Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II K 129/20

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 24 czerwca 2020 r.

Sąd Rejonowy w Bielsku Podlaskim w II Wydziale Karnym w składzie:

Przewodniczący: SSR Krzysztof Wildowicz

Protokolant: Krystyna Szymczuk

po rozpoznaniu w dniu 24 czerwca 2020 r. sprawy:

P. W., syna A. i D. z domu J., urodzonego (...) w H.,

oskarżonego o to, że:

w dniu 16 grudnia 2019 roku w B., na ulicy (...), będąc uprzednio skazany za prowadzenie pojazdu mechanicznego w stanie nietrzeźwości, prowadził samochód marki V. (...) o nr. rej. (...) w stanie nietrzeźwości (I badanie 0,61 mg/dm ( 3), II badanie 0,63 mg/dm ( 3)) oraz w okresie obowiązywania dożywotniego zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych orzeczonego wyrokiem Sądu Rejonowego w B. sygnatura akt (...) z dnia 06 lipca 2018 roku, przy czym czynu tego dopuścił się w ciągu pięciu lat po odbyciu co najmniej 6 miesięcy kary pozbawienia wolności za umyślne przestępstwo podobne,

tj. o czyn z art. 178a § 4 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k.

I.  oskarżonego P. W. w ramach zarzucanego mu czynu uznaje za winnego tego, że w dniu 16 grudnia 2019 r. w B., w ruchu lądowym, na drodze publicznej, na ulicy (...), prowadził samochód osobowy marki V. o numerze rejestracyjnym (...) znajdując się w stanie nietrzeźwości, posiadając w I badaniu 0,61 mg/dm 3, a w II badaniu 0,63 mg/dm 3 alkoholu w wydychanym powietrzu, będąc wcześniej prawomocnie skazany za prowadzenie pojazdu mechanicznego w stanie nietrzeźwości oraz w okresie obowiązywania zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych orzeczonego w związku ze skazaniem za przestępstwo, przy czym czynu tego dopuścił się w ciągu pięciu lat po odbyciu co najmniej 6 miesięcy kary pozbawienia wolności za umyślne przestępstwo podobne, to jest popełnienia czynu z art. 178a § 4 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. i za to na mocy art. 178a § 4 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. skazuje go, a na mocy art. 178a § 4 k.k. wymierza mu karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności;

II.  na mocy art. 42 § 4 k.k. orzeka wobec oskarżonego środek karny w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych dożywotnio;

III.  na mocy art. 43a § 2 k.k. orzeka wobec oskarżonego świadczenie pieniężne w kwocie 10.000 (dziesięciu tysięcy) złotych na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej;

IV.  zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adwokata Anny Malinowskiej kwotę 516,60 zł. (pięćset szesnaście złotych i sześćdziesiąt groszy), w tym kwotę 96,60 zł. (dziewięćdziesiąt sześć złotych i sześćdziesiąt groszy) podatku od towarów i usług tytułem zwrotu kosztów obrony udzielonej oskarżonemu z urzędu;

V.  zwalnia oskarżonego w całości od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych.

Sędzia:

UZASADNIENIE

Formularz UK 1

Sygnatura akt

IIK129/20

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

USTALENIE FAKTÓW

0.1.Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.1.

P. W.

W dniu 16 grudnia 2020 r. w B., na drodze publicznej, na ulicy (...), prowadził samochód osobowy marki V. o numerze rejestracyjnym (...) znajdując się stanie nietrzeźwości, posiadając w I badaniu 0,61 mg/dm 3, a w II badaniu 0,63 mg/dm 3 alkoholu w wydychanym powietrzu, będąc wcześniej prawomocnie skazany za prowadzenie pojazdu mechanicznego w stanie nietrzeźwości oraz w okresie obowiązywania zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych orzeczonego w związku ze skazaniem za przestępstwo, przy czym czynu tego dopuścił się w ciągu pięciu lat po odbyciu co najmniej 6 miesięcy kary pozbawienia wolności za umyślne przestępstwo podobne.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

W dniu 16 grudnia 2019 r. w B., na drodze publicznej, na ulicy (...) prowadził samochód osobowy marki V. o numerze rejestracyjnym (...) znajdując się w stanie nietrzeźwości, posiadając w I badaniu - 0,61 mg/dm 3, a w II badaniu 0,63 mg/dm 3 alkoholu w wydychanym powietrzu. W tym czasie posiadał status osoby, która wcześniej została prawomocnie skazana za prowadzenie pojazdu mechanicznego w stanie nietrzeźwości. W tym czasie również obowiązywał wobec P. W. zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych orzeczony w związku ze skazaniem za przestępstwo.

1. notatka urzędowa

2

2. protokół badania stanu trzeźwości

3

3. wyjaśnienia oskarżonego P. W.

34, 51

4. odpis wyroku

36, 44

5. informacja z Krajowego Rejestru Karnego

38-39

6. protokół zeznań świadka G. P.

11v

0.1.Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.2.1.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

OCena DOWOdów

0.1.Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.1

1. notatka urzędowa

Treść dokumentu nie budzi jakichkolwiek wątpliwości; dokument nie kwestionowany przez strony.

2. protokół badania stanu trzeźwości

Treść dokumentu nie budzi jakichkolwiek wątpliwości; co istotne, urządzenie, którym przeprowadzono badania, posiadało aktualne świadectwo wzorcowania; dokument nie kwestionowany przez strony.

3. wyjaśnienia oskarżonego P. W.

Wyjaśnienia zbieżne z dowodami zgromadzonymi w sprawie, konsekwentne, spójne; brak podstaw do przyjęcia, że oskarżony miał powody by bezpodstawnie siebie obciążać.

4. protokół zeznań świadka G. P.

Zeznania świadka Sąd uznał za wiarygodne albowiem korespondują one z innymi dowodami zgromadzonymi w sprawie, w tym wyjaśnieniami oskarżonego, są spójne i konsekwentne. Podkreślić należy, że świadek wykonywał wówczas rutynowe czynności służbowe, nie znał oskarżonego. Z zeznań świadka wynikają okoliczności kontroli drogowej, której poddany został P. W..

5. odpis wyroku

Treść dokumentu nie budzi jakichkolwiek wątpliwości; dokument nie kwestionowany przez strony. Z dokumentu tego wynika, że w czasie czynu oskarżony był osobą skazaną wcześniej za prowadzenie pojazdu mechanicznego w stanie nietrzeźwości, a w tym czasie obowiązywał wobec niego zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych orzeczony w związku ze skazaniem za przestępstwo.

6. informacja z Krajowego Rejestru Karnego

Treść dokumentu nie budzi jakichkolwiek wątpliwości; dokument nie kwestionowany przez strony. Z dokumentu tego wynika, że w czasie czynu oskarżony był osobą skazaną wcześniej za prowadzenie pojazdu mechanicznego w stanie nietrzeźwości.

0.1.Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

punkt I części rozstrzygającej

P. W.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Dowody zgromadzone w sprawie ponad wszelką wątpliwość wykazały, że P. W.:

- w dniu 16 grudnia 2019 r. w B., na drodze publicznej, na ulicy (...), prowadził samochód osobowy marki V. o numerze rejestracyjnym (...),

- w czasie kierowania w/w pojazdem znajdował się w stanie nietrzeźwości, posiadając w I badaniu - 0,61 mg/dm 3, a w II badaniu 0,63 mg/dm 3 alkoholu w wydychanym powietrzu,

- w czasie kierowania w/w pojazdem posiadał status osoby, która wcześniej została prawomocnie skazana za prowadzenie pojazdu mechanicznego w stanie nietrzeźwości, a także w tym czasie obowiązywał wobec P. W. zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych orzeczony w związku ze skazaniem za przestępstwo.

Zachowaniem swoim P. W. wyczerpał więc wszelkie ustawowe znamiona przestępstwa przewidzianego w art. 178a § 4 k.k.

Wskazać należy, że oskarżony był już karany za czyn z art. 178a § 4 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. Otóż wyrokiem Sądu Rejonowego w B. z dnia 6 lipca 2018 r. wydanym w sprawie o sygnaturze akt (...) został skazany za to przestępstwo na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności (k. 36, 44), którą odbył w całości w okresie od 15.09.2018 r. do 14.03.2019 r. (k. 43). Zatem aktualnie przestępstwa dopuścił się w ciągu 5 lat po odbyciu co najmniej 6 miesięcy kary pozbawienia wolności orzeczonej za umyślne przestępstwo podobne, a więc w warunkach o jakich mowa w art. 64 § 1 k.k., co znalazło odzwierciedlenie w kwalifikacji prawnej przypisanego mu czynu.

3.2. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

3.3. Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

3.4. Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

3.5. Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i
środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

P. W.

I

czyn przypisany oskarżonemu w punkcie I części rozstrzygającej wyroku

Sąd uznał, że orzeczona wobec oskarżonego kara pozbawienia wolności jest odpowiednia biorąc pod uwagę zarówno okoliczności obciążające jak i łagodzące, a także warunki i właściwości osobiste sprawy oraz stopień jego zawinienia i stopień społecznej szkodliwości czynu. Okolicznością obciążającą jest niewątpliwie to, że oskarżony był w przeszłości karany sądownie (k. 36, 38-39, 44).

Niewątpliwie występek, którego dopuścił się P. W. cechuje wysoki stopień społecznej szkodliwości i wysoki stopień zawinienia. Oskarżony decydując się na prowadzenie samochodu osobowego w stanie nietrzeźwości postąpił wyjątkowo bezmyślnie i żaden powód nie może być usprawiedliwieniem takiego zachowania. Fakt prowadzenia pojazdu mechanicznego przez osobę będącą w stanie nietrzeźwości, stwarza realne zagrożenie bezpieczeństwa w ruchu drogowym dla innych uczestników. Powszechnie wiadomym bowiem jest, że kierowca poruszając się w takim stanie ma ograniczoną możliwości prawidłowego reagowania na występujące sytuacje drogowe, co przekłada się na stworzenie niebezpieczeństwa w ruchu drogowym. Oskarżony nie przejął się powszechnie znaną statystyką i nie zawahał się dołączyć do grona kierowców lekceważących podstawowe zasady bezpieczeństwa na drodze. Nie bez znaczenia pozostaje przy tym poziom stwierdzonego w organizmie oskarżonego alkoholu (dość duży), co w prosty sposób przekłada się na zdolności psychomotoryczne człowieka, a tym samym poziom zagrożenia jaki kierowca stwarza innym uczestnikom ruchu drogowego. Co więcej, P. W. mając możliwość rozpoznania faktycznego i społecznego znaczenia czynu, mając możliwość zgodnego z prawem zachowania, nie będąc przez nikogo zmuszanym, zdecydował się popełnić przestępstwo. Był przy tym wcześniej już karany za prowadzenie pojazdu mechanicznego w stanie nietrzeźwości. Zdawał więc sobie sprawę jakie konsekwencje wiążą się z takim zachowaniem. Pomimo tego świadomie złamał i zlekceważył prawo.

Przy wymierzaniu oskarżonemu kary pozbawienia wolności Sąd wziął także pod uwagę cele prewencji indywidualnej i ogólnej, które winna spełniać ta kara. Zdaniem Sądu orzeczona kara zapobiegnie w przyszłości ponownym czynom oskarżonego i będzie oddziaływać na niego wychowawczo, ponadto ukształtuje wyobrażenie społeczeństwa o konieczności przestrzegania norm prawnych i nieuchronności kary. Nie ulega wątpliwości, że bezpieczeństwo na naszych drogach zależy również od właściwej polityki karnej, która winna nie tylko spełniać swoje funkcje zapobiegawcze i wychowawcze wobec sprawcy, ale również wpłynąć na kształtowanie świadomości prawnej społeczeństwa. Kierując się wyżej wskazanymi przesłankami Sąd uznał, że orzeczona kara będzie stanowiła dolegliwość adekwatną do charakteru czynu i uświadomi sprawcy jego społeczną szkodliwość oraz skłoni go do przestrzegania porządku prawnego w przyszłości.

Mając na uwadze fakt, że P. W. w czasie popełniania przypisanego mu przestępstwa był skazany na karę pozbawienia wolności, wyłączona została możliwość warunkowego zawieszenia wykonania orzeczonej wobec oskarżonego w niniejszej sprawie kary pozbawienia wolności (art. 69 § 1 k.k.).

Zachowanie P. W. świadczy bez wątpienia o lekceważeniu przez niego porządku prawnego, jak też o tym, że wcześniejszych skazań na kary o charakterze wolnościowym jak i izolacyjnym nie traktował jako dolegliwości. Z tych przyczyn kara jednego roku pozbawienia wolności jest karą w pełni adekwatną. Tylko wymierzenie kary, której dotkliwość oskarżony odczuje realnie, może odnieść pozytywny efekt resocjalizacyjny w postaci uchronienia go przed popełnieniem kolejnych przestępstw. Jest to przy tym kara w dolnych granicach ustawowego zagrożenia przewidzianego za czyn jaki popełnił, za który warto przypomnieć grozi kara od 3 miesięcy do 5 lat pozbawienia wolności.

Kierując się powyższymi względami Sąd uznał, że orzeczenie wobec oskarżonego, jak chciał tego jego obrońca, kary ograniczenia wolności byłoby niczym nieuzasadnionym promowaniem P. W. i kara taka nie spełniłaby stawianych jej celów.

P. W.

II

czyn przypisany oskarżonemu w punkcie I części rozstrzygającej wyroku

Zgodnie z art. 42 § 4 k.k. sąd orzeka zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych dożywotnio w razie ponownego skazania osoby prowadzącej pojazd mechaniczny w warunkach określonych w § 3 (tj. w razie popełnienia przestępstwa określonego w art. 178a § 4 k.k. lub jeżeli sprawca w czasie popełnienia przestępstwa określonego w art. 173 k.k., którego następstwem jest śmierć innej osoby lub ciężki uszczerbek na zdrowiu, albo w czasie popełnienia przestępstwa określonego w art. 177 § 2 k.k. lub w art. 355 § 2 k.k. był w stanie nietrzeźwości lub pod wpływem środka odurzającego lub zbiegł z miejsca zdarzenia). Z taką sytuacją mamy do czynienie w przypadku P. W. wobec którego raz już orzeczono ten środek karny na podstawie art. 42 § 4 k.k.

P. W.

III

czyn przypisany oskarżonemu w punkcie I części rozstrzygającej wyroku

- orzeczenie środka karnego w postaci świadczenia pieniężnego było obligatoryjne w przypadku przestępstwa, które zostało przypisane oskarżonemu,

- świadczenie pieniężne orzeczono w minimalnym wymiarze przewidzianym w art. 43a § 2 k.k. uznając, że będzie to wystarczające.

Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

P. W.

IV

W toku postępowania oskarżony korzystał z pomocy obrońcy ustanowionego z urzędu - adwokata Anny Malinowskiej. O kosztach z tym związanych, tj. należnych obrońcy od Skarbu Państwa orzeczono na podstawie § 4 ust. 3, § 17 ust. 2 pkt 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 3 października 2016 r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu (Dz. U. z 2019 r., poz. 18).

inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

V

Na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. Sąd zwolnił oskarżonego w całości od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych w całości uznając, że z uwagi na jego aktualną sytuację majątkową – przebywa w areszcie śledczym, przed osadzeniem nie posiadał pracy zarobkowej, nie posiada majątku, ich uiszczenie byłoby dla niego zbyt uciążliwe.

Podpis