Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II AKa 114/21

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 17 czerwca 2021 r.

Sąd Apelacyjny w Gdańsku II Wydział Karny

w składzie:

Przewodniczący: Sędzia SA Andrzej Czarnota

Sędziowie: SA Wojciech Andruszkiewicz

SA Dorota Rostankowska (spr.)

Protokolant: starszy sekretarz sądowy Joanna Tomaszewska

przy udziale Prokuratora Prokuratury Regionalnej w Gdańsku Przemysława Strzeleckiego

po rozpoznaniu w dniu 17 czerwca 2021 r.

sprawy

A. O., s. R., ur. (...) w G.

o wydanie wyroku łącznego

na skutek apelacji wniesionej przez obrońcę skazanego od wyroku Sądu Okręgowego
w Gdańsku z dnia 19 stycznia 2021 r., sygn. akt IV K 140/20

I.  zmienia zaskarżony wyrok w punkcie I w ten sposób, że orzeczoną karę łączną pozbawienia wolności obniża do 4 (czterech) lat i 6 (sześciu) miesięcy;

II.  utrzymuje w mocy zaskarżony wyrok w pozostałej części;

III.  zwalnia skazanego od wydatków postępowania odwoławczego, którymi obciąża Skarb Państwa.

UZASADNIENIE

UZASADNIENIE

Formularz UK 2

Sygnatura akt

II AKa 114/21

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

1CZĘŚĆ WSTĘPNA

0.11.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Okręgowego w Gdańsku z 19 stycznia 2021r. w sprawie IV K 140/20

0.11.2. Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

0.11.3. Granice zaskarżenia

0.11.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☐ w całości

☒ w części

co do winy

co do kary

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.11.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

art. 438 pkt 3 k.p.k. błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

art. 439 k.p.k.

brak zarzutów

0.11.4. Wnioski

uchylenie

zmiana

1Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

0.12.1. Ustalenie faktów

0.12.1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Skazany

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

A. O.

Sąd odwoławczy nie przeprowadzał dowodów

0.12.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Skazany

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

A. O.

Sąd odwoławczy nie przeprowadzał dowodów

0.12.2. Ocena dowodów

0.12.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

Sąd odwoławczy nie przeprowadzał dowodów

Sąd odwoławczy nie przeprowadzał dowodów

0.12.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

Sąd odwoławczy nie przeprowadzał dowodów

Sąd odwoławczy nie przeprowadzał dowodów

1STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp

Zarzut

Rażąca niewspółmierność kary łącznej pozbawienia wolności oraz kary łącznej grzywny polegająca na orzeczeniu kary przy zastosowaniu zasady asperacji zamiast zasady absorpcji.

☐ zasadny

☒ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Postulat skarżącego o obniżenie kary łącznej pozbawienia wolności okazał się trafny ale z powodów innych niż wskazane w wywiedzionej apelacji. Podkreślana bowiem przez skarżącego znakomita opinia o skazanym z zakładu karnego sama w sobie nie może skutkować uznaniem, że karę łączną wobec skazanego należy wymierzyć na zasadzie absorbcji. Sąd I instancji miał w polu widzenia tę okoliczność (str. 4 uzasadnienia wyroku); dostrzegł jednak również i inne mające wpływ na wymiar kary łącznej, tj. cele zapobiegawcze i wychowawcze o jakich mowa w art.85a kk, rodzaj przypisanych oskarżonemu przestępstw oraz związek czasowy między nimi (str.8 uzasadnienia wyroku). Sprzeciwiają się one – w ocenie Sądu Apelacyjnego - orzeczeniu kary łącznej na zasadzie absorbcji. Skarżący nie zakwestionował trafności wywodu Sądu Okręgowego w tym zakresie, co zwalnia Sąd odwoławczy od szerszych rozważań. Wystarczającym będzie odwołanie się w tym miejscu do stanowiska zaprezentowanego przez Sąd I instancji.

W ocenie Sądu odwoławczego, Sąd Okręgowy prawidłowo zatem przy orzekaniu kary łącznej pozbawienia wolności zastosował zasadę asperacji, nie zaś absorbcji. Rzecz jednak w tym, że orzekając w przedmiocie kary łącznej w sposób błędny określił granice w jakich mógł karę tę orzec. Wskazał bowiem, że kara łączna pozbawienia wolności mogła kształtować się od 4 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności do 7 lat pozbawienia wolności. Tymczasem, dolna granica tej kary to 2 lata i 4 miesiące pozbawienia wolności. Wynika to z faktu, że w dacie orzekania przez Sąd I instancji nie funkcjonował w systemie Kodeksu karnego art.86 § 4 kk (uchylony 24 czerwca 2020r.). Z tego względu dolnym progiem kary łącznej jaka mogła zostać orzeczona w przedmiotowej sprawie jest kara w wymiarze 2 lat i 4 miesięcy pozbawienia wolności (jedna z kar jednostkowych orzeczonych w sprawie IV K 253/11 Sądu Okręgowego w Gdańsku). Biorąc zatem pod uwagę granice w jakich Sąd mógł orzekać, Sąd odwoławczy uznał, że karą spełniającą ustawowe dyrektywy wymiaru kary łącznej będzie kara 4 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności.

Mając powyższe na uwadze Sąd Apelacyjny uznał, że brak jest podstaw do ingerencji w orzeczoną wobec oskarżonego karę łączną grzywny. Wymierzona bowiem przez Sąd I instancji w pełni spełnia sądowe dyrektywy wymiaru kary łącznej. Nie sposób również uznać aby wymierzona w zaskarżonym orzeczeniu kara łączna grzywny 370 stawek dziennych po 20 zł. jedna stawka cechowała się rażącą surowością w stosunku do postulowanej przez skarżącego grzywny 300 stawek dziennych po 20 zł. jedna stawka; nawet mając na względzie to, że dolny jej próg w przedmiotowej sprawie to 250 stawek dziennych, nie zaś 300, jak ustalił Sąd Okręgowy.

Wniosek

o zmianę zaskarżonego wyroku i orzeczenie wobec A. O. kary czterech lat i sześciu miesięcy pozbawienia wolności oraz kary grzywny w wysokości 300 stawek dziennych po 20 zł każda.

☐ zasadny

☒ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Jak w części dotyczącej zarzutów apelacyjnych.

1OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

1.

Jak w części dotyczącej zarzutów apelacyjnych.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

Jak w części dotyczącej zarzutów apelacyjnych.

1ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

0.15.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

0.11.

Przedmiot utrzymania w mocy

0.1Wyrok w zakresie nieobjętym zmianą.

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

Brak podstaw do zmiany.

0.15.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

0.0.11.

Przedmiot i zakres zmiany

0.0.1Wymiar kary łącznej pozbawienia wolności

Zwięźle o powodach zmiany

Jak w rubryce 3.

0.15.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

0.15.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

1.1.

Nie dotyczy

art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

Nie dotyczy

2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

Nie dotyczy

3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

Nie dotyczy

4.1.

Nie dotyczy

art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

Nie dotyczy

0.15.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

Nie dotyczy

0.15.4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

Nie dotyczy

1Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

III.

Na mocy art.626 § 1 kpk i art.624 § 1 kpk Sąd Apelacyjny zwolnił skazanego od wydatków postępowania odwoławczego, którymi obciążył Skarb Państwa. Uznał bowiem, że przemawiają za tym względy słuszności, skoro apelacja wywiedziona na jego korzyść okazała się częściowo skuteczna.

1PODPISY

0.11.3. Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1.

Podmiot wnoszący apelację

Obrońca skazanego

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

Wymiar kary łącznej

0.11.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☐ w całości

☒ w części

co do winy

co do kary

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.11.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

art. 439 k.p.k.

brak zarzutów

0.11.4. Wnioski

uchylenie

Zmiana