Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 5 marca 2020 r.

Sąd Rejonowy w Gdyni I Wydział Cywilny:
Przewodniczący: sędzia Tadeusz Kotuk

po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 5 marca 2020 r. w G. sprawy z powództwa Z. S. przeciwko (...) S.A. w W.

o zapłatę

I.  zasądza od pozwanego (...) S.A. w W. na rzecz powoda Z. S. kwotę 9.500 zł (dziewięć tysięcy pięćset złotych) wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie za okres od dnia 26 kwietnia 2018 r. do dnia zapłaty;

II.  zasądza od pozwanego (...) S.A. w W. na rzecz powoda Z. S. kwotę 2.317 zł (dwa tysiące trzysta siedemnaście złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu.

Sygn. akt I 1 C 29/20

UZASADNIENIE

STAN FAKTYCZNY

W dniu 22 czerwca 2016 r. w G. na Al. (...) (węzeł K.) doszło do wypadku komunikacyjnego z wyłącznej winy S. W., kierującego samochodem A. nr rej. (...), który zderzył się podczas nieprawidłowego manewru z prawidłowo jadącym Z. S. (kierującym pojazdem L. nr rej. (...)). W czasie wypadku pojazd sprawcy był ubezpieczony w zakresie obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych w (...) S.A. w W..

Okoliczności bezsporne

Z. S. ucierpiał w wyniku powyższego wypadku: pierwszej pomocy udzielili mu ratownicy z pogotowia ratunkowego, następnie został przewieziony do oddziału ratunkowego w Szpitalu (...) w G., gdzie rozpoznano uraz „biczowy” kręgosłupa szyjnego i stłuczenie żeber. Został wypisany do domu z zaleceniem zażywania leków przeciwbólowych, noszenia kołnierza ortopedycznego oraz oszczędnego trybu życia. Podczas wizyty lekarskiej 5 lipca 2016 r. powodowi zalecono odstawienie kołnierza ortopedycznego oaz oszczędzający tryb życia na kolejne dwa tygodnie. W badaniu ambulatoryjnej z dnia 9 września 2016 r. odnotowano znaczną poprawę, brak istotnych dolegliwości, ruchomość kręgosłupa prawidłową.

Dowód: karta czynności ratunkowych, k. 46

dokumentacja szpitalna, k. 47-53

karta wizyty ambulatoryjnej, k. 54

Po wypadku powód odczuwał bóle kręgosłupa, szczególnie szyjnego, miał zawroty głowy, trudności ze skrętem głowy, nudności, problemy ze schylaniem się. Bez związku z przedmiotowym wypadkiem są dolegliwości powoda z innego wypadku komunikacyjnego (z 2004 r.), w którym doszło do poważnego uszkodzenia barku lewego.

Dowód: zeznania powoda, k. 123-124

zeznania świadka B. H., k. 118

Po przeprowadzeniu postępowania likwidacyjnego ubezpieczyciel wypłacił poszkodowanemu tytułem zadośćuczynienia za krzywdę kwotę 500 zł.

Okoliczność bezsporna

OCENA DOWODÓW

Dokumentacja medyczna jest wiarygodna, przejrzysta. Obrażenia powoda powstałe w trakcie wypadku są typowe dla jego przebiegu. Nie doszło do wątpliwości co do rozpoznania lub kwalifikacji urazów. Dolegliwości powoda ze strony uszkodzonego kilkanaście lat wcześniej barku nie nakładają się na obszar urazu w przedmiotowym wypadku. Z ustaleń faktycznych wynika, że powód jest obecnie wyleczony. Nie ma więc podstaw do dopuszczania dowodu z opinii biegłego i dokonywania badań w zakresie proponowanym przez pozwanego.

Zeznania świadka B. H. są wiarygodne. W przeważającej części wiarygodne są też zeznania powoda, choć sąd uznaje, że deklarowane przez powoda dalsze utrzymywanie się dolegliwości nie ma związku z przedmiotowym wypadkiem, skoro w trakcie wizyty ambulatoryjnej we wrześniu 2016 r. nie zgłaszał ich i odnotowano znaczną poprawę. W tym więc zakresie jego zeznania należy uznać za niewiarygodne.

KWALIFIKACJA PRAWNA

Zasada odpowiedzialności była niesporna, spór dotyczył wysokości odpowiedniego zadośćuczynienia za krzywdę. Pozwany za takową uznaje sumę 500 zł, z czym Sąd w świetle zgromadzonego materiału dowodowego nie może się zgodzić.

Należy przyjąć, że powód cierpiał na średnie dolegliwości bólowe i doznał umiarkowanego ograniczenia w życiu codziennym poszkodowanego aż do września 2016 r. (kiedy lekarz odnotował znaczną poprawę). Mając powyższe na uwadze uznano, że odpowiednim zadośćuczynieniem za krzywdę będzie suma 10.000, pomniejszona o 500 zł tytułem wypłaconego już zadośćuczynienia. Można więc stwierdzić, że ocena i wnioski w tym zakresie zawarte w pozwie okazały się w pełni trafne (odpowiednio wyważone do realiów sprawy). Należy podkreślić, że wypłacona przez ubezpieczyciela suma 500 zł w kontekście ujawnionych dolegliwości jawi się jako rażąco zaniżona.

Mając powyższe na uwadze orzeczono jak w punkcie I. sentencji na mocy art. 415 k.c. w zw. z art. 436 § 2 k.c. w zw. z art. 445 § 1 k.c. w zw. z art. 822 § 1 k.c. w zw. z art. 14 ust. 1 ustawy o ubezpieczeniach obowiązkowych […] w zw. z art. 481 § 1 i § 2 k.c.

KOSZTY

Na zasądzone koszty na podstawie art. 98 § 1 k.p.c. składa się: opłata sądowa od pozwu (500 zł), opłata za czynności radcy prawnego w stawce minimalnej (1.800 zł, § 2 pkt 4 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych, ze zm.), opłata skarbowa od pełnomocnictwa (17 zł) – punkt II. sentencji.