. Mając na uwadze treść powyższych zastrzeżeń organ rentowy wnosił o dopuszczenie dowodu z opinii drugiego zespołu biegłych lekarzy sądowych, a w przypadku odmowy uwzględnienia tego wniosku o oddalenie odwołania. Dokonując oceny zebranego w sprawie materiału dowodowego z punktu widzenia dyrektyw interpretacyjnych wynikających z art. 233 paragraf 1 kodeksu postępowania cywilnego Sąd Okręgowy wskazuje, iż zebrany w sprawie materiał dowodowy w jego ocenie ma taką moc dowodową i wiarygodność, które pozwalają na dokonanie istotnych dla rozstrzygnięcia sporu ustaleń bez potrzeby kontynuowania postępowania dowodowego, o co wnosił w pismach proc..., piśmie procesowym oraz na rozprawach organ rentowy. W szczególności Sąd Okręgowy podkreśla, iż biegli orzekali w tej sp..., w sprawie w zakresie tych dziedzin medycyny, które są adekwatne do schorzeń ubezpieczonego. Biegli rozpoznali u ubezpieczonego nawrotową przepuklinę pachwinową leczoną dwukrotnie operacyjnie, stwierdzili stan po leczeniu przepukliny w kresie białej, w badaniu chirurgicznym podkreślano, że ubezpieczony był operowany z powodu przepukliny pachwinowej lewostronnej około 20 lat temu. Operowany był ponownie z powodu przepukliny pachwinowej prawostronnej około 15 lat temu i z powodu nawrotu w listopadzie 2017 r, a więc w stosunkowo nieodległym czasie od daty złożenia wniosku. Obecnie zgłaszał bóle prawej okolicy pachwinowej nasilające się przy wysiłku. W 2014 roku operowany był także z powodu urazu powłok brzusznych laparotomia, a w 2017 r. operowany z powodu przepukliny w bliźnie pooperacyjnej. Ubezpieczony zgłaszał bóle przy próbie kaszlowej. W opinii uzupełaniającej biegli sądowi sprecyzowali stan zdrowia ubezpieczonego wskazując, że z uwagi na prawdopodobny defekt kolagenu i powstanie przepuklin brzusznych oraz obecnie przepukliny nawrotowej pachwinowej prawostronnej przeciwwskazana jest praca ciężka fizyczna dla ubezpieczonego z dźwiganiem ciężarów. Podkreślili, że po zaopatrzeniu w pas przepuklinowy możliwa byłaby praca z dźwiganiem tylko do 5 kilogramów. Ubezpieczony pracując w zawodzie ostatnio w zawodzie górnika, a także w poprzedni, na poprzednich stanowiskach niewątpliwie, jak wskazywał wywiad zawodowy praca ta wiązała się z podnoszeniem, z koniecznością podnoszenia ciężarów. W badaniu klinicznym przeprowadzonym przez biegłych sądowych i wskazanym w opinii z 8 maja 2019 r. biegli sądowi stwierdzili bóle przy próbie kaszlowej, wielki pierścień pachwinowy po stronie prawej i cechy wypukl1ania się trzew. Dlatego Sąd Okręgowy uznał, że dowody z opinii biegłych sądowych wystarczają dla dokonania ustalenia, co do częściowej niezdolności do pracy ubezpieczonego. Zastrzeżenia biegłych sądowych zgłoszone w piśmie procesowym z 6 czerwca 2019 r. w zasadzie były tylko zwykłą polemiką z prawidłowymi ustaleniami biegłych sądowych opartą na jedynie odmiennych twierdzeniach, co do braku cech nawrotowej przepukliny. Organ rentowy powoływał się na badanie chirurgiczne biegłego sądowego sporządzone przy 1-ej opinii, z którego wynikało, że obecnie nie ma przepukliny prawi..., pachwinowej prawostronnej, tymczasem, jak wynika z opinii uzupełniającej taka przepuklina po stronie prawej z cechami wypuklania się do trzew została stwierdzona w formie wielkiego pierścienia pachwinowego po stronie prawej i bólu przy próbie ka, kaszlowej. Z tego względu Sąd Okręgowy nie widział potrzeby kontynuowania postępowania dowodowego poprzez dopuszczenie dowodu z opinii 2-go, z opinii 2-go zespołu biegłych sądowych nie było, bowiem merytorycznego procesowego uzasadnienia do podjęcia takiej decyzji. W tym podnieść należy, iż to, iż opinia biegłych sądowych była niekorzystna dla organu rentowego w zakresie rozstrzyganego sporu, samo w sobie nie uzasadniało dopuszczania kolejnego dowodu z opinii biegłych sądowych, albowiem dotychczasowy materiał dowodowy w pełni wystarczał dla dokonania istotnych dla rozstrzygnięcia sporu ustaleń, co do częściowej niezdolności do pracy ubezpieczonego. Dokonując subsumcji właściwych przepisów prawa materialnego Sąd Okręgowy wskazuje, iż jedyną sporną przesłanką między stronami było to, czy ubezpieczony jest niezdolny do pracy gdyż pozostałe warunki nabycia prawa renty nie były przez powoda nie były między stronami sporne. Zgodnie zaś z art. 57 ust. 1 pkt. 1 renta z tytułu niezdolności do pracy przysługuje ubezpieczonemu, który spełnił łącznie warunki wskazane w punktach od 1 do 4 ust. 1 art. 57 w tym zgodnie z pkt. 1 ust. 1 jest niezdolny do pracy. Wskazać także należy, że zgodnie z art. 12 ustępem 1-ym, 2-im i 3-m ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r o emeryturach i rentach z funduszu ubezpieczeń społecznych niezdolną do pracy w rozumieniu ustawy jest osoba, która całkowicie lub częściowo utraciła zdolność do pracy zarobkowej z powodu naruszenia sprawności organizmu i nie rokuje odzyskania zdolności do pracy po przekwalifikowaniu. Całkowicie niezdolną do pracy jest osoba, która utraciła zdolność do wykonywania jakiejkolwiek pracy, częściowo niezdolną do pracy jest osoba, która w znacznym stopniu utraciła zdolność do pracy zgodnej z poziomem posiadanych kwalifikacji. Zgodnie z art. 13 ust. 1 przy powołanej ustawy przy ocenie stopnia i przewidywanego okresu niezdolności do pracy oraz rokowania, co do odzyskania zdolności do pracy uwzględnia się po pierwsze stopień naruszenia sprawności organizmu oraz możliwości przywrócenia niezbędnej sprawności w drodze leczenia i rehabilitacji i po drugie możliwość wykonywania dotychczasowej pracy lub podjęcia innej pracy oraz celowość przekwalifikowania zawodowego biorąc pod uwagę rodzaj i charakter dotychczas wykonywanej pracy, poziom wykształcenia, wiek i predyspozycje psychofizyczne. Mając na uwadze powyższe wynikające z art. 13 powołanej ustawy emerytalno rentowej kryteria orzecznicze, co do niezdolności do pracy Sąd Okręgowy wskazuje, iż zebrany w sprawie materiał dowodowy w sposób jednoznaczny wskazywał na częściową niezdolność do pracy ubezpieczonego, pracy wykonywan, zaliczonej, jako pracy ciężkiej związanej z dźwiganiem ciężarów i innymi licznymi obciążeniami dla organizmu powoda. Z tego względu na podstawie art. 477 ze znaczkiem 14 paragraf 2 k.p.c. Sąd Okręgowy zmienił zaskarżoną decyzję i przyznał ubezpieczonemu prawo do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy od następnego dnia po ustaniu pobierania przez niego świadczenia rehabilitacyjnego do dnia orzeczonego przez biegłych sądowych w opinii z 8 maja 2019 r. W punkcie 2-im wyroku Sąd stwierdził odpowiedzialność organu rentowego za nie ustalenie ostatniej okoliczności niezbędnej do wydania decyzji. Biegli sądowi przeprowadzili, bowiem badanie ubezpieczonego na podstawie tych samych dowodów, które pozostawały w dyspozycji organu rentowego wskazując, że nowa dokumentacja złożona w toku procesu przez ubezpieczonego dotycząca jamy, USG jamy i powłok brzusznych nie zmieniała opinii, ich opinii i wniosków, które poczynili oni na podstawie badania klinicznego i dotychczas zebranej dokumentacji medycznej. Dlatego na podstawie artykułu 118 ustęp 1a ustawy emerytalno rentowej Sąd stwierdził odpowiedzialność organu rentowego za nie ustalenie ostatniej okoliczności niezbędnej do wydania decyzji, albowiem zaskarżona decyzja opierała się na wadliwym obiektywnie orzeczeniu komisji lekarskiej ZUS, która miała możliwość w oparciu o zebrany w postępowaniu administracyjnym materiał dowodowy wydania rozstrzygnięcia zgodnego, co do stanu zdrowia ubezpieczonego, jego możliwości zarobkowych zgodnego z rzeczywistym stanem rzeczy.