Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 16 stycznia 2020r.

Sąd Rejonowy w Kętrzynie I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 15 stycznia 2020 r. w K.

sprawy z powództwa Banku (...) S.A. z siedzibą w W.

przeciwko M. J.

o zapłatę

I.  zasądza od pozwanej M. J. na rzecz powoda Banku (...) S.A. z siedzibą w W. kwotę 15 948,47 ( piętnaście tysięcy dziewięćset czterdzieści osiem złotych i czterdzieści siedem groszy) w tym :

- 14 778,63 zł (czternascie tysięcy siedemset siedemdziesiąt osiem złotych i sześćdziesiąt trzy grosze) z odsetkami umownymi w wysokości czterokrotności stopy kredytu lombardowego NBP rocznie nie wyższymi niż odsetki maksymalne za opóźnienie od dnia 07.05.2018 r. do dnia zapłaty,

- 781,16 zł (siedemset osiemdziesiąt jeden złotych i szesnaście groszy) ,

- 388,68 zł (trzysta osiemdziesiąt osiem złotych i sześćdziesiąt osiem groszy),

II.  zasądza od pozwanej M. J. na rzecz powoda Banku (...) S.A. z siedzibą w W. kwotę 1763,15 zł ( jeden tysiąc siedemset sześćdziesiąt trzy złote i piętnaście groszy) tytułem zwrotu kosztów procesu,

III.  przyznaje radcy prawnemu J. K. kwotę 1440,00zł (jeden tysiąc czterysta czterdzieści złotych) tytułem wynagrodzenia za czynności kuratora dla nieznanej z miejsca pobytu pozwanej oraz kwotę 50,15 zł (pięćdziesiąt złotych i piętnaście groszy) tytułem zwrotu poniesionych wydatków

IV.  nakazuje pobrać od pozwanej M. J. na rzecz Skarbu Państwa Sądu Rejonowego w K. kwotę 50,15 zł (pięćdziesiąt złotych i piętnaście groszy) tytułem nieuiszczonych kosztów sądowych.

Sygn. akt I C 787/18

UZASADNIENIE

Powód Bank (...) S. A. z siedzibą w W. pozwem wniesionym w dniu 11.05.2018 r. w elektronicznym postępowaniu upominawczym wniósł o zasądzenie od pozwanej M. J. na jego rzecz kwoty 15 948,47 zł wraz z odsetkami umownymi w wysokości czterokrotności stopy lombardowej NBP rocznie nie wyższymi niż wysokość odsetek maksymalnych za opóźnienie liczonymi od kwoty 14 778,63 zł od dnia 07.05.2018 do dnia zapłaty. W uzasadnieniu żądania powód wskazał , iż pozwana posiada wymagalne zadłużenie z tytułu Umowy Pilnej P. nr (...) zawartej z bankiem w dniu 09.10.2012 r. ewidencjonowanej na rachunku (...). Pozwana nie dokonywała regularnych wpłat na poczet spłaty zadłużenia z tytułu w/w umowy , co doprowadziło do powstania zadłużenia wymagalnego. Powód wezwał pozwaną do spłaty zadłużenia przeterminowanego pismem z dnia 06.11.2017 r. Z uwagi na brak spłaty powód dokonał wypowiedzenia przedmiotowej umowy. Na wartość roszczenia na dzień 07.05.2018 r. składają się następujące kwoty : należność główna 14 778,63 zł , odsetki umowne naliczone od należności głównej od 15.07.2017 r. do 13.03.2018 r. w kwocie 781,16 zł według stałej stopy procentowej w wysokości 10 % w skali roku, , odsetki przeterminowane naliczone od należności głównej za okres od 16.08.2017 r. do 06.05.2018 r. w kwocie 388,68 zł .

Kurator ustanowiony dla nieznanej z miejsca pobytu pozwanej M. J. w odpowiedzi na pozew wniósł o oddalenie powództwa w całości . Podniósł, iż pozwana kwestionuje powództwo zarówno co do zasady jak i wysokości. Podniósł , iż powód nie załączył do pozwu harmonogramu spłat poszczególnych rat udzielonej pozwanej pożyczki. Z załączonego do pozwu ostatecznego wezwania do zapłaty z dnia 05.11.2017 r. nie wynika , ile rat nie zostało spłaconych przez pozwaną i jaki był termin płatności poszczególnych rat , również z wypowiedzenia umowy z dnia 19.01.2018 r. nie wynika co składa się na zadłużenie przeterminowane określone na kwotę 6 936,09 zł. Podniósł, iż dochodzona pozwem należność przynajmniej w części jest przedawniona. Przedawnienie kredytu lub pożyczki udzielonej przez bank następuje z upływem 3 lat. Termin przedawnienia każdej raty pożyczki należy liczyć oddzielnie. Raty, które były wymagalne jeszcze przed wypowiedzeniem umowy przedawniają się każda oddzielnie. Podniósł, iż z załączonej umowy pożyczki wynika, iż pożyczka była ubezpieczona, natomiast powód nie wykazał czy podjął działania mające na celu odzyskanie dochodzonej niniejszym pozwem kwoty od zakładu ubezpieczeń , w którym była ubezpieczona pozwana. Wskazując na powyższe kurator pozwanej wniósł o oddalenie powództwa w całości.

Pismem z dnia 20.12.2019 r. powód wskazał na niezasadność zarzutów pozwanej i podtrzymał swoje stanowisko w sprawie.

Sąd ustalił co następuje :

W dniu 09.10.2012 r. M. J. zawarła z Bank (...) S.A. z siedzibą w W. umowę pilnej pożyczki nr (...), na mocy której bank udzielił pozwanej pożyczki w kwocie 56 396,34 zł, na którą składały się kwota pożyczki 42 900 zł łącznie z finansowym kosztem prowizji oraz ubezpieczenia spłaty pożyczki. Okres spłaty pożyczki wynosił 84 miesiące, wysokość jednej raty wynosiła 1 149,25 zł , raty były płatne miesięcznie do dnia 15-ego każdego miesiąca.

(dowód : umowa pożyczki k. 20-21 )

Pozwana nie wywiązała się z obowiązku spłaty całości kredytu . Pozwana zasadniczo do lipca 2017 r. dokonywała spłaty kredytu. W dniu 05.11.2017 r. w związku z niespłaceniem zadłużenia przeterminowanego w kwocie 3 400 zł bank wystosował do pozwanej ostateczne wezwanie do zapłaty, które zostało doręczone w dniu 22.11.2017 r. Następnie w dniu 19.01.2018 r. Bank skierował do pozwanej wypowiedzenie umowy pożyczki doręczone w dniu 26.01.2018 r. W związku ze skutecznym wypowiedzeniem umowy roszczenie banku wobec pozwanej stało się wymagalne w dniu 14.03.2018 r. Na dzień 14.03.2018 r. niespłacona kwota kapitału pożyczki przy uwzględnieniu wszystkich wpłat na poczet pożyczki wynosiła 14 778, 63 zł

(dowód: ostateczne wezwanie do zapłaty wraz z dowodem doręczenia k. 16-17, wypowiedzenie umowy pożyczki wraz z dowodem doręczenia k. 18-19, wyciąg z ksiąg bankowych z dnia 07.05.2018 r. k. 13 , wyciągi łączone i zestawienie transakcji na rachunku pożyczki – płyta CD k.34, 90 )

Sąd zważył co następuje:

Powództwo zasługiwało na uwzględnienie.

Fakt zawarcia umowy i jej warunki zostały w sposób jednoznaczny potwierdzone przedłożonymi przez powoda dokumentami, których prawdziwość i autentyczność nie była kwestionowana przez pozwaną, nie budzi też wątpliwości Sądu.

Pozwana kwestionowała wysokość dochodzonej pozwem należności , wskazując , iż z przedłożonych przez powoda ostatecznego wezwania do zapłaty oraz wypowiedzenia umowy pożyczki nie wynika co składa się na zadłużenie przeterminowane. Zarzut ten nie zasługuje na uwzględnienie . Powód przedłożonymi dowodami w tym w szczególności w postaci wyciągów łączonych oraz zestawienia transakcji na płycie CD (k. 90) wykazał termin i wysokość płatności poszczególnych rat jak też ostateczną wysokość zadłużenia pozwanej przy uwzględnieniu wszystkich dokonanych wpłat na poczet pożyczki, zaległość ta wynosi 14 778,63 zł i jest zgodna z wyliczeniem przedstawionym w wyciągu z ksiąg bankowych .

Nie zasługiwał na uwzględnienie także zarzut pozwanej przedawnienia rat wymagalnych przed wypowiedzeniem umowy pożyczki.

Zgodnie z art. 118 k.c. – termin przedawnienia roszczenia związanego z prowadzeniem działalności gospodarczej wynosi trzy lata. Termin przedawnienia roszczenia z tytułu umowy kredytu lub pożyczki zaczyna biec od momentu skutecznego wypowiedzenia umowy czy też upływu okresu wypowiedzenia albo od upływu okresu, na jaki umowa została zawarta. W niniejszej sprawie wymagalności roszczenia nie można utożsamiać ani z datą zawarcia umowy kredytu ani z datą spełnienia świadczenia. Przepis art. 120 k.c. wprowadza ogólną regułę ustalania początku biegu terminu przedawnienia, zgodnie z którą bieg terminu przedawnienia rozpoczyna się od dnia wymagalności roszczenia. Wymagalność roszczenia należy rozumieć jako stan, w którym wierzyciel ma prawną możliwość zaspokojenia przysługującej mu wierzytelności. Początek wymagalności nie da się ująć w jedną regułę obowiązującą dla wszystkich stosunków prawnych, bowiem wymagalność jest zależna od charakteru i właściwości zobowiązania. Stan wymagalności roszczenia powstaje w chwili, w której uprawniony może rozpocząć przymusową realizację, a więc wtedy gdy dłużnikowi w stosunku do tego roszczenia nie będą służyły żadne zarzuty dylatoryjne lub peramptoryjne, a powództwo o zarządzenie tego świadczenia nie będzie przedwczesne (tak R. K., Dyskusyjne problemy przedawnienia roszczeń, KPP 2006, z. 3, s. 649). Podobnie wymagalność roszczenia definiuje Sąd Najwyższy, który stwierdził, że roszczenie staje się wymagalne wówczas, kiedy wierzyciel może skutecznie żądać od dłużnika zadośćuczynienia jego roszczeniu (zob. wyrok z dnia 12 lutego 1991r., sygn. akt III CRN 500/90, OSN 1992, nr 7-8, poz. 137, por. Wyrok Sadu O. w O. z dnia 03.06.2014 r. sygn. akt I C 161/14).

Dlatego też należy podzielić pogląd powoda, że początek biegu przedawnienia w niniejszym przypadku należy wiązać z datą skutecznego złożenia oświadczenia o wypowiedzeniu umowy kredytu i upływem wskazanego w nim 30-dniowego okresu wypowiedzenia.

Nie zasługuje na uwzglednienie także twierdzene pozwanej, iż powód nie wykazał, czy podjął działania mające na celu odzyskanie dochodzonej niniejszym pozwem kwoty od zakładu ubezpieczeń, w którym była ubezpieczona pozwana. Z., których zaistnienie warunkowało spłatę pożyczki z ubezpieczenia zostały wymienione w §7 umowy ( k. 20). To na pozwanej ciążył obowiązek wykazania, iż zaistniały okoliczności określone w tych postanowieniach uzasadniające wypłatę ubezpieczenia. Pozwana takich okoliczności nie wykazała.

W tych okolicznościach Sąd uznał żądanie pozwu za zasadne co do niespłaconej części kapitału kredytu w kwocie 14 778,63 zł. Zważywszy na treść łączącej strony umowy pożyczki gotówkowej, zasadne jest także w świetle art. 359§1 k.c. i art. 481§1 i 2 kc żądanie pozwu co do zapłaty skapitalizowanych odsetek umownych w kwocie 781,16 zł naliczonych za okres od dnia 15.07.2017 r. do dnia 13.03.2018 r. i karnych w kwocie 388,68 zł naliczonych za okres od dnia 16.08.2017 r. do dnia 06.05.2018 r. , jak też żądanie dalszych odsetek umownych za opóźnienie w wysokości czterokrotności stopy kredytu lombardowego NBP rocznie od dnia 07.05.2018 r. do dnia zapłaty.

O kosztach procesu Sąd orzekł na podstawie art. 98§1 i 3 kpc, uznając , iż pozwana jako strona przegrywająca jest zobowiązana zwrócić powodowi poniesione przez niego koszty procesu w kwocie 1763,15 zł , na które składa się opłata od pozwu w wysokości 300 zł , koszty poświadczenia notarialnego pełnomocnictwa w kwocie 6,15 zł ( k. 22), opłata skarbowa od pełnomocnictwa w kwocie 17 zł ( k. 33) , zaliczka na kuratora 1440 zł.

O wynagrodzeniu radcy prawnego J. K. , kuratora ustanowionego dla nieznanej z miejsca pobytu pozwanej , Sąd rozstrzygnął zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 3 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych, § 1 ust. 1 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 9 marca 2018 r. w sprawie określenia wysokości wynagrodzenia i zwrotu wydatków poniesionych przez kuratorów ustanowionych dla strony w sprawie cywilnej w zw. z § 2 pkt 5 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22.10.2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych .

Ponadto na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych w zw. z art. 98§1 kpc Sąd obciążył pozwanego kosztami sądowymi – kwotą 50,15 zł ( na pokrycie wydatków poniesionych przez kuratora) , której powód nie miał obowiązku uiścić.