Pełny tekst orzeczenia

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 327/20

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.USTALENIE FAKTÓW

0.1.Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.1.

A. P.

Art. 178a § 1 kk, w dniu 16 grudnia 2020 roku w Z. będąc w stanie nietrzeźwości wynoszącym 0,31 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu kierował pojazdem mechanicznym, samochodem osobowym marki O. (...) po drodze publicznej.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

1. Kierowanie przez oskarżonego pojazdem mechanicznym O. (...) po drodze publicznej relacji Z.-Z.

zeznania świadka K. J.

k. 60, k. 30-31

zeznania świadka M. M.

k. 60

2. Stan nietrzeźwości oskarżonego w momencie zatrzymania przez patrol policji

protokół badania stanu trzeźwości analizatorem wydechu

k. 2

3. Dane o karalności oraz dane osobopoznawcze

karta karna

k. 39

dane osobopoznawcze

k. 40, k. 58

0.1.Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.2.1.

A. P.

Art. 178a § 1 kk, w dniu 16 grudnia 2020 roku w Z. będąc w stanie nietrzeźwości wynoszącym 0,31 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu kierował pojazdem mechanicznym, samochodem osobowym marki O. (...) po drodze publicznej.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

1. Spożycie alkoholu przez oskarżonego na drodze prywatnej, tuż przed zatrzymaniem przez patrol policji

wyjaśnienia oskarżonego

k. 59

1.OCena DOWOdów

0.1.Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.1

zeznania świadka K. J.

Zeznania świadka K. J. należało uznać za wiarygodne. Świadek w sposób logiczny i obiektywny przedstawił okoliczności, w jakich doszło do powzięcia decyzji o kontroli pojazdu oskarżonego. Wskazał przy tym ponad wszelką wątpliwość, iż oskarżony po zauważeniu radiowozu jadącego za nim wyraźnie przyspieszył. Cała sytuacja wyglądała tak jakby chciał uniknąć kontroli. Świadek wskazał ponadto, iż oskarżony był przez cały czas obserwowany. Na terenie posesji nie zdążył nawet zgasić samochodu, kiedy przeskoczył z miejsca kierowcy na miejsce pasażera. Z całą pewnością będąc na drodze prywatnej oraz na terenie posesji, nie zdołałby wypić piwa. K. J. zeznał ponadto, że według relacji oskarżonego, wypił on piwo około godziny 20.00. Tłumacząc swoje zachowanie, wyraził przekonanie, że alkohol zdążył już spalić. Sąd nie znalazł podstaw, aby powyższe zeznania zakwestionować. Znajdują one potwierdzenie w wynikach badania stanu trzeźwości oskarżonego. Tłumaczą jego nerwowe zachowanie po zauważeniu pojazdu policji. Nie budzi wątpliwości, iż zachowanie oskarżonego, brak zatrzymania do kontroli drogowej i próba uniknięcia kontroli, były związane z faktem spożywania alkoholu i możliwością poniesienia w związku z tym konsekwencji.

zeznania świadka M. M.

Zeznania świadka stanowią dopełnienie relacji świadka K. J.. M. M. również ponad wszelką wątpliwość wykluczył, aby oskarżony po wjeździe na drogę prywatną spożył piwo. Policjanci cały czas go obserwowali. Po wjeździe na posesję oskarżony został natomiast natychmiast zatrzymany. Również M. M. nie odnotował wypowiedzi oskarżonego, w której miał poinformować policjantów o spożytym przed chwilą piwie. Sąd uznał powyższe zeznania za w pełni wiarygodne. Wskazują one w sposób obiektywny i logiczny na sekwencję zdarzeń poprzedzających zatrzymanie oskarżonego. Dodać przy tym trzeba, iż ostatecznie sam oskarżony przyznał, że poruszał się po drodze publicznej. Przyznał także, że po wjeździe na teren posesji prywatnej, przesiadł się na miejsce pasażera ponieważ spanikował, przestraszył się (k. 59).

protokół badania stanu trzeźwości analizatorem wydechu

Protokół badania nie pozostawia wątpliwości, że w momencie prowadzenia pojazdu mechanicznego po drodze publicznej oskarżony znajdował się w stanie nietrzeźwości. Fakt ten został potwierdzony również podczas kolejnego badania. To wyklucza możliwość pomyłki, czy też nieprawidłowe działanie urządzenia pomiarowego. Co istotne, oskarżony podczas badań sam wskazał, iż wypił piwo około godziny 20.00. Badania przeprowadzono natomiast tuż po zatrzymaniu, o godzinie 21.37 i 21.53. Wyniki badań potwierdzają przypuszczenia policjantów co do stanu oskarżonego, który uprzednio nie reagował na wezwania do zatrzymania się do kontroli, próbował jej uniknąć, a następnie przesiadł się na miejsce pasażera.

karta karna

Informacja uzyskana z Krajowego Rejestru Karnego wskazuje, iż oskarżony nie był dotychczas karany. Okoliczność ta stanowiła podstawę do postawienia wobec oskarżonego pozytywnej prognozy kryminologicznej.

dane osobopoznawcze

Oskarżony posiada wykształcenie średnie, z zawodu jest budowlańcem. Pracuje jako operator maszyn do obróbki metali, osiągając dochód w kwocie 1800 złotych miesięcznie. Nie leczył się poradni zdrowia psychicznego, kawaler, bez osób na utrzymaniu.

0.1.Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

1.2.1

wyjaśnienia oskarżonego

Oskarżony nie przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu. Podczas rozprawy głównej wyjaśnił, iż wypił alkohol dopiero po wjechaniu w drogę prywatną. Pierwotnie wyjaśnił także, że nie poruszał się drogą publiczną. Następnie przyznał jednak, że poruszał się drogą publiczną relacji Z.-Z.. Przyznał także, że po wjechaniu na teren posesji przesiadł się na fotel pasażera (k. 59). Okoliczności te ostatecznie nie stanowiły przedmiotu sporu. Pozostałym wyjaśnieniom w ich zasadniczej części sąd nie dał wiary. Wyjaśnienia oskarżonego stoją w ostrej opozycji do zeznań świadków K. J. i M. M.. Wskazali oni, że po próbie zatrzymania oskarżonego do kontroli, jechali cały czas za nim, obserwując go. W trakcie jazdy nie było możliwości, aby oskarżony wypił piwo, zwłaszcza, że do zatrzymania oskarżonego doszło, kiedy jego auto jeszcze się toczyło. Ponadto sam oskarżony nie wspomniał w trakcie zatrzymania o właśnie spożytym alkoholu. Przeciwnie, wskazał podczas badania stanu trzeźwości, że alkohol spożył około godziny 20.00, a więc około półtorej godziny wcześniej. W ocenie sądu wyjaśnienia oskarżonego stanowiły nieudolną próbę uniknięcia odpowiedzialności karnej.

1.PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☒

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

I

A. P.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

W przedmiotowej sprawie nie budzi wątpliwości, że w dniu zdarzenia oskarżony podczas pobytu u kolegi w Z. dobrowolnie spożywał alkohol, wprowadzając się w stan nietrzeźwości. Następnie, mając tego świadomość, postanowił wracać samochodem do swojego miejsca zamieszkania. Jego zachowanie wyczerpało tym samym znamiona występku z art. 178a § 1 kk. Sąd zważył przy tym, iż oskarżony nie był dotychczas karany. Prowadzi ustabilizowany tryb życia, pracując zawodowo. Nie posiada zobowiązań. Stężenie alkoholu w wydychanym powietrzu osiągnęło u niego stosunkowo niewielką wartość, nieznacznie tylko przekraczając poziom stanu nietrzeźwości (0,31 mg/l alkoholu podczas pierwszego badania; 0,30 podczas drugiego badania i wartości niższe podczas kolejnych badań - k. 2, k. 5). Wydaje się także, że ostatecznie mimo nieprzyznania się do popełnienia zarzucanego mu czynu, oskarżony zrozumiał naganność swojego zachowania i ze sprawy wyciągnie prawidłowe wnioski. Pomimo bowiem uznania jego sprawstwa, oskarżony nie złożył wniosku o uzasadnienie wyroku zapowiadającego apelację. Już podczas rozprawy głównej oskarżony zdawał się nie kwestionować części kluczowych ustaleń w sprawie, przyznając, że jechał autem po drodze publicznej oraz przesiadł się na miejsce pasażera. Tłumaczył to swoim zdenerwowaniem, paniką przed odpowiedzialnością. Było to działanie impulsywne, nieprzemyślane. Sąd miał również na uwadze, że w dniu zdarzenia oskarżony przejechał niewielką odległość (odległość od Z. do Z. wynosi 3,8 km) drogą publiczną o niewielkim natężeniu ruchu. Nie stworzył poważnego zagrożenia w ruchu drogowym. Wobec tego, w ocenie sądu zachodzą podstawy do warunkowego umorzenia postępowania karnego wobec oskarżonego. W przekonaniu sądu wina i społeczna szkodliwość czynu nie były znaczne. Obecnie oskarżony ma świadomość naganności swojego zachowania. Zrozumiał swój błąd i zaakceptował wynikające zeń konsekwencje. W ocenie sądu, dla uzyskania celów z zakresu prewencji indywidualnej wystarczające będzie warunkowe umorzenie postępowania na okres 2 lat. W tym czasie oskarżony winien dowieść, że postawiona wobec niego pozytywna prognoza kryminologiczna okazała się słuszna. Jego zachowanie będzie podlegało stałej kontroli. W razie symptomów świadczących o negatywnym przebiegu okresu próby, sąd podejmie stosowne kroki w celu zdyscyplinowania oskarżonego, bądź podjęcia postępowania.

☐

3.2. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☐

3.3. Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

☐

3.4. Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

☐

3.5. Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

1.KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i
środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

A. P.

II

II

Na mocy art. 67 § 3 kk w zw. z art. 43a § 1 kk orzeczono wobec oskarżonego świadczenie pieniężne w kwocie 1.500 złotych. Orzeczenie w tym zakresie zaciera wrażenie bezkarności oskarżonego. Stanowi sankcję o charakterze ekonomicznym, którą oskarżony musi ponieść. Dolegliwość ta wskazuje na nieopłacalność popełniania przestępstw. Wysokość świadczenia pieniężnego została dostosowana do wysokości zarobków oskarżonego oraz jego możliwości płatniczych. Mając to na uwadze, należy zgodzić się, że kwota 1500 złotych stanowi znaczną dolegliwość dla oskarżonego.

A. P.

III

III

Na mocy art. 67 § 3 kk orzeczono wobec oskarżonego zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 1 roku. Zachowanie oskarżonego w dniu zdarzenia było lekkomyślne i nieodpowiedzialne. Potencjalnie mogło nieść zagrożenie dla życia i zdrowia innych uczestników ruchu drogowego. Tym samym zasadne będzie wyeliminowanie oskarżonego od uczestnictwa w ruchu drogowym na okres 1 roku. W tym czasie oskarżony winien poddać swoje zachowanie krytycznej refleksji oraz odczuć tego konsekwencje. Jednocześnie decydując o okresie obowiązywania zakazu, sąd miał na uwadze stosunkowo niskie stężenie alkoholu w wydychanym powietrzu.

A. P.

IV

IV

Na mocy art. 67 § 4 kk na poczet orzeczonego zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych zaliczono oskarżonemu okres zatrzymania prawa jazdy od 16 grudnia 2020 roku.

A. P.

V

V

W związku z tym, iż popełnienie przestępstwa w niniejszej sprawie było związane z nadużyciem alkoholu, sąd na mocy art. 67 § 3 kk w zw. z art. 72 § 1 pkt 5 kk zobowiązał oskarżonego do powstrzymania się od nadużywania alkoholu. Obowiązek ten ma charakter dyscyplinujący. oskarżony został pouczony o konsekwencjach jego nieprzestrzegania. Uświadomiono przy tym oskarżonemu, iż jego obecne kłopoty z prawem stanowią wynik spożycia alkoholu. Oskarżony musi nauczyć się kontrolować jego spożycie.

A. P.

VI

VI

Oskarżony jest osobą młodą. Z początku zdawał się bagatelizować swój czyn, nie dostrzegając naganności swojego zachowania. Wobec tego, dla wzmocnienia wychowawczej roli zapadłego orzeczenia, sąd na mocy art. 67 § 2 kk oddał oskarżonego pod dozór kuratora sądowego. Oskarżony wymaga wzmożonej, stałej kontroli. Kurator sądowy będzie w stanie korygować zachowanie oskarżonego, w razie konieczności wnosząc o podjęcie działań przez sąd. To w przekonaniu sądu będzie oddziaływanie dalece skuteczniejsze niż orzeczenie kary za popełnione przestępstwo.

1.Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

1.inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

1.KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

VII

O kosztach procesu orzeczono w myśl art. 627 kpk w zw. z art. 629 kpk, zasądzając od oskarżonego kwotę 60 złotych tytułem opłaty oraz obciążając go wydatkami w sprawie w kwocie 70 złotych. Orzeczenie w tym zakresie uwzględnia wynik procesu, w którym wina i sprawstwo oskarżonego zostały dowiedzione. Oskarżony winien zatem ponieść koszty procesu. Sąd miał przy tym na uwadze, że oskarżony pracuje, osiągając stały dochód. Poniesienie wskazanych powyżej kosztów nie narazi go na istotny uszczerbek w utrzymaniu.

1.Podpis