Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

K., dnia 02 sierpnia 2021 r.

Sąd Rejonowy w Kaliszu w V Wydziale Gospodarczym w składzie:

Przewodniczący: sędzia Magdalena Berczyńska – Bruś

po rozpoznaniu w dniu 02 sierpnia 2021 r. w Kaliszu

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa P. N.

przeciwko Towarzystwu (...) Spółce Akcyjnej w W.

o zapłatę

1.  oddala powództwo;

2.  zasądza od powoda P. N. na rzecz pozwanego Towarzystwa (...) Spółki Akcyjnej w W. kwotę 704,00 zł (siedemset cztery złote) tytułem zwrotu kosztów sądowych oraz kwotę 1817,00 zł (jeden tysiąc osiemset siedemnaście złotych) tytułem zwrotu kosztów zastępstwa prawnego;

3.  zwraca pozwanemu kwotę 96,00 zł (dziewięćdziesiąt sześć złotych) tytułem niewykorzystanej zaliczki na poczet wynagrodzenia biegłego.

sędzia Magdalena Berczyńska-Bruś

Sygn. akt V GC 301/19

UZASADNIENIE

Pozwem wniesionym w dniu 7 listopada 2018r. powód P. N. wniósł o zasądzenie od pozwanego Towarzystwa (...) Spółki Akcyjnej w W. kwoty 5.958,00 zł wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie liczonymi od dnia 12 października 2018r. do dnia zapłaty oraz kosztami procesu, w tym kosztami zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

W uzasadnieniu pozwu wskazano, iż w dniu 9 sierpnia 2018r. doszło do kolizji drogowej, w wyniku której uszkodzeniu uległ pojazd marki P. (...) o nr rej. (...). Sprawca zdarzenia posiadał u pozwanego umowę ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych. Powód wskazał, iż poszkodowanym i właścicielem uszkodzonego pojazdu był A. G., z którym powód zawarł umowę cesji wierzytelności. Na jej podstawie powód nabył od poszkodowanego wierzytelność przysługującą mu od pozwanego ubezpieczyciela. Powód podniósł, iż w dniu 10 sierpnia 2018r. zawarł z poszkodowanym umowę najmu pojazdu zastępczego z dobową stawką najmu ustaloną na kwotę 200,00 zł netto. Rzeczywisty najem pojazdu trwał od dnia 10 sierpnia 2018r. do dnia 11 września 2018r. za co powód wystawił na rzecz poszkodowanego fakturę VAT na kwotę 8.118,00 zł. Kwota ta nie została uregulowana przez poszkodowanego. Powód wskazał, iż pozwany tytułem odszkodowania wypłacił powodowe kwotę 2.160,00 zł. Nie została natomiast zapłacona przez ubezpieczyciela kwota 5.958,00 zł.

Do pozwu załączono umowę wynajmu samochodu z dnia 10 sierpnia 2018r., fakturę VAT Nr (...) z 11 września 2018r., umowę przeniesienia wierzytelności z 11 września 2018r. z zawiadomieniem dłużnika o przeniesieniu wierzytelności, decyzję pozwanego z dnia 13 września 2018r. oraz wydruki zawierające oferty konkurencyjnych firm.

W dniu 11 grudnia 2018r. referendarz sądowy przy Sądzie Rejonowym w Kaliszu V Wydziale Gospodarczym w sprawie V GNc 5919/18 wydała nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym orzekając zgodnie z żądaniem pozwu.

Pozwany, zachowując ustawowy termin wniósł sprzeciw od nakazu zapłaty, zaskarżając go w całości i wnosząc o oddalenie powództwa w całości oraz o zasądzenie od powoda na rzecz pozwanego kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych, w tym opłaty skarbowej od pełnomocnictwa.

W uzasadnieniu sprzeciwu pozwany ubezpieczyciel wskazał, iż kwestionuje zarówno wysokość stawki najmu samochodu zastępczego jak i czas tego najmu. Nadto, pozwany wskazał, iż uznał za zasadny czas najmu 27 dni przy stawce 80,00 zł brutto za jeden dzień i z tego tytułu wypłacił poszkodowanemu 2.160,00 zł brutto. Poszkodowany wynajmował u powoda pojazd klasy D P. (...), natomiast pojazdem uszkodzonym był pojazd marki P. (...), tj. pojazd klasy C. Ponadto w dniu zgłoszenia szkody przez poszkodowanego zaproponowano mu skorzystanie z samochodu zastępczego wynajętego od wypożyczalni współpracującej z pozwanym. Wskazano również, że w przypadku skorzystania z wypożyczalni nie współpracującej z pozwanym, stawka najmu innej wypożyczalni zostanie zweryfikowana do kwoty 80 zł brutto za dobę. Do sprzeciwu załączono umowę pozwanego z (...) Sp. z o.o. sp. k. w K. oraz akta szkody na płycie CD.

W dalszych pismach procesowych strony podtrzymały dotychczasowe stanowiska w sprawie.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 9 sierpnia 2018r. z winy kobiety posiadającej ubezpieczenie u pozwanego doszło do kolizji drogowej, wskutek której uszkodzeniu uległ samochód marki P. (...), stanowiący własność matki A. G.. Pojazd ten w momencie zdarzenia kierowany był przez A. G., który ponosił jego koszty utrzymania. Po zdarzeniu drogowym nie nadawał się do jazdy i został odholowany do miejsca zamieszkania poszkodowanego.

Dowód: zeznania świadka A. G. – e-protokół z rozprawy z dn.

04.09.2019r. 00:09:45-00:18:21 i 00:31:38-00:34:17

W dniu 09 sierpnia 2018r. A. G. zgłosił szkodę pozwanemu ubezpieczycielowi, wskazując, że jego mama M. G. jest jedyną właścicielką poszkodowanego pojazdu nr rej (...) Na pojeździe nie ma ograniczenia własności. Oprócz pojazdu uszkodzeniu uległy przedmioty będące własnością A. G.. Właścicielka pojazdu nie prowadzi firmy, nie przysługuje jej prawo do odliczenia podatku VAT. W trakcie rozmowy pracownik pozwanego udostępniła aplikację mobilną dla pani M. G. poinformowała A. G. o możliwości skorzystania z pojazdu zastępczego oraz zastrzegła prawo do weryfikacji i uznania celowych oraz ekonomicznie uzasadnionych kosztów najmu dobowej stawki najmu do kwoty 80,00 zł brutto w przypadku wynajęcia pojazdu zastępczego w innej wypożyczalni.

Dowód: stenogram rozmowy zgłoszenia szkody k. 105-111

W dniu 10 sierpnia 2017r. A. G. zawarł z powodem umowę najmu pojazdu zastępczego marki P. (...) o nr rej. (...). Strony ustaliły dobową stawkę najmu pojazdu na kwotę 246,00 zł brutto.

Dowód: umowa najmu pojazdu zastępczego k. 12-13

W dniu 11 września 2018r., z tytułu najmu pojazdu zastępczego w okresie od 10 sierpnia 2018r. do 11 września 2018r., powód wystawił na rzecz A. G. fakturę VAT nr (...) na kwotę 8.118,00 zł z terminem zapłaty ustalonym na dzień 18 września 2018r.

Dowód: faktura VAT k. 14

W dniu 11 września 2018r. powód zawarł z A. G. umowę cesji wierzytelności przysługującej mu od pozwanego ubezpieczyciela za wynajem pojazdu w związku ze szkodą z dnia 09 sierpnia 2018r. O powyższym zawiadomiono pozwanego ubezpieczyciela.

Dowód: umowa cesji wierzytelności k. 15-16, zawiadomienie o cesji

wierzytelności k. 17

Pismem z dnia 13 września 2018r. pozwany poinformował powoda o przyznaniu zwrotu kosztów najmu pojazdu zastępczego w kwocie 2.160,00 zł brutto. Pozwany wskazał, iż uznał za zasadny 27-dniowy okres najmu pojazdu zastępczego do dnia 05 września 2018r, tj. do dnia wypłaty odszkodowania.

Dowód: pismo pozwanego z dn. 13.09.2018r. k. 18

Średnia stawka najmu pojazdu zastępczego z segmentu C (do którego zaliczał się uszkodzony pojazd) wynosiła w III kwartale 2018r. z uwzględnieniem dodatkowych kosztów związanych z dostarczeniem i odbiorem pojazdu, a także opłatą za wyjazd za granicę, uwzględnieniem korekty związanej z charakterem najmu pojazdu kwotę 175,14 zł brutto. Rozpiętość stawek za dobę najmu pojazdu z segmentu C wynosi obecnie bez dodatkowych kosztów od 86,10 zł do 171,00 zł brutto.

Dowód: opinia biegłego sądowego mgr. inż. P. L. k. 118-136

Sąd ustalił powyższy stan faktyczny na podstawie powołanych wyżej dokumentów, opinii biegłego sądowego mgr. inż. P. L. oraz częściowo zeznań świadka A. G..

Sąd nie dał wiary zeznaniom świadka A. G. w części dotyczącej zgłoszenia szkody oraz informacji uzyskanej przez niego od pozwanego ubezpieczyciela w zakresie możliwości wynajmu pojazdu, albowiem okoliczności te nie znajdują potwierdzenia w dokumentach znajdujących się w aktach niniejszej sprawy.

Sąd zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 509 § 1 kodeksu cywilnego wierzyciel może bez zgody dłużnika przenieść wierzytelność na osobę trzecią (przelew), chyba że sprzeciwiałoby się to ustawie, zastrzeżeniu umownemu albo właściwości zobowiązania.

Kodeks cywilny nie wymaga dla ważności cesji szczególnej formy. Cesja może być skutecznie dokonana również ustnie, a nawet per facta concludentia. Ustawodawca uznał jednak za zasadne, żeby w pewnych wypadkach zobligować strony przelewu do zachowania formy pisemnej, mając na względzie dążenie do harmonijnego ułożenia stosunków na linii: cedent–cesjonariusz–dłużnik przelanej wierzytelności. W związku z tym, art. 511 k.c. stanowi, że jeżeli cedowana wierzytelność jest stwierdzona pismem, to umowa powodująca przelew tej wierzytelności powinna być również pismem stwierdzona. Jak słusznie przyjął SA w K. w wyr. z 8.3.2005 r. (I ACa 1516/04, OSA 2005, Nr 12, poz. 44, s. 35): "Ustawodawca w art. 511 k.c. mówi o "stwierdzeniu" przelewu wierzytelności pismem, a nie o zawarciu przelewu w formie pisemnej, gdyż czym innym jest stwierdzenie pismem, iż określona czynność została dokonana. "Stwierdzenie pismem" nie odnosi się bowiem do formy czynności prawnej, a jedynie do istnienia pisma potwierdzającego, że umowa przelewu została przez strony zawarta". Niezachowanie wymagania formy pisemnej nie prowadzi do nieważności umowy. Skutkuje jedynie ograniczeniami dowodowymi w ewentualnym procesie w związku ze sporem cywilnym, powstałym na tle umowy powodującej przelew (por. art. 74 § 1). Forma pisemna przewidziana w art. 511 ma więc charakter formy zastrzeżonej ad probationem. Zgodnie z art. 78 § 1 zd. 2, minimum wymagań, jakie muszą być spełnione dla zachowania formy pisemnej zwykłej wszelkich umów – w tym również umów powodujących przelew wierzytelności – sprowadza się do wymiany dokumentów obejmujących treść oświadczeń woli, z których każdy jest podpisany przez jedną ze stron, lub dokumentów, z których każdy obejmuje treść oświadczenia woli jednej ze stron i jest przez nią podpisany. Należy przyjąć, że forma pisemna ad probationem zachowana jest również wtedy, gdy cedent i cesjonariusz złożą własnoręcznie podpisy na jednym dokumencie, stwierdzającym treść umowy powodującej przelew wierzytelności.

W art. 99 § 1 k.c. zastrzeżono zaś, że jeżeli do ważności czynności prawnej potrzebna jest szczególna forma, pełnomocnictwo do dokonania tej czynności powinno być udzielone w tej samej formie.

Powód swoją legitymację procesową oparł na załączonej do pozwu umowy wynajmu samochodu i umowie przeniesienia wierzytelności z polisy OC sprawcy szkody. Nie wykazał jednak, że stał się wierzycielem pozwanego na skutek tych umów.

Umowę przelewu wierzytelności z polisy OC podpisał A. G., który nie będąc właścicielem uszkodzonego pojazdu nie posiadał przymiotu poszkodowanego. Nie posiadał również pełnomocnictwa do reprezentowania poszkodowanej matki M. G.. Podpisywał on również samodzielnie wszelkie inne dokumenty, w tym umowę najmu pojazdu i zawiadomienie pozwanego o przelewie wierzytelności.

W wyniku zawartej przez powoda i A. G. umowy wynajmu samochodu nie powstała żadna wierzytelność wobec pozwanego albowiem najemca nie był poszkodowanym ani nie reprezentował poszkodowanej posiadającej wierzytelność wobec sprawcy s. oraz jej ubezpieczyciela.

Z uwagi na powyższe, należy stwierdzić, że powód nie wykazał prawidłowości zawarcia umów cesji wierzytelności będącej przedmiotem sporu, co oznacza że nie wykazał legitymacji procesowej czynnej.

Powództwo podlegało oddaleniu.

Orzeczenie o kosztach postępowania wydano na podstawie wynikającej z art. 98 k.p.c. zasadzie odpowiedzialności za wynik procesu i obciążono nimi w całości przegrywającego spór powoda. Na koszty postępowania, które powód ma obowiązek zwrócić pozwanemu złożyły się koszty zastępstwa procesowego pełnomocnika pozwanego w kwocie 1.800 zł ustalone w oparciu o § 2 pkt 4 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015r. w sprawie opłat za czynności adwokackie (Dz.U. z 2015r., poz. 1800 ze zm), kwoty 17 zł tytułem opłaty od pełnomocnictwa, a także wynagrodzenie biegłego w wysokości 704,00 zł , które w całości zostało pokryte z zaliczki uiszczonej przez pozwanego.

W pkt 3 sentencji wyroku Sąd zwrócił pozwanemu kwotę 96,00 zł tytułem niewykorzystanej zaliczki na poczet wynagrodzenia biegłego.

sędzia Magdalena Berczyńska-Bruś