Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 16 stycznia 2013 r.

Sąd Apelacyjny w Łodzi, III Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący: SSA Ewa Chądzyńska (spr.)

Sędziowie:SSA Janina Kacprzak

SSA Iwona Szybka

Protokolant: stażysta Paulina Działońska

po rozpoznaniu w dniu 16 stycznia 2013 r. w Łodzi

sprawy M. M.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi
w T.

o przeliczenie emerytury,

na skutek apelacji wnioskodawcy

od wyroku Sądu Okręgowego - Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych
w Piotrkowie Trybunalskim z dnia 15 lutego 2012 r., sygn. akt: V U 989/11;

oddala apelację.

III AUa 597/12

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 7 września 2011 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T. odmówił M. M. przeliczenia emerytury z uwzględnieniem okresu od 17 marca 1965 r. do 2 kwietnia 1965 r. wobec nieprzedstawienia nowych dowodów i nieujawnienia nowych okoliczności istniejących przed wydaniem decyzji, które mają wpływ na wysokość świadczenia.

W odwołaniu od tej decyzji wnioskodawca żądał zaliczenia okresu od 16 marca 1965 r. do 3 kwietnia 1965 r. „jako czasu na poszukiwanie pracy” i uwzględnienia okresu pracy w gospodarstwie rolnym w wymiarze 58 miesięcy i 3 tygodni oraz o wypłacenie różnicy powstałej przez powyższy błąd w wysokości emerytury. W uzasadnieniu żądania podał, że gdy był zatrudniony w (...) Zakładzie (...) w Ł. to w dniu 16 marca 1965 r. napisał podanie o 14-dniowy urlop, „co odliczając soboty i niedziele powinno trwać do 2 kwietnia 1965 r.” Kierownik budowy był wówczas nieobecny, dlatego podanie to złożył na jego biurku. Wydział kadr nie przyjmował podań o urlop bez akceptacji przełożonego. Tego samego dnia wyjechał do rodziców do G., gdyż matka po operacji wymagała opieki. Od 3 kwietnia 1965 r. podjął pracę bliżej miejsca zamieszkania w Rejonie Energetycznym w T.. W dniu 31 marca 1965 r. pojechał do Łodzi celem „wymówienia warunków pracy i płacy” i otrzymania świadectwa pracy. Rozdrażniony kierownik budowy anulował urlop i w świadectwie pracy wpisał datę zwolnienia 16 marca 1965 r.

Wyrokiem z dnia 15 lutego 2012 r. Sąd Okręgowy w Piotrkowie Trybunalskim V Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych oddalił odwołanie ubezpieczonego.

Podstawę tego rozstrzygnięcia stanowiły następujące ustalenia faktyczne i ich ocena prawna:

M. M. ma przyznaną emeryturę decyzją z dnia 30 czerwca 2006 r. od 1 czerwca 2006 r. Do ustalenia wysokości emerytury organ rentowy uwzględnił odwołującemu się 43 lata i 10 miesięcy okresów składkowych i 4 miesiące okresów nieskładkowych. Organ rentowy nie uwzględnił okresu pracy w gospodarstwie rolnym, gdyż okresy składkowe i nieskładkowe nie wymagały uzupełnienia do nabycia prawa do emerytury. Do ustalenia prawa do emerytury i obliczenia jej wysokości organ uwzględnił między innymi okres zatrudnienia w (...) Zakładzie (...) w Ł., początkowo od 15 marca 1962 r., a po korekcie decyzją z dnia 28 stycznia 2009 r. od 5 marca 1962 r. do 16 marca 1965 r. oraz okres zatrudnienia w Zakładzie (...) – O. od 3 kwietnia 1965 r. do 30 listopada 1988 r. Odwołanie ubezpieczonego od decyzji z dnia 30 czerwca 2006 r. przyznającej emeryturę, wniesione w dniu 2 grudnia 2008 r. zostało odrzucone prawomocnym postanowieniem Sądu Okręgowego w Piotrkowie Trybunalskim z dnia 14 kwietnia 2009 r. w sprawie VU 18/09.

Na podstawie akt osobowych odwołującego się załączonych do sprawy VU 18/09 Sąd Okręgowy ustalił, że w dniu 18 marca 1965 r. M. M. złożył podanie o „zwolnienie z pracy” motywując to niesatysfakcjonującymi zarobkami. Pracodawca wyraził zgodę na rozwiązanie umowy z ubezpieczonym. W świadectwie pracy z dnia 31 marca 1965 r. pracodawca podał, że ubezpieczony był zatrudniony od 5 marca 1962 r. do 16 marca 1965 r.

W tak ustalonym stanie faktycznym Sąd Okręgowy doszedł do przekonania, że odwołanie nie jest zasadne i podlega oddaleniu na podstawie art. 477 ¹⁴ § 1 k.p.c. Sąd Okręgowy zauważył przede wszystkim, że zaliczeniu mógłby podlegać jedynie okres od 17 marca 1965 r. do 2 kwietnia 1965 r., gdyż tylko ten okres, pomiędzy zatrudnieniem w (...) Zakładzie (...) w Ł. a zatrudnieniem w Zakładzie (...), nie został zaliczony przez organ rentowy. W ocenie Sądu pierwszej instancji nie ma żadnych podstaw do uwzględnienia spornego okresu do stażu ubezpieczeniowego odwołującego się, gdyż odwołujący nie udowodnił, że w spornym okresie w okresie od 17 marca 1965 r. do 2 kwietnia 1965 r. pozostawał w zatrudnieniu w (...) Zakładzie (...) w Ł. i korzystał z urlopu udzielonego przez pracodawcę. Zebrany w sprawie materiał nie daje żadnych podstaw do takiego ustalenia. Twierdzenia wnioskodawcy, że w spornym okresie przebywał na urlopie, a urlop ten został następnie bezpodstawnie „anulowany” przez kierownika budowy, nie znajdują potwierdzenia w zachowanej dokumentacji pracowniczej skarżącego. Ponadto w sprawie VU 18/09 odwołujący się odmiennie przedstawił okoliczności rozwiązania stosunku pracy w tym zakładzie pracy. Podał, że pracodawca odmówił mu udzielenia urlopu od 17 marca 1965 r., o który ubiegał się z powodów rodzinnych i dlatego zakończył pracę u tego pracodawcy w dniu 16 marca 1965 r., w dniu 18 marca 1965 r. złożył podanie o zwolnienie z pracy, a przez kolejne dwa tygodnie poszukiwał pracy. Odwołujący się nie dostarczył zatem materiału procesowego pozwalającego na uwzględnienie spornego okresu.

Odnosząc się do kwestii zaliczenia okresu pracy w gospodarstwie rolnym, Sąd Okręgowy wywiódł, że w świetle art. 10 ust. 1 powołanej wyżej ustawy w emeryturach i rentach z FUS nie ma podstaw do uwzględnienia tego okresu, gdyż okres pracy w gospodarstwie rolnym uwzględnia się przy ustalaniu prawa do emerytury oraz przy obliczaniu jej wysokości tylko wtedy jeżeli okresy składkowe i nieskładkowe, ustalone na zasadach określonych w art. 5-7, są krótsze od okresu wymaganego do przyznania emerytury, w zakresie niezbędnym do uzupełnienia tego okresu. Wnioskodawca legitymuje się wymaganym okresem składkowymi i nieskładkowymi co wyklucza możliwość zaliczenia okresu pracy w gospodarstwie rolnym.

Powyższe rozstrzygnięcie zaskarżył ubezpieczony w drodze apelacji w całości.

W apelacji ubezpieczony podtrzymał żądanie zaliczenie okresu od 16 marca 1965 r. do 3 kwietnia (...). do stażu ubezpieczeniowego „jako okresu poszukiwania pracy”. W uzasadnieniu apelacji skarżący ponownie podniósł, że pracodawca bezpodstawnie anulował udzielny mu urlop. Zaznaczył, że świadectwo pracy zostało wystawione przez (...) Zakład (...) w Ł. w dniu 31 marca 1965 r., zatem data rozwiązania stosunku pracy nie może być wcześniejsza niż data wystawienia tego świadectwa.

Sąd Apelacyjny w Łodzi zważył, co następuje:

Apelacja nie jest zasadna. Sąd Okręgowy wydał trafne rozstrzygnięcie, które znajduje uzasadnienie w całokształcie okoliczności faktycznych sprawy oraz w treści obowiązujących przepisów prawnych, a oceniając zebrane dowody nie przekroczył granic ich swobodnej oceny, o jakich mowa w art. 233 § 1 k.p.c. Sąd Okręgowy dokonał szczegółowych ustaleń faktycznych i wnikliwie ocenił wiarygodność i moc dowodów według własnego przekonania, na podstawie wszechstronnego rozważenia zebranego materiału. Sąd Apelacyjny w pełni podziela ustalenia Sądu Okręgowego i przyjmuje je za własne. Sąd Okręgowy, po wnikliwej analizie zebranego materiału, zasadnie doszedł do przekonania, że twierdzenia skarżącego, iż w okresie 17 marca 1965 r. do 2 kwietnia 1965 r. korzystał z urlopu udzielonego przez pracodawcę - (...) Zakład (...) w Ł., nie znajduje żadnego potwierdzenia w zgromadzonym materiale. Twierdzenia skarżącego pozostają też w sprzeczności z zachowaną dokumentacją osobową odwołującego się i z twierdzeniami samego skarżącego w sprawie VU 18/09, co trafnie zauważył Sąd Okręgowy. W dokumentacji osobowej skarżącego znajduje się podanie z dnia 18 marca 1965 r. o rozwiązanie stosunku pracy. Skarżący przyznał w odwołaniu, że świadczył pracę u tego pracodawcy tylko do 16 marca 1965 r. Nie ma żadnych dokumentów, ani innych dowodów potwierdzających, choćby pośrednio, udzielenie apelującemu urlopu od 17 marca 1965 r. Sąd Okręgowy zasadnie podkreślił, że zgodnie z art. 232 k.p.c. strony są obowiązane wskazywać dowody dla stwierdzenia faktów, z których wywodzą skutki prawne, a odwołujący się nie wskazał dowodów potwierdzających podawane przez niego okoliczności. Twierdzenia odwołującego się o udzieleniu mu przez pracodawcę urlopu od 17 marca 1965 r. do 2 kwietnia 1965 r. należało zatem uznać za gołosłowne. Twierdzenia te są przy tym zasadniczo odmienne od okoliczności podanych przez skarżącego w sprawie VU 18/09. Wówczas skarżący podał, że ubiegał się o urlop od 17 marca 1965 r., lecz zakład pracy nie udzielił mu tego urlopu. Wówczas w dniu 18 marca 1965 r. skarżący napisał wniosek o rozwiązanie stosunku pracy i zakład wniosek ten zaakceptował. W dniu 16 marca 1965 r. apelujący zakończył pracę w tym zakładzie, a od 3 kwietnia 1965 r. podjął zatrudnienie w Zakładzie (...).

Zgodnie z art. 5 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. z 2009 r. Nr 153, poz. 1227 ze zm.) przy ustalaniu prawa do emerytury i renty obliczaniu ich wysokości uwzględnia się okresy składkowe, o których mowa w art. 6 i nieskładkowe, o których mowa w art. 7. W przepisach tych wymienione są wyczerpująco okresy zaliczane do emerytury i renty. „Czas na poszukiwanie pracy”, jak skarżący określa okres objęty sporem w tej sprawie, nie jest w nich wymieniony, nie ma więc podstaw prawnych, aby uwzględnić tego rodzaju roszczenie skarżącego.

Z tych przyczyn apelacja podlega oddaleniu na podstawie art. 385 k.p.c. jako bezzasadna.