Pełny tekst orzeczenia

Formularz UK 2

Sygnatura akt

VII Ka 126/21

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Rejonowego w G.z dnia 23 listopada 2020 r. w sprawie (...)

1.2. Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca oskarżonego L. W. (1)

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3. Granice zaskarżenia

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4. Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

2.1. Ustalenie faktów

2.1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.2. Ocena dowodów

2.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

2.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

3.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

Obrońca oskarżonego wyrok zaskarżył w całości i zarzucił mu:

- obrazę przepisów postępowania, która mogła mieć wpływ na treść wyroku, tj. art. 424 § 1 pkt 1 kpk w zw. z art. 4 kpk, poprzez przytoczenie w uzasadnieniu wyroku jedynie części dowodów przemawiających na korzyść oskarżonego z pominięciem dowodu z zeznań świadka H. K., a także z dokumentów znajdujących się w aktach sprawy - kserokopii paszportu oskarżonego, z którego wynikają regularne powroty z N. do P. w drugiej połowie grudnia, a więc dopiero około tydzień po zdarzeniu opisywanym przez P. J. (1), a także billingu rozmów oskarżonego ze świadkiem W. W., który miałby rzekomo przez telefon prosić bliżej nieokreślone osoby o pomoc w pobiciu P. J. (1), nadto treści zeznań P. J. (1) złożonych w dniu 15 listopada 2020 r. przed Sądem, w których wskazał on, że rzekomych gróźb z dnia 9 grudnia 2017 r. nie traktował na poważnie - „Nie odbierałem tego na poważnie. Jakoś tak to zbagatelizowałem", co wskazuje jednocześnie na pominięcie tych dowodów nie tylko w treści uzasadnienia orzeczenia, ale i przy ferowaniu wyroku;

- błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, który mógł mieć wpływ na jego treść, przejawiający się w uznaniu, że oskarżony w dniu 9 grudnia 2017 r. groził pozbawieniem życia P. J. (1), przy czym groźba ta miałaby wzbudzić u wymienionego uzasadnioną obawę jej spełnienia, w sytuacji gdy obiektywne dowody zgromadzone w sprawie, w szczególności w postaci protokołu przesłuchania świadka H. K. (karta 12), świadka W. W.,wyjaśnień oskarżonego, przedłożonych przez oskarżonego kart z jego paszportu wskazujących na rokroczne powroty z N. dopiero w drugiej połowie grudnia, przemawiają za brakiem możliwości poczynienia takowych ustaleń;

- błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, który mógł mieć wpływ na jego treść, przejawiający się w uznaniu, że oskarżony w dniu 29 stycznia 2019 r. groził pozbawieniem życia P. J. (1), przy czym groźba ta miałaby wzbudzić u wymienionego uzasadnioną obawę jej spełnienia, w sytuacji gdy obiektywne dowody zgromadzone w sprawie, w postaci protokołu wyjaśnień oskarżonego, protokół zeznań świadka B. F. z dnia 14 stycznia 2020 r., która wskazywała P. J. (1) jako osobę pewną siebie, niegrzeczną i naprzykrzającą się oskarżonemu, nagrania z monitoringu sklepowego B.z dnia 29 stycznia 2019 r. na których widoczna jest agresywny i zaczepny atak P. jaszcz na oskarżonego, protokoły zeznań P. J. (1), M. J. wskazujących na rzekomy telefon oskarżonego wykonany przy kasach sklepowych do bliżej nieokreślonych osób mających rzekomo pomóc w pobiciu P. J. (1), billingów telefonu oskarżonego i jego żony potwierdzających wyłącznie połączenie pomiędzy sobą, co uniemożliwiało poczynienie powyższych ustaleń;

- obrazę przepisów postępowania, która mogła mieć wpływ na treść zaskarżonego wyroku, mianowicie art. 7 kpk poprzez dowolną, a nie swobodną i poczynioną bez uwzględnienia zasad prawidłowego rozumowania, wskazań wiedzy i doświadczenia życiowego ocenę zeznań P. J. (1), A. J. i M. J. jako wiarygodnych, w sytuacji gdy zapis monitoringu sklepowego z dnia 29 stycznia 2019 r. wskazuje na brak jakiegokolwiek strachu P. J. (1) względem oskarżonego, uwidacznia wręcz atak rzekomej ofiary na L. W. (1) przy ladach z mięsem, a nie strach przed nim, nadto nagranie to, analizowane wraz z treścią zeznań świadka B. F. oraz pominiętych w rozważaniach Sądu I instancji dokumentach - billingach połączeń oskarżonego z żoną, wskazują że P. J. (1), A. J., M. J. kłamią jakoby oskarżony dodatkowo dzwonił do bliżej niesprecyzowanych osób i prosił je o pomoc w pobiciu P. J. (1), zaś zachowanie rzekomego pokrzywdzonego przy kasach, a więc wyraźny śmiech w reakcji na zapowiedź L. W. (1) sporu sądowego, wskazują na brak jakiejkolwiek subiektywnej obawy na zapowiedzi kontynuowania sporu sądowego przez oskarżonego;

- obrazę przepisów postępowania, która mogła mieć wpływ na treść zaskarżonego wyroku, mianowicie art. 7 kpk poprzez dowolną, a nie swobodną i poczynioną bez uwzględnienia zasad prawidłowego rozumowania, wskazań wiedzy i doświadczenia życiowego analizę materiału dowodowego i w skutek powyższego ustalenie jakoby w dniu 9 grudnia 2017 r. oskarżony groził P. J. (1) pozbawieniem życia, w sytuacji gdy przeczą temu zeznania rzekomego świadka zdarzenia - H. K., wyjaśnienia oskarżonego, zeznania świadka W. W., przedłożone dokumenty w postaci kserokopii stron paszportu oskarżonego wskazujących na pozostawanie oskarżonego poza P. w pierwszej połowie grudnia ze względu na prowadzenie firmy w N., a także brak jakiegokolwiek uprawdopodobnienia oskarżeń P. J. (1) w tym zakresie, za takie bowiem nie sposób uznać prywatnej notatki wymienionego o nieznanej dacie sporządzenia.

☒ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Apelacja obrońcy wnosząca o uniewinnienie L. W. (1) okazała się w pełni zasadna.

W ocenie Sądu Okręgowego w sprawie brak jest dowodów na przypisanie L. W. popełnienia obu zarzucanych mu czynów z art.190§1 kk.

Odnośnie czynu z pkt I aktu oskarżenia, to w światle okoliczności wynikających z akt sprawy w pełni zasadne są zarzuty podniesione w tym zakresie w apelacji obrońcy oskarżonego.

Przede wszystkim w środku odwoławczym trafnie wskazano, że Sąd I instancji w zakresie czynu z dnia 9 grudnia 2017 r. faktycznie nie uwzględnił znamienia w postaci braku po stronie pokrzywdzonego obawy o spełnienie rzekomych gróźb do niego kierowanych. Sam P. J. na rozprawie w dniu 15 listopada 2019 r., podał, że „ Nie odbierałem tego na poważnie. Jakoś tak to zbagatelizowałem". Z powyższego oraz porównania dat czynu oraz i zawiadomienia o zdarzeniu (okres kilkunastu miesięcy) wynika brak realnej obawy P. J. (1) o zrealizowanie domniemanych gróźb. Powyższego w żaden sposób nie zmienia treść zapisku jak na k. 116 skoro w istocie pokrzywdzony faktycznie nie obawiał się, że oskarżony podejmie niebezpieczne dla niego zachowanie. Tymczasem prawidłowo podnosi skarżący, iż subiektywna obawa o spełnienie gróźb jest niezbędna dla przyjęcia odpowiedzialności karnej za popełnienie zarzucanego L. W. czynu a przecież sam P. J. (1) nie traktował ich poważnie.

Zasadnie również obrońca oskarżonego zarzucił, że Sąd I instancji w niewystarczający sposób odniósł się do zeznań H. K., który zgodnie z relacją P. J. (1) miałby być świadkiem rzekomych gróźb do niego kierowanych ze strony L. W. (1). Tymczasem wskazany świadek podał, że nie uczestniczył w zdarzeniu, podczas którego ktokolwiek miałby grozić P. J. (1) – k. 12 odw, k.119-119 odw. co dodatkowo poddaje w wątpliwość moc dowodu w postaci zapisku jak na k.116.

Wreszcie nie bez znaczenia są wysuwane przez skarżącego zastrzeżenia co do braku odniesienia się przez Sąd I instancji do dowodów w postaci kserokopii stron paszportu oskarżonego i zeznań świadka W. W. złożonych w dniu 15 listopada 2019 r. w zakresie regularnych powrotów oskarżonego z N. do P.w drugiej połowie grudnia co zdaje się wykluczać możliwość popełnienia czynu w dniu 9 grudnia 2017 r.

Co do czynu z dnia 29 stycznia 2019 r. w sklepie (...) w R.- pkt II aktu oskarżenia, to zasadnie podnosi skarżący, że Sąd I instancji w istocie pominął wnioski wynikające z zachowania P. J. (1) przy ladzie w sklepie. Zapis z monitoringu faktycznie nie świadczy o strachu przed oskarżonym, ale o „aktywnej” wobec L. W. postawie pokrzywdzonego. Bezpośrednią bowiem reakcją P. J. (1) na rzekomą groźbę ze strony L. W. było gwałtowne złapanie tego ostatniego za ubranie i przyciągnięcie go do siebie. Także upomnienie się wówczas przez oskarżonego o pieniądze, nie może wskazywać na jego zawinienie w zakresie stawianego mu zarzutu albowiem nie jest to w żaden sposób karalne. Co więcej z zeznań B. F., która stała przy kasach pomiędzy stronami wynika, że to P. J. zachowywał się niegrzecznie i nic nie wskazywało na to aby pokrzywdzony przejawiał strach o własne życie.

Prawidłowo również skarżący zauważył, że wbrew twierdzeniom P. J. (1) i M. J., oskarżony stojąc przy kasach do nikogo nie dzwonił i nie prosił o pomoc w „pobiciu” P. J. (1) albowiem wówczas L. W. rozmawiał wyłącznie z żoną i to ona inicjowała połączenie. Powyższe wynika tak z uzyskanego bilingu jak i analizy nagrania z monitoringu

Zauważyć ponadto należy, że zgodnie z zapisem monitoringu i zeznaniami samego P. J. (1),

Tym samym. wobec wskazanych okoliczności brak było przesłanek dla ustalenie, że faktycznie w dniu 29 stycznia 2019 r oskarżony groził P. J. (1) pozbawieniem życia, a groźby te miałyby wzbudzić w nim uzasadnione obawy spełnienia. Oskarżony wiarygodnie zaprzeczył aby wskazanego dnia miał grozić pokrzywdzonemu, zaś w apelacji zasadnie także wskazano, że „nie bez znaczenia jest fakt, że jeżeli P. J. (1), jak sam wyjaśnił, nie traktował rzekomych gróźb z dnia 9 grudnia 2017 r. poważnie, bagatelizował je, będąc w miejscu bez monitoringu i dalece bardziej odludnego niż sklep (...) w dniu 29 stycznia 2019 r., to jakie realnie obawy miałyby mu towarzyszyć właśnie w dniu rzekomego, chronologicznie drugiego czynu, szczególnie gdy niewątpliwie naruszył on wówczas nietykalność cielesną oskarżonego”.

Wniosek

o zmianę zaskarżonego orzeczenia poprzez uniewinnienie oskarżonego od popełnienia zarzucanych mu czynów.

☒ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Z przyczyn wskazanych wyżej wniosek o uniewinnienie L. W. był zasadny.

Sąd Okręgowy podzielił zarzuty podniesione w apelacji i uznał, że brak było podstaw do uznania winy oskarżonego w zakresie zarzucanych mu czynów albowiem w sprawie nie wykazano by po stronie P. J. zachodziło znamię uzasadnionej obawy spełnienia gróźb.

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

1.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

5.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

1.

Przedmiot utrzymania w mocy

Zwi ęź le o powodach utrzymania w mocy

5.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

1.

Przedmiot i zakres zmiany

Wyrok Sądu Rejonowego w G. II Wydziału Karnego z dnia 23 listopada 2020 r. , sygn. akt(...) (...)zmieniono w ten sposób, że oskarżonego L. W. (1) uniewinnia od popełnienia zarzucanych mu czynów.

Zwi ęź le o powodach zmiany

Przyczyny zmiany wyroku podano odnosząc się do zarzutów apelacji obrońcy.

5.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

5.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

1.1.

☐ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

4.1.

☐ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

5.4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

II

Na podstawie art.632pkt 2 kpk koszty procesu w sprawie ponosi Skarb Państwa

7.  PODPIS

1.3. Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

Obrońca oskarżonego L. W. (1)

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

Wyrok Sądu Rejonowego wG.z dnia 23 listopada 2020 r. w sprawie (...)

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☒

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4. Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana