Pełny tekst orzeczenia

Formularz (...)

Sygnatura akt

II K 1403/20

Jeżeli został złożony wniosek o uzasadnienie wyroku jedynie co do rozstrzygnięcia o karze i o innych konsekwencjach prawnych, wypełnić część 3–8 formularza

1.USTALENIE FAKTÓW

0.1.Wyroki wydane wobec skazanego

Lp.

Sąd, który wydał wyrok albo wyrok łączny

Data wyroku albo wyroku łącznego

Sygnatura akt sprawy

1.1.1.

Sąd Rejonowy w Toruniu

10.03.2009

VIII K 534/08

1.1.2.

Sąd Rejonowy w Toruniu

17.02.201

VIII K 236/10

1.1.3.

Sąd Rejonowy w Toruniu

29.11.2013

VIII K 1608/13

1.1.4.

Sąd Rejonowy w Toruniu

27.02.2017

VIII K 16/17

1.1.5.

Sąd Rejonowy w Toruniu

16.01.2018

II K 1344/17

1.1.6.

Sąd Rejonowy w Toruniu

24.09.2019

II K 66/18

0.1.Inne fakty

0.0.1.Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

1.2.1.1.

P. S. był skazany wyrokiem Sądu Rejonowego w Toruniu z 10.03.2009 r. w sprawie VIII K 534/08 za czyn z art. 157 § 1 kk na karę 5 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres 3 lat, przy czym postanowieniem z dnia 07.12.2009 r. zarządzono wykonanie kary – kara wykonana

karta karna

20

1.2.1.2.

P. S. był skazany wyrokiem Sądu Rejonowego w Toruniu z 17.02.2010 r. w sprawie VIII K 236/10 za czyn z art. 288 § 2 kk na karę 4 miesięcy ograniczenia wolności po 25 godzin miesięcznie – kara wykonana

karta karna

20

1.2.1.3.

P. S. był skazany wyrokiem Sądu Rejonowego w Toruniu z 29.11.2013 roku, w sprawie VIII K 1608/13 za przestępstwo z art. 286 § 1 kk na karę 8 miesięcy pozbawienia wolności, której wykonanie warunkowo zawieszono na okres 4 lat tytułem próby, przy czym postanowieniem z dnia 10.09.2014 r. zarządzono wykonanie kary – kara wykonana

karta karna

20

1.2.1.4.

P. S. był skazany wyrokiem łącznym Sądu Rejonowego w Toruniu z 27.02.2017 roku, w sprawie VIII K 16/17 na karę łączną 1 roku pozbawienia wolności – kara wykonana

karta karna

20

1.2.1.5.

P. S. był skazany wyrokiem Sądu Rejonowego w Toruniu z 16.01.2018 roku, w sprawie II K 1344/17 za czyny z art. 281 kk i art. 13 § 1 kk w zw. z art. 197 § 1 kk na łączną karę 4 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności

karta karna

20

informacja NOE-SAD

9

odpis wyroku

15

1.2.1.6.

P. S. był skazany wyrokiem Sądu Rejonowego w Toruniu z 24.09.2019 roku w sprawie II K 66/18 za przestępstwo z art. 280 § 1 kk i art. 157 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk na karę łączną 4 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności

karta karna

20

informacja NOE-SAD

11

odpis wyroku

12-14

1.2.1.7.

Aktualnie P. S. odbywa karę w Zakładzie Karnym B.-F.. Jego zachowanie oceniono na poprawne, nie był karany dyscyplinarnie, otrzymał dziesięć wniosków nagrodowych, wobec przełożonych prezentuje regulaminowe postawy, nie przynależy do podkultury więziennej.

opinia

29-30

0.0.1.Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

1.2.2.1.

1.Ocena Dowodów

0.1.Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.2.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

Karta karna, wydruki NOE-SAD, odpisy wyroków, opinia o skazanym

Podstawę ustaleń faktycznych poczynionych w toku postępowania w przedmiocie wyroku łącznego stanowiły prawomocne wyroki skazujące wydane wobec skazanego, a także informacje z systemu NOE-SAD dotyczące odbycia przez niego poszczególnych kar, a także jego karta karna. Są to dokumenty urzędowe, których prawdziwość nie była kwestionowana przez żadną ze stron i nie budzi wątpliwości Sądu. Sąd oparł się również na opinii z zakładu karnego o zachowaniu skazanego w warunkach izolacji.

0.1.Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.2.1 albo 1.2.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

1.PODSTAWa KARY ŁĄCZNEJ

Lp.

Sąd, który wydał wyrok albo wyrok łączny, data wydania wyroku albo wyroku łącznego i sygnatura akt sprawy

Kary lub środki karne podlegające łączeniu

3.1.1.

Sąd Rejonowy w Toruniu, 16.01.2018, II K 1344/17

4 lata i 6 miesięcy pozbawienia wolności

3.1.2.

Sąd Rejonowy w Toruniu, 24.09.2019, II K66/18

4 lata i 6 miesięcy pozbawienia wolności

Zwięźle o powodach połączenia kar lub środków karnych z wyjaśnieniem podstawy prawnej

W pierwszej kolejności wskazać należy, że przepisy dotyczące kary łącznej uległy zmianie na mocy art. 81 ust. 1 ustawy z dnia 19 czerwca 2020 r. o dopłatach do oprocentowania kredytów bankowych (…), Dz. U. z 2020 r., poz. 1086. Powyższa nowelizacja przywróciła obowiązujący przed 1 lipca 2015 roku przesłankę relacji czasowej pomiędzy datą wydania poszczególnych wyroków, a chwilą popełnienia przestępstw jako warunek zaistnienia zbiegu przestępstw pozwalający na orzeczenie kary łącznej. Z kolei pomiędzy 1 lipca 2015 roku, a 19 czerwca 2020 roku obowiązywały przepisy dotyczące kary łącznej, które obligowały Sąd do jej orzeczenia, gdy sprawca popełnił dwa lub więcej przestępstw i wymierzono za nie kary tego samego rodzaju albo inne podlegające łączeniu. Zrezygnowano więc z warunku relacji czasowej o którym wspomniano powyżej, co jednocześnie pozwalało na orzekanie kary łącznej w relatywnie większej ilości przypadków niż na podstawie wcześniej obowiązujących przepisów. Biorąc pod uwagę powyższe, Sąd, z uwagi na treść art. 4 § 1 kk oraz opisane powyżej zmiany w uregulowaniach dotyczących kary łącznej był zobowiązany orzec na podstawie przepisów względniejszych dla P. S..

Na gruncie niniejszej sprawy, Sąd uznał, iż względniejsze dla skazanego jest brzmienie ustawy kodeks karny obowiązujące pomiędzy 1 lipca 2015 roku, a 19 czerwca 2020 roku. Warunkiem orzeczenia kary łącznej było wówczas bowiem popełnienie dwóch lub więcej przestępstw i wymierzenie za nie kar tego samego rodzaju albo innych podlegające łączeniu. Podstawą orzeczenia kary łącznej, zgodnie z treścią art. 85 § 2 kk są wymierzone i podlegające wykonaniu, z zastrzeżeniem art. 89, w całości lub w części kary lub kary łączne za przestępstwa, o których mowa w § 1. Takie brzmienie powyższych przepisów pozwalało Sądowi na objęcie wyrokiem łącznym dwóch prawomocnych wyroków wydanych wobec P. S..

W związku z powyższym, Sąd mógł dokonać analizy w kontekście możliwości orzeczenia kary łącznej jedynie odnośnie orzeczeń wydanych w sprawach : Sądu Rejonowego w Toruniu w sprawach II K 1344/17 i II K 66/18 albowiem w pozostałych sprawach ujętych w karcie karnej doszło do odbycia orzeczonych kar. Zgodnie bowiem z art. 85 § 2 kk w brzmieniu obowiązującym do dnia 24 czerwca 2020 r. podstawą orzeczenia kary łącznej są kary lub kary łączne podlegające wykonaniu.

1.WYMIAR KARY

Przytoczyć okoliczności, które sąd uwzględnił przy wymiarze kary łącznej

Zgodnie z treścią art. 86 § 1 kk obowiązującego od 1 lipca 2015 r. do 24 czerwca 2020 r. Sąd wymierza karę łączną od najwyższej z kar wymierzonych za poszczególne przestępstwa do ich sumy, nie przekraczając jednak 810 stawek dziennych grzywny, 2 lat ograniczenia wolności albo 20 lat pozbawienia wolności. Sąd wymierzając karę łączną, kieruje się dyrektywami prewencji generalnej i indywidualnej określonymi w art. 85a kk. Nie można jednak tracić z pola widzenia innych dyrektyw wymiaru kary, które będąc pomocnicze i uzupełniające względem wzmiankowanych, w określonych sytuacjach również znajdą zastosowanie w przypadku orzekania kary łącznej, tj. dyrektyw wynikających z art. 54 kk oraz w pewnym zakresie dyrektyw orzeczniczych dotyczących związków podmiotowo-przedmiotowych między zbiegającymi się przestępstwami. Wniosek taki wypływa z treści art. 85a kk, w którym stwierdzono, że sąd bierze pod uwagę przede wszystkim cele zapobiegawcze i wychowawcze co pozwala twierdzić o konieczności uwzględnienia innych jeszcze dyrektyw. Kara łączna powinna być postrzegana jako swoiste podsumowanie działalności przestępczej sprawcy tym samym jej surowość powinna wzrastać wraz z liczbą popełnionych przez sprawcę przestępstw. Stanowi to wyraz potępienia w stosunku do postępowania sprawcy, jak również podkreśli nieopłacalność przestępczej działalności (zob. M. Szewczyk, Glosa do uchw. SN z 20.1.2005 r., I KZP 30/04, OSP 2005, Nr 9, poz. 102; zob. także wyr. SA w Warszawie z 12.7.2000 r., II AKA 171/00, OSA 2001, Nr 2, poz. 5; wyr. SA w Łodzi z 20.9.2001 r., II AKA 154/01, KZS 2002, Nr 12, poz. 70). Z drugiej strony, orzeczona kara łączna powinna być niezbędna dla osiągnięcia celów indywidualnego oddziaływania, co w przypadkach wielości przestępstw oznaczać może ograniczenie zasady kumulacji i odwołanie się do zasady absorpcji (częściowej).

W przedmiotowej sprawie Sąd mógł wymierzyć skazanemu karę od 4 lat i 6 miesięcy do 9 lat pozbawienia wolności. Przy orzekaniu kary łącznej dopuszczalne jest zastosowanie zarówno zasady pełnej absorpcji, jak i zasady pełnej kumulacji. Zastosowanie każdej z tych zasad jest jednak rozwiązaniem skrajnym, które może być stosowane wyjątkowo.

Mając na uwadze granice w jakich mogła być orzeczona kara łączna a także kierując się powyższymi argumentami sąd wymierzył karę 8 lat pozbawienia wolności, stosując zasadę częściowej absorpcji.

W ocenie Sądu nie można przyjąć jako argumentów przemawiających za zastosowaniem zasady absorpcji danych wynikających z opinii o skazanym z zakładu karnego. Z treści opinii o skazanym wynika, iż aczkolwiek proces resocjalizacji w zakładzie karnym przebiega poprawnie to wskazać należy, że takie zachowanie skazanego powinno być normą w procesie resocjalizacji a nie szczególną okolicznością uzasadniającą zastosowanie zasady pełnej absorpcji przy wymiarze kary łącznej. Sąd przy orzekaniu kary łącznej uwzględnił te okoliczności a zatem miał na względzie również poprawną opinię o skazanym wskazującą na prawidłowy wpływ resocjalizacyjny dotychczasowego osadzenia w kategoriach obiektywnych i w kontekście całokształtu okoliczności mających wpływ na wymiar kary łącznej.

W realiach niniejszej sprawy wskazać należy, że pomiędzy poszczególnymi czynami istnieje tylko częściowa łączność przedmiotowa. Były to czyny popełnione przeciwko różnym dobrom chronionym przez prawo, w różnych celach. Ich popełnienie nie było związane z jakimś szerszym zamiarem sprawcy, realizacją jego celu. Skazany dokonał ich przeciw różnym pokrzywdzonym. Pomiędzy czynami istnieje także zbieżność czasowa. Okoliczności te, zdaniem Sądu, nie mogą stanowić jednak wystarczającej podstawy do zastosowania zasady całkowitej absorpcji. Redukowanie kar poprzez stosowanie całkowitej absorpcji stanowiłoby nadużycie instytucji kary łącznej, która ma służyć bynajmniej nie ograniczeniu odpowiedzialności karnej sprawcy, lecz rzeczywistemu oddaniu zawartości kryminalnej czynów jakich się dopuścił, by nie została wypaczona przez prostą arytmetykę kar.

Zaznaczyć należy, że ideą wydania wyroku łącznego jest uporządkowanie sytuacji prawnej skazanego a nie działanie jedynie na korzyść skazanego w każdym aspekcie orzekania o wyroku łącznym. Trafnie tę sytuację ujął w jednym ze swoich orzeczeń Sąd Apelacyjny w Krakowie, wskazując, że nie ma żadnych podstaw by przyjmować, iż istotą kary łącznej orzekanej w wyroku łącznym jest tworzenie sytuacji korzystnej dla skazanego (vide wyrok SA w Krakowie z dnia 31 maja 2007 roku, II AKa 96/07, KZS 2007/7-8/56). W praktyce dzieje się tak najczęściej ale nie oznacza to by takie korzystne rozwiązanie musiało być stosowane i to w maksymalnym zakresie.

Mając na uwadze powyższe okoliczności a także wielość przestępstw popełnionych przez skazanego Sąd uznał, iż brak jest podstaw do zastosowania zasady pełnej absorpcji a ukształtowanie kary winno opierać się o zasadę asperacji. W ocenie Sądu zastosowanie w przedmiotowej sprawie wobec skazanego zasady pełnej absorpcji byłoby zbyt daleko idącą promocją jego dotychczasowego stylu życia. Nie jest to sposób na premię dla sprawcy większej ilości przestępstw a popełnienie więcej niż jednego przestępstwa powinno raczej skłaniać do odstąpienia od absorpcji kar niż za nią przemawiać.

1.Wymiar Środka karnego

Przytoczyć okoliczności, które sąd uwzględnił przy łącznym wymiarze środka karnego

1.Inne ROZSTRZYGNIĘCIA Zawarte w WYROKU łĄCZNym

Zwięźle o powodach uzasadniających inne rozstrzygnięcia z wyroku łącznego, w tym umorzenie postępowania, zaliczenie okresów na poczet kary łącznej

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

III, IV

Pozostałe orzeczenia zawarte w łączonych wyrokach podlegają odrębnemu wykonaniu

Z uwagi na brak podstaw do połączenia kar umorzono postępowanie w odniesieniu do kar orzeczonych w sprawach VIII K 534/08, VIII K 236/10, VIII K 1608/13, VIII K 16/17

Na podstawie at.t 577 kpk na poczet orzeczonej kary zaliczono okres rzeczywistego pozbawienia wolności stosowanego w sprawie II K 1344/17 od 21.09.2017 r. godz. 17.45 do 22.09.2017 r. godz. 15.00

1.KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

V, VI

Ze względu na fakt odbywania kary pozbawienia wolności Sąd w myśl art 624 § 1 kpk zwolnił skazanego od ponoszenia wydatków, obciążając nimi Skarb Państwa.

Na podstawie § 17 ust. 5 oraz § 4 ust. 3 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu (Dz. U. z 2016 r. poz. 1714) zasądzono od Skarbu Państwa na rzecz kancelarii adwokackiej adw. D. N. kwotę 147,60 złotych brutto tytułem zwrotu kosztów obrony udzielonej z urzędu

1.PODPIS

Sędzia SR Marcin Czarciński