Pełny tekst orzeczenia

Formularz UK 2

Sygnatura akt

IV Ka 74 / 21

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

0.11.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

wyrok Sądu Rejonowego w Bełchatowie z dnia 7 grudnia 2020 r. w sprawie II K 573 / 19

0.11.2. Podmiot wnoszący apelację

☒ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☐ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

0.11.3. Granice zaskarżenia

0.11.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☐ na korzyść

☒ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.11.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☐

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

0.11.4. Wnioski

☒

uchylenie

☐

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

0.12.1. Ustalenie faktów

0.12.1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

-

0.12.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

-

0.12.2. Ocena dowodów

0.12.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

0.12.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

zarzut błędnych ustaleń faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia;

☒ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadne

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Sąd odwoławczy podzielił pogląd prokuratora, iż ustalenia odnoszące się do czynów zarzuconych obydwu oskarżonych były następstwem wadliwej, nie odpowiadającej kryteriom, o jakich mowa w art. 7 kpk, oceny dowodów. Przesadne znaczenie w tej materii przydano wyjaśnieniom nie przyznających się do winy oskarżonych oraz zeznaniom tych świadków, którzy uprzednio występowali w charakterze osób współoskarżonych. Przypomnieć należy, iż z relacji ich wszystkich wyłaniała się wersja, jakoby M. S. oraz D. N. opuścili swoich kolegów, zanim doszło do wydarzeń przed lokalem (...), w toku których doszło do pobicia trójki pokrzywdzonych. W pierwszej kolejności podnieść należy, iż przeciwko ich depozycjom stały zeznania A. R. oraz M. R. (1), zwłaszcza te złożone w toku czynności okazywania im wizerunków osób podejrzewanych o popełnienie czynu opisanego w akcie oskarżenia. Zeznania te – w przeciwieństwie do tych składanych przez nich na rozprawie – składane były w znacznie bliższej perspektywie czasowej od dnia zdarzenia, aniżeli te kolejne. Można zatem racjonalnie zakładać, iż ślady pamięciowe odnośnie twarzy sprawców, o ile zostały utrwalone, były wtedy znacznie świeższe, aniżeli podczas ich odtwarzania po upływie kolejnego okresu czasu. Podkreślić w tym kontekście należy, iż M. R. (2) podczas okazań była „ stuprocentowo ” pewna obecności na miejscu pobicia tak M. S., jak i D. N., zaś M. R. (1) obecności pierwszego z wymienionych. W tych przypadkach świadkowie ci nie zastrzegali możliwości niepewności wskazania – w tej materii ich depozycje były stanowcze. W przypadku M. R. (1), gdy rozpoznania którejś z osób nie był pewien, to wyraźnie taki stan rzeczy sygnalizował. Wiarygodności rozpoznania oskarżonych przez M. R. (2) wzmacniało nadto, że w przypadku identyfikowania pozostałych pięciu sprawców pobicia, nie pomyliła się ani razu. Można zatem miarodajnie zakładać, iż taki sam walor miały rozpoznania M. S. i D. N.. W takim kontekście istotniejszego już znaczenia należało przydać oświadczeniom P. P. złożonym w związku z czynnościami zatrzymania, a utrwalonym w notatce urzędowej funkcjonariusza policji ( k. 1 odwrót ) oraz protokole z przebiegu tejże czynności ( k. 22 odwrót ). P. P. nie tylko potwierdzał wówczas obecność obydwu oskarżonych na miejscu pobicia, ale także wprost wskazywał na ich czynny udział w tym zdarzeniu. Mając na uwadze, iż P. P. nie występuje już w charakterze oskarżonego oraz, iż nie może skorzystać z prawa do odmowy zeznań w oparciu o przepis art. 182 § 1 kpk, nie ma obecnie przeszkód do procesowego wykorzystania tych oświadczeń, o ile odbędzie się to – tak, jak podczas rozprawy odwoławczej – podczas jego przesłuchania w charakterze świadka, a zatem bez naruszania zakazu ujętego w art. 174 kpk. P. P. na rozprawie apelacyjnej nie był w stanie racjonalnie wyjaśnić, z jakich powodów w taki właśnie sposób opisywał udział oskarżonych w tym zdarzeniu. Uwypuklić też należy, iż z jego relacji wynika, iż poza nim, M. H., K. H., T. M. oraz B. M. nikt inny w pobiciu pokrzywdzonych miał już nie uczestniczyć. Tymczasem przeczy temu zapis utrwalony przy użyciu urządzeń monitorujących okolice lokalu (...), z którego wynika, iż sprawców było więcej, aniżeli pięciu. Należało zatem bardziej krytycznie podejść do wyjaśnień i zeznań tych osób uczestniczących w pobiciu, które krąg sprawców zawężały do osób już za ten czyn prawomocnie osądzonych. W tym też kontekście wymowa zeznań M. R. (1), M. R. (2) w zakresie, w jakim wskazywały dodatkowo na udział w zdarzeniu także M. S. oraz D. N., jak i wymowa przywoływanych wyżej oświadczeń P. P., nakazuje uznać, iż uniewinnienie oskarżonych od zarzuconych czynów jawi się jako sprzeczne z wymową dotychczas przetworzonego materiału dowodowego.

Wniosek

Wnioski o uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazania sprawy do ponownego rozpoznania

☒ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Omówiono powyżej

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

1.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

0.15.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

0.11.

Przedmiot utrzymania w mocy

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

0.15.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

0.0.11.

Przedmiot i zakres zmiany

Zwięźle o powodach zmiany

0.15.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

0.15.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

1.1.

☐ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

2.1.

☒ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

4.1.

☒ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

Mając zaś na uwadze zakaz wynikający z art. 454 § 1 kpk, sąd odwoławczy nie mógł skazać oskarżonych, którzy zostali uniewinnieni w pierwszej instancji. W tym więc zakresie zaskarżony wyrok został uchylony, a sprawa przekazana sądowi I instancji do ponownego rozpoznania.

0.15.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

- bezpośrednie przesłuchanie w charakterze świadków: M. H., K. H., T. M., B. M., M. R. (2), M. R. (1), P. K. oraz M. P., połączone z okazywaniem każdemu z wyżej wymienionych zapisu utrwalonego przez urządzenia monitorujące celem identyfikacji poszczególnych postaci na nim widocznych, a biorących udział w pobiciu;

- przeprowadzenie konfrontacji pomiędzy P. K. oraz M. P. celem wyjaśnienia wyłaniających się z ich zeznań rozbieżności, bardzo istotnych z punktu widzenia odpowiedzialności obydwu oskarżonych, czy przebywali wówczas razem oraz, czy M. P. przekazywał pokrzywdzonemu, iż wśród sprawców jego pobicia rozpoznał M. S. oraz D. N.;

- w zakresie pozostałych świadków poprzestanie na ich ujawnieniu ich zeznań stosownie do treści art. 442 § 2 kpk;

- ponowna analiza w/w dowodów po ich przeprowadzeniu, uwzględniająca także powody, dla których doszło do uchylenia zaskarżonego wyroku, celem ponownego wypowiedzenia się co do winy obydwu oskarżonych.

0.15.4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

7.  PODPIS