Pełny tekst orzeczenia

Formularz UK 1

Sygnatura akt

(...)

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.  USTALENIE FAKTÓW

1.1.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.1.

R. P. (1)

w okresie od 11 grudnia 2018 roku do 31 stycznia 2019 roku w miejscowości M., gm. W., pow. O., woj. (...), dokonał przywłaszczenia powierzonego mu mienia, zgodnie z umową w zakresie prowadzenia projektu badawczego z dnia 22 września 2017 roku zawartą z firmą (...) Sp. z o.o. w postaci telefonu komórkowego marki S. (...) (SM- (...)) imei:: (...) o wartości 800 zł na szkodę firmy (...) Sp. z o.o. (...)-(...) W. ul. (...)

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

W dniu 27 listopada 2017 roku (...) Sp. z o.o. w W. zawarła z R. P. (1) umowę w zakresie prowadzenia projektu badawczego polegającego na badaniu sposobu korzystania z urządzeń elektronicznych, z Internetu oraz innych mediów, w tym radia i telewizji oraz na badaniu oglądalności reklam. Umowa została zawarta na 24 (dwadzieścia cztery) miesiące.

wyjaśnienia oskarżonego R. P. (1)

k. 37-39

Częściowo zeznania świadka R. G.

k. 17-19; k. 105-106

umowa w zakresie prowadzenia projektu badawczego z dnia 27 listopada 2017 roku

k. 8-15

W celu realizacji ww. projektu i umowy (...) Sp. z o.o. w W. przekazała w formie użyczenia oskarżonemu P. P. w dniu 27 listopada 2017 roku sprzęt mobilny typu smartfon - Samsung G. (...) (SM- (...)) B. o numerze (...): (...) o wartości 800 zł.

Zgodnie § 6 ust. 4 w zw. z ust. 3 Umowy w przypadku rezygnacji z udziału w Projekcie oskarżony obowiązany był niezwłocznie odesłać (...) Sp. z o.o. na własny koszt przekazany mu sprzęt, nie później jednak niż w terminie 14 dni od dnia rezygnacji.

wyjaśnienia oskarżonego R. P. (1)

k. 37-39

Częściowo zeznania świadka R. G.

k. 17-19; k. 105-106

umowa w zakresie prowadzenia projektu badawczego z dnia 27 listopada 2017 roku

k. 8-15

W czerwcu 2018 roku telefon udostępniony oskarżonemu uległ zepsuciu, jednakże został w ramach umowy naprawiony przez pokrzywdzoną spółkę.

W bliżej nieokreślonym dniu na przełomie listopada i grudnia 2018 roku oskarżony będąc w W. przy ul. (...) położył udostępniony mu w ramach ww. umowy telefon na dachu samochodu i odjechał. Gdy zorientował się, że nie ma telefonu wrócił na miejsce, lecz go tam nie było. Z uwagi na to, że dziecko oskarżonego było chore oraz nie miał on dokumentów udostępnionego mu telefonu przez (...) Sp. z o.o. w W. nie zgłosił tej okoliczności na policję.

wyjaśnienia oskarżonego R. P. (1)

k. 37-39

Częściowo zeznania świadka R. G.

k. 17-19; k. 105-106

protokół przeszukania z dnia 28 listopada 2019 roku

k. 30-31

Od 11 grudnia 2018 roku (...) Sp. z o.o. w W. zauważyła brak aktywności oskarżonego. W związku z tym przesłano do R. P. (1) szereg wiadomości e-mail oraz SMS o braku aktywności.

W dniu 12 grudnia 2018 roku oskarżony poinformował o utracie udostępnionego mu telefonu. W związku z tym telefon nie mógł zostać zwrócony.

wyjaśnienia oskarżonego R. P. (1)

k. 37-39

Częściowo zeznania świadka R. G.

k. 17-19; k. 105-106

1.2.  Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.2.1.

R. P. (1)

w okresie od 11 grudnia 2018 roku do 31 stycznia 2019 roku w miejscowości M., gm. W., pow. O., woj. (...), dokonał przywłaszczenia powierzonego mu mienia, zgodnie z umową w zakresie prowadzenia projektu badawczego z dnia 22 września 2017 roku zawartą z firmą (...) Sp. z o.o. w postaci telefonu komórkowego marki S. (...) (SM- (...)) imei:: (...) o wartości 800 zł na szkodę firmy (...) Sp. z o.o. (...)-(...) W. ul. (...)

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

Nie udowodniono, że oskarżony działał z zamiarem przywłaszczenia telefonu Samsung G. (...) (SM- (...)) B. o numerze (...): (...).

Wyjaśnienia oskarżonego

umowa w zakresie prowadzenia projektu badawczego z dnia 27 listopada 2017 roku

k. 37-39

k. 8-15

2.  OCena DOWOdów

2.1.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.1

wyjaśnienia oskarżonego R. P. (1)

Dokonując analizy wyjaśnień złożonych przez oskarżonego Sąd przyznał im w pełni walor wiarygodności, ponieważ są one jasne, spójne i konsekwentne. Oskarżony R. P. (1) nie przyznał się do zarzucanego mu czynu i wskazał na okoliczności w jakich utracił udostępniony mu przez (...) Sp. z o.o. w W. telefon. W ocenie Sądu brak jest podstaw do odmowy waloru wiarygodności ww. wyjaśnieniom, ponieważ znajdują one potwierdzenie w zebranym w sprawie materiale dowodowym. Z akt sprawy wynika, że początkowo współpraca w ramach umowy z dnia 27 listopada 2017 roku układa się poprawnie. Wszelkie nieprawidłowości (w tym i uszkodzenie) udostępnionego sprzętu zostało natychmiast zgłoszone i problem w tym zakresie rozwiązany. Ponadto należy mieć na uwadze, że oskarżony nie miał obowiązku zgłaszania utraty smartfona na policję, ponieważ warunek taki nie został zawarty w Umowie, co z resztą przyznał świadek R. G. ( vide: k. 106). Oskarżony także logicznie i zgodnie z wiedzą i doświadczeniem życiowym podał powody, dla których nie zgłosił sprawy na policję (brak dokumentacji oraz sytuacja osobista). Nadto oskarżony wskazał, że spółka przestała się z nim kontaktować, więc uznał, że sprawę „załatwili” we własnym zakresie. Tym samym zdaniem Sądu brak przesłanek, które uzasadniałby odmówienie wiarygodności wyjaśnieniom oskarżonego.

zeznania świadka R. G.

T. walorem wiarygodności Sąd obdarzył zeznania świadka R. G. występującego w imieniu pokrzywdzonej Spółki (...) Sp. z o.o. w W.. Zeznania te są wiarygodne i stanowiły podstawę ustalenia stanu faktycznego przedmiotowej sprawy w zakresie co do okoliczności zawarcia umowy w dniu 27 listopada 2017 roku z oskarżonym, udostępnienia mu smartfona marki S. (...) (SM- (...)) (...): (...) o wartości 800 zł oraz co do okoliczności braku zwrotu ww. sprzętu i zawarciu ugody. Depozycje te w ww. zakresie są zgodne nie tylko z osobowym materiałem dowodowym w postaci wyjaśnieniem oskarżonego R. P. (2), ale także z rzeczowym materiałem w postaci przede wszystkim umowy z dnia 27 listopada 2017 roku zawartej pomiędzy pokrzywdzoną spółką a oskarżonym. W tym zakresie zeznania świadka są jasne, spójne i znajdują potwierdzenie w pozostałym materiale dowodowym uznanym za wiarygodny.

umowa w zakresie prowadzenia projektu badawczego

Dowód z dokumentu, sporządzony przez osobę do tego uprawnioną, nie kwestionowany przez strony postępowania, w oparciu o który Sąd poczynił ustalenia faktyczne w sprawie.

protokół przeszukania z dnia 28 listopada 2019 roku

Dowód z dokumentu, sporządzony przez osobę do tego uprawnioną, nie kwestionowany przez strony postępowania, w oparciu o który Sąd poczynił ustalenia faktyczne w sprawie. Protokół jest jasny, czytelny, sporządzony zgodnie z przepisami prawa.

2.2.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

zeznania świadka R. G.

Sąd nie uwzględnił przy ustalaniu stanu faktycznego sprawy zeznań świadka R. G. w zakresie w jakim świadek wskazywał na zamiar oskarżonego przywłaszczenia udostępnienia mu smartfona marki S. (...) (SM- (...)) (...): (...). Z akt sprawy wynika, że jest to jedynie subiektywna ocena świadka ( vide: k. 105-106) niepoparta żadnym materiałem dowodowym. W ocenie świadka zamiar przewłaszczenia oskarżonego miał objawiać się wyłącznie brakiem kontaktu z pokrzywdzoną spółką. Ponadto świadek nie potrafił sprecyzować kiedy u R. P. (1) miał powstać zamiar przewłaszczenia. Tym samym zdaniem Sądu zeznania świadka w tym zakresie nie zasługiwały na walor prawdziwości, ponieważ są sprzeczne z wyjaśnieniami oskarżonego, którym Sąd w całości przyznał walor prawdziwości oraz stanowią jedynie subiektywne odczucia świadka niepoparte dowodami rzeczowymi. Oskarżony kontaktował się ze spółką, najpierw zgłaszając awarię sprzętu, a następnie informują ją o utracie telefonu.

3.  PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☐

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

-----------------------

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☐

3.2. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

-----------------------

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☐

3.3. Warunkowe umorzenie postępowania

--------------------------

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

☐

3.4. Umorzenie postępowania

----------------------------

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

☒

3.5. Uniewinnienie

1

R. P. (1)

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

Przedmiotem wykonawczym przywłaszczenia jest cudza rzecz ruchoma lub przedmiot materialny będący nośnikiem prawa majątkowego. Czynność sprawcza przestępstw z art. 284 k.k. określona została przez ustawodawcę słowami "przywłaszcza sobie", które nie charakteryzują bliżej zachowania sprawcy. Istotą przywłaszczenia jest zatem jakikolwiek czyn uzewnętrzniający zamiar włączenia rzeczy lub prawa majątkowego do własnego majątku (Komentarz do art. 284 k.k. red. Grześkowiak 2019, wyd. 6/Gałązka).

Od strony podmiotowej istota przywłaszczenia sprawcy polega więc na bezprawnym potraktowaniu uzyskanej wcześniej cudzej rzeczy jak swojej własnej. Najczęściej w rachubę wchodzić będzie takie zachowanie, które będzie jednoznacznie wskazywać na traktowanie cudzej rzeczy lub prawa majątkowego jak swojego własnego (wyr. SN z 2.12.2008 r., II KK 221/08, Prok. i Pr. – wkł. 2009, Nr 5, poz. 13). Oczywiście nie musi to być tylko czynność prawna charakterystyczna dla właściciela (np. ogłoszenie o możliwości kupienia danej rzeczy), ale w rachubę wchodzi tu jakikolwiek uzewnętrzniony przejaw traktowania danej rzeczy jak swojej własnej. Zamiar przywłaszczenia ( animus rem sibi habendi) musi być przy tym powiązany ze świadomością sprawcy o braku tytułu prawnego ku temu (por. wyr. SN z 24.4.2007 r., IV KK 34/07, Prok. i Pr. – wkł. 2007, Nr 10, poz. 7). Innymi słowy, analogicznie jak przy kradzieży, cel sprawcy sprowadza się do nieodwracalnego pozbawienia właściciela określonego składnika jego mienia i uczynienie z niego swojej własności (wyr. SN z 3.10.2005 r., V KK 15/05, Prok. i Pr. – wkł. 2006, Nr 2, poz. 7). Nie chodzi tu więc wyłącznie o zamiar sprawcy polegający na zerwaniu więzi prawnej łączącej cudzą rzecz ruchomą z jej właścicielem, ale sprawcy musi towarzyszyć chęć potraktowania tej rzeczy jako swojej własnej (por. wyr. SN z 11.6.1987 r., II KR 135/87, OSNKW 1987, Nr 11–12, poz. 108 [w:} Komentarz do art 284 k.k. red. Stefański 2020, wyd. 25/T. Oczkowski).

Analiza materiału dowodowego wskazuje, iż w sprawie nie doszło do wypełnienia znamion przestępstwa z art. 284 § 2 k.k.

Istotnie w dniu 27 listopada 2017 roku doszło do zawarcia umowy pomiędzy pokrzywdzoną (...) Sp. z o.o. w W. a oskarżonym R. P. (1) w zakresie prowadzenia projektu badawczego. Na mocy tej umowy oskarżonemu powierzono w określonym celu rzecz w postaci telefonu komórkowego marki S. (...) (SM- (...)) (...): (...) o wartości 800 zł. Określono w tejże umowie także sposób rozwiązania umowy i rozliczenie się pomiędzy stronami. Tym samym nie ma wątpliwości, że rzecz w postaci wyżej opasanego telefonu została powierzona oskarżonemu, a zatem wszedł w jego posiadanie w sposób legalny. Nie ulega także wątpliwości, że przekazana oskarżonemu rzecz nie została zwrócona pokrzywdzonej spółce. Tym samym od strony przedmiotowej można mówić o realizacji znamion przestępstwa przewłaszczenia z art. 284 § 2 k.k. Zauważyć jednak należy, że dla przypisania oskarżonemu przestępstwa koniecznym była realizacja także przez niego znamion strony podmiotowej, z czym w przedmiotowej sprawie nie mamy do czynienia.

Przede wszystkim w ocenie Sądu w zachowaniu oskarżonego R. P. (1) nie sposób dostrzec zamiaru potraktowaniu uzyskanej wcześniej cudzej rzeczy jak swojej własnej. Analiza akt sprawy wskazuje, że przez dłuższą część umowy współpraca pomiędzy stronami układała się dobrze, oskarżony wywiązywał się z jej warunków. Dopiero na przełomie listopada i grudnia 2018 roku w związku z utratą przez oskarżonego powierzonego mu telefonu pokrzywdzona spółka zaczęła mieć zastrzeżenia do współpracy z R. P. (1). Trzeba jednak podkreślić, że utrata ww. telefonu nie nastąpiła w związku z umyślnym działaniem oskarżonego, tzn. nie został on przez niego zbyty czy przekazany innej osobie, co świadczyłoby o tym, że powierzoną mu rzecz potraktował jak swoją własność. Tym samym w zachowaniu oskarżonego nie sposób dopatrzeć się niezbędnego dla przypisania przestępstwa przewłaszczenia animus rem sibi habendi, tj. zamiaru przywłaszczenia. Należy także podkreślić, że oskarżony nie był w ramach wiążącej go umowy zobligowany do zgłoszenia faktu kradzieży telefonu na policję, co wprost wynika z umowy ( vide: k. 8-15) oraz zeznań świadka R. G. ( vide: k. 105-106). Tym samym trudno w braku zgłoszenia na policji kradzieży telefonu dopatrywać się zachowania umyślnego oskarżonego i chęci przywłaszczenia sobie powierzonego mu telefonu.

Ponadto w ocenie Sądu o braku zamiaru (chęci) potraktowania rzeczy jak własnej w zachowaniu oskarżonego świadczy też to, że przez dłuższy czas prawidłowo wywiązywał się on z zawartej umowy. Zachowanie to wskazuje, że utrata telefonu była przez niego niezamierzona i przypadkowa.

Reasumując w ocenie Sądu zachowanie oskarżonego nie cechowało się zamiarem potraktowania powierzonej mu rzeczy jak właściciel i wyzbyciem się jej, a zatem nie charakteryzowało się wymaganym dla przypisania tego przestępstwa zamiarem kierunkowym.

Na marginesie należy jedynie dodać, że w ocenie Sądu przedmiotowa sprawa ma charakter cywilistyczny w ramach rozliczenia się stron z uwagi na niewykonanie lub niewłaściwe wykonanie umowy.

4.  KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i
środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

--------------------------

5.  Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

---------------------------

6.  inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

2

Zgodnie z dyspozycją przepisu art. 632 pkt 2 k.p.k. Sąd wobec uniewinnienia oskarżonego od popełnienia zarzucanego mu czynu, przejął koszty postępowania na rachunek Skarbu Państwa.

7.  Podpis