Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt IV RC 420/18

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 19 grudnia 2019 r.

Sąd Rejonowy w Rybniku Wydział IV Rodzinny i Nieletnich w składzie następującym :

Przewodniczący : sędzia SR Katarzyna Rybczyńska

Protokolant : Sandra Wieczorek

po rozpoznaniu w dniu 10 grudnia 2019 roku w Rybniku

sprawy z powództwa małoletnich powodów S. i C. rodzeństwa F. reprezentowanych przez matkę A. F.

przeciwko S. F. (1)

o alimenty

1)  zasądza od pozwanego na rzecz każdej z małoletnich powódek alimenty w następującej wysokości:

a)  za okres od 1 sierpnia 2018 roku do 31 grudnia 2019 roku po 250 zł (dwieście pięćdziesiąt złotych) miesięcznie łącznie alimenty w kwocie 500 zł (pięćset złotych) miesięcznie płatne z góry do dnia 10 – go każdego miesiąca z ustawowymi odsetkami w razie opóźnienia w płatności którejkolwiek z rat do rąk matki małoletnich powódek A. F. ;

b)  począwszy od 1 stycznia 2020 roku po 500 zł (pięćset złotych) miesięcznie łącznie alimenty w kwocie po 1000 zł (jeden tysiąc złotych) miesięcznie płatne z góry do dnia 10 – go każdego miesiąca z ustawowymi odsetkami w razie opóźnienia w płatności którejkolwiek z rat do rąk matki małoletnich powódek A. F. ;

2)  koszty zastępstwa procesowego wzajemnie znosi;

3)  odstępuje od obciążania stron kosztami sądowymi za postępowanie przed sądem I instancji;

4)  wyrokowi w punkcie 1 nadaje rygor natychmiastowej wykonalności.

Sygnatura akt IV RC 420/18

UZASADNIENIE

Małoletnie powódki C. F. i S. F. (2), reprezentowane przez matkę A. F., wniosły o zasądzenie od pozwanego alimentów w kwocie po 500 zł miesięcznie – łącznie 1.000 zł miesięcznie, płatnych do rąk matki do 10 każdego miesiąca wraz z ustawowymi odsetkami w razie opóźnienia w płatności, którejkolwiek z rat.

W uzasadnieniu podano, że strony do niedawna zamieszkiwały wspólnie w S., jednak małżeństwo rodziców małoletnich powódek zostało rozwiązane przed tamtejszym sądem. W wyroku rozwodowym nie orzeczono o alimentach. Strona powodowa tytułem kosztów utrzymania ponosi następujące wydatki: koszty mieszkaniowe 354,11 funtów miesięcznie; wyżywienie wraz z obiadami szkolnymi 65 funtów tygodniowo, 3.380 funtów rocznie; kosmetyki 15 funtów miesięcznie, rocznie 180 funtów; obuwie 200 funtów rocznie; ubrania (kurtki) 120 funtów rocznie; bielizna, koszulki, spodenki 600 funtów rocznie ; gumki do włosów, okulary basenowe, przybory szkolne 360 funtów rocznie; wyjścia do kina, słodycze, inne atrakcje 360 funtów rocznie; wakacje na miejscu, bilety do Polski 350 funtów rocznie; śniadania w szkole 136,80 funtów rocznie; koszty nauki pływania 369,60 funtów rocznie; oraz koszty związane z dowodami rodzeństwa na zajęcia szkolne jak i poza szkolne oraz koszty pobytu małoletnich na świetlicy koszy ok. 4.053,95 funtów rocznie. Matka małoletnich zarabia 250 funtów tygodniowo. (k. 3-5)

W odpowiedzi na pozew pozwany wniósł o zasądzenie na rzecz małoletnich kwoty po 250 zł miesięcznie i oddalenie powództwa w pozostałym zakresie oraz o zasądzenie kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego . (k. 57-60)

Pozwany kwestionował wydatki wskazane przez matkę małoletnich. Miesięczne wydatki pozwanego stanowią łącznie kwotę ok. 2847,31 złotych. Pozwany pomimo braku zasądzonych alimentów łożył na małoletnie rodzeństwo wspólnie 500 zł miesięcznie.

Sad ustalił.

Na mocy wyroku Sądu Szeryfa z D. z dnia 23 czerwca 2016 roku sygnatura akt F126/16 rozwiązano przez rozwód małżeństwo matki małoletnich powódek i pozwanego zawarte 6 września 2003 roku. (k. 9)

W toku postępowania rozwodowego nie zasądzono alimentów od pozwanego na rzecz małoletnich powódek.

Obecnie małoletnie powódki mają odpowiednio C. F. 12 lat a S. F. (2) 9 lat. Zamieszkują wraz z matką na terenie S..

Matka małoletnich pracuje zawodowo i osiąga wynagrodzenie w wysokości 250 funtów tygodniowo.

Miesięczny koszt utrzymania każdej z małoletnich powódek wynosi około 500 funtów

(miesięczne poszczególne składające się na tę kwotę wydatki łącznie na obie małoletnie:

- wyżywienie: 250 funtów;

- ubrania i kosmetyki: 100 funtów;

- klub pływacki: 76 funtów;

- opieka „after-school club”: 200 funtów;

- (...) funtów;

- koszty mieszkaniowe ok. 118 funtów (354,11 funtów podzielone na 3);

- bilety lotnicze: 311 funtów;

- wakacje ok. 22 funtów ( 800 funtów podzielone na 3 i podzielone na 12) ).

W marcu 2019 roku matka małoletnich kupiła dom. Zmiana zamieszkania nie wpływa na koszty mieszkaniowe.

Pozwany zatrudniony jest spółce (...) na stanowisku spawacza, jego średnie miesięczne wynagrodzenie netto wynosi około 2.200 zł.

Obecnie całkowity koszt utrzymania pozwanego kształtuje się następująco:

- koszty mieszkaniowe: ok. 193 zł (400 zł czynsz + 100zł prąd +80 zł gaz podzielone przez 3)

-leki: 250 zł;

- wyżywienie około 600 – 700 zł;

- paliwo: 350 zł.

Pozwany w marcu 2018r. powrócił ze S. do Polski, mieszka wraz z partnerką oraz jej małoletnim synem. Partnerka pozwanego pobiera alimenty w kwocie 500 zł, zasiłek rodzinny 124 zł oraz świadczenie 500+, sama nie pracuje.

dowód: odpisy aktów urodzenia k. 7 – 8, odpis aktu małżeństwa k. - 9, zeznania pozwanego k. 164-165, protokół przesłuchania strony k. 179-181, zaświadczenie o dochodach pozwanego k. 89, umowa o pracę pozwanego k. - 88, rachunki i potwierdzenia płatności k. 10-38 oraz k. 67-98.

Stan faktyczny Sad ustalił w oparciu o dowody przeprowadzone w sprawie, powyżej opisane. Zgromadzony materiał dowodowy oceniono jako spójny, logiczny i wzajemnie się uzupełniający. Sad pominął dowód z paragonów, albowiem potwierdzają one jedynie, że ktoś za daną kwotę zrobił zakupy, natomiast nie sposób ustalić, że są to wydatki poniesione przez strony tego postępowania. Sąd nie dał wiary kosztom wyżywienia pozwanego, które podał w swoich zeznaniach. Gdyby faktycznie miesięcznie był to wydatek rzędu 1.500 zł, to bacząc na wysokość wynagrodzenia pozwanego, nie starczałoby mu na zaspokojenie tylko swoich pozostałych potrzeb. Mając na uwadze zasady doświadczenia życiowego i wysokość wynagrodzenia pozwanego, sąd przyjął, że koszty te zostały zawyżone co najmniej o połowę.

Sąd zważył.

Zgodnie z regulacja art. 133 § 1 krio każdy z rodziców obowiązany jest do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie, chyba ze dochody z majątku dziecka wystarczają na pokrycie kosztów jego utrzymania i wychowania. Zakres świadczeń alimentacyjnych ustawodawca określił w art. 135 § 1 krio, uzależniając go z jednej strony od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego, z drugiej zaś od możliwości zarobkowych i majątkowych zobowiązanego.

Przez usprawiedliwione potrzeby należy rozumieć te, które zapewnią podmiotowi warunki prawidłowego bytu i rozwoju stosowne do wieku uprawnionego, stanu jego zdrowia i innych okoliczności, których uprawniony nie jest w stanie własnymi siłami sobie zapewnić.

Pojęcie usprawiedliwionych potrzeb nie można przy tym – co jednoznacznie wskazano w orzecznictwie Sadu Najwyższego – odrywać od pojęcia zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego. Pojęcia te pozostają we wzajemnej zależności i obie te przesłanki wzajemnie na siebie rzutują, zwłaszcza przy ustaleniu przez Sąd wysokości alimentów (wyrok Sądu Najwyższego z dnia 10 października 1969 roku, III CRN 350/69, OSNPG 1970/15). Przy ocenie obowiązku alimentacyjnego Sąd wziął pod uwagę również usprawiedliwione potrzeby własne zobowiązanego (wyrok Sądu Najwyższego z dnia 28 listopada 1975 roku, (...) 330/75, LEX nr 7777).

Nie można zapominać jednak o tym, że dziecko ma prawo do równej stopy życiowej z rodzicem, a rodzic jest zobowiązany dzielić się z dzieckiem nawet najskromniejszym dochodem.

Małoletnie powódki nie mają możliwości, aby poczynić starania w celu samodzielnego utrzymania. Rodzeństwo realizuje obowiązek szkolny. Małoletnie nie dysponują jakimkolwiek majątkiem, który mógłby stanowić ich źródło utrzymania.

Matka małoletnich powódek realizuje swój obowiązek alimentacyjny przez osobiste starania o ich wychowanie i opiekę. W pełni ponadto wykorzystuje swoje możliwości zarobkowe.

Pozwany ma stałą pracę, jest osobą zdrową, a poza małoletnimi powódkami nie ma innych osób do alimentacji, których byłby zobowiązany. Rata alimentacyjna ustalona na 500 zł miesięcznie jest w obecnych warunkach ekonomicznych panujących w Polsce niewygórowana i odpowiada możliwościom majtkowym i zarobkowym pozwanego. Pozwany może bowiem łożyć na utrzymanie powódek łącznie 1.000 zł miesięcznie nie obniżając swojej stopy życiowej.

Mając na uwadze powyższe Sąd na mocy art. 133 § 1 krio i 135 § 1 krio ustalił ratą alimentacyjną na rzecz każdej z małoletnich na kwotę po 500 zł miesięcznie i uwzględniając, to, że pozwany łożył na rzecz każdej z małoletnich po 250 zł, orzekł jak w punkcie 1 a.

Na podstawie art. 100 k.p.c. i 102 k.p.c. sąd orzekł o wzajemnym zniesieniu kosztów zastępstwa procesowego i odstąpił od obciążania stron kosztami postępowania w I instancji, bacząc na ich sytuację majątkową przedstawioną powyżej oraz poniższą argumentację. Żądanie strony powodowej co prawda zostało uwzględnione w całości, ale sąd wziął pod uwagę postawę pozwanego w toku postępowania, który łożył na utrzymanie córek, będąc subiektywnie przekonanym, że proponowana przez niego kwota jest wystraszająca, zaś strona powodowa pomimo tego, nie zmodyfikowała swego żądania.

Wyrokowi w punkcie 1 nadano rygor natychmiastowej wykonalności na podstawie art. 333 § 1 pkt 1 k.p.c.

Rb., 07.01.2020r.

SSR Katarzyna Rybczyńska