Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II K 129/21

PR Ds 266.2021

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 15 września 2021r.

Sąd Rejonowy w Świnoujściu II Wydział Karny w składzie:

Przewodnicząca: Sędzia Kamilla Gajewska

Protokolant: Dorota Bocian

bez udziału Prokuratora

po rozpoznaniu w dniach: 14 czerwca 2021r., 14 lipca 2021r. i 15 września 2021r.

sprawy R. P. ,

s. B. i B. z d. B.,

ur. dnia (...) w R.,

oskarżonego o to, że:

- w dniu 11 stycznia 2021r. w Ś. na ulicy (...) kierował samochodem osobowym marki V. (...) o nr. rej. (...), czym nie zastosował się do orzeczonego prawomocnym wyrokiem Sądu Rejonowego we Włodawie z dnia 9 stycznia 2019r. w sprawie
o sygn. akt II K 462/18 zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w ruchu lądowym na okres 3 lat,

tj. o czyn z art. 244 k.k.

I.  oskarżonego R. P. uznaje za winnego dokonania zarzucanego
mu czynu, tj. występku z art. 244 k.k. i za ten czyn na tej podstawie wymierza mu karę
4 (czterech) miesięcy pozbawienia wolności,

II.  na podstawie art. 63 § 1 k.k. na poczet orzeczonej kary pozbawienia wolności zalicza oskarżonemu okres zatrzymania w sprawie dnia 11.01.2021r. od godz. 11.20 do godz.
15.35, przyjmując, że jeden dzień faktycznego pozbawienia wolności równy jest jednemu dniowi kary i karę tę uznaje za wykonaną w zakresie jednego dnia,

III.  na podstawie art. 42 § 1a pkt 2 k.k. orzeka wobec oskarżonego środek karny w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 3 (trzech) lat,

IV.  zasądza od oskarżonego koszty postępowania w wysokości 70 zł oraz wymierza mu opłatę w wysokości 120 zł.

UZASADNIENIE

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 129/21

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

USTALENIE FAKTÓW

Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.

R. P.

w dniu 11 stycznia 2021 r. w Ś. na ul. (...) kierował samochodem osobowym marki V. (...) o nr rej. (...), czym nie zastosował się do orzeczonego prawomocnym wyrokiem Sądu Rejonowego we Włodawie z dnia 9 stycznia 2019 r. w sprawie o sygn. akt II K 462/18 zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w ruchu lądowym na okres 3 lat,

tj. o czyn z art. 244 k.k.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

W dniu 11 stycznia 2021 r. R. P. razem z P. H. jechali pojazdem marki V. (...) o nr rej. (...), z B. do S. (...) przez Ś.. Pojazdem kierował P. H.. Kiedy dojechali do Ś., P. H. postanowił odpocząć po całonocnej podróży i położył się na tylnym siedzeniu samochodu. W tym czasie R. P. poszedł zakupić bilety na prom do S. (...). W związku z tym, iż należało ustawić się w kolejce na prom, R. P. wsiadł do samochodu i rozpoczął jazdę samochodem. Około godziny 11:20 na ul. (...) funkcjonariusze Straży Granicznej zatrzymali do kontroli drogowej pojazd, którym kierował R. P.. Funkcjonariusze ustalili, iż kierujący nie posiada prawa jazdy i ma orzeczony wyrokiem Sądu Rejonowego we Włodawie z dnia 9 stycznia 2019 r. w sprawie o sygn. akt II K 462/18 zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w ruchu lądowym na okres 3 lat. W związku z powyższym R. P. został zatrzymany.

R. P. ma 40 lat. Jest żonaty, ma dwójkę dzieci w wieku 20 i 10 lat. Posiada wykształcenie techniczne, z zawodu mechanik samochodowy. Obecnie prowadzi działalność gospodarczą, z której uzyskuje dochód w wysokości około 30 000 zł miesięcznie. Posiada razem z małżonką zadłużenie z tytułu zaciągniętej pożyczki na budowę domu. Nie był leczony psychiatrycznie ani odwykowo, choruje neurologicznie. W przeszłości był karany, w tym m.in. wyrokiem Sądu Rejonowego we Włodawie z dnia 9 stycznia 2019 r. w sprawie o sygn. akt II K 462/18 za czyn z art. 178a § 1 k.k. oraz wyrokiem Sądu Rejonowego w Radzyniu Podlaskim z dnia 14 grudnia 2020 r. w sprawie o sygn. akt II K 824/20 za czyn z art. 244 k.k.

wyjaśnienia oskarżonego

k. 10-11, 75-76

zeznania S. K. (1)

k. 6-7, 77

zeznania P. H.

k. 81

zeznania M. P.

k. 85

odpis wyroku

k. 16

Oświadczenie oskarżonego

k. 11

Karta karna

k. 21

Deklaracja Pit, umowa pożyczki, przedwstępna umowa sprzedaży

k. 50-61

Dokumentacja medyczna

k. 62, 74

OCena DOWOdów

1.1.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.

częściowo wyjaśnienia oskarżonego

Wyjaśnienia oskarżonego, te złożone w toku postępowania przygotowawczego, jak i te złożone przed Sądem, w których przyznał się do zarzucanego mu czynu, Sąd uznał za wiarygodne. Są spójne, konsekwentne i logiczne. Korelują z pozostałym materiałem dowodowym, w tym z zeznaniami świadka S. K. (2). Oskarżony wyjaśnił, iż chcąc wjechać na prom do S. (...), zastąpił swojego kierowcę, który odpoczywał po całonocnej podróży. W roku postępowania sądowego oskarżony wskazał jednak, iż nieświadomie popełnił zarzucany mu czyn, albowiem nie zdawał sobie sprawy, iż porusza się po drodze publicznej. W tym zakresie uznać należy, iż wyjaśnienia oskarżonego zmierzają jedynie do umniejszenia, a nawet wyłączenia jego odpowiedzialności.

zeznania S. K. (1)

Świadek jest funkcjonariuszem Straży Granicznej w Ś., jego zeznania stanowią relację z podjętej w dniu 11 stycznia 2021 r. interwencji. Sąd uznał je za w pełni wiarygodne, są one spójne, logiczne i konsekwentne. Zeznania te znajdują odzwierciedlenie w pozostałym materiale dowodowym, w tym w wyjaśnieniach oskarżonego i w dowodach z dokumentów. Świadkowi nie zależy na konkretnym rozstrzygnięciu sprawy. Sąd zatem nie ma podstaw, by podważać wiarygodność jego zeznań.

zeznania P. H.

Świadek przesłuchiwany w toku postępowania sądowego zeznał, iż ustnie umówił się z oskarżonym na zawiezienie go do S. (...) Świadek przyznał, iż w dniu zdarzenia, gdy oskarżony poszedł zakupić bilety na prom, odpoczywał na tylnym siedzeniu samochodu, do którego wszedł oskarżony i ruszył w stronę kolejki na prom. Wskazał, iż oskarżony poinformował go o tym, że ma zakaz prowadzenia pojazdów. W ocenie Sądu zeznania tego świadka są wiarygodne, złożył on relację z przebiegu zdarzenia. Nie nasunęły się żadne okoliczności osłabiające wiarygodność tego świadka.

zeznania M. P.

Zeznania małżonki oskarżonego Sąd uznał za wiarygodne, jednakże wskazać należy, iż świadek nie była obecna na miejscu zdarzenia, jego przebieg zna jedynie z relacji oskarżonego. W swoich zeznaniach świadek wskazała, że oskarżony był świadomy, iż z uwagi na orzeczony zakaz prowadzenia pojazdów nie może prowadzić samochodu. Świadek zeznała również, iż nie jest to pierwsze naruszenie zakazu przez oskarżonego.

deklaracja PIT, umowa pożyczki, przedwstępna umowy sprzedaży, dokumentacja medyczna oskarżonego, karta karna

dokumenty sporządzone zostały przez uprawnioną osobę w granicach przewidzianych prawem. Sądowi nie nasunęły się jakiekolwiek wątpliwości co do ich wiarygodności. Nadto strony nie podnosiły takiego zarzutu.

1.2.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

1.3.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

R. P.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Artykuł 244 penalizuje nierespektowanie orzeczeń sądu dotyczących m.in. zakazu prowadzenia pojazdów. Przedmiotem ochrony przepisu art. 244 k.k. jest respektowanie orzeczeń sądowych ustanawiających rodzaj zakazu lub nakazu. Znamiona omawianego przestępstwa są spełnione, gdy zakaz, do którego sprawca nie stosuje się, został orzeczony przez sąd prawomocnie, co wymaga ustalenia świadomości sprawcy, co do uprawomocnienia się orzeczonego zakazu (tak wyrok SN z dnia 17 stycznia 2003 r., WA 75/02, OSNKW 2003, nr 5-6, poz. 44). Podmiotem przestępstwa może być osoba, wobec której sąd orzekł zakaz, nakaz lub obowiązek wskazany w przepisie. Omawiany występek ma charakter umyślny, a zatem podmiotową przesłanką odpowiedzialności jest świadomość sprawcy, iż narusza ciążący na nim z mocy orzeczenia sądu zakaz, albo nie dopełnia obowiązku, nałożonego na niego przez sąd. W grę wchodzą obie formy umyślności, zarówno zamiar bezpośredni naruszenia zakazu, jak zamiar ewentualny, gdy sprawca uświadamia sobie możliwość, iż narusza zakaz lub obowiązek orzeczony przez sąd i z tym się godzi (O. Górniok i in., Komentarz, t. II, s. 317 oraz M. Szewczyk, A. Zoll, Komentarz 2, s. 850).

Biorąc pod uwagę powyższe rozważania stwierdzić należy, że R. P. swoim zachowaniem wypełnił znamiona czynu z art. 244 k.k. - w okresie zakazu kierując samochodem. R. P. wiedział, iż wyrokiem z dnia 9 stycznia 2019 r., sygn.. II K 462/18 Sąd orzekł wobec niego środek karny w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 3 lat. Mimo tego, w dniu 11 stycznia 2021 r. zdecydował się na kierowanie pojazdem mechanicznym – samochodem osobowym. Nie ma przy tym znaczenia, iż oskarżony przejechał jedynie kilkanaście metrów drogi. Oskarżony miał możliwość zachowania się zgodnie z prawem – w jego aucie była osoba, która posiadała uprawnienia do jazdy samochodem, a mimo tego nie dał posłuchu normom prawnym. Jego zachowania nie tłumaczy pośpiech, ani też chęć przejechania jedynie małego fragmentu drogi. Nie sposób uznać, iż oskarżony nie zdawał sobie sprawy, iż porusza się po drodze publicznej, a jedynie po parkingu albowiem na miejscu, w którym dopuścił się czynu nie ma oznaczeń wskazujących na to że jest to parking, zaś sama droga jest przedłużeniem drogi krajowej, o czym świadczą znaki oraz infrastruktura drogi. Nie zachodziły zatem żadne okoliczności wyłączające sprawstwo lub winę oskarżonego. Mając na uwadze powyższe uznać należy, iż zachowanie R. P. jako bezprawne, karalne, karygodne i zawinione stanowi przestępstwo.

1.4.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

1.5.  Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

1.6.  Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

1.7.  Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

R. P.

I.

Sąd wymierzył oskarżonemu karę 4 miesięcy pozbawienia wolności. Sąd nie stwierdził okoliczności wyłączających winę, czy bezprawność czynu. Rozstrzygając o karze Sąd miał na uwadze dyrektywy wymienione w art. 53 kk.

W przedmiotowej sprawie na korzyść oskarżonego przemawia to, że prowadzi ustabilizowany tryb życia, przyznał się do zarzucanego mu czynu i wyraził skruchę.

Na niekorzyść oskarżonego przemawia jego uprzednia karalność, w tym fakt, iż nie jest to jego pierwsze złamanie zakazu prowadzenia pojazdu. W sytuacji jaka zaistniała wystarczającym było poproszenie wynajętego kierowcy, aby podjechał samochodem pod kolejkę na prom. Pośpiech sytuacji nie usprawiedliwia zachowania oskarżonego, w szczególności wskazać należy, iż w miejscu, w którym naruszył zakaz odbywał się ruch pojazdów. Oskarżony doskonale wiedział, że nie może kierować pojazdem, że był karany, a mimo to ponownie zdecydował się na złamanie zakazu.

Zdaniem Sądu tak wymierzona kara jest wystarczająca dla osiągnięcia wobec niego celów kary, a w szczególności zapobiegnie powrotowi do przestępstwa. Tak ukształtowana kara spełni również swoją rolę w zakresie prewencji ogólnej, jak i indywidualnej. Uświadomi oskarżonemu naganność jego postępowania.

III.

na podstawie art. 42 § 1a pkt 2 k.k. Sąd orzekł wobec oskarżonego środek karny w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 3 lat. Zdaniem Sądu na taki czas koniecznym jest wyeliminowanie oskarżonego z ruchu drogowego. Czas ten pozwoli również oskarżonemu na zrozumienie naganności czynu i zapobiegnie ewentualnemu powrotowi do przestępstwa. Wskazać należy, że Sąd orzeka wskazany środek karny obligatoryjnie za czyn z art. 244 k.k.

1Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

R. P.

II.

na podstawie art. 63 § 1 k.k. Sąd zaliczył oskarżonemu na poczet orzeczonej wobec niego kary pozbawienia wolności okres zatrzymania w sprawie od dnia 11 stycznia 2021 r. godz. 11.20 do dnia 11 stycznia 2021 r. godz. 15.35 przyjmując, że jeden dzień rzeczywistego pozbawienia wolności jest równoważny jednemu dniowi pozbawienia wolności i karę tę uznał za wykonaną w zakresie jednego dnia, albowiem przepis ten Sąd do tego obliguje.

6. inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

IV.

Sąd zasądził od oskarżonego koszty postępowania oraz wymierzył mu opłatę. Oskarżony w ocenie Sądu jest osobą zdolną do pracy i ma możliwości zarobkowe. Zatem jest w stanie ponieść koszty i opłatę.

1Podpis

(...) Kamilla Gajewska

04.10.2021r.