Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 7 grudnia 2020 roku

Sąd Rejonowy w Rybniku VI Wydział Gospodarczy

w składzie następującym:

Przewodniczący: sędzia Marcin Rozmus

Protokolant: st. sekr. sądowy Aldona Fojcik

po rozpoznaniu w dniu 30 listopada 2020 roku w Rybniku

na rozprawie

sprawy z powództwa(...)sp. z o.o. sp.k. z siedzibą w K.

przeciwko (...) sp. z o.o. w R.

o zapłatę

1)  zasądza od pozwanej (...) sp. z o.o. w R. na rzecz powódki (...) sp. z o.o. sp.k. z siedzibą w K. kwotę 4703,75 zł (cztery tysiące siedemset trzy złote siedemdziesiąt pięć groszy) wraz z:

odsetkami ustawowymi za opóźnienie w transakcjach handlowych od kwoty 4531,32 zł od 27 grudnia 2019 roku do dnia zapłaty;

odsetkami ustawowymi za opóźnienie od kwoty 172,43 zł od dnia 18 stycznia 2020 roku do dnia zapłaty

2)  oddala powództwo w pozostałym zakresie;

3)  zasądza od pozwanej na rzecz powódki kwotę 1317 zł (jeden tysiąc trzysta siedemnaście złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu.

Sygn. akt VI GC 955/20

UZASADNIENIE

wyroku z dnia 7 grudnia 2020 r.

Powódka (...)sp. z o.o. sp. k. w K. wniosła przeciwko pozwanej (...)sp. z o.o. w R. pozew o zapłatę kwoty 4.703,75 zł z odsetkami ustawowymi za opóźnienie w transakcjach handlowych od kwot: 4.531,32 zł od dnia 27 grudnia 2019 r. do dnia zapłaty, 172,43 zł od dnia 18 stycznia 2020 r. do dnia zapłaty tytułem rekompensaty za opóźnienie w płatności, a także zasądzenie zwrotu kosztów procesu. Uzasadniając wskazała, że 27 listopada 2019 r. pozwana złożyła zamówienie na wykonanie 2.700 szt. szytych katalogów z obuwiem. Powódka zrealizowała zamówienie i wystawiła fakturę (...)w wysokości 4.531,32 zł za którą pozwana nie zapłaciła. W dniu 10 stycznia 2020 r. powódka wezwała pozwaną do zapłaty 4.531,32 zł tytułem niezapłaconej należności wynikającej z faktury oraz kwoty 172,43 zł rekompensaty za opóźnienie w płatności faktury (40 euro) wraz z odsetkami. Pomimo wezwania pozwana nie uregulowała należności. (k. 2-6)

Nakazem zapłaty w postępowaniu upominawczym uproszczonym z dnia 2 marca 2020 r., powództwo uwzględniono w całości. (k. 49)

W sprzeciwie od nakazu zapłaty pozwana wniosła o oddalenie powództwa i zasądzenie kosztów procesu. Zarzuciła, że wydruki końcowe nie zostały wykonane poprawnie, gdyż były wyblakłe, a nasycenie kolorów było słabe. Wskazała, że wzorzec kolorystyczny został powódce doręczony. Podniosła, że powódka odmówiła właściwego druku, w konsekwencji pozwana zleciła wydruk katalogów innemu podmiotowi (k. 57-59).

W dalszym toku sprawy strony podtrzymały swoje stanowiska.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W ramach prowadzonych działalności gospodarczych pozwana w dniu 27 listopada 2019 r. złożyła zamówienie powódce na wykonanie 2.700 szt. szytych katalogów z obuwiem. Cena jednego katalogu wynosiła 1,32 zł.

Zgodnie z § 5 ust. 10 warunków umowy, powód miał dołożyć wszelkich starań by kolory były wydrukowane zgodnie z obowiązującą normą, lecz ze względu na specyfikę druku offsetowego, zastrzegł tolerancję odchyłek w granicach +/- 5% na każdy drukowany kolor (...) i (...), co było zgodne z norma (...). Powód nie ponosił odpowiedzialności za zmiany kolorystyczne w pracach wynikłych z konwersji profili niezgodnych ze specyfikacją do profilu (...) (...). Reklamacje dotyczące kolorystyki były uwzględniane tylko w przypadku dostarczenia wzorca kolorystycznego i tylko w wyjątkowo rażących wypadkach, w szczególności zwrócono uwagę, że kolorystyka projektów na nieskalibrowanych monitorach mogła znacznie odbiegać od efektu końcowego.

dowód: wydruk z (...) powódki i pozwanej k. 10-11, k. 12-13, zamówienie k. 14-15, warunki umowy k. 16-18,

Aby uniknąć nieporozumień, przedstawiciele pozwanej zażyczyli sobie obecności w czasie wydruku. Pracownice pozwanej E. S. i A. K. stawiły się w drukarni. Drukarz pokazywał każdą stronę wydruku, a pracownice pozwanej wskazywały który kolor powinien być bardziej nasycony, a który mniej. Po akceptacji, zapisywano ustawienia kolorystyczne i drukowano od razu wszystkie egzemplarze danego arkusza. W późniejszym terminie arkusze zostały zszyte i gotowe katalogi przesłano pozwanej.

dowód: zeznania świadków M. G. k. 100-100v, M. P. k. 100v-101 E. S. k. 101, A. K. k. 101v

. Towar został doręczony pozwanej w dniu 11 grudnia 2019 r.Za złożone zamówienie pozwana została obciążona fakturą VAT w łącznej wysokości 4.531,32 zł, w tym 4.383,72 zł brutto (1,32 zł x 2.700 szt. + 23% VAT) za zamówiony towar oraz 147,60 zł za usługę transportu

dowód: faktura (...) z potwierdzeniem odbioru k. 19-20, potwierdzenie odbioru zamówienia k. 21-23, katalogi k. 33

W wiadomości mailowej z dnia 13 grudnia 2019 r. pozwana złożyła reklamację z uwagi na złą jakość wydruku. Wskazała, że strony katalogu są wyblakłe, nasycenie kolorów słabe, a wygląd produktów odbiega od rzeczywistości. Według reklamacji całość katalogu nie była zgodna z proofem i wydrukami próbnymi, zaakceptowanymi przez przedstawiciela pozwanej.

dowód: korespondencja mailowa z 13.12.2019 r. k. 24-25, wiadomość mailowa pozwanej z 16.12.2020 r. k. 26, zeznania świadków E. S. k. 101, A. K. k. 101v

Pismem z dnia 18 grudnia 2019 r., pozwana złożyła oświadczenie o odstąpieniu od umowy, uzasadniając, że wydrukowane foldery były nieakceptowane przez pozwaną, jako wykonane wadliwie i niezgodne z wytycznymi pozwanej. Pozwana zleciła wykonanie katalogów innemu podmiotowi. Katalogi wydrukowane przez inną firmę odbiegają nasyceniem od katalogów wydrukowanych przez powódkę.

dowód: pismo pozwanej z 18.12.2019 r. k. 27, katalogi k. 69-70, zeznanie świadków A. R. k. 108-108v, A. J. k. 109

W wiadomości mailowej z dnia 7 stycznia 2020 r. powódka uznała zgłoszoną reklamację za niezasadną wskazując, że druk został wykonany zgodnie ze sztuk drukarską oraz przyjętymi standardami. Druk został wykonany według arkuszy, które pozwana zaakceptowała osobiście na maszynie w obecności drukarza, a próbne arkusze pokrywały się z wydrukiem katalogu.

dowód: wiadomość mailowa powódki z 07.01.2020 r. k. 26, zeznania świadków M. G. k. 100-100v, M. P. k. 100v-101

Pismem z dnia 10 stycznia 2020 r. powódka wezwała pozwaną do zapłaty 4.531,32 zł tytułem niezapłaconej należności wynikającej z faktury oraz kwoty 172,43 zł rekompensaty za opóźnienie w płatności faktury (40 euro) wraz z odsetkami w nieprzekraczalnym terminie do dnia 17 stycznia 2020 r. Wezwanie zostało pozwanej doręczone w dniu 14 stycznia 2020 r. Pozwana w piśmie z dnia 20 stycznia 2020 r. odmówiła zapłaty za wydrukowane foldery.

dowód: wezwanie do zapłaty k. 28-29, dowód nadania i odbioru wezwania k. 30-31, pismo pozwanej z 10.01.2020 r. k. 32

Stan faktyczny został ustalony na podstawie zeznań świadków, przedłożonych dokumentów oraz przesłuchania przedstawiciela pozwanej. Strony nie kwestionowały żadnego z dokumentów, w tym przedłożonych katalogów i ich pochodzenia. Wobec tego Sąd uznał dokumenty za wiarygodne w całości.

Sąd dał wiarę także zeznaniom świadków. Najistotniejsze znaczenie dla rozstrzygnięcia sprawy miały zeznania świadków, którzy bezpośrednio uczestniczyli przy wydruku, tj. E. S., A. K. i M. P.. Osoby te były zasadniczo zgodne co do tego, że każdorazowo arkusz był akceptowany przez E. S. i A. K.. M. P. i E. S. wprost to potwierdzili, natomiast A. S. stwierdziła, że tego nie pamięta.

Zeznania pozostałych świadków i dowód z przesłuchania stron także zostały uznane za wiarygodne, choć miały pomocnicze znaczenie, gdyż najistotniejsze okoliczności osoby te znały od świadków wymienionych wcześniej. Zeznania świadka A. R. uznano częściowo za niewiarygodne, a to w zakresie twierdzenia, że E. S. i A. K. nie były obecne przy drukowaniu całości katalogu. Jest to sprzeczne z zeznaniami wymienionych świadków oraz M. P., a którzy byli przy tym osobiście obecni. Trudno ocenić, na ile wiarygodne są zeznania tego świadka co do tego, że drukarnia wcześniej wysłała wydruk próbny w formie elektronicznej, jednak dociekanie tego jest o tyle nieistotne, że nie zawnioskowano dowodu z takiego wydruku.

Sąd zważył, co następuje.

Powództwo zasługiwało na uwzględnienie w całości.

Powódka wywodziła swoje roszczenie z umowy sprzedaży, na mocy której zgodnie z art. 535 § 1 k.c., sprzedawca zobowiązuje się przenieść na kupującego własność rzeczy i wydać mu rzecz, a kupujący zobowiązuje się rzecz odebrać i zapłacić sprzedawcy cenę.

Bezspornym było, że pozwana złożyła zamówienie, a powódka wykonała zamówienie i dostarczyła pozwanej towar. Strony były również zgodne co do kwoty opiewającej na fakturze (...), różniły się natomiast w zakresie poprawności wykonanego zamówienia.

Zarzut pozwanej dotyczące źle wykonanych katalogów pod względem kolorystycznym okazał się niezasadny. Po pierwsze, odpowiedzialność powoda z tytułu rękojmi została ograniczona przez zacytowane wyżej postanowienie umowy do przypadku dostarczenia wzorca kolorystycznego (tzw. proof). Tymczasem w niniejszej sprawie nie ma dowodu, że taki wzorzec został doręczony, a jeśli nawet – to nie dysponuje nim Sąd, co uniemożliwia porównanie wzorca z wydrukiem. Umowa taka jest dopuszczalna zgodnie z art. 558 § 1 k.c. Po drugie, przedstawiona wyżej procedura akceptacji kolejnych arkuszy w zasadzie wyklucza możliwość wydrukowania arkusza nieuzgodnionego, różniącego się od tego zaakceptowanego przez pracowników pozwanej.

Podkreślić też należy, że bez znaczenia jest, czy pozwanej udało się następnie zamówić w innej drukarni inny, „lepszy” katalog. Różnice między katalogami wydrukowanymi przez powoda i innymi, załączonymi przez pozwaną, są widoczne gołym okiem, co potwierdzają też zeznania świadków, którzy bezbłędnie rozróżniali katalogi. Nie są one jednak żadnym „punktem odniesienia”, gdyż nie ma żadnych dowodów, że pozwana skutecznie zleciła powódce wydrukowanie właśnie takich katalogów. Tymczasem to właśnie niezgodność z umową, w myśl art. 556 ¹ k.c., może być podstawą dochodzenia uprawnień z rękojmi, w tym odstąpienia od umowy. Nie stanowi natomiast wady fizycznej okoliczność, że można otrzymać na rynku inny towar, z którego kupujący jest bardziej zadowolony.

Podsumowując, obrona pozwanej okazała się nieskuteczna, zatem powództwo uwzględniono w całości. Zasądzono od pozwanej na rzecz powoda 4.703,75 zł z odsetkami ustawowymi za opóźnienie w transakcjach handlowych od kwoty 4.531,32 zł od dnia 27 grudnia 2019 r. do dnia zapłaty, a także z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od kwoty 172,43 zł od dnia 18 stycznia 2020 r. do dnia zapłaty. O odsetkach orzeczono na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 2013 r. o terminach zapłaty w transakcjach handlowych. Powódka obciążyła pozwaną fakturą (...) z terminem płatności do 26 grudnia 2019 r., pozwana nie uregulowała należności, zatem odsetki należało zasadzić od dnia następnego, tj. 27 grudnia 2019 r., zgodnie z żądaniem pozwu. O odsetkach orzeczono także na podstawie art. 481 § 1 i 2 k.c. Powódka wezwała pozwaną do zapłaty za wystawioną fakturę oraz rekompensatę w wysokości 172,43 zł za koszty odzyskiwania należności z terminem do dnia 17 stycznia 2020 r., pozwana nie dokonała zapłaty, zatem odsetki zasadzono od dnia następnego, tj. 18 stycznia 2020 r.

Powództwo zostało oddalono w pozostałym zakresie odsetkowym, gdyż w ocenie Sądu rekompensata dochodzona na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 2013 r. o terminach zapłaty w transakcjach handlowych nie jest już należnością z transakcji handlowej, lecz z mocy prawa i dlatego należą się jedynie odsetki ustawowe za opóźnienie, a nie odsetki ustawowe za opóźnienie w transakcjach handlowych.

O kosztach rozstrzygnięto w oparciu o art. 100 zd. 2 k.p.c., mając na uwadze, że powódka wygrała postępowanie prawie w całości, ulegając jedynie w marginalny zakresie. Pozwana przegrała spór, wiec powinna zwrócić powódce koszty procesu, tj. 400 zł opłaty sądowej od pozwu, 900 zł wynagrodzenia pełnomocnika i 17 zł opłaty skarbowej od pełnomocnictwa. Wynagrodzenie pełnomocnika określono na podstawie § 2 pkt 3 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych.