Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 29 września 2020 r.

Sąd Okręgowy Warszawa - Praga w Warszawie VII Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący SSO Renata Gąsior

po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 29 września 2020 r. w Warszawie

sprawy K. S.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych (...) Oddział w W.

o przeliczenie emerytury

na skutek odwołania K. S.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (...) Oddział w W. z dnia 6 marca 2020 r., znak: (...)

oddala odwołanie.

SSO Renata Gąsior

UZASADNIENIE

K. S. w dniu 20 kwietnia 2020 r. złożył odwołanie od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (...) Oddział w W. z dnia 6 marca 2020r., znak: (...), o przeliczeniu emerytury. W uzasadnieniu wskazał, iż decyzja nie zawiera sumy stażu pracy za poszczególne lata pracy i za jaki okres przyjęto przeliczenie stażu. Decyzja obejmuje tylko waloryzację (odwołanie z dnia 20 kwietnia 2020r. k. 2 a.s.).

Zakład Ubezpieczeń Społecznych (...) Oddział w W. w odpowiedzi na odwołanie wniósł o oddalenie odwołania na podstawie art. 477 ¹⁴ § 1 k.p.c.

Organ rentowy, w uzasadnieniu decyzji wskazał, że w dniu 7 lutego 2020 r. wnioskodawca złożył wniosek o ponowne obliczenie świadczenia. Do wniosku załączył świadectwo pracy z (...) Sp. z o.o. – sp. k. z siedzibą w W. za okres od 1 kwietnia 2016r. do 29 kwietnia 2018 r. oraz z (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W. za okres od 29 czerwca 2018 r. do 25 października 2018 r. Staż pracy na dzień złożenia wniosku wynosił 31 lat 5 miesięcy i 21 dni, wysokość świadczenia 1.622,12 zł Po doliczeniu stażu wynosi 32 lata, 3 miesiące i 16 dni, wysokość świadczenia wzrosła o 20,61 zł i wynosi 1.642,73 zł. Do stażu pracy został doliczony cały okres objęty wskazanymi wyżej świadectwami pracy. Wobec powyższego zaskarżona decyzja wydana została zdaniem organu prawidłowo, odwołanie jest bezzasadne i jako takie winno zostać oddalone (odpowiedź na odwołanie z dnia 19 czerwca 2020 r., k. 6 a.s.).

Zarządzeniem z dnia 25 czerwca 2020 r. odwołujący został wezwany do wskazania czy wobec treści odpowiedzi na odwołanie cofa swoje odwołanie i wnosi o umorzenie postępowania czy też je podtrzymuje. O ile podtrzymuje odwołanie zobowiązany jest do sprecyzowania w terminie 14 dni w jaki sposób domaga się zmiany decyzji, jakie kwoty i za jakie okresy powinny zostać doliczone przy obliczeniu emerytury oraz przedstawienia dowodów na poparcie swojego stanowiska (zarządzenie z dnia 25 czerwca 2020 r. k. 8 a.s.).

Zobowiązanie doręczone w dniu 8 lipca 2020 r. pozostało bez odpowiedzi (elektroniczne potwierdzenie odbioru k. 12 a.s.)

Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny:

K. S. ma przyznaną emeryturę (okoliczności bezsporne).

W dniu 7 lutego 2020 r. złożył wniosek o ponowne obliczenie świadczenia emerytalno-rentowego załączając świadectwa pracy z (...) Sp. z o.o. – sp. k. z siedzibą w W. za okres od 1 kwietnia 2016.r. do 29 kwietnia 2018 r. oraz z (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W. za okres od 29 czerwca 2018 r. do 25 października 2018 r. Staż pracy na dzień złożenia wniosku wynosił 31 lat 5 miesięcy i 21 dni, wysokość świadczenia 1.622,12 zł Po doliczeniu stażu wynosi 32 lata, 3 miesiące i 16 dni, wysokość świadczenia wzrosła o 20,61 zł i wynosi 1.642,73 zł. Do stażu pracy został doliczony cały okres objęty wskazanymi wyżej świadectwami pracy (wniosek o ponowne obliczenie świadczenia emerytalno – rentowego k. 10 a.r., świadectwo pracy z dnia 29 czerwca 2018 r. k. 11 a.r., świadectwo pracy z dnia 30 października 2018 r. k. 12).

Decyzją z dnia 6 marca 2020 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych (...) Oddział w W. przeliczył emeryturę odwołującego od dnia 1 lutego 2020 r. tj. od miesiąca w którym złożono wniosek. W decyzji wskazano, iż do ustalenia wysokości emerytury Zakład uwzględnił okresy składkowe 32 lat, 3 miesięcy o 16 dni. Po dokonaniu zmiany stażu pracy emerytura wyniosła 1.642,73 zł. Zakład wskazał także, iż po waloryzacji od 1 marca 2020 r. emerytura przysługuje w kwocie 1.712,73 zł. Przy obliczeniu stażu organ rentowy uwzględnił okresy składkowe wskazane w świadectwach pracy świadectwa pracy z (...) Sp. z o.o. – sp. k. z siedzibą w W. od 1 kwietnia 2016r. do 29 kwietnia 2018 r. oraz z (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W. od 29 czerwca 2018 r. do 25 października 2018 r. (decyzja z dnia 6 marca 2020 r. k. 14 a.r. dane o okresach zatrudnienia k. 13 a.r.).

Zarządzeniem z dnia 29 września 2020 r. Przewodnicząca skierowała sprawę do rozpoznania na posiedzeniu niejawnym w trybie art. 148 ¹ § 1 k.p.c. (k. 24 a.s.).

Sąd Okręgowy ustalił powyższy stan faktyczny na podstawie dowodów
z dokumentów, w szczególności dokumentacji załączonej do akt organu rentowego. Zdaniem Sądu powołane wyżej dokumenty, w zakresie w jakim Sąd oparł na nich swoje ustalenia są wiarygodne, wzajemnie się uzupełniają i tworzą spójny stan faktyczny. Wartość dowodowa dokumentów nie była kwestionowana przez strony, a Sąd mając na względzie ich treść oraz walor dokumentów urzędowych w myśl art. 244 § 1 k.p.c. uznał je za wiarygodne i rzetelne.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Odwołanie K. S. od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (...) Oddział w W. z dnia 6 marca 2020r., znak: (...) było niezasadne i podlegało oddaleniu. W ocenie Sądu wydana decyzja o przeliczeniu emerytury ubezpieczonego i o waloryzacji jest prawidłowa.

Sąd Okręgowy rozpoznał niniejszą sprawę na posiedzeniu niejawnym zgodnie z art. 148 ¹ § 1 k.p.c. W ocenie Sądu Okręgowego przeprowadzenie rozprawy w niniejszej sprawie nie było konieczne, gdyż z okoliczności prawnych i faktycznych niniejszej sprawy nie wynika żadna okoliczność uzasadniająca jej przeprowadzenie, w szczególności o podjęcie takiej czynności sądowej odwołujący nie wnosił w myśl art. 148 ¹ § 3 k.p.c.

Jak wskazano w orzecznictwie Sądu Najwyższego, postępowanie sądowe w sprawach dotyczących ubezpieczenia rentowego wszczynane jest w rezultacie odwołania wniesionego przez ubezpieczonego od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych. Ma więc ono charakter odwoławczy. Jego przedmiotem jest ocena zgodności z prawem – w aspekcie formalnym i materialnym – decyzji wydanej przez organ rentowy na wniosek ubezpieczonego lub z urzędu. Jest, zatem postępowaniem kontrolnym. Badanie owej legalności decyzji i orzekanie o niej jest możliwe tylko przy uwzględnieniu stanu faktycznego oraz prawnego istniejącego w chwili wydawania decyzji. Mówiąc inaczej – o zasadności przyznania lub odmowy przyznania świadczenia decydują okoliczności istniejące w chwili ustalania do niego prawa. Postępowanie dowodowe przed sądem jest postępowaniem sprawdzającym, weryfikującym ustalenia dokonane przez organ rentowy ( Wyrok Sądu Najwyższego – Izba Administracyjna, Pracy i Ubezpieczeń Społecznych z 20 maja 2004 roku, II UK 395/03, OSNAPiUS rok 2005, Nr 3, poz. 43.). Zdaniem Sądu Okręgowego przedmiotowe stanowisko Sądu Najwyższego pomimo faktu, że odnosi się bezpośrednio do kwestii związanej z ubezpieczeniami rentowymi, to jednak na zasadzie analogii znajduje zastosowanie w niniejszej sprawie, albowiem tezy w nim tam zawarte stanowią normy uniwersalne, dotyczące bezpośrednio problematyki odwołań od decyzji organu rentowego.

W ocenie Sądu Okręgowego zarówno treść decyzji wydanej przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych, jak również zakres wniesionego do niej odwołania wyznacza przedmiot sporu (wyrok Sądu Apelacyjnego w Warszawie z dnia 10 listopada 2004 r. III AUa 430/2004). Kwestią sporną wymagającą rozstrzygnięcia w niniejszym postępowaniu było stwierdzenie, czy w zaskarżonej decyzji organ rentowy prawidłowo i zasadnie, w świetle przepisów ustawy z dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2009 roku, Nr 153, poz.1227), - dalej jako „ustawa o emeryturach z FUS”- dokonał przeliczenia wysokości świadczenia emerytalnego przysługującego odwołującemu.

Zakład Ubezpieczeń Społecznych (...) Oddział w W. w dniu 6 marca 2020r., wydał decyzję znak: (...), w której dokonał kolejnej waloryzacji emerytury przysługującej ubezpieczonemu jednocześnie doliczając do stażu pracy staż wynikający z przedłożonych organowi świadectw pracy z (...) Sp. z o.o. – sp. k. z siedzibą w W. za okres od 1 kwietnia 2016r. do 29 kwietnia 2018r. oraz z (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W. za okres od 29 czerwca 2018r. do 25 października 2018r. Staż pracy na dzień złożenia wniosku wynosił 31 lat 5 miesięcy i 21 dni, zaś wysokość świadczenia 1.622,12 zł. Po doliczeniu powyższych okresów staż pracy wynosi 32 lata, 3 miesiące i 16 dni, zaś wysokość świadczenia wzrosła o 20,61 zł i wynosi 1.642,73 zł.

Zgodnie z treścią art.112 ust.1 powołanej ustawy jeżeli emeryt lub rencista zgłosi wniosek o ponowne ustalenie wysokości świadczenia przez doliczenie nieuwzględnionych dotychczas w wymiarze świadczenia okresów składkowych lub nieskładkowych, kwotę przysługującego świadczenia zwiększa się doliczając:

1) do kwoty emerytury, o której mowa w art. 53, lub renty z tytułu całkowitej niezdolności do pracy:

a) po 1,3% podstawy wymiaru, ustalonej w wyniku waloryzacji, za każdy rok okresów składkowych, o których mowa w art. 6,

b) po 0,7% podstawy wymiaru, ustalonej w wyniku waloryzacji, za każdy rok okresów nieskładkowych, o których mowa w art. 7;

2) do kwoty renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy oraz do kwoty renty rodzinnej część wzrostu, o którym mowa w pkt 1, ustaloną przy zastosowaniu wskaźnika procentowego, określonego odpowiednio w art. 62 ust. 2 lub w art. 73 ust. 1.

Ust. 2. Przy obliczaniu wzrostu, o którym mowa w ust. 1, okresy składkowe i nieskładkowe ustala się z uwzględnieniem pełnych miesięcy.

Niewątpliwie okres zatrudnienia w (...) Sp. z o.o. – sp. k. z siedzibą w W. oraz w (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W. zostały uwzględnione w decyzji o przeliczeniu emerytury, co jednoznacznie wynika z jej treści, a także z dokumentu zawartego w aktach rentowych dotyczącego danych o okresach zatrudnienia. Organ rentowy wskazał, iż na dzień złożenia wniosku staż pracy wynosił 31 lat, 5 miesięcy i 21 dni, zaś po doliczeniu stażu pracy wynosi on 32 lata, 3 miesiące i 16 dni, , czyli doliczył te miesiące, w których ubezpieczony wykonywał pracę.

Wskazać należy, że organ rentowy prawidłowo dokonał tego przeliczenia od dania1 lutego 2020 r. tj. od miesiąca w którym zgłoszono wniosek tj. 7 lutego 2020 r.

Nadto wskazać należy, że organ rentowy w sposób prawidłowy dokonał waloryzacji świadczenia ubezpieczonego, albowiem waloryzacja od dnia 01.03.2020 r. dotyczy świadczenia w wysokości ustalonej na ten dzień, na co organ rentowy w decyzji o waloryzacji jednoznacznie wskazuje. Waloryzacja dotyczy zatem świadczenia, którego wysokość obejmowała już doliczony okres zatrudnienia ubezpieczonego.

Ubezpieczony w toku postępowania nie wskazał, w jaki dokładnie sposób domaga się zmiany decyzji, jakie jego zdaniem kwoty i za jakie okresy powinny zostać doliczone przy obliczeniu emerytury, nie przedstawił też żadnych dowodów na poparcie swojego stanowiska, zaś Sąd nie dopatrzył się aby organ rentowy w sposób nieprawidłowy dokonał przeliczenia świadczenia.

W ocenie Sądu, K. S. w odwołaniu nie wskazał żadnych argumentów, które mogłyby mieć wpływ na zmianę zaskarżonej przez niego decyzji. Organ rentowy działał w granicach wyznaczonych przez ustawodawcę i będąc związany przepisami prawa, zastosował ich treść w sposób prawidłowy.

Mając na uwadze powyższe, Sąd na podstawie art. 477 ¹⁴ § 1 k.p.c., orzekł jak w sentencji wyroku.

SSO Renata Gąsior