Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Szczecin, dnia 15 lipca 2019 r.

Sąd Rejonowy Szczecin-Centrum w Szczecinie I Wydział Cywilny w następującym składzie:

Przewodniczący: SSR Kamila Wojciechowska

Protokolant: Danuta Wojtachnia

po rozpoznaniu w dniu 01 lipca 2019 r. w Szczecinie

na rozprawie sprawy z powództwa J. W.

przeciwko (...) Spółka Akcyjna w W.

o zapłatę

orzeka :

I.  Zasądza od pozwanej A. (...) Towarzystwo (...)

Spółka Akcyjna w W. na rzecz powoda J. W. kwotę 6.601,81 ( sześć tysięcy sześćset jeden złotych 81/100) złotych z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 16 stycznia 2018r. do dnia zapłaty .

II.  Powództwo w pozostałym zakresie oddala ;

III.  Nakazuje pobrać od pozwanej (...) Spółka Akcyjna w W. na rzecz Skarbu Państwa Sąd Rejonowy Szczecin-Centrum w Szczecinie kwotę 143,89 zł. ( sto czterdzieści trzy złote 89/100) tytułem nieuiszczonych kosztów postępowania;

IV.  Zasądza od Pozwanej na rzecz Powoda kwotę 2050 ( dwa tysiące pięćdziesiąt złotych ) tytułem zwrotu kosztów procesu w sprawie .

IC 1121/17

UZASADNIENIE

Powód J. W. wniósł o zasądzenie od (...) S.A. w W. kwoty 6.200 zł. zadośćuczynienia z tytułu doznanej krzywdy w związku z kolizją drogową z dnia 22 stycznia 2017r. oraz 401,81 zł. tytułem odszkodowania za poniesioną szkodę w postaci utraconych zarobków. W uzasadnieniu wskazał , iż następstwem kolizji był uraz mięśnia karku z mechanizmu „ smagnięcia biczem” , bolesność mięśni karku oraz ograniczenie ruchomości na skutek odczuwanego bólu . Ponadto w zakres krzywdy z art. 445 k.c. Powód zaliczył stres co do przyszłości związany z należytym wykonywaniem zawodu nauczyciela wychowania fizycznego , a następnie niepewność co do dalszego rozwoju czy kontynuowania kariery sportowej , albowiem nastąpiła konieczność znacznego opóźnienia terminów treningów sportowych( na skutek odczuwanego bólu i ograniczenia ruchomości ). Powód wskazał nadto na odczuwany lęk przed uczestniczeniem w normalnym ruchu drogowym oraz ,że w dalszym ciągu odczuwa stany bólowe , nie osiągnął pełnej sprawności fizycznej , w związku czym utrzymuje się silne poczucie niskiej samooceny i nieporadności w sporcie w porównaniu z innym zawodnikami.

Powód w zakresie żądania utraconych zarobków podał, iż przebywał na zwolnieniu w okresie 25.01.2017r.-27.01.2017r. , 30.01.2017r.-03.02.2017r.,04.02.2017r.-10.02.2017r. i z tego powodu wystąpiła szkoda w kwocie 401, 81 zł.

Odsetki ustawowe zostały zażądane przez Powoda od dnia 09 czerwca 2017r. , albowiem jego zdaniem zgodnie z art.14 ust. 1 ustawy z dnia 22 maja 2003r. o ubezpieczeniach obowiązkowych 30 dni do wypłaty odszkodowania przez zakład ubezpieczeń upływa z dniem 08 czerwca 2017r. ( pismo Pozwanego odmawiające wypłaty odszkodowania pochodzi z dnia 08 maja 2017r.)

Powód wniósł o zasądzenie kosztów procesu ,w tym kosztów zastępstwa prawnego wg norm przepisanych.

Pozwana wniosła o oddalenie powództwa w całości oraz zasądzenie kosztów zastępstwa procesowego wg norm przepisanych . W uzasadnieniu wskazała m.in. ,że aczkolwiek charakter zadośćuczynienia jest kompensacyjny to jego wysokość nie może być nadmierna w stosunku do doznanej krzywdy ,ale musi być „ odpowiednia” w tym znaczeniu, że powinna być utrzymana w rozsądnych granicach i nie może być źródłem wzbogacenia – zgodnie z orzecznictwem Sądu Najwyższego . Jak wskazała następnie Pozwana zadośćuczynienie powinno uwzględniać wszystkie indywidualne okoliczności takie jak nasilenie cierpień , długotrwałość choroby, rozmiar kalectwa oraz inne trwałe następstwa zdarzenia , ponadto konsekwencje zdarzenia w życiu prywatnym i społecznym oraz wiek poszkodowanego . Podkreśliła, iż zadośćuczynienie za doznaną krzywdę nigdy nie wyrówna doznanej szkody niemajątkowej , której nie da się w sposób pewny i jednoznaczny wyliczyć ( inaczej aniżeli odszkodowanie za szkodę majątkową), a w związku z tym przyjmuje się , iż funkcja zadośćuczynienia polega na dostarczeniu poszkodowanemu takiej sumy pieniężnej , która będzie wystarczająca na zakup dóbr konsumpcyjnych , które pozwolą poszkodowanemu oderwać myśli od przeżywanej krzywdy , poczuć ulgę ,złagodzić skutki krzywdy przez rzeczywiste i wymierne zwiększenie możliwości nabywania dóbr materialnych , osiągnięcie przyjemności rekompensującej doznane cierpienia fizyczne i psychiczne.

Pozwana zakwestionowała twierdzenie o konieczności zaniechania treningów i przygotowań do zawodów przez Powoda wskazując , iż uczestniczył we wrześniu 2017r, w zawodach w (...) , i co więcej wygrał te zawodowy co miałoby wskazywać ,iż nie nastąpiło pogorszenie jego kondycji i był w formie umożliwiającej trenowanie.

Strona pozwana podnosiła następnie , w dalszej części procesu , iż Powód nie przedłożył wyników badań (...) ( magnetic rezonans imaging) na okoliczność ewentualnych zmian zwyrodnieniowych , i wobec tego nie wykazał ,że dotychczasowy jego stan zdrowia był dobry przed zdarzeniem , oraz, że nie miały miejsca urazy czy tez zabiegi , które mogłyby przyczynić się do następstw zdarzenia z dnia 22 stycznia 2017r.

W mowie końcowej ostatecznie pełnomocnik strony pozwanej podał , iż powód nie przedłożył wyczerpującej dokumentacji medycznej , w szczególności nie przedłożył wyniku badania (...), czy też konsultacji neurochirurgicznej , nie wykazał więc wysokości dochodzonego roszczenia i nawet biegły sądowy w swoje opinii ustnej zwrócił uwagę , iż dokumentacja medyczna jest skromna .

Sąd Rejonowy ustalił i zważył, co następuje :

Powództwo oparte o treść art. 445 k.c. zasługuje na uwzględnienie w przeważającej części , co do roszczenia głównego w całości.

Treść wymienionego przepisu jest stronom znana , więc przechodząc do jego komentarza i zastosowania w sprawie . Przesłanką zastosowania przepisu jest powstanie szkody niemajątkowej pozostającej w adekwatnym związku przyczynowym z uszkodzeniem ciała lub wywołaniem rozstroju zdrowia ( o którym stanowi przepis wcześniejszy –art.444k.c.) . Terminy te ( tzn. uszkodzenie ciała , rozstrój zdrowia) nie są definiowane przez ustawę, stąd należy im przyznawać znaczenie zgodnie z regułami semantycznymi języka ogólnego. Odwołując się do tych reguł, " uszkodzenie ciała" będzie oznaczało zerwanie ciągłości czy jednolitości jakiejkolwiek komórki (przy czym zerwanie ciągłości pojedynczej komórki raczej nie będzie miało żadnych reperkusji w majątku podmiotu), tkanki lub organu organizmu podmiotu. " Rozstrój zdrowia" oznacza zaś najogólniej naruszenie normalnego funkcjonowania organizmu, spowodowanie jego dysfunkcjonalności w określonym zakresie (podobnie A. Olejniczak, w: Kidyba, Komentarz KC, t. III, cz. 1, 2014, s. 549; A. Cisek, P. Machnikowski, w: Gniewek, Machnikowski, Komentarz KC, 2014, s. 887; G. Bieniek, J. Gudowski, w: Gudowski, Komentarz KC, Ks. III, cz. 2, 2018, s. 990; G. Karaszewski, w: Osajda, Komentarz KC, t. II, 2013, s. 755; M. Safjan, w: Pietrzykowski, Komentarz KC, t. I 2018, s. 1556; A. Cisek, W. Dubis, w: Gniewek, Machnikowski, Komentarz KC, 2018, s. 935). Ustawodawca nieprzypadkowo użył przy tym w komentowanym przepisie funktora "lub"; elementarne doświadczenie życiowe wskazuje, że zwłaszcza cięższym uszkodzeniom ciała towarzyszy również rozstrój zdrowia (tak np. już A. Szpunar, Ochrona dóbr osobistych, s. 50 i n.; G. Bieniek, J. Gudowski, w: Gudowski, Komentarz KC, Ks. III, cz. 2, 2018, s. 990; A. Śmieja, w: System PrPryw, t. 6, 2018, s. 737). Przy tym mówiąc o zdrowiu , należy to pojęcie interpretować szeroko , angażując tutaj również zdrowie psychiczne (pogląd ten jest już dziś niesporny, jako pierwszy wyr. SN z 8.5.1969 r., II CR 114/69, OSNCP 1970, Nr 7–8, poz. 129; w doktrynie np. A. Olejniczak, w: Kidyba, Komentarz KC, t. III, cz. 1, 2014, s. 549; A. Cisek, P. Machnikowski, w: Gniewek, Machnikowski, Komentarz KC, 2014, s. 887; M. Safjan, w: Pietrzykowski, Komentarz KC, t. I, 2018, s. 1556; A. Śmieja, w: System PrPryw, t. 6, 2018, s. 737). Naruszenie zdrowia psychicznego bywa nawet uznawane za typowy przykład "wywołania rozstroju zdrowia", o którym mowa w komentowanym przepisie art. 444 k.c.

Mając zatem powyższe na uwadze ,w procesie toczonym przez strony reprezentowane profesjonalnie przed tut. Sądem ciężar dowodzenia faktów – przesłanek odpowiedzialności z art. 445 k.c. w zw. z art. 444k.c. w zw. z art. 415 k.c. należał do Powoda .

W procesie ustalone zostały następujące fakty.

W dniu (...) 2017r.w P. miała miejsce kolizja drogowa . J. W., kierowca samochodu zatrzymał pojazd przy przejściu dla pieszych i wówczas pojazd został uderzony w tył przez inny samochód . Na miejsce zdarzenia nie zostało wezwane pogotowie . Powód wraz partnerką ( zajmującą obok miejsce pasażera) spieszyli się na uroczystości pogrzebowe.

Dowód : bezsporne, nadto akta szkodowe k. 37-45 oraz na płycie CD –K.69

- przesłuchanie powoda k. 142-143

W dniu 23 stycznia 2017r. Powód zgłosił się do Szpitala ( na (...) ) przy ul. (...) w S. .Wykonano RTG kręgosłupa szyjnego AP+boczne. Stwierdzono uraz mięśni karku z mechanizmu smagnięcia biczem, bolesność mięśni karku , ograniczenie bólowe ruchomości , bez danych dla urazu głowy , bez utraty przytomności - w kolizji 22 stycznia 2017r. Zalecono konsultację ortopedyczną . Stwierdzono brak podstaw do hospitalizacji . Przepisano ketonal ( środek przeciwbólowy) .W następstwie konsultacji ortopedycznej w dniu 30 stycznia 2017r. zalecono badanie (...) ( odpowiednik (...)) , rehabilitację , oraz konsultacje dr T. . W następstwie konsultacji z dr T. ( specjalista ortopedii i traumatologii) zalecono (...) bez kontrastu ,RTG oraz rehabilitację indywidualną. W okresie od 13 marca do maja 2017r. Powód korzystał z zabiegów rehabilitacyjnych w Centrum (...) przy ul. (...) w postaci prądów , laseroterapii , magnetoterapii , masaży suchych , wszystkiego po 10 zabiegów z każdego wymienionego rodzaju. Były to zabiegi w ramach NFZ zlecone w dniu 13 marca 2017r. na podstawie wcześniejszego skierowania przez lekarza rodzinnego. Natomiast bezpośrednio po zdarzeniu z dnia 22 stycznia 2017r. , kilka dni później do dnia 13 marca 2017r. , oraz po okresie wskazanych powyżej zabiegów w ramach NFZ t.j. od 04 maja 2017r. do 01 września 2017r. powód korzystał z prywatnych zabiegów rehabilitacyjnych, w tym masaży . W ramach prywatnych zabiegów rehabilitacyjnych przeprowadzona została :

-terapia manualna odcinka szyjnego kręgosłupa,

-rozluźnienie mięśniowo-powięziowe mięśni karku , grzbietu, obręczy barkowej,

-ćwiczenia rozciągające oraz wzmacniające ,

-krioterapia,

-kinestiotaping . Zabiegi stosowane były 3x w tygodniu przez cały czas trwania rehabilitacji.

Dowód :- odmowa przyjęcia do szpitala – k. 12-13( 78)

-karta pobytu pacjenta w izbie przyjęć k. 77

- dokumentacja medyczna oraz rehabilitacyjna (badanie ortopedyczne) k. 14,

15- 17, ( dokumentacja medyczna (...) k. 100-103)

- karty zabiegów i skierowań k. 27,28,29-35 ,85-91

- zaświadczenie z przebiegu rehabilitacji z dnia 28 października 2017r. k.48 a

- zeznania Powoda k. 142-143

Powód przebywał na zwolnieniu lekarskim w okresie od 25.01.2017r.-27.01.2017r. , 30.01.2017r.-03.02.2017r.,04.02.2017r.-10.02.2017r. i z tego powodu utracił zarobek w kwocie 401,81 zł.

Dowód :-bezsporne , nadto zwolnienia lekarskie k.18-26 ,

- zaświadczenia o wynagrodzeniu k.46-48

J. W. zakończył rehabilitację z końcem sierpnia 2017r. Bezpośrednio po zdarzeniu z dnia 22 stycznia 2017r. odczuwał silny ból odcinka szyjnego kręgosłupa z ograniczeniem ruchomości po stronie lewej , głównie ograniczeniem ruchów skrętnych . Spowodowało to ,że do czasu rehabilitacji świadczonej od 13 marca 2017r. w ramach NFZ , korzystał z prywatnych zabiegów ( poniesione z tego tytułu koszty nie były przedmiotem niniejszego procesu, zostały przez Ubezpieczyciela zwrócone) . Poprawa następowała bezpośrednio po zabiegach , następnie sytuacja wracała do stanu z „ bezpośredniego stanu po zdarzeniu”. Oprócz tego J. W. zażywał środki przeciwbólowe . Od 01 kwietnia 2017r. do końca sierpnia 2017r. korzystał z rehabilitacji prywatnej wyżej już opisanej.

J. W. uprawia wioślarstwo od lat , jest członkiem (...) Towarzystwa (...) ,nadto wraz z D. M. jest (...) w kategorii (...) w dwójce bez sternika i w czwórce bez sternika. Posiada wykształcenie wyższe – magister wychowania fizycznego i pracuje jako nauczyciel wychowania fizycznego w (...) przy ul. (...) w S. oraz w Szkole Podstawowej nr (...) przy ul. (...) w S. . Do czasu zdarzenia z 22 stycznia 2017r. trenował 5,6 x w tygodniu po 2h dziennie , przygotowując się do zawodów ale też utrzymując kondycję związaną z uprawianą dyscypliną sportową . Jest osobą , która dba o zdrowie, dobre odżywianie , jest przeciwnikiem farmakologii . Przed zdarzeniem nie miał problemów ani interwencji związanych z kręgosłupem , w tym odcinkiem szyjnym . Uważał się za osobę całkowicie zdrową , z przebytą jedyną większą ingerencją chirurgiczną w postaci operacji wyrostka robaczkowego około 10 lat temu oraz konsultacjami dotyczącymi kontuzji kolana, nadto doraźnymi konsultacjami związanymi z infekcjami czy przeziębieniami . Od czasu zdarzenia 22 stycznia 2017r. do czerwca 2017r. z uwagi na silny ból oraz ograniczenie ruchomości J. W. zaprzestał trenowania . Pojawiły się również bóle głowy niwelowane zażywaniem środków przeciwbólowych. W tym czasie J. W. wykonywał ćwiczenia rozciągające , które miały likwidować bóle w odcinku szyjnym . W tym czasie nie trenował , ale rehabilitował zdrowie po zdarzeniu z dnia 22 stycznia 2017r. W lipcu 2017r. stan zdrowia i samopoczucie J. W. uległo zauważalnej poprawie, jednakże nadal odczuwał dyskomfort w okolicy szyjnej kręgosłupa z ograniczeniem ruchomości. W czasie od zdarzenia ( 22 stycznia 2017r. ) do lipca 2017r. był on bardzo często rozdrażniony i zły . Od lipca 2017r. rozpoczął treningi . Podczas pierwszych treningów, zauważalny był dla D. M. – kolegi ze środowiska wioślarskiego niesatysfakcjonujący stan kondycji fizycznej J. W. jak i kondycji psychicznej tak ,że zdziwił się gdy dowiedział się ,że J. W. jednak zamierza podjąć wyzwanie uczestnictwa w mistrzostwach (...) w B..

J. W. celem przygotowania do mistrzostw (...) w (...) trenował wówczas 2,3 x w tygodniu , a przed samymi mistrzostwami nawet 4 x w tygodniu . W zawodach wystartował z D. S. i zajął 1-sze miejsce.

Zasadą jest , iż przed zawodami odpuszcza się ostre treningi aby organizm odpoczął , najbardziej intensywny trening to jest od 6 do 2 tygodni przed zawodami trenuje się 4,5 x w tygodniu po około 1,5 h dziennie .

Po powrocie ze zwolnienia lekarskiego do obowiązków zawodowych, na skutek odczuwanego bólu nie mógł pokazywać niektórych ćwiczeń młodzieży.

J. W. kierując samochodem napina się ,patrzy w lusterko czy ktoś za nim nie jedzie . Na tym tle dochodzi do drobnych kłótni z partnerką.

Dowód : -zeznania świadka K. K. k. 136-139 ,

- zeznania świadka H. S. –k. 139-140

- zeznania świadka D. M.-k. 140-141

- zeznania powoda J. W. k. 142-143

-wydruk z fb k. 70

Podczas wypadku komunikacyjnego J. W. doznał skręcenia kręgosłupa szyjnego z mechanizmu „ smagnięcia biczem” z następowym wystąpieniem zespołu bólowego .

Wypadek spowodował wystąpienie dolegliwości bólowych karku i ograniczenie ruchomości kręgosłupa szyjnego, co spowodowało znaczne ograniczenie w wykonywaniu czynności wymagających pochylania się. Wypadek spowodował przerwę w treningach i przygotowaniach do zawodów wioślarskich i pracy nauczyciela w-f u.

Dolegliwości bólowe o znacznym nasileniu występowały przez okres około 3 miesięcy , następnie – o mniejszym nasileniu do września 2017r. W tym czasie J. W. przyjmował środki przeciwbólowe.

Długotrwałym następstwem wypadku był zespół bólowy kręgosłupa szyjnego , którego pozostałością jest obecnie bolesność uciskowa mięśni przykręgosłupowych po stronie lewej na wysokości C5-C6 . Następstwo to można ocenić zgodnie z tabelą procentową stałego lub długotrwałego uszczerbku na zdrowiu Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 18 grudnia 2002r. Dziennik Ustaw nr 234 , pozycja 1974, punkt 94 – na 7 % .

Uraz z mechanizmu smagnięcia biczem polega na gwałtownym szarpnięciu głowy przód-tył i w zależności od tego z jaką siłą następuje wywołuje odpowiednie przeciążenie układu mięśniowo-więzadłowego kręgosłupa manifestując się bólem kręgosłupa, ograniczeniem jego ruchomości , i ewentualnie wystąpieniem objawów korzeniowych neurologicznych . Jeżeli chodzi o zespoły korzonkowe ( do czego nawiązuje wskazany punkt 94 tabeli) to są trzy warianty . Bólowy , ograniczający się tylko do wystąpienia bólu i ograniczenia ruchomości , korzeniowy – kiedy występują również objawy neurologiczne i pod różną postacią ,w zależności od natężenia np. drętwienie palców, niedowłady czy nawet porażenia , oraz trzeci wariant mieszany kiedy jest i ból i ograniczenie ruchomości oraz jakieś objawy neurologiczne. Utrzymująca się u J. W. bolesność uciskowa , ma charakter długotrwałej ( albowiem utrzymywała się nadal w listopadzie 2018r. – podczas badania przez biegłego , podczas gdy zdarzenie miało miejsce w styczniu 2017r.) . Ponadto sugeruje ona ( przez fakt długotrwałego utrzymywania się ) ,że podczas wypadku doszło do większych zmian niż przeciążenie mięśni . Mogło dojść do rozciągnięcia mieści , a nawet ich naderwania . Najsłabszym następstwem urazu z mechanizmu smagnięcia biczem jest przeciążenie , następnym etapem jest rozciągniecie, potem to częściowe uszkodzenie ,aż ostatecznie do przerwania mięśnia. U J. W. doszło do większych zmian aniżeli samo przeciążenie mięśnia . Utrzymująca się bolesność uciskowa może świadczyć o tym ,że doszło nawet do mikrouszkodzeń mięśni. Zmiany , które wystąpiły u J. W. mogły powstać wyłącznie na skutek gwałtownego ruchu głowy do przodu . Żadne inne zdarzenie nie powinno takich zmian spowodować .

Dowód : opinia sądowo-lekarska biegłego sądowego k. 156-160,nadto k. 196-198 ( ustna)

W ocenie Sądu zebrany materiał dowodowy , w szczególności dokumentacja medyczna oraz fizjoterapeutyczna ( rehabilitacyjna) ,nadto opinia biegłego ( złożona zarówno pisemnie jak i ustnie )wskazują ,a to wszystko uzupełnione korespondującymi ze sobą zeznaniami świadków oraz samego Powoda wskazują, iż J. W. istotnie na skutek kolizji drogowej z dnia 22 stycznia 2017r. doznał urazu (skręcenia) kręgosłupa szyjnego z mechanizmu „ smagnięcia biczem” z następowym wystąpieniem zespołu bólowego, który ma charakter długotrwale utrzymującej się bolesności uciskowej . Kwalifikuje to do oceny długotrwałego uszczerbku na zdrowiu . Jeśli chodzi natomiast o jego wysokość , którą biegły sądowy ocenił na 7 % , to zdaniem Sądu , w żaden sposób nie można wnioskować , iż wyliczenie to jest zawyżone lub z jakiś innych przyczyn nieprawidłowe .

Na rozprawie w dniu 01 lipca 2019r. biegły złożył obszerną opinię ustnie , podczas której wyjaśnił i precyzyjnie przeanalizował wszelkie twierdzenia zawarte w uprzednio sporządzonej opinii pisemnej . Dowód ten niezbicie wskazuje , iż rozmiar doznanego przez J. W. urazu z mechanizmu smagnięcia biczem po pierwsze jest znaczny , po drugie nie można dopatrzyć się jakiekolwiek innego zdarzenia – co sugerowała strona przeciwna- które mogłoby doprowadzić do takich następstw . Biegły wyjaśnił nadto, iż zmiany zwyrodnieniowe, których u Powoda nie stwierdzono , albowiem nie wykonał on zaleconego badania (...) ( (...)) , mogłoby minimalnie „skorygować” ustalony długotrwały uszczerbek na zdrowiu o ok. 1-1,5% , albowiem zmiany zwyrodnieniowe stanowiłyby predyspozycję do wystąpienia zespołu bólowego i dłuższego utrzymywania się jego objawów ( por. opinia ustna k. 197) . Wskazał przy tym , iż z uwagi na stwierdzony szkodliwy wpływ naświetlania na zdrowie , nie wiadomo czy zasadnym byłoby poszerzenie diagnostyki radiologicznej chociażby o badanie USG , które miałoby doprowadzić do ustalenia czy wystąpiły u powoda mikrouszkodzenia mięśni . Zdaniem Sądu, przeprowadzone wnioskowanie i zastosowania w tym zakresie wiedzy medycznej przez biegłego w taki sposób ,iż bolesność uciskowa nadal się utrzymująca ( długotrwała ) jest już podstawą do uprawnionego wniosku , iż uraz smagnięcia biczem miał taki zakres ,że na pewno nie ograniczył się tylko do przeciążenia mięśnia , ale mogło dojść do mikrouszkodzeń, jest prawidłowym twierdzeniem znajdującym uzasadnienie w realiach sprawy . W tej sytuacji stwierdzony uszczerbek , który już przy długotrwałym zespole bólowym jest określony na 5 % ( porównaj opinia biegłego – ustna – k. 196-198) ,i te dwa procent dodane przez biegłego na skutek logicznej argumentacji i wnioskowania jak wyżej , że zakres urazu z duża dozą pewności może być większy, przesądzają o prawidłowości ustalonego długotrwałego uszczerbku na zdrowiu . Ponadto , zauważyć należy, iż świadek D. M. w swoich zeznaniach przedstawił co widział podczas treningów , a tak naprawdę – jak to ujął- próby trenowania w lipcu 2017r. Wskazywał nie tylko na złą w jego ocenie formę fizyczną , ale również psychiczną J. W.. W stanie faktycznym wskazano , iż w lipcu 2017r. zauważalna była zmiana sytuacji zdrowotnej u Powoda, a następnie wskazuje się , iż Powód był jednak w złej formie fizycznej i psychicznej . Sąd wyjaśnia w tym miejscu , iż ta „ pozorna” tylko sprzeczność wynika z obserwacji z innej perspektywy i przez inne osoby. Otóż , K. K. jest partnerką życiową J. W. , miała ona zatem możliwość obserwacji szerszego spectrum zachowań Powoda . Punktem odniesienia była dla niej przy tym nie tylko wcześniejsza forma partnera , ale stan w jakim znajdował się bezpośrednio po zdarzeniu z dnia 22 stycznia 2017r. Dla kolegi ze środowiska wioślarskiego punktem odniesienia był wcześniejszy czas , sprzed zdarzenia 22 stycznia 2017r. , kiedy widywał trenującego J. W. . Stąd , ocena D. M. wskazywała ,że J. W. gdy rozpoczął treningi w lipcu 2017r. był w złej formie ( fizycznej jak i psychicznej) podczas gdy K. K. twierdziła , iż dało się zauważyć poprawę w związku z rehabilitacją , która w tym czasie miała miejsce. W zeznaniach tych świadków nie ma sprzeczności .Obiektywnie należy je rozumieć tak ,że stan zdrowia – kondycji w lipcu 2017r. był lepszy niż po zdarzeniu 22 stycznia 2017r. , ale nadal nie był zadowalający , w żadnym razie nie był taki jak przed zdarzeniem. Z takim ustaleniem koresponduje treść opinii biegłego . Nie można tracić z pola widzenia bardzo ważnej przy tym okoliczności , iż J. W. jest osobą o sportowym trybie życia , sportowcem można powiedzieć albowiem odnosi spektakularne sukcesy . Preferowany styl życia , w szczególności również zdrowe odżywianie i brak tolerancji dla farmakologii co znajduje potwierdzenie w wykazanym poszukiwaniu różnorodnych metod rehabilitacyjnych celem zniwelowania bólu , staje się podstawą do wniosku opartego również na pragmatyzmie życiowym , iż osoba taka będzie bardziej dotkliwie w sensie psychiki odbierać negatywne dla swojego zdrowia konsekwencje zdarzenia – wypadku ( tutaj z dnia (...) 2017r) . Będzie nie tylko bardziej niż człowiek o zupełnie przeciwstawnym modelu życia , przeżywać swoją sytuację , ale też będzie bardziej zdeterminowaną osobą , aby pokonać wszelkie trudności by nadal czerpać satysfakcję z dotychczas prowadzonego życia. (...) – jak zeznał Powód- jest jego pasją , sposobem na życie( poz. zeznania J. W.) . Chociażby niewielkie ograniczenie tego , może być i w wysokim stopniu prawdopodobieństwa będzie bardzo dotkliwie odczuwane przez osobę o zbliżonym do Powoda podejściu. Sam J. W. wykazał swoimi zeznaniami ocenionym przez Sąd na tle zeznań świadków , iż właśnie tak , w sposób bardzo dotkliwy i głęboki odczuwał i przechodził przez trudny zdrowotnie dla siebie czas . Tłumaczy to determinację , o której wspomniał zarówno Powód jak i świadek D. M. i K. K. , z którą to determinacją zdecydował podjąć wyzwanie zawodów mistrzostwa (...) w B. w 2017r. Dla Sądu nie ma żadnej wątpliwości , iż ta okoliczność , iż zajął 1-sze miejsce nie może w żadnym razie przemawiać za uznaniem ,iż był w bardzo dobrej formie i zdrowy jak sprzed zdarzenia z 22 stycznia 2017r. , co sugerowała strona pozwana . Granica bólu , którą w osiąganiu sukcesów sportowych można przekroczyć aby poczuć satysfakcję , krok do przodu w zmaganiach , jest nieokreślona , indywidualna , ale na pewno bardzo kosztowna , albowiem organizm potrzebuje później odreagowania. Przekraczanie granicy bólu za ,pomocą środków przeciwbólowych , ale również ogromnej determinacji może być niebezpieczne dla organizmu , ale czasem może stanowić wyłączną alternatywę dla przejściowego chociaż stanu równowagi w życiu, która jest przecież warunkiem samozadowolenia ( wiedza powszechna) . Tak więc okoliczność , iż J. W. zmobilizował swój organizm na tyle ,że podjął wyzwanie pomimo dyskomfortu jaki odczuwał świadczy tylko o sile determinacji i woli wygranej . Dlatego też tą okoliczność Sąd uwzględnił na korzyść Powoda , co koresponduje również z wyrażonym w tym względzie zdaniem przez biegłego podczas opinii ustnej na rozprawie w dniu 01 lipca 2019r. ( por. k. 197) . Nie należy tracić przy tym z pola widzenia , iż – jak wskazał na to także biegły ( ustna opinia )- okoliczność uprawiania sportu przez Powoda przyczyniła się raczej do mniejszego rozmiaru ujemnych następstw zdarzenia z dnia 22 stycznia 2017r. Mówiąc innymi słowy , uprawianie sportu sprawia ,że organizm jest lepiej przygotowany na trudne sytuacje. Sąd podziela ten pogląd ( wiedza powszechna).

W świetle powyższego, uznając , iż wszelkie fakty istotne dla rozstrzygnięcia sprawy zostały dostatecznie wyjaśnione Sąd postanowił pominąć dowód z dokumentacji leczenia J. W. w placówkach wskazanych przez Narodowy Fundusz Zdrowia w (...) Zestawienie Usług dla wybranego numeru (...), za okres 01 lutego 2008r. –11 stycznia 2018r. ( k. 130-133 akt ) , wobec wyraźnego oświadczenia w tym zakresie strony powodowej , że żadne ze świadczeń z NFZ z udzielonych J. W. do 22 stycznia 2017r. nie pozostawało w jakimkolwiek związku z urazem po zdarzeniu ( por. postanowienie z dnia 04 września 2018r. –k. 148 oraz protokół rozprawy z dnia 09 lipca 2018r. – k. 143.) . Podstawę pominięcia dowodu stanowił przepis art.217§ 3 k.p.c.

Sąd w ustalaniu stanu faktycznego co do osoby J. W. i jego życia przed zdarzeniem oraz po zdarzeniu opierał się w głównej mierze na zeznaniach Powoda , oraz świadków w sprawie . Zeznania te – jak to już wyżej wskazano korespondowały ze sobą i były spójne , znajdując potwierdzenie również w dokumentacji medycznej , w tym rehabilitacyjnej złożonej w aktach sprawy . Z treści zeznań wyłania się postać J. W. przed zdarzeniem z dnia 22 stycznia 2017r. jako osoby aktywnej życiowo przede wszystkim w sferze sportowej życia ( uprawiane wioślarstwo , treningi 5,6x w tygodniu , przygotowania do mistrzostw). Obraz ten po zdarzeniu z dnia 22 stycznia 2017r cechuje już inne tło naznaczone przykrym doświadczeniem bólu. Bólu nie tylko fizycznego , ale również psychicznego , niepewności co do dalszych możliwości uprawiania ulubionego sportu , ale przede wszystkim osiągania sukcesów na tym polu . Nie bez znaczenia pozostaje przy tym , iż J. W. jest nauczycielem wychowania fizycznego .Pracuje zatem z młodzieżą wymagającą przykładów precyzyjnego wykonywania ćwiczeń. To ogromnie ważne by w ćwiczeniach i technice ich wykonania zwracać uwagę na szczegóły. Nieprawidłowo wykonane ćwiczebnie może grozić poważną kontuzją ( wiedza powszechna ). Dyskomfort w pokazaniu ćwiczenia może stanowić element ograniczający zadowolenie z wykonywanej pracy . Rozdrażnienie i frustracja wynikająca z bólu i ograniczeń towarzyszące takim sytuacjom są oczywiste i zrozumiałe . Nie trzeba ich udowodniać ( fakt powszechnie znany) . Jest następnie oczywistym , iż wpływają na życie towarzyskie i osobiste . W przypadku Powoda , centrum życia – według ustaleń poczynionych przez Sąd – stanowi sport zarówno jako pasja , ale także zawodowo( nauczyciel wychowania fizycznego). Z tego powodu , na tym obszarze życia zasadniczo należało się skoncentrować w ocenie wysokości dochodzonego roszczenia. Zdaniem Sądu , czas za który strona powodowa może skutecznie domagać się zadośćuczynienia jest to czas , który można podzielić na dwa okresy . Pierwszy okres : czas bezpośrednio po zdarzeniu obejmujący bardzo trudny czas pierwszych trzech miesięcy gdzie dolegliwości bólowe z ograniczeniem ruchomości były najbardziej dolegliwe i następni czas od lipca do września 2017r. gdzie zauważalna była (...). Drugi okres czasu : od września 2017r. po mistrzostwach (...) w B. i na przyszłość , kiedy kondycja i samopoczucie Powoda się poprawiło , ale jednak istnieje długotrwały uszczerbek na zdrowiu manifestujący się długotrwałą bolesnością uciskową okolic kręgosłupa szyjnego i w przyszłości niewykluczona jest dla niepogorszania się stanu zdrowia zwiększona profilaktyka w postaci zabiegów rehabilitacyjnych okresowych czy masaży ( wniosek- wiedza powszechna ) . Przede wszystkim w zakres cierpień związanych z wypadkiem z dnia 22 stycznia 2017r należy zaliczyć ból ( z ograniczeniem ruchomości ),który był tak dominujący , iż osobę zdeterminowaną i z silną wolą ,za jaką jest uważany J. W., wycofał z życia sportowego na kilka dobrych miesięcy oraz z życia zawodowego ograniczając je istotnie . Długotrwałe następstwo zdarzenia w postaci uszczerbku na zdrowiu stanowi przykrą konsekwencję , z którą Powód będzie jeszcze przez jakiś albo nawet dłuższy czas mierzył się na gruncie swojego życia ,i być może w taki również sposób , że wprowadzi rozszerzoną profilaktykę i włączy zabiegi rehabilitacyjne . Do zakresu cierpień niewątpliwie zaliczyć należy stres związany ze zdarzeniem , który przełożył się na nerwowe reakcje podczas jazdy samochodem, co wpływa także na komunikację z partnerką. Słusznie zwraca uwagę w swojej linii obrony przed powództwem Pozwana , iż aczkolwiek charakter zadośćuczynienia jest kompensacyjny to jego wysokość nie może być nadmierna w stosunku do doznanej krzywdy ,ale musi być „ odpowiednia” w tym znaczeniu, że powinna być utrzymana w rozsądnych granicach i nie może być źródłem wzbogacenia . Powinno uwzględniać wszystkie indywidualne okoliczności takie jak nasilenie cierpień , długotrwałość choroby, rozmiar kalectwa oraz inne trwałe następstwa zdarzenia , ponadto konsekwencje zdarzenia w życiu prywatnym i społecznym oraz wiek poszkodowanego , i że jakkolwiek zadośćuczynienie za doznaną krzywdę nigdy nie wyrówna doznanej szkody niemajątkowej , której nie da się w sposób pewny i jednoznaczny wyliczyć ( inaczej aniżeli odszkodowanie za szkodę majątkową), a w związku z tym przyjmuje się , iż funkcja zadośćuczynienia polega na dostarczeniu poszkodowanemu takiej sumy pieniężnej , która będzie wystarczająca na zakup dóbr konsumpcyjnych , które pozwolą poszkodowanemu oderwać myśli od przeżywanej krzywdy , poczuć ulgę ,złagodzić skutki krzywdy przez rzeczywiste i wymierne zwiększenie możliwości nabywania dóbr materialnych , osiągnięcie przyjemności rekompensującej doznane cierpienia fizyczne i psychiczne.

Zdaniem Sądu , powyższe stanowisko należy w pełni podzielić i dlatego kwota 6.200 zł . zrekompensuje „w pewien sposób” cierpienia i zmiany w życiu , które stały się udziałem Powoda , co dotyczy obu ( wyżej wyszczególnionych na potrzeby niniejszej sprawy ) okresów czasu , za który domaga się zadośćuczynienia. Wartość ta została ustalona w odniesieniu do przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego w gospodarce narodowej , które za rok 2017r stanowiło kwotę 4.271,51 zł. oraz przy uwzględnieniu osobistego , subiektywnie wyliczonego przez stronę powodową kwoty żądanego zadośćuczynienia . Mając na względzie charakter doznanego przez Powoda urazu , rozmiar wywołanych zdarzeniem cierpień fizycznych w postaci bólu i ograniczenia ruchomości ,nadto psychicznych rozumianych w aspekcie ograniczeń życia sportowego i zawodowego oraz konsekwencji na przyszłość ; biorąc pod uwagę jakie dobre materialne może nabyć za kwotę 6.200 zł. , w tym służące relaksacji , wypoczynkowi ,czy zwiększonej profilaktyce ochrony zdrowia, kwota przyznanego zadośćuczynienia jest w ocenie Sądu wyważona, niewygórowana i słuszna, uzasadniona okolicznościami sprawy .

Kwota 401,81 zł. z tytułu szkody majątkowej w postaci utraconych korzyści ( utraconego zarobku) została wykazana w sposób dostateczny złożonymi zwolnieniami lekarskimi , a twierdzenie Powoda nie było kwestionowane przez Pozwaną.

Reasumując , przesłanki odpowiedzialności odszkodowawczej ex delicto ( art. 415 k.c. w zw. z art. 444 k.c. , 445 k.c.) zostały spełnione . Legitymacja strony pozwanej nie była w procesie kwestionowana.

Sąd orzekający nie zgodził się natomiast ze stanowiskiem strony powodowej w zakresie żądania odsetek od dnia 09 czerwca 2017r. , podzielając jeden z poglądów wyrażony w tym temacie przez Pozwaną, i uznał w konsekwencji ,że jako roszczenie skonkretyzowane co do ilości , a zatem już przedmiotowo precyzyjne zostało zgłoszone w pozwie , natomiast wcześniejsze pisma skierowane w tym zakresie do (...) S.A. w W. ( k. 37-45 orz akta szkodowe) nie zawierają takiego doprecyzowania. W jednym z pism wyjątkowo mowa jest o żądaniu kilkakrotności kwoty 800 zł. tytułem zadośćuczynienia– pismo z dnia 27 czerwca 2017r. (...) ( k. 37) , ale nie wiadomo o jaką kilkakrotność chodzi . W tej sytuacji nie można przyjąć aby Pozwana była w opóźnieniu ze spełnieniem świadczenia , które nie zostało skonkretyzowane w całości. Dopiero forma procesowa powództwa uczyniła ten wymóg spełnionym . Dlatego też od daty doręczenia odpisu pozwu ( odpis pozwu doręczony w dniu 15 stycznia 2018r. –k.56 ) Pozwana jest w opóźnieniu co świadczenia kwoty zadośćuczynienia 6.200 zł. oraz kwoty utraconych korzyści 401,81 ( art. 455 k.c.) .

W tym stanie rzeczy orzeczono jak w sentencji ( punkt I i II) .

Odpowiednie do rozstrzygnięcia o żądaniu powództwa, orzeczenie o kosztach procesu – przyjmując wygraną Powoda w 96 % ( obliczono odsetki ustawowe za opóźnienie żądane za okres od 09 czerwca 2017r. do 15 stycznia 2018r. co dało kwotę 273 zł. i kwota ta stanowi przegraną Powoda -4%) , oparto o treść art. 100 k.p.c. oraz art. 98 § 1 k.p.c. Koszy poniesione przez Powoda to wpis w wysokości 331 zł. , opłata skarbowa 17 zl. oraz koszty zastępstwa 1.800 zł. ( rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych § punkt 4 ) łącznie 2148 zł. Koszty poniesione przez Pozwaną to 1.817 zł. ( 1.800 zł. koszt zastępstwa + opłata skarbowa ) . 4% wygranej Pozwanej odniesione do kosztów Powoda daje kwotę 73 zł. Ponadto koszty biegłego w sprawie wyniosły 630,19 zł. ( opinia pisemna +opinia ustna) i do tego jeszcze7 zł. kosztów na rzecz (...) Wojewódzkiego Szpitala (...) w S. przy ul. (...) za ksero dokumentacji medycznej na podstawie faktury z dnia 27 lutego 2018r. ( por. faktura k. (...)) – ustalone postanowieniem Sądu Rejonowego Szczecin-Centrum w Szczecinie Wydział I Cywilny . Udział 4% w tej kwocie ( 637,19 zł.) to to 25 zł. Zatem kwota 98 zł. stanowi kwotowo wygraną Pozwanej w kosztach procesu i dlatego zróżnicowano o nią kwotę należnych Powodowi kosztów procesu ostatecznie ustalając je na kwotę 2050 zł. ( punkt IV sentencji) . Należy zauważyć w tym miejscu ,iż kwota wynagrodzenia biegłego za opinię pisemną biegłego została uiszczona przez Pozwaną ( 486,30 zł. ) z zaliczki pobranej w kwocie 600 zł. , której niewykorzystaną część zwrócono ( por. zarządzenie z dnia 11 lutego 2019r. – k. 173) . Wskazać należy w tym miejscu , iż wezwanie o zaliczkę na poczet wynagrodzenia biegłego zostało skierowane do każdej ze stron procesu . Jak się okazało wyłącznie strona pozwana uiściła kwotę 600 zł , która starczyła jednak na uiszczenie kwoty wynagrodzenia biegłego za pisemną opinię w sprawie . Za opinię ustną złożoną na rozprawie biegłemu należy się ponadto wynagrodzenie w kwocie 136,89 zł. , które zostało przyznane postanowieniem ogłoszonym na tej samej rozprawie ( por. k. 195) . Wynagrodzenie zostało wypłacone z sum budżetowych tut. Sądu i wobec wcześniejszego rozliczenia zaliczki. Z tego powodu wydano rozstrzygnięcie jak w punkcie III sentencji wyroku .Wskazana w nim kwota jest sumą kwoty 136,89 zł. oraz 7 zł.

W tym stanie rzeczy orzeczono jak w sentencji.

Szczecin 26 lipca 2019r.

Kamila Wojciechowska