Tytuł wykonawczy wydano 15 ,marca 2021 roku pełnomocnikowi oskarżyciela posiłkowego adw. P. J. z Kancelarii Adwokackiej w O. – jak na k. 448.
G., 15 marca 2021 roku
Kierownik Sekretariatu
E. D.
Sygn. akt II AKa 404/19
Dnia 30 września 2020 r.
Sąd Apelacyjny w Gdańsku II Wydział Karny
w składzie:
Przewodniczący: Sędzia SA Beata Fenska-Paciorek
Sędziowie: SA Włodzimierz Brazewicz
SA Krzysztof Noskowicz (spr.)
Protokolant: st. sekr. sądowy Joanna Tomaszewska
przy udziale Prokuratora Prokuratury Rejonowej Gdańsk - Oliwa w Gdańsku P. S.
po rozpoznaniu w dniu 30 września 2020 r.
sprawy
A. C., s. E., ur. (...) w P.
oskarżonego o czyny z art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 148 § 1 k.k. w zb. z art. 157 § 2 k.k.
w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 31 § 2 k.k.; art. 191 § 1 k.k. w zw. z art. 31 § 2 k.k.
na skutek apelacji wniesionej przez prokuratora od wyroku Sądu Okręgowego
w Gdańsku z dnia 3 września 2019 r., sygn. akt
IV K 118/19
1. utrzymuje w mocy zaskarżony wyrok,
2.
zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adw. M. S. - Kancelaria Adwokacka w G. kwotę 738 (siedemset trzydzieści osiem) złotych brutto tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej oskarżonemu
z urzędu w postępowaniu odwoławczym,
3. kosztami procesu za postępowanie odwoławcze obciąża Skarb Państwa.
UZASADNIENIE |
|||
Formularz UK 2 |
Sygnatura akt |
II AKa 404/19 |
|
Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników: |
1 |
||
1CZĘŚĆ WSTĘPNA |
0.11.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji |
Wyrok Sądu Okręgowego w Gdańsku z dnia 3 września 2019 r., sygn. akt IV K 118/19 |
0.11.2. Podmiot wnoszący apelację |
☒ oskarżyciel publiczny |
☐ oskarżyciel posiłkowy |
☐ oskarżyciel prywatny |
☐ obrońca oskarżonego |
☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego |
☐ inny |
0.11.3. Granice zaskarżenia |
0.11.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia |
||||
☐ na korzyść ☒ na niekorzyść |
☒ w całości |
|||
☐ w części |
☐ |
co do winy |
||
☐ |
co do kary |
|||
☐ |
co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia I |
|||
0.11.3.2. Podniesione zarzuty |
||||
Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji |
||||
☐ |
art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu |
|||
☐ |
art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany |
|||
☐ |
art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia |
|||
☒ |
art. 438 pkt 3 k.p.k.
– błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, |
|||
☐ |
art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka |
|||
☐ |
||||
☐ |
brak zarzutów |
0.11.4. Wnioski |
☒ |
uchylenie |
☐ |
zmiana |
1Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy |
0.12.1. Ustalenie faktów |
0.12.1.1. Fakty uznane za udowodnione |
|||||
Lp. |
Oskarżony |
Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi |
Dowód |
Numer karty |
|
0.12.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione |
|||||
Lp. |
Oskarżony |
Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi |
Dowód |
Numer karty |
|
0.12.2. Ocena dowodów |
0.12.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów |
||
Lp. faktu z pkt 2.1.1 |
Dowód |
Zwięźle o powodach uznania dowodu |
0.12.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów |
||
Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2 |
Dowód |
Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu |
1STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków |
||
Lp. |
Zarzut 1. |
|
1. |
1. Na podstawie 438 pkt 3 k.p.k. - błąd w ustaleniach faktycznych przyjęty za podstawę orzeczenia zawartego w punkcie I i mający wpływ na jego treść polegający na nieprawidłowej ocenie całokształtu zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego w zakresie zamiaru z jakim działał oskarżony, co skutkowało zmianą kwalifikacji prawnej czynu zarzucanego oskarżonemu w punkcie I aktu oskarżenia i zakwalifikowaniem tego czynu jako występku z art. 190 § 1 k.k. w zb. z art. 157 § 2 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. zw. z art. 31 § 2 k.k., podczas gdy wnikliwa analiza i prawidłowa ocena zgromadzonego |
☐ zasadny ☐ częściowo zasadny ☒ niezasadny |
Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny |
||
Na wstępie konieczne jest uczynienie uwagi natury ogólnej odnośnie do zakresu zaskarżenia Zarzut 1 - niezasadny. Przeprowadzona kontrola odwoławcza zaskarżonego wyroku wykazała, że Sąd Okręgowy przeprowadził w sprawie całościowe postępowanie dowodowe i dokonał prawidłowych ustaleń faktycznych (s. 1-2 uzasadnienia) w oparciu o wnikliwą analizę poszczególnych dowodów i ich ocenę zgodną z treścią art. 7 k.p.k. (s. 2-5 uzasadnienia). Wyprowadzone na tej podstawie wnioski co do zawinienia oskarżonego, kwalifikacji prawnej przypisanych oskarżonemu czynów (s. 5-6 uzasadnienia), a w konsekwencji wymierzonej mu kary (kar jednostkowych i kary łącznej), braku środka kompensacyjnego i zastosowanego środka zabezpieczającego (s. 6 i n. uzasadnienia) na aprobatę w pełni zasługują. Nie ma zatem racji skarżący, że Sąd Okręgowy dopuścił się błędu w ustaleniach faktycznych, który - jak należy wnosić z treści apelacji – miałby przybrać postać tzw. błędu dowolności, wynikającego z naruszenia zasad oceny dowodów określonych w art. 7 k.p.k. Ściślej zaś rzecz ujmując błędna ocena dotyczyła, zdaniem apelującego, zamiaru z jakim działał oskarżony, co skutkowało dokonaniem nieprawidłowej kwalifikacji prawnej czynu przypisanego mu w punkcie I zaskarżonego wyroku. Skarżący nie zgadza się bowiem z przyjętą przez sąd a quo tezą, że: „Gdyby oskarżony Autor apelacji, jakkolwiek dostrzega okoliczności wynikające z treści opinii sądowo Reasumując, Sąd Okręgowy trafnie przyjął, że zachowanie oskarżonego wyczerpało znamiona występku określonego w art. 190 § 1 k.k. w zb. z art. 157 § 2 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. zw. z art. 31 § 2 k.k. Ponownie trzeba wskazać, że Sąd ten zasadnie wskazał z jakich powodów nie przypisał oskarżonemu czynu w kształcie wskazanym w akcie oskarżenia, tj. działania z zamiarem pozbawienia życia pokrzywdzonej. Przekonywująca jest w szczególności argumentacja, że gdyby oskarżony chciał to zrobić, to nikt nie był mu w stanie w tym przeszkodzić, gdyż miał ku temu wystarczająco dużo czasu, a pojawienie się na klatce schodowej świadków D. L. i D. L. (1)nie świadczy o tym, że oskarżony odstąpił od zamiaru zabójstwa, bo takiego nie miał. Uwolnienie się zaś pokrzywdzonej nie wiązało się z koniecznością obezwładnienia oskarżonego i w tej mierze miarodajne są właśnie zeznania M. K.. Warto w tej mierze odwołać się do jej zeznań złożonych na rozprawie w dniu 19 września 2019 r., Sąd Apelacyjny ze swej strony dodaje jeszcze, że nikt rozsądnie oceniający zaistniałą sytuację nie dopatrywałby się w niej usiłowania zabójstwa. Żadnej determinacji oskarżony w tej mierze nie wykazywał. Co istotne, zdarzenie nie trwało długo, a przeniesienie agresji przez oskarżonego na świadków A. L. i D. L. nie było reakcją na przeszkodzenie mu w zabójstwie. Z kolei obezwładnienie oskarżonego przez ww. świadków nie miało skomplikowanego przebiegu. Oskarżony po chwili był już spokojny i podobnie zachowywał się po przybyciu funkcjonariuszy Straży Granicznej, tłumacząc swoje zachowanie. Wszystko to wskazywało na to, że osiągnął zamierzony cel wynikający z obawy ponownego znalezienia się w Irlandii. Dodać też należy, że słusznie sąd a quo nie dopatrzył się w okrzyku oskarżonego „Zajebię cię suko” zamiaru dokonania jej zabójstwa, a tylko wyrażenia w ten dosadny, wulgarny sposób groźby pozbawienia życia, czemu towarzyszyło przystawienie butelkowego „tulipana” do jej szyi. W kontekście przeprowadzonych rozważań trzeba przy tym podkreślić, że to przystawienie nie spowodowało na szyi pokrzywdzonej żadnych obrażeń, co także przemawia za brakiem zamiaru zabicia pokrzywdzonej, do tego osoby, która oskarżonemu nie była uprzednio w ogóle znana. Niezależnie od tego, że sąd meriti słusznie przyjął, że oskarżony w niebezpieczny dla pokrzywdzonej sposób posługiwał się ostrym narzędziem w postaci rozbitej butelki. Trafnie zatem sąd a quo skonstatował, że „oskarżony A. C. nie działał Posługiwanie się oskarżonego w niebezpieczny dla pokrzywdzonej sposób rozbitą butelką słusznie doprowadziło sąd meriti do wniosku, że oskarżony musiał przewidywać i przewidywał, że w wyniku dynamiki, gwałtowności ruchów, pokrzywdzona może zostać skaleczona tą butelką i na to się godził, przez co spowodował u niej ranę ciętą grzbietowej części prawej dłoni, a więc naruszenie czynności narządów ciała (narządu ruchu, powłok ciała) na czas nie dłuższy niż siedem dni, czym wyczerpał znamiona występku z art. 157 § 2 k.k. Tej okoliczności skarżący już nie kwestionował. Podobnie jak przyjętego działania oskarżonego w warunkach art. 31 § 2 k.k. Wszystko to zostało ujęte w ramach kumulatywnej kwalifikacji prawnej przypisanego oskarżonemu czynu. Skarżący nie kwestionował przy tym trafności dokonanych ustaleń odnośnie do czynu przypisanego oskarżonemu w punkcie II zaskarżonego wyroku, tj. przestępstwa z art. 191 § 1 k.k. w zw. z art. 31 § 2 k.k. Mając na uwadze to, że choć skarżący nie sformułował wniosków co do kary, to jednak nominalnie zaskarżył wyrok w całości, Sąd Apelacyjny stwierdza następnie, że wymierzona oskarżonemu kara roku pozbawienia wolności za przypisane mu przestępstwo z art. 190 § 1 k.k. w zb. z art. 157 § 2 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. zw. z art. 31 § 2 k.k. i kara roku pozbawienia wolności za przestępstwo z art. 191 § 1 k.k. w zw. z art. 31 § 2 k.k., a następnie wymierzona kara łączna roku pozbawienia wolności spełniają kryteria kar sprawiedliwych, wyważonych. Kary jednostkowe zostały wymierzone przy uwzględnieniu stwierdzonych okoliczności łagodzących i obciążających, w tym także faktu pojednania się oskarżonego z pokrzywdzoną M. K. i jej stanowiska co do braku pretensji wobec oskarżonego |
||
Wniosek |
||
Uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy Sądowi |
☐ zasadny ☐ częściowo zasadny ☒ niezasadny |
|
Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny. |
||
Niezasadny, wobec wyników przeprowadzonego w sprawie postępowania dowodowego i braku zasadności postawionego zarzutu, a w konsekwencji z powodu braku podstaw do wydania orzeczenia kasatoryjnego określonych w art. 437 § 2 k.p.k. Skarżący w ogóle nie wyjaśnił |
1OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU |
|
1. |
|
Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności |
|
1ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO |
|
0.15.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji |
|
0.11. |
Przedmiot utrzymania w mocy |
0.1Całość rozstrzygnięcia o winie, karze i środku zabezpieczającym. |
|
Zwięźle o powodach utrzymania w mocy |
|
Uznanie za bezzasadne zarzutów podnoszonych w wywiedzionej apelacji. |
|
0.15.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji |
|
0.0.11. |
Przedmiot i zakres zmiany |
Zwięźle o powodach zmiany |
|
0.15.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji |
|||
0.15.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia |
|||
1.1. |
|||
Zwięźle o powodach uchylenia |
|||
2.1. |
Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości |
||
Zwięźle o powodach uchylenia |
|||
3.1. |
Konieczność umorzenia postępowania |
||
Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia |
|||
4.1. |
|||
Zwięźle o powodach uchylenia |
|||
0.15.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania |
|||
0.15.4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku |
|||
Punkt rozstrzygnięcia z wyroku |
Przytoczyć okoliczności |
||
1Koszty Procesu |
Punkt rozstrzygnięcia z wyroku |
Przytoczyć okoliczności |
2. 3. |
2. Zasądzono od Skarbu Państwa na rzecz adw. M. S.
3. Kosztami procesu za postępowanie odwoławcze obciążono Skarb Państwa - na podstawie art. 636 § 1 k.p.k. |
1PODPIS |
0.11.3. Granice zaskarżenia |
||||||
Kolejny numer załącznika |
1 |
|||||
Podmiot wnoszący apelację |
Oskarżyciel publiczny – Prokurator Prokuratury Rejonowej G.w G. |
|||||
Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja |
Orzeczenie zawarte w pkt. I zaskarżonego wyroku |
|||||
0.11.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia |
||||||
☐ na korzyść ☒ na niekorzyść |
☒ w całości |
|||||
☐ w części |
☐ |
co do winy |
||||
☐ |
co do kary |
|||||
☐ |
co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia |
|||||
0.11.3.2. Podniesione zarzuty |
||||||
Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji |
||||||
☐ |
art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu |
|||||
☐ |
art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany |
|||||
☐ |
art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia |
|||||
☒ |
art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, |
|||||
☐ |
art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka |
|||||
☐ |
||||||
☐ |
brak zarzutów |
|||||
0.11.4. Wnioski |
||||||
☒ |
uchylenie |
☐ |
zmiana |