Pełny tekst orzeczenia

Formularz UK 2

Sygnatura akt

XI Ka 430/20

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Rejonowego we Włodawie sygn. II K 491/19 z dn. 18.12.2019 r.

1.2. Podmiot wnoszący apelację

☒ oskarżony

1.3. Granice zaskarżenia

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

1.4. Wnioski

☐

Uchylenie

☒

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

3.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

3.1.

Obrazy art. 7 K.p.k. przez uznanie za niewiarygodne wyjaśnień oskarżonego co do przyczyny prowadzania pojazdu wbrew zakazowi oraz decyzji o cofnięciu uprawnień.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Ani zarzut, ani uzasadnienie apelacji nie wskazują na czym konkretnie miałby polegać błąd Sądu I instancji (jakie spośród reguł art. 7 K.p.k. miałyby zostać naruszone), co sprawia, że nie sposób się doń rzeczowo odnieść.

Co do słusznego stanowiska Sądu Rejonowego wskazać zaś jedynie należy, co następuje:

Nawet jednak, gdyby hipotetycznie założyć, że stan I. J. był rzeczywiście zły i to na tyle, że nie mogłaby skorzystać z komunikacji publicznej (choć trudno stwierdzić co miałoby różnić zdolność do podróży autem oskarżonego od przejazdu taksówką) albo nie byłoby na to czasu, to – zważywszy, że zdarzenie miało miejsce w mieście powiatowym – nic nie stało przecież na przeszkodzie wezwaniu zespołu ze Stacji Ratownictwa Medycznego.

Jednak ponad wszelką wątpliwość I. J. nie wymagała natychmiastowej pomocy medycznej, gdyż ani ona, ani oskarżony nie zgłosili – co byłoby zupełnie naturalne – takiej potrzeby funkcjonariuszom, którzy go zatrzymali. Co więcej: po stwierdzeniu przez policjantów, że oskarżony nie może prowadzić, to właśnie ona – rzekomo wymagająca transportu do lekarza pasażerka – sama odjechała autem. Jej stan nie mógł więc być zły, a tym bardziej krytyczny. Oczywistym jest, że gdyby cokolwiek w jej zachowaniu (nie mówiąc o werbalnym zgłoszeniu problemu przez oskarżonego lub jego towarzyszkę) zdradzało, że czuje się tak źle, jak wyjaśniał później oskarżony, to policjanci, ze względów bezpieczeństwa, nie pozwoliliby jej prowadzić auta.

Ocena wyjaśnień jest więc trafna i nie zachodzą więc żadne okoliczności, które mogłoby oskarżonego ekskulpować.

Wniosek

O zmianę wyroku przez wymierzenie kary 3 miesięcy pozbawienia wolności i 2 lat ograniczenia wolności.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Niezasadność zarzutu.

3.2.

Obrazy art. 7 K.p.k. przez niedopuszczenie dowodu z zeznań I. J..

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Powołany przepis nie ma nic wspólnego z dopuszczaniem dowodów, a oskarżony nie składał przed zamknięciem przewodu w I instancji żadnych wniosków, w szczególności o uzupełnienie postępowania (k. 62).

Złe samopoczucie jego pasażerki (ale nie stan wymagający pomocy lekarskiej, a tym bardziej niezwłocznego transportu do szpitala akurat przez pozbawionego uprawnień oskarżonego), wynikające z jego wyjaśnień (k. 61) można zaś uznać za udowodnione, więc z pewnością nie wymagało ono dopuszczenia z urzędu dowodu z jej zeznań. Wniosek oskarżonego podlegałby zatem oddaleniu w myśl art. 170 § 1 pkt 2 K.p.k.

Przy tym zeznania I. J., która mogłaby co najwyżej przedstawić swoje subiektywne odczucia, lecz (abstrahując nawet od uwag zamieszczonych w pkt. 3.1., które zupełnie wykluczają, by oskarżony miał rzeczywisty powód, by złamać prawo, bo jego pasażerka nie wymagała żadnej natychmiastowej pomocy), nie nadawałyby się do dowiedzenia jej rzeczywistego stanu zdrowia, który mógłby zostać udokumentowany stosownym zaświadczeniem, czy też np. wynikami badań zaopiniowanymi przez biegłego lekarza. Gdyby więc teza dowodowa dotyczyć miała jej rzeczywistego stanu, a nie tylko samopoczucia, to wniosek o jej przesłuchanie podlegałby oddaleniu na zasadzie art. 170 § 1 pkt 3 K.p.k.

Wniosek

O zmianę wyroku przez wymierzenie kary 3 miesięcy pozbawienia wolności i 2 lat ograniczenia wolności.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Niezasadność zarzutu.

3.3.

Rażącej surowości kary.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Argumentacja Sądu Rejonowego co do kary jest kompleksowa, trafna i przekonująca. Mimo młodego wieku, na który oskarżony się powołuje, zdołał on już wielokrotnie popełnić przestępstwa z art. 180a i 244 K.k. (k. 68v). Skoro zaś uporczywie prowadzi pojazdy wbrew decyzjom o cofnięciu uprawnień oraz sądowym zakazom, a kolejne kary wolnościowe okazują się nieskuteczne, to nie sposób uznać, że kara poniżej połowy zagrożenia z art. 244 K.k. jest rażąco surowa.

Wniosek

O zmianę wyroku przez wymierzenie kary 3 miesięcy pozbawienia wolności i 2 lat ograniczenia wolności.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Niezasadność zarzutu.

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

5.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

5.1.1.

Przedmiot utrzymania w mocy

Skazanie.

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

Nieskuteczność zarzutów apelacji i brak uchybień podlegających uwzględnieniu z urzędu.

5.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

5.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

5.4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

II

W myśl art. 636 § 1 K.p.k., wobec nieuwzględnienia apelacji, oskarżonego obciążają koszty postępowania odwoławczego: opłata od kary (300 zł) oraz wydatki w postaci: 1) ryczałtu za doręczenia pism (20 złotych), 2) wynagrodzenia biegłych.

7.  PODPIS

Artur Achrymowicz

1.3. Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

Oskarżony

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

Skazanie

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☐

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☒

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4. Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana