Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

W., dnia 11 kwietnia 2014 r.

Sąd Rejonowy dla Wrocławia-Krzyków we Wrocławiu VI Wydział Cywilny w następującym składzie:

Przewodniczący: SSR Andrzej Michór

Protokolant: Bartosz Jakus

po rozpoznaniu w dniu 28 marca 2014 r. we Wrocławiu

sprawy z powództwa Spółdzielni Mieszkaniowej (...) we W.

przeciwko M. M. (1), M. M. (2)

o zapłatę

I. zasądza od pozwanych M. M. (1) i M. M. (2) solidarnie na rzecz Spółdzielni Mieszkaniowej (...) we W. kwotę 6158,31 zł (sześć tysięcy sto pięćdziesiąt osiem złotych trzydzieści jeden groszy) wraz z ustawowymi odsetkami:

- od M. M. (1) liczonymi od kwoty 1893,78 zł (jeden tysiąc osiemset dziewięćdziesiąt trzy złote siedemdziesiąt osiem groszy) od dnia 7 lutego 2012 r. do dnia zapłaty; od kwoty 1,51 zł (jeden złoty pięćdziesiąt jeden groszy) od dnia 1 lipca 2012 r. do dnia zapłaty; od kwoty 4263,02 zł (cztery tysiące dwieście sześćdziesiąt trzy złote dwa grosze) od dnia 31 lipca 2013 r. do dnia zapłaty;

- od M. M. (2) liczonymi od kwoty 1895,29 zł (jeden tysiąc osiemset dziewięćdziesiąt pięć złotych dwadzieścia dziewięć groszy) od dnia 1 lipca 2012 r. do dnia zapłaty; od kwoty 4263,02 zł (cztery tysiące dwieście sześćdziesiąt trzy złote dwa grosze) od dnia 7 sierpnia 2013 r. do dnia zapłaty;

II. w pozostałym zakresie powództwo oddala;

III. zasądza od pozwanych M. M. (1) i M. M. (2) solidarnie na rzecz Spółdzielni Mieszkaniowej (...) we W. kwotę 1467,00 zł (jeden tysiąc czterysta sześćdziesiąt siedem złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu w tym kwotę 1200,00 zł (jeden tysiąc dwieście złotych) tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

Sygn. akt VI C 1699/13

UZASADNIENIE

Strona powodowa – Spółdzielnia Mieszkaniowa (...) we W. wniosła o zasądzenie od pozwanych M. M. (1) i M. M. (2) solidarnie na swoja rzecz kwoty 6.158,31 zł wraz z ustawowymi odsetkami liczonymi od kwot: 220,65 zł od dnia 21.05.2011 r. do dnia zapłaty, od 1.673,13 zł od dnia 21.09.2011 r. do dnia zapłaty, od 1,51 zł od dnia 21.04.2011 r. do dnia zapłaty, od 636,51 zł od dnia 21.05.2011 r. do dnia zapłaty, od 636,51 zł od dnia 21.06.2011 r. do dnia zapłaty, 636,51 zł od dnia 21.07.2011 r. do dnia zapłaty, 636,51 zł od dnia 21.08.2011 r. do dnia zapłaty, 452,85 zł od dnia 21.09.2011 r. do dnia zapłaty, 642,33 zł od dnia 21.10.2011 r. do dnia zapłaty oraz od 621,80 zł od dnia 21.11.2011 r. do dnia zapłaty, jak również domagał się zasądzenia kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa prawnego wedle norm przepisanych. W uzasadnieniu strona powodowa wskazała, że pozwani zajmują lokal mieszkalny nr (...) położony we W. przy ul. (...). Za miesiące maj 2011 r., wrzesień 2011 r., za okres od kwietnia 2012 r. do listopada 2012 r. nie uregulowali należnych opłat za korzystanie z lokalu mieszkalnego.

Pozwani wnieśli sprzeciw od nakazu zapłaty w postępowaniu upominawczym (k. 25-28) wnosząc o oddalenie powództwa oraz zasądzenie kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa prawnego wedle norm przepisanych. Zaprzeczyli, jakoby w okresie wskazanym w pozwie łączyła ich ze stroną powodowa umowa najmu. Zaprzeczyli nadto, aby kiedykolwiek strona powodowa określiła w stosunku do nich wysokość czynszu lub tzw. należnych opłat, sposób ich obliczenia, składniki, jakie zostały uwzględnione w tak wyliczonej należności. Podnieśli nadto, że strona powodowa nie wskazała, w jaki sposób naliczała odsetki od 21 dnia kolejnych miesięcy. W uzasadnieniu sprzeciwu pozwani wskazali, że istotnie zajmują przedmiotowy lokal. Zamieszkali w nim, kiedy jeszcze żył ojciec pozwanej. Toczy się sprawa o eksmisję pozwanych.

Strona powodowa w odpowiedzi na sprzeciw (k. 42-46) wskazała, że pozwani od marca 2011 r. zamieszkują w przedmiotowym lokalu bez tytułu prawnego. Na początku zamieszkiwali w lokalu wraz z ojcem pozwanej H. M., który zmarł dnia 11.06.2011 r. Prawo do najmu lokalu wygasło na skutek wykluczenia uchwałą Rady Nadzorczej z 16.06.2044 r. członka spółdzielni – A. M. (1) – matki pozwanej. Zebranie przedstawicieli na posiedzeniu w dniu 28.05.2005 r. uchwałą nr 141 utrzymało w mocy uchwałę Rady Nadzorczej. SR dla Wrocławia-Krzyków wyrokiem z 11.06.2011 r. sygn. akt I C 500/09 orzekł eksmisję H. M., zaś w sprawie VI C 7/13 wyrkiem z 23.10.2013 r. – także pozwanych M. M. (1) i M. M. (2), jak również ich dzieci. Należności dochodzone przez stronę powodowa uwzględniają dokonane wpłaty.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Pozwani M. M. (1) i M. M. (2) zamieszkują bez tytułu prawnego lokal mieszkalny położony we W. przy ul. (...). Początkowo zamieszkiwali w lokalu wraz z ojcem pozwanej H. M., który zmarł dnia 11.06.2011 r. Prawo do najmu lokalu wygasło na skutek wykluczenia uchwałą Rady Nadzorczej z 16.06.2044 r. członka spółdzielni – A. M. (1) – matki pozwanej. Zebranie przedstawicieli na posiedzeniu w dniu 28.05.2005 r. uchwałą nr 141 utrzymało w mocy uchwałę Rady Nadzorczej. SR dla Wrocławia-Krzyków wyrokiem z 11.06.2011 r. sygn. akt I C 500/09 orzekł eksmisję H. M..

(fakt bezsporny)

Za okres od maja 2011 r. do grudnia 2011 r. zaległość w opłatach za lokal wynosi łącznie 1.893,78 zł, za kwiecień 2012 r. – 1,51 zł, maj 2012 r. - 636,51 zł, czerwiec 2012 r. - 636,51 zł, lipiec 2012 r. - 636,51 zł, za sierpień 2012 r. - 636,51 zł, za wrzesień 2012 r. - 452,85 zł, za października 2012 r. - 642,33 zł, za listopad 2012 r. - 621,80 zł. Należności dochodzone przez stronę powodową uwzględniają dokonane wpłaty. Opłaty ustalono w takiej samej wysokości, jak naliczane spółdzielcom zajmującym lokale a posiadającym tytuł prawny do lokalu.

Zawiadomienia o wysokości opłat kierowane były – dnia 16.02.2011 r. do H. M., na potwierdzeniu odbioru – dla A. M. (1) widnieje nazwisko (...); dnia 4.03.2014 r. – do M. M. (1), doręczenie przez wrzucenie informacji do skrzynki – na nazwisko A. M. (2); rozliczenie z 17.05.2011 r. skierowano do H. M., doręczenie przez wrzucenie informacji do skrzynki – na nazwisko A. M. (2); zawiadomienie z 18.04.2011 r. skierowano do H. M., doręczenie na nazwisko adresata A. M. (2), podpis nieczytelny; zawiadomienie z 6.07.2011 r. skierowano do H. M., doręczenie przez wrzucenie informacji do skrzynki – na nazwisko A. M. (2). Analogiczna sytuacja miała miejsce z pismem z 22.10.2011 r. Zawiadomienia o wysokości opłat kierowane były do M. M. (1) pismami z 15.02.2012 r., 27.04.2012 r., 30.04.2012 r., 14.08.2012 r., 22.10.2012 r. - doręczenie przez wrzucenie informacji do skrzynki. Zawiadomienie o wysokości opłat z 18.05.2012 r. doręczono do rak własnych pozwanej. W zakresie zawiadomienia z 4.03.2014 r. brak doręczenia.

(dowód: analiza stanu kot k. 15,

pismo strony powodowej z 30.01.2013 r. k. 14,

oświadczenie o zamieszkiwaniu k. 44,

pismo strony powodowej z 16.02.2011 r. k. 50,

potwierdzenie otrzymania zawiadomienia k. 51,

pismo strony powodowej z 4.03.2014 r. k. 53 z wykazem doręczeń k. 53,

pismo strony powodowej z 17.05.2011 r. z wykazem doręczeń k. 55-56,

pismo strony powodowej z 18.04.2011 r. z doręczeniem k. 57-59,

pismo strony powodowej z 6.07.2011 r. z doręczeniem k. 60-61,

pismo strony powodowej z 22.10.2011 r. z doręczeniem k. 62-63,

pisma strony powodowej z 15.02.2012 r., 27.04.2012 r., 30.04.2012 r., 18.05.2012 r., 14.08.2012 r., 22.10.2012 r. , 4.03.2014 r. z doręczeniem k. 64-77,

uchwały nr 3134, (...), (...), (...), k. 78)

Strona powodowa pismem z 18.01.2012 r. wezwała M. M. (1) m.in. do zapłaty 2.014,57 zł tytułem opłaty za lokal. Termin płatności określono na 7 dni. Wezwanie doręczono pozwanej dnia 30.01.2012 r. Pozwana należności nie zapłaciła.

(dowód: pismo strony powodowej z 18.01.2012 r. k. 16)

Kolejne wezwanie skierowano do pozwanej M. M. (1) dnia 16.03.2012 r. Pozwana należności nie zapłaciła.

(dowód: pismo strony powodowej z 16.03.2012 r. k. 17)

Pismami z dnia 17 maja 2012 r. kierowanymi do pozwanych, doręczonymi pozwanym dnia 30 maja 2012 r. wezwano pozwanych do zapłaty zaległości czynszowych w kwocie 51.070,91 zł w terminie miesięcznym, pod rygorem wypowiedzenia umowy najmu i eksmisji.

(dowód: pisma strony powodowej z 17.05.2012 r. z dowodowymi doręczenia – akta lokalu)

Dnia 26.11.2012 r. strona pozwana sporządziła wezwania skierowane do M. M. (1) oraz M. M. (2) na kwotę 6.158,31 zł. Na wezwaniach widnieją podpis pozwanych, jednakże nieopatrzone datą.

(dowód: pisma strony powodowej z 26.11.2012 r. k. 18-19)

Sąd Rejonowy dla Wrocławia- Krzyków sygn. akt VI C 7/13 wyrokiem z dnia 23.10.2013 r. nakazał pozwanym M. M. (1) i M. M. (2) aby opuścili, opróżnili i wydali stronie powodowej przedmiotowy lokal mieszkalny.

(dowód: wyrok z 23.10.2013 r. VI C 7/13 k. 82)

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo zasługuje na częściowe uwzględnienie.

Ustalając stan faktyczny Sąd oparł się na obiektywnych dowodach w postaci w postaci powołanych wyżej dokumentów, które są logiczne, spójne a nadto korespondujące z pozostałym materiałem dowodowym zebranym w sprawie.

Zgodnie z art. 18 ust. 1 ustawy z dnia 21 czerwca 2001 r. o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego (tekst jedn. z 2014 r., poz. 150) osoby zajmujące lokal bez tytułu prawnego są obowiązane do dnia opróżnienia lokalu co miesiąc uiszczać odszkodowanie. Wedle art. 18 ust. 2 ustawy z zastrzeżeniem ust. 3, odszkodowanie, o którym mowa w ust. 1, odpowiada wysokości czynszu, jaki właściciel mógłby otrzymać z tytułu najmu lokalu. Jeżeli odszkodowanie nie pokrywa poniesionych strat, właściciel może żądać od osoby, o której mowa w ust. 1, odszkodowania uzupełniającego. W myśl art. 18 ust. 3 ustawy osoby uprawnione do lokalu zamiennego albo socjalnego, jeżeli Sąd orzekł o wstrzymaniu wykonania opróżnienia lokalu do czasu dostarczenia im takiego lokalu, opłacają odszkodowanie w wysokości czynszu albo innych opłat za używanie lokalu, jakie byłyby obowiązane opłacać, gdyby stosunek prawny nie wygasł. Skoro zatem pozwani zajmowali lokal bez tytułu prawnego, winni uiszczać odszkodowanie stosownie do powyższego unormowania. W tym miejscu należy przy tym zauważyć, ze pozwem objęto należność za okres poprzedzający wydanie wyroku eksmisyjnego, w którym przyznano pozwanym prawo do lokalu socjalnego, a co za tym idzie, nie znajdzie w sprawie zastosowanie regulacja art. 18 ust. 3, lecz art. 18 ust. 2 ustawy. Nie ma to jednak znaczenia dla rozstrzygnięcia sprawy z uwagi na sposób wyliczenia opłat przez powoda, który odpowiada dyspozycji art. 18 ust. 3. Wysokość należności ustalono na podstawie dokumentacji księgowej, która jest logiczna, spójna oraz nie została skutecznie zakwestionowana przez pozwanych. Wypada zauważyć, że strona powodowa oświadczyła, że opłaty były naliczane tak, jak dla spółdzielców posiadających tytuł prawny do lokalu.

Zgodnie z art. 481 § 1 k.c. jeżeli dłużnik opóźnia się ze spełnieniem świadczenia pieniężnego, wierzyciel może żądać odsetek za czas opóźnienia, chociażby nie poniósł żadnej szkody i chociażby opóźnienie było następstwem okoliczności, za które dłużnik odpowiedzialności nie ponosi. Stosownie do art. 481 § 2 zd. 1 k.c. jeżeli stopa odsetek za opóźnienie nie była z góry oznaczona, należą się odsetki ustawowe. Odnosząc powyższe do rozpoznawanej sprawy należy zauważyć, że z uwagi na fakt, że pozwanych nie wiązała umowa ze stroną powodową, dla powstania wymagalności poszczególnych świadczeń konieczne było dokonanie skutecznych wezwań do zapłaty. Wymogów takich nie spełniały zawiadomienia o wysokości kosztów eksploatacji, bowiem stanowiły określenie przyszłych, niewymagalnych opłat, kierowane były nie do pozwanych, nadto doręczano je jeszcze innym osobom, niż były wskazane w pismach (zob. m.in. k. 50-52, 54), a cześć po prostu wrzucano do skrzynek bez potwierdzenia odbioru (zob. m.in. k. 53, 55-56). Skuteczne wezwanie do zapłaty w stosunku do pozwanej M. M. (1) w zakresie zaległości za 2011 r. strona pozwana skierowała natomiast dopiero pismem z dnia 18.01.2012 r. Wypada przy tym zauważyć, że wezwanie obejmowało wyższą niż dochodzona pozwem należność Na datę orzekania w tej części zaległa była natomiast łącznie kwota 1.893,78 zł (220,65 zł + 1.673,13 zł). Jednocześnie należy zauważyć, że termin płatności określono na 7 dni. Wezwanie doręczono pozwanej dnia 30.01.2012 r., a co za tym idzie termin ten upłynął dnia 6.02.2012 r. W konsekwencji odsetki należy zasądzić od pozwanej w zakresie kwoty 1.893,78 zł od dnia 7.02.2012 r. do dnia zapłaty. Kolejne skuteczne wezwanie do zapłaty skierowano do pozwanej dnia 17.05.2012 r. Takie samo wezwanie skierowano do pozwanego. Wezwania zostały doręczone dnia 30.05.2012 r. Zakreślono w nich miesięczny termin zapłaty. Z uwagi na powyższe z upływem miesiąca od doręczenia powstałą wymagalność należności wskazanych w wezwaniu – w stosunku do pozwanej co do kwoty 1,51 zł (pozostałą część należności była już wymagalna), zaś do pozwanego – w zakresie kwoty 1.893,78 zł (220,65 zł + 1.673,13 zł + 1,51 zł). Co do pozostałej części należności dochłodzonej pozwem wymagalność świadczenia należy natomiast liczyć od dnia doręczenia pozwu pozwanym plus zwyczajowe 7 dni na uregulowanie zaległości jako termin odpowiedni na zaspokojenie strony powodowej po dokonaniu skutecznego wezwania. Pozwanej doręczono tymczasem pozew dnia 23.07.2013 r., zaś pozwanemu – dnia 30.07.2013 r. (k. 23-24). Tym samym w zakresie kwot po 4.263,02 zł odsetki należy liczyć od – odpowiednio – 31 lipca 2013 r. i 7 sierpnia 2013 r.

Należy przy tym zauważyć, że co prawda dnia 26.11.2012 r. strona pozwana sporządziła wezwania skierowane do M. M. (1) oraz M. M. (2) na kwotę 6.158,31 zł, a na wezwaniach widnieją podpis pozwanych, jednakże nie zostały one opatrzone datą, a co za tym idzie – strona powodowa nie wykazała, kiedy wezwania te pozwanym doręczono.

Zgodnie z art. 98 § 1 k.p.c. strona przegrywająca sprawę obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony (koszty procesu). W myśl art. 98 § 3 k.p.c. do niezbędnych kosztów procesu strony reprezentowanej przez adwokata zalicza się wynagrodzenie, jednak nie wyższe niż stawki opłat określone w odrębnych przepisach i wydatki jednego adwokata, koszty sądowe oraz koszty nakazanego przez sąd osobistego stawiennictwa strony. Wedle art. 98 § 4 k.p.c. wysokość kosztów sądowych, zasady zwrotu utraconego zarobku lub dochodu oraz kosztów stawiennictwa strony w sądzie, a także wynagrodzenie adwokata, radcy prawnego i rzecznika patentowego regulują odrębne przepisy. Stosownie do art. 100 k.p.c. w razie częściowego tylko uwzględnienia żądań koszty będą wzajemnie zniesione lub stosunkowo rozdzielone. Sąd może jednak włożyć na jedną ze stron obowiązek zwrotu wszystkich kosztów, jeżeli jej przeciwnik uległ tylko co do nieznacznej części swego żądania albo gdy określenie należnej mu sumy zależało od wzajemnego obrachunku lub oceny sądu. W ocenie sądu należało włożyć na pozwanych obowiązek poniesienia wszystkich kosztów procesu, bowiem wygrali sprawę jedynie co do części odsetek.

Pozwani winni zatem zwrócić stronie powodowej koszty w wysokości 1467 zł, na które składają się: opłata sądowa od pozwu w kwocie 250 zł, kwota 17 zł z tytułu opłaty skarbowej od pełnomocnictwa oraz koszt zastępstwa procesowego w sprawie w kwocie 1200 zł (na podstawie § 9 ust. 4 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu).

Mając powyższe na względzie, na mocy powołanych wyżej przepisów prawa, należało orzec jak w sentencji wyroku.

Sygn. akt VI C 1699/13

Zarządzenia:

1.  odnotować;

2.  odpis wyroku wraz z uzasadnieniem doręczyć stronie powodowej do rąk pełnomocnika,

3.  kal. 14 dni.

W., dnia 29.04.2014 r.