Pełny tekst orzeczenia

Sygnatura akt VI U 541/20

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 28 kwietnia 2021 roku

Sąd Okręgowy w Gorzowie Wielkopolskim - Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący Sędzia Tomasz Korzeń

Protokolant starszy sekretarz sądowy Anna Kopala

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 28 kwietnia 2021 roku

sprawy z odwołania K. S.

od decyzji z dnia 10 sierpnia 2020 roku, znak: (...)

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w G.

o dodatek pielęgnacyjny

I.  oddala odwołanie,

II.  przyznaje od Skarbu Państwa – Sądu Okręgowego w Gorzowie Wielkopolskim na rzecz radcy prawnego A. M. 110,70 zł (w tym VAT) tytułem nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej ubezpieczonej z urzędu.

Tomasz Korzeń

VI U 541/20 UZASADNIENIE punktu I wyroku

Decyzją z dnia 10.08.2020 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w G. odmówił K. S. przyznania dodatku pielęgnacyjnego.

Ubezpieczona wniosła o zmianę decyzji i przyznanie tego dodatku.

Organ rentowy wniósł o oddalenie odwołania.

Sąd ustalił, co następuje:

Ubezpieczona K. S. urodziła w (...). Jest uprawniona do renty rodzinnej.

W dniu 17.06.2020 r. wystąpiła z wnioskiem o przyznanie dodatku pielęgnacyjnego.

Jest osoba niepełnosprawną w stopniu umiarkowanym od dzieciństwa (bezsporne)

U ubezpieczonej rozpoznano: przewlekły zespól bólowy kręgosłupa szyjnego i lędźwiowo- krzyżowego -okresowo korzeniowy na tle zmian zwyrodnieniowo-dyskopatycznyeh, zmiany zwyrodnieniowe i w przebiegu osteoporozy stawów obwodowych, przebyty uraz głowy w 2011- bez zmian w badaniu KT głowy, przebyty uraz barku lewego w 2017r., ostrogi obu guzków piętowych, niedosłuch obustronny głęboki z utrudnionym kontaktem słownym mimo protezy słuchu, zniekształcenie mowy, torbiel lewej zatoki szczękowej.

Schorzenia te nie powodują niezdolności do samodzielnej egzystencji. Stwierdzone zmiany i spowodowany nimi stopień naruszenia sprawności organizmu nie uzasadniają orzeczenia z przyczyn neurologicznych niezdolność do samodzielnej egzystencji, wnioskodawczy ni nie wymaga konieczności stałej lub długotrwałej opieki i pomocy innej osoby w zaspokajaniu podstawowych potrzeb życiowych.

Z powodu schorzeń laryngologicznych odwołująca nie jest osobą niezdolną do samodzielnej egzystencji - nie wymaga stałej lub długotrwałej opieki i pomocy innej osoby w zaspakajaniu podstawowych potrzeb życiowych. Badana stosuje aparaty słuchowe, które choć z utrudnieniem, ale umożliwiają kontakt słowny. Mowa ubezpieczonej zniekształcona jak u osoby z głębokim niedosłuchem jest zrozumiała.

dowód: dokumentacja medyczna k. 12-39,48-62,139-141 i w aktach pozwanego

opinia biegłych A. G., J. O. k. 111-113

Sąd zważył co następuje:

Zgodnie z art. 75 ust. 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z funduszu ubezpieczeń społecznych (Dz.U.2021.291; dalej: ustawa) dodatek pielęgnacyjny przysługuje osobie uprawnionej do emerytury lub renty, jeżeli osoba ta została uznana za całkowicie niezdolną do pracy oraz do samodzielnej egzystencji albo ukończyła 75 lat życia, z zastrzeżeniem ust. 4. Stosowanie do art. 13 ust. 5 w przypadku stwierdzenia naruszenia sprawności organizmu w stopniu powodującym konieczność stałej lub długotrwałej opieki i pomocy innej osoby w zaspokajaniu podstawowych potrzeb życiowych orzeka się niezdolność do samodzielnej egzystencji.

Sąd z urzędu dopuścił w sprawie dowód z opinii biegłych laryngologa i neurologa. Opinii biegłych nadał przymiot wiarygodności w całości. Strony nie złożyły zastrzeżeń do opinii. Biegłe w sposób jasny i przekonujący wskazały powody swoich twierdzeń. Wydały opinię w oparciu o całokształt materiału dowodowego zgromadzonego w sprawie. Opinia jest logiczna i spójna. Biegłe szczegółowo scharakteryzował cechy schorzeń, na które cierpi wnioskodawczyni i oceniły ich wpływ na zdolność do samodzielnej egzystencji.

Złożona podczas rozprawy dokumentacja medyczna w postaci zaświadczeń lekarskich nie wskazuje na nieprawidłowość w rozpoznaniach dokonanych przez biegłych. Wskazywana w zaświadczeniach konieczność długotrwałej pomocy czy opieki innych osób nie pozwala na podważenie ustaleń biegłych. W świetle art. 245 KPC stanowić może jedynie dowód, iż osoby podpisane na zaświadczeniach złożyły oświadczenia o takiej treści. Wniosku o powołanie innych biegłych czy wniosku o opinie uzupełniającą profesjonalny pełnomocnik ubezpieczonej nie złożył.

W przypadku pogorszenie stanu zdrowia ubezpieczona może złożyć kolejny wniosek o dodatek pielęgnacyjny.

Sąd ustalając stan faktyczny w sprawie oparł się na opinii biegłych, której nadał przymiot wiarygodności i dokumentach zgromadzonych w aktach sprawy i aktach organu rentowego.

Mając na uwadze powyższe, w oparciu o treść art. 477 14 § q KPC, Sąd oddalił odwołanie.

Tomasz Korzeń