Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 1 lipca 2021 r.

Sąd Rejonowy w Szczytnie III Wydział Rodzinny i Nieletnich

w składzie następującym:

Przewodniczący sędzia Jowita Sikorska

Protokolant po sek. sąd. Monika Mierzejek

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 24 czerwca 2021 r. w S.

sprawy z powództwa P. K. (1)

przeciwko P. K. (2) i A. K.

o uchylenie obowiązku alimentacyjnego ewentualnie o obniżenie alimentów

I.  obniża alimenty od powoda P. K. (1) na rzecz pozwanego P. K. (2) z kwoty po 800 złotych miesięcznie, zasądzonej w wyroku Sądu Okręgowego w Olsztynie z 7 czerwca 2017 roku w sprawie VI RCa 107/17 do kwoty po 500 /pięćset/ złotych miesięcznie, płatne z góry do dnia 10 każdego miesiąca, z ustawowymi odsetkami w razie opóźnienia w płatności którejkolwiek z rat, do rąk pozwanego P. K. (2), za okres od 1 września 2019 roku do 31 lipca 2021 roku,

II.  obniża alimenty od powoda P. K. (1) na rzecz pozwanej A. K. z kwoty po 1200 złotych miesięcznie, zasądzonej w wyroku Sądu Okręgowego w Olsztynie z 7 czerwca 2017 roku w sprawie VI RCa 107/17 do kwoty po 500 /pięćset/ złotych miesięcznie, płatne z góry do dnia 10 każdego miesiąca, z ustawowymi odsetkami w razie opóźnienia w płatności którejkolwiek z rat, do rąk pozwanej A. K., poczynając od dnia 1 września 2019 roku,

III.  w pozostałej części powództwa o obniżenie alimentów oddala,

IV.  uchyla obowiązek alimentacyjny powoda P. K. (1) wobec pozwanego P. K. (2) wynikający z wyroku Sądu Okręgowego w Olsztynie z 7 czerwca 2017 roku w sprawie VI RCa 107/17 na kwotę po 800 /osiemset/ złotych miesięcznie z dniem 1 sierpnia 2021 roku,

V.  w pozostałej części powództwo o uchylenie alimentów na rzecz P. K. (2) oddala,

VI.  powództwo o uchylenie alimentów na rzecz pozwanej A. K. oddala,

VII.  koszty procesu wzajemnie znosi.

Sygn. akt III RC 138/20

UZASADNIENIE

Powód P. K. (1) wniósł o uchylenie obowiązku alimentacyjnego wobec pozwanych P. K. (2) i A. K. z dniem 1 września 2019 r., następnie w piśmie z 19 listopada 2020 r. złożył powództwo ewentualne wnosząc o obniżenie alimentów na rzecz P. K. (2) do kwoty po 200 zł. miesięcznie i na rzecz A. K. do kwoty po 100 zł. miesięcznie, począwszy od 1 września 2021 r.

Pozwani P. K. (2) i A. K. wnieśli o oddalenie powództwa w całości. Na rozprawie 24 czerwca 2021 r. pozwany P. K. (2) uznał powództwo o uchylenie obowiązku alimentacyjnego od dnia 1 sierpnia 2021 r.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Alimenty na rzecz pozwanych zostały ostatnio uregulowane w wyroku Sądu Okręgowego w Olsztynie z 7 czerwca 2017 r. w sprawie VI RC 107/17, w ten sposób, że sąd obniżył alimenty na rzecz P. K. (2) do kwoty po 800 zł. miesięcznie i na rzecz A. K. do kwoty po 1200 zł. miesięcznie. Wówczas pozwana uczyła się w II klasie szkoły średniej, zaś pozwany w szkole policealnej. Powód utrzymywał się z wynagrodzenia za pracę w firmie (...) w wysokości 2 tyś zł, wcześniej pracował w Niemczech, nadal nie utracił kwalifikacji w zawodzie budowlanym i mógł w tym zawodzie uzyskiwać dodatkowe dochody. Jego stan zdrowia w tym czasie był skomplikowany i nie ulegał poprawie, powód pozostawał pod opieką kilku poradni oraz przyjmował stałe leki, miał na utrzymaniu dwoje młodszych dzieci /dowód: dokumenty znajdujące się w aktach SR w szczytnie III RC 265/15/.

Powód P. K. (1) pracuje w firmie swojej konkubiny (...) na pół etatu z wynagrodzeniem 1050 zł. miesięcznie, dogląda budów. Praktycznie pozostaje na utrzymaniu swojej konkubiny, która oprócz dochodów z działalności otrzymuje wynagrodzenie za pracę w banku. Pozwany choruje na zwyrodnienie kręgosłupa oraz ma wadę wzroku, z tego powodu 14 czerwca 2021 r. uzyskał orzeczenie o niepełnosprawności w stopniu umiarkowanym, ze wskazaniem do zatrudnienia w warunkach chronionych, orzeczenie zostało wydane na dwa lata. Powód zamierza ubiegać się o rentę.

Ma nadal na utrzymaniu dwie młodsze córki w wieku 9 i 11 lat, obie wymagają zwiększonej opieki lekarskiej, rehabilitacji, jedna z córek nosi aparat ortodontyczny.

Pozwany P. K. (2) od 1 września 2019 r. podjął naukę dwuletniej Szkole Aspirantów w P.. W P. miał zapewnione zakwaterowanie i wyżywienie oraz otrzymywał żołd w wysokości 410 zł. miesięcznie. Do S. przyjeżdżał dwa razy w miesiącu. Ponosił koszty opłaty za telefon, Internet, opiekę lekarską i dentystyczną. Dbał o kondycję fizyczną uczęszczając na siłownię na uczelni oraz grał w piłkę nożną, wymagał zaopatrzenia w strój do ćwiczeń i obuwie oraz w suplementy diety. Matka przekazywała na jego utrzymanie 200-300 zł. miesięcznie. Przez kilka miesięcy w II połowie 2020 r., z powodu pandemii, nauka odbywała się zdalnie.

Pozwany po rozpoczęciu nauki w tej szkole wznowił egzekucję komorniczą, która okazała się bezskuteczna, alimenty miał wypłacane z funduszu alimentacyjnego, w wysokości po 500 zł. miesięcznie. Ta kwota wystarczała pozwanemu na utrzymanie.

Pozwany naukę zakończył na początku czerwca 2021 r., w tym czasie podjął dorywczą pracę przy sprzedaży lodów. Od 1 sierpnia br. miał podjąć zatrudnienie w straży pożarnej.

Pozwana A. K. po ukończeniu technikum podjęła studia w systemie zaocznym w (...) Szkole Wyższej im. J. R. na kosmetologii. pozwana zdecydowała się na naukę w systemie niestacjonarnym z uwagi na wcześniejsze doświadczenia brata, któremu ojciec obiecał pomoc na studiach jednak obietnicy nie dotrzymał. Obecnie pozwana ukończyła II rok studiów, które trwają 3 lata.

Powód nie wywiązywał się z obowiązku alimentacyjnego wobec córki, dlatego pozwana podejmowała w miarę możliwości pracę, Jeszcze w 2019 r. i na początku 2020 r. do czasu wybuchu epidemii pracowała w cateringu, w okresie od maja do września 2020 r. pracowała w salonie obuwia CCC na umowę zlecenia, z wynagrodzeniem miesięcznym 1500-2000 zł., następnie pracowała przez kilka miesięcy zimą i wiosną 2021 r. z wynagrodzeniem od 1400 do 3000 zł. miesięcznie. W między czasie zrobiła płatne kursy internetowe wizażu i stylizacji paznokci oraz kupiła sprzęt do robienia paznokci. Pozwana dorabia wśród znajomych wykonując stylizację paznokci, za usługę pobiera wynagrodzenie 30 zł. Mieszka z matką, która dokłada jej do utrzymania 200-300 zł. miesięcznie. Na uczelnię do O. dojeżdża własnym samochodem, w bieżącym roku akademickim zajęcia miała w systemie hybrydowym.

Pozwana ponosi koszt opłaty za studia w wysokości 2700 zł. za semestr /tj. 560 zł. miesięcznie/, opłaca telefon - 107 zł, raty za zakup laptopa i drukarki – 190 zł. Pozwana uczęszcza na siłownię za którą karnet wynosi 60 zł. miesięcznie, gra w amatorskiej drużynie w siatkówkę, w związku z czym ponosi koszt zakupu odzieży sportowej i obuwia, koszt wyjazdów na turnieje. Od 8 czerwca 2021 r. odbywa miesięczną bezpłatną praktykę w zakładzie kosmetycznym. W miarę możliwości pomaga w lodziarni wujka przy sprzedaży lodów. Po zakończeniu praktyki zamierza ubiegać się o staż u kosmetyczki finansowany z PUP, otrzymywałaby wówczas stypendium w wysokości ok. 1200 zł. miesięcznie.

Matka pozwanych M. K. pracuje w Starostwie Powiatowym w S., zarabia 2850 zł. miesięcznie, otrzymuje dopłaty unijne do ziemi w wysokości ok. 10 tyś zł. rocznie.

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie dokumentów złożonych przez strony do akt, zeznań świadka M. K. k. 128v-129, wyjaśnień stron k. 129v-132 oraz 202v-203.

Sąd zważył co następuje:

Powództwo o uchylenia obowiązku alimentacyjnego wobec pozwanego P. K. (2) jest częściowo uzasadnione. O uchylenie obowiązku alimentacyjnego wobec pozwanej A. K. nie jest uzasadnione.

Sąd uchylił obowiązek alimentacyjny powoda wobec pozwanego od 1 sierpnia 2021 r., albowiem pozwany P. K. (2) uznał w tym zakresie powództwo.

Powództwa o obniżenie alimentów są częściowo uzasadnione.

Rozpatrując niniejszą sprawę Sąd oparł się na dokumentach przedłożonych przez strony, zeznaniach świadka i wyjaśnieniach stron. Dowody są wiarygodne, w zasadniczych kwestiach bezsporne, w sferze sporu pozostaje ocena czy pozwani są zdolni do samodzielnego utrzymania, a jeśli nie, to ocena zmiany sytuacji każdej ze stron w kontekście ustalenia wysokości alimentów.

Pozwany P. K. (2) od 1 września 2019 r. oprócz obowiązku alimentacyjnego ze strony rodziców uzyskiwał stałą pomoc ze szkoły, do której uczęszczał w postaci żołdu oraz zakwaterowania i wyżywienia. Z wyjaśnień samego pozwanego wynikało, iż kwota 500 zł. jaką uzyskiwał z FA. przy uwzględnieniu kosztów utrzymania ponoszonych przez szkołę, żołdu oraz pomocy matki, była kwotą wystarczającą na jego utrzymanie. Tym samy utrzymywanie w okresie nauki w Szkole Aspirantów w P. obowiązku alimentacyjnego powoda na poziomie 800 zł. miesięcznie wykraczałaby ponad potrzeby pozwanego.

Koszty utrzymania pozwanej A. K. w okresie od 1 września 2019 r. tj. jest od czasu podjęcia nauki na studiach z jednej strony zwiększyły się, albowiem do normalnych kosztów utrzymania doszedł koszt opłaty za studia wynoszący miesięcznie ponad 500 zł., z drugiej jednak, pozwana zaczęła podejmować pracę otrzymując w niektórych miesiącach wynagrodzenie rzędu regularnego najniższego wynagrodzenia krajowego, a w ostatnich miesiącach nawet znacznie wyższego. Wprawdzie nie we wszystkich miesiącach pozwana pracował w salonie (...), to jednak nadal uzyskiwała dochody z innych prac: rozwożenia cateringu, stylizacji paznokci, sprzedaży lodów.

Alimenty na rzecz pozwanych należało dostosować do tej zmienionej sytuacji i uzyskiwanych przez pozwanych dochodach z innych źródeł.

Zdaniem Sądu pozwany P. K. (2) w okresie gdy uczył się w szkole aspirantów, nadal nie był zdolny do samodzielnego utrzymania, wymagał wsparcia ze strony rodziców. Nie mniej jednak jego częściowe potrzeby były zaspokajane przez szkołę. Natomiast pozwana A. K., która także nadal nie jest zdolna do samodzielnego utrzymania, albowiem nauka wyklucza podjęcie stałego zatrudnienia, nie mniej jednak uzyskiwane przez nią dochody, w nie których miesiącach wykraczające nawet ponad najniższą płacę krajową, wskazują na potrzebę obniżenia alimentów do kwoty która jest jej niezbędna do zaspokajania usprawiedliwionych potrzeb, w pozostałym zakresie swoje potrzeby pozwana pokrywa z zarobionych przez siebie pieniędzy.

Nie bez znaczenia pozostaje sytuacja materialna i rodzinna powoda, który wprawdzie nie jest i nie był przez minione prawie dwa lata, pozbawiony możliwości zarobkowych, jednak z powodu pogorszenia stanu zdrowia, zostały one znacznie ograniczone. Powód orzeczenie o niepełnosprawności uzyskał 14 czerwca 2021 r., nie mniej jednak jego stan zdrowia pogarszał się sukcesywnie od wielu lat. Obecnie może pracować jedynie w warunkach pracy chronionej. Nie bez znaczenia pozostaje także okoliczność, że na utrzymaniu ma jeszcze dwoje małoletnich dzieci.

Z tych względów na podstawie art. 138 Krio Sąd orzekł jak w punktach I – VI wyroku. O kosztach procesu orzeczono na podstawie art. 100 Kpc.