Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 5 marca 2014 r.

Sąd Okręgowy w Kaliszu V Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący SSO Ewa Nowakowska

Protokolant Alina Kędzia

po rozpoznaniu w dniu 5 marca 2014 r. w Kaliszu

odwołania J. B.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O.

z dnia 1 października 2013 r. Nr (...)

w sprawie J. B.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O.

o emeryturę

zmienia zaskarżoną decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O.z dnia 1 października 2013 r. znak (...)w ten sposób, że przyznaje J. B.emeryturę od (...).

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 01.10.2013 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych w O. odmówił J. B. przyznania emerytury, gdyż jako osoba urodzona po 31.12.1948 r. nie udowodnił co najmniej 15 lat pracy w tych warunkach na dzień 01.01.1999 r., a tylko 6 lat, 7 miesięcy i 2 dni, natomiast odmówił zaliczenia okresu pracy od 17.08.1981 r. do 30.04.1992 r. bowiem nie przedstawił co do tego stosownych dokumentów.

Odwołanie od tej decyzji wniósł do Sądu J. B., domagając się przyznania emerytury z tytułu wykonywania pracy w szczególnych warunkach, w tym na stanowisku zbrojarza spawacza w czasie zatrudnienia w Spółdzielni Budownictwa (...) w K.. Na dowód tego powołał zeznania świadków. Organ rentowy wniósł o oddalenie odwołania.

Sąd ustalił i zważył co następuje:

J. B. urodził się w dniu (...) Do pracy w szczególnych warunkach zaliczono mu okres zatrudnienia w ilości 6 lat, 7 miesięcy i 2 dni od 11.05.1992 r. do 31.12.1998 r. w oparciu o świadectwo pracy w szczególnych warunkach. Wcześniej, w okresie od 17.08.1981 r. do 30.04.1992 r., J. B. zatrudniony był w Spółdzielni Budownictwa (...) w K. na stanowisku zbrojarza. W świadectwie pracy z 30.04.1992 r. podano, że ostatnio pracował na stanowisku zbrojarz- spawacz, a w czasie zatrudnienia w tym zakładzie odbył kurs spawacza. Przed Sądem odwołujący się przedłożył książeczkę spawacza z 23.05.1983 r., z której wynika, że uprawnienia spawalnicze uzyskał podczas kursu spawania podstawowego jaki odbył od 10 marca do 23 maja 1983 r.

W oparciu o zeznania świadków J. Z.i G. F.Sąd ustalił, że praca odwołującego się polegała na wykonywaniu zbrojeń do produkcji prefabrykatów. Wykonywał łączenie prętów zbrojeń pracę metodą spawania lub wiązania. Taką samą pracę wykonywał od początku zatrudnienia, kiedy to zaangażowano go na stanowisku zbrojarza, odpowiadające posiadanemu zawodowi i oświadczeniu. Dopiero po pewnym czasie skierowano go na kurs spawania, choć od początku pracował z użyciem spawarki, mając ku temu umiejętności praktyczne (dowód – zeznania świadków J. Z. i G. F.– nagranie z rozprawy w dniu 05.03.2014 r.).

Zgodnie z art. 184 ust.1 ustawy z 17.12.1998 r. o emeryturach i rentach z FUS (Dz. U. Nr 162 poz. 1118) ubezpieczonym urodzonym po dniu 31.12.1948 r. przysługuje emerytura po osiągnięciu wieku przewidzianego w art. 32-34, 39 i 40, jeżeli w dniu wejścia w życie ustawy (1.01.1999r.) osiągnęli:

1)  okres zatrudnienia w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze wymagany w przepisach dotychczasowych do nabycia prawa do emerytury w wieku niższym niż 60 lat dla kobiet i 65 lat dla mężczyzna;

oraz

2)  okres składkowy i nieskładkowy, o którym mowa w art. 27.

Stosownie do treści ust.2 emerytura ta przysługuje pod warunkiem nieprzystąpienia do OFE. Stosownie do treści art. 32 cyt. ustawy ubezpieczeni będący pracownikami, o których mowa w ust. 2-3, zatrudnieni w szczególnych warunkach przez co najmniej przez 15 lat, nabywali prawo do emerytury w wieku obniżonym o 5 lat od podstawowego o ile udowodnili łączny staż ubezpieczeniowy określony w art. 27 cyt. ustawy wynoszący 20 lat dla kobiet i 25 lat dla mężczyzn. Stosownie do ust.4 tego przepisu wiek emerytalny, rodzaje prac lub stanowisk oraz warunki, na podstawie których osobom wymienionym w ust.2 i 3 przysługiwało prawo do emerytury, ustala się na podstawie przepisów dotychczasowych tj. rozporządzenia Rady Ministrów z 07.02.1983 r. w sprawie wieku emerytalnego oraz wzrostu emerytur i rent inwalidzkich dla pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz. U. Nr 8 poz.43 ze zmianami). Paragraf 2 powyższego rozporządzenia stanowi, że okresami prac uzasadniającymi prawo do świadczeń na zasadach określonych w tym rozporządzeniu są okresy, w których praca w szczególnych warunkach wykonywana była stale i w pełnym wymiarze czasu obowiązującym na danym stanowisku pracy. Okresy te stwierdza zakład pracy na podstawie posiadanej dokumentacji w świadectwie wykonywania pracy w szczególnych warunkach. Okresy pracy w szczególnych warunkach wobec braku właściwego dokumentu wydanego przez zakład pracy udowodnione mogą być wszelkimi innymi środkami dowodowymi.

Zgodnie z art. 184 ust.1 cyt. ustawy odwołujący się – jako osoba urodzona po 31.12.1948 r., winien warunki stażowe tj. 25 lat okresów składkowych i nieskładkowych oraz 15-letni okres pracy w szczególnych warunkach, wykazać na dzień 01.01.1999 r. Poza sporem jest, że odwołujący się nie przystąpił do OFE. Jak wynika z danych ZUS – na dzień 01.01.1999 r. J. B.udowodnił staż ubezpieczeniowy w łącznym wymiarze 28 lat, 9 miesięcy i 3 dni okresów składkowych i nieskładkowych. W okresie od 17.08.1981 r. do 30.04.1992 r. odwołujący się wykonywał prace zbrojarskie, posługując się w większości metodą spawania. Stanowisko zbrojarza ujęte jest w tzw. przepisach ogólnych, w dziale V poz. 4 wykazu A stanowiącego załącznik do cytowanego rozporządzenia Rady Ministrów z 7.02.1983 r. w sprawie wieku emerytalnego oraz wzrostu emerytur i rent inwalidzkich dla pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze. Praca J. B.przez cały okres objęty sporem tj. zatrudnienia od 17.08.1981 r. do 30.04.1992 r. w spółdzielni (...)podlega więc zaliczeniu jako praca w szczególnych warunkach. Łącznie z poprzednio zaliczonymi stanowi to wymagane 15 lat pracy w szczególnych warunkach. J. B.wniosek o emeryturę złożył w dniu 17.09.2013 r. Wiek 60 lat osiągnął w dniu (...), z tym dniem spełnił więc ostatni z warunków do nabycia emerytury z art. 184 cyt. ustawy. Sąd przyznał mu się więc prawo do tego świadczenia od ukończenia obniżonego wieku emerytalnego.

Zaskarżona decyzja podlegała więc zmianie i zgodnie z art. 477 ¹⁴§2 k.p.c. orzeczono jak w wyroku.