Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Stan faktyczny:

1.  Dnia (...). (...) Oddział Wojewódzki Narodowego Funduszu Zdrowia otrzymał zawiadomienie od Naczelnika Urzędu Skarbowego w P. o zajęciu wierzytelności pieniężnej należnej dla (...) sp. z o.o. w P. [k.73-75]

2.  W dniach(...), (...) r. oraz (...) r. (...) Oddział Wojewódzki Narodowego Funduszu Zdrowia otrzymał kolejne pisma z informacją o zajęciu wierzytelności należnych dla (...) sp. z o.o. [k. 76-80].

3.  Dnia (...)r. (...) sp. z o.o. w P. zawarła umowę cesji z (...) sp. z o.o. w P. dokonując przeniesienia na rzecz tej drugiej praw i obowiązków wynikających z umowy o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej [k. 69-71].

4.  Spółka (...) sp. z o.o. była stroną umowy z Narodowym Funduszem Zdrowia – (...) Oddziałem Wojewódzkim w W. o udzielanie opieki zdrowotnej. W dniu (...) r. powyższa spółka zawarła z Narodowym Funduszem Zdrowia – (...) Oddziałem Wojewódzkim w W. oraz spółką (...) sp. z o.o. w P. aneks nr (...) do umowy nr (...) o udzielenie świadczeń opieki zdrowotnej – opieka psychiatryczna i leczenie uzależnień, na podstawie którego (...) sp. z o.o. przejęła potencjał wykonawczy od (...) sp. z o.o., na co Dyrektor Oddziału Funduszu wyraził zgodę [okoliczność bezsporna, k. 21-22].

5.  W dniu (...) Narodowy Fundusz Zdrowia – (...) Oddział Wojewódzki zawarł z (...) sp. z o.o. aneksy określające w 2020 roku warunki realizacji umowy o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej opieka psychiatryczna i leczenie uzależnień, ustalając kwoty zobowiązania Oddziału Funduszu wobec (...) sp. z o.o. z tytułu realizacji umowy w okresie od dnia (...) r. do dnia (...) r. w wysokości 391.392 PLN – dot. umowy (...), a w okresie od dnia (...). do dnia (...) r. w wysokości 237.863 PLN – dot. umowy (...) [okoliczność bezsporna, k. 32, 41].

6.  Dnia 30 kwietnia 2020 r. (...) sp. z o.o. wystawiła fakturę nr (...) Narodowemu Funduszowi Zdrowia – (...) Oddziałowi Wojewódzkiemu za miesiąc kwiecień 2020 r. na kwotę 24.960,38 zł. [k. 17].

7.  Pismem z dnia (...)r. (...) sp. z o.o. wezwała Narodowy Fundusz Zdrowia – (...) Oddział Wojewódzki do zapłaty kwoty 24.960, 38 zł [k. 18-19]. Pozwany do chwili obecnej nie uiścił ww. kwoty [bezsporne].

Stan faktyczny ustalono w zgodzie z art. 227 k.p.c. Podstawę ustaleń stanowiły dowody z dokumentów prywatnych przedstawionych przez powoda oraz pozwanego. W zakresie, w jakim powołane dokumenty stanowiły podstawę ustaleń faktycznych w sprawie, brak było podstaw do odmówienia im mocy dowodowej.

Sąd zważył:

I.  Pozwany wdając się w spór nie kwestionował, że powód jest stroną umowy o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej – opieka psychiatryczna i leczenie uzależnień. Nie kwestionował również, że zapłata za udzielone świadczenia powinna być zgodnie z umową dokonywana na podstawie wystawionych przez powoda faktur. Jednakże podniósł, iż zapłata była niemożliwa ponieważ wierzytelność powoda z tytułu udzielonych świadczeń, przysługująca mu na podstawie umowy, była obciążona i podlegała wcześniejszym zajęciom skarbowym i komorniczym [k. 66-68].

II.  Przelew wierzytelności jest umową między wierzycielem (cedentem), a osobą trzecią (cesjonariuszem), która co do zasady nie wymaga ani udziału, ani zgody dłużnika. Na mocy tej umowy osoba trzecia nabywa od dotychczasowego wierzyciela przysługującą mu wierzytelność. Dotychczasowy wierzyciel przestaje być stroną stosunku zobowiązaniowego na skutek utraty wierzytelności. W jego miejsce do stosunku tego wstępuje nabywca wierzytelności, który uzyskuje pozycję wierzyciela. Umowa przelewu prowadzi do singularnego i translatywnego nabycia prawa podmiotowego przez cesjonariusza (tak np. K. Zawada, w: SPP, t. 6, 2018, s. 1395; K. Zagrobelny, w: E. Gniewek, P. Machnikowski, Komentarz KC, 2017, art. 509, Nb 1; W. Kurowski, w: M. Habdas, M. Fras, Komentarz KC, t. 3, 2018, art. 509, teza 1).

III.  W wyniku umowy przelewu wierzytelności przechodzi na nabywcę ogół uprawnień przysługujących dotychczasowemu wierzycielowi, który zostaje wyłączony ze stosunku zobowiązaniowego, jaki łączył go z dłużnikiem. Sam stosunek zobowiązaniowy (jego treść) nie ulega zmianie, natomiast zmienia się osoba uczestnicząca w nim po stronie wierzyciela. Wraz z przelaną wierzytelnością przechodzą na cesjonariusza związane z tym prawem podmiotowym uprawnienia o tyle, o ile spełnione zostały szczególne przesłanki ich przejścia, np. wydanie obciążonej rzeczy nabywcy. Ponieważ skutki przelewu polegają na przejściu wierzytelności ze zbywcy na nabywcę, wszelkie czynności między dotychczasowym wierzycielem i dłużnikiem są bezprzedmiotowe dla bytu prawnego wierzytelności stanowiącej przedmiot przelewu (SN w wyr. z 5.9.2001 r., I CKN 379/00, L.).

IV.  W przedmiotowej sprawie pozwany wskazał, iż przed datą cesji wpłynęły do niego zajęcia wierzytelności poprzedniego świadczeniodawcy – (...) sp. z o.o. przysługujących spółce z tytułu wykonywania umowy. Pozwany podniósł, że ważność i skuteczność cesji jest wyłączona wobec wierzyciela egzekwującego, czyli podmiotu na rzecz którego dokonano zajęcia do wysokości tego zajęcia. Powołano się na art. 902 k.p.c. zgodnie, z którym do skutków zajęcia stosuje się odpowiednio art. 885 k.p.c. Ten ostatni przepis prawa stanowi, że skutkiem zajęcia jest nieważność wobec wierzyciela egzekwującego rozporządzeń dokonanych przez dłużnika. Pozwany wskazał, że będąc dłużnikiem zajętej wierzytelności, był zobowiązany od dat doręczenia poszczególnych zajęć przekazywać zajęte wierzytelności na rzecz Urzędu Skarbowego w P. [k. 67-68].

V.  Sąd w pełni podziela stanowiska powoda odnośnie nieprawidłowej interpretacji ww. przepisów prawa i niesłusznego zastosowania ich przez pozwanego w niniejszej sprawie [k. 96-98]. W dokumentach zajęć wierzytelności załączonych przez pozwanego, organy egzekucyjne wyraźnie wskazują, że zajmują w myśl art. 895 k.p.c. wierzytelności dłużnika – (...) sp. z o.o. (poprzedni świadczeniodawca) należne mu od pozwanego. Powyższym organom chodzi tylko i wyłącznie o wierzytelności wskazanego dłużnika, nie zaś wierzytelności jakiegokolwiek innego podmiotu, w tym powoda.

VI.  Dokonana w niniejszej sprawie cesja nie wywołuje skutku przeniesienia zabezpieczenia wierzytelności należnych z umowy (...) sp. z o.o. (cedentowi) i obciążenia nowo powstających wierzytelności wynikających z zawartej umowy, które przysługują powodowi jako wykonawcy umowy.

VII.  Sąd w pełni podziela stanowisko powoda, iż w przedmiotowej sprawie, przy cesji umowy handlowej nie następuje rozporządzenie wynagrodzeniem lecz przeniesienie całego ogółu praw, jak i obowiązków umowy [k. 98]. Comiesięczne wynagrodzenie, które przysługuje powodowi jest wyłącznie efektem świadczeń i usług przezeń realizowanych, co do których zobowiązany był na mocy scedowanej umowy. Za wykonanie tychże usług należy mu się świadczenie wzajemne, uwidocznione na fakturach przedstawianych przez powoda.

VIII.  Na marginesie można wskazać, że argumentacja pozwanego jest dość niekonsekwentna. Wszak pozwany spełnił świadczenie na rzecz powoda, w oparciu o wystawione faktury i na podstawie tego samego stosunku zobowiązaniowego, w okresie od stycznia do marca 2020r [k. 95-96, 100-102]. Dopiero w kwietniu tego samego roku pozwany uznał, że z uwagi na zajęcia komornicze dot. zupełnie innego podmiotu prawnego, nie będzie realizował płatności na rzecz powoda.

IX.  Z tych względów powództwo zasługiwało na uwzględnienie w całości.

X.  O kosztach procesu orzeczono na podstawie art. 98 k.p.c. Na zasądzoną na rzecz powoda kwotę składa się opłata od pozwu – 1249 zł (k.10), opłata skarbowa od udzielonego pełnomocnictwa – 17 zł (k.9) oraz wynagrodzenie pełnomocnika pozwanego w wysokości 3600 zł zgodnie z §2 pkt 5 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie; Dz.U. z 2018 r. poz. 1800.

ZARZĄDZENIE

1.  (...)

2.  (...);

3.  (...)