Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 27 marca 2014 r.

Sąd Okręgowy w Krakowie XI Wydział Cywilny – Rodzinny Sekcja ds. Odwoławczych

w następującym składzie:

Przewodniczący : SSO Andrzej Maśnica

Sędziowie : SO Monika Krzyżanowska

SO Jadwiga Osuchowa (sprawozdawca)

Protokolant Marzena Potaczek

po rozpoznaniu w dniu 27 marca 2014 r. w K. na rozprawie

sprawy z powództwa małoletniej S. M. (1)reprezentowanej

przez przedstawicielkę ustawową matkę M.

Ł.

przeciwko Z. M.

o alimenty

na skutek apelacji strony powodowej

od wyroku Sądu Rejonowego dla Krakowa – Nowej Huty w Krakowie

z dnia 8 listopada 2013 r. sygn. akt. III RC 416/13/N

1. oddala apelację;

2. zasądza od małoletniej powódki S. M. (1) reprezentowanej przez przedstawicielkę ustawową matkę M. Ł. na rzecz pozwanego Z. M. kwotę 60 (sześćdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów zastępstwa adwokackiego w postępowaniu odwoławczym.

UZASADNIENIE

Sąd Rejonowy dla Krakowa -Nowej Huty w Krakowie wyrokiem z dnia 8 listopada 2013 roku wydanym do sygn. III RC 416/13/N w sprawie z powództwa małoletniej S. M. (1) reprezentowanej przez matkę M. Ł. przeciwko Z. M. o alimenty, zasądził od pozwanego kwotę 600 zł tytułem alimentów, oddalił powództwo w pozostałym zakresie, nakazał ściągnąć od pozwanego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 360 zł tytułem kosztów postępowania i nadał wyrokowi w punkcie uwzględniającym częściowo powództwo rygor natychmiastowej wykonalności.

Wydając powyższej treści orzeczenie oparł się Sąd Rejonowy na następujących ustaleniach faktycznych: małoletnia S. M. (1) urodziła się (...) i pochodzi z nieformalnego związku M. Ł.i Z. M., ojcostwo pozwanego zostało ustalone prawomocnym wyrokiem Sądu Rejonowego dla Krakowa –Nowej Huty w Krakowie w dniu 28 maja 2013 roku, o ustalenie ojcostwa występował Z. M., który dobrowolnie alimentuje małoletnią S. od dnia jej narodzin kwotą po 500 zł miesięcznie, wcześniej wyremontował pokój na potrzeby dziecka, pomagał matce małoletniej S. w spłacie kredytu. Przekazał również, po urodzeniu S. jej matce tytułem partycypowania w kosztach wyprawki, kwotę 1.000 zł. Małoletnia S. jest dzieckiem zdrowym, zamieszkuje z matką i babcią macierzystą, która po podjęciu przez matkę pracy zarobkowej zajmować się będzie małoletnią. Wspólnie zamieszkuje także dorosłe rodzeństwo matki małoletniej, koszty eksploatacji mieszkania podzielone są pomiędzy wszystkich dorosłych domowników. Matka małoletniej przed urodzeniem dziecka pracowała jako pracownik produkcji w Zakładach (...) z zarobkiem 1200-1500 zł, miała od 1 grudnia 2013 r. podjąć pracę na okres próbny 3 miesięcy z wynagrodzeniem 1200 zł.

Pozwany natomiast jest rozwiedziony, z małżeństwa ma syna na którego utrzymanie łoży alimenty w kwocie po 600 zł miesięcznie, mieszka z byłą żoną i synem w jednym domu na różnych kondygnacjach. Zatrudniony jest w Państwowej Straży Pożarnej na stanowisku instruktora z wynagrodzeniem 3500 zł netto, we wrześniu 2013 r. otrzymał kwotę 3404 zł z tytułu rekompensaty za ponadnormatywny czas służby w okresie półrocza. Pozwany pomaga finansowo swojej matce opłacając jej kwotą po 400 zł miesięcznie składkę ubezpieczenia w KRUS.

Dysponując powyższymi ustaleniami Sąd Rejonowy uznał, że dochodzona przez matkę małoletniej powódki kwota 1200 zł tytułem alimentów jest zdecydowanie zawyżona w stosunku do wysokości uzasadnionych potrzeb małoletniej powódki. M. Ł. koszt utrzymania małoletniej określała na kwotę 1600 zł miesięcznie, w trakcie postępowania przed sądem nie wykazała jednakże nawet na kwotę 1200 zł wydatków miesięcznych. Biorąc zatem pod uwagę wiek dziecka, jego dobry stan zdrowia, Sąd Rejonowy uznał, że przyczynianie się przez pozwanego kwotą po 600 zł miesięcznie jest adekwatne zarówno do wysokości uzasadnionych potrzeb małoletniej powódki jak też i możliwości zarobkowych pozwanego.

Z orzeczeniem Sądu Rejonowego nie zgodziła się przedstawicielka ustawowa małoletniej powódki, wnosząc apelację, sporządzoną przez ustanowionego profesjonalnego pełnomocnika. Zarzuca apelująca, że przy rozpoznawaniu przez Sąd I – ej instancji sprawy doszło do naruszenia przepisów prawa procesowego tj. art. 233 kpc przez dowolną ocenę dowodów, prowadzącą do ustalenia, że alimenty w kwocie po 600 zł miesięcznie pozwolą na zaspokojenie wszystkich uzasadnionych potrzeb małoletniej, a także naruszenie przepisów prawa materialnego tj. art. 135 § 1 kro poprzez jego niewłaściwe zastosowanie tj. ustalenie świadczenia alimentacyjnego w kwocie, które nie odpowiada uzasadnionym potrzebom małoletniej oraz możliwościom zarobkowym pozwanego, a także art. 135 § 2 kro poprzez jego niezastosowanie tj. brak zaliczenia osobistego wkładu powódki w wychowanie dziecka, na poczet wykonywania przez nią obowiązku alimentacyjnego. W oparciu o podniesione zarzuty domaga się apelująca zmiany zaskarżonego wyroku przez zastąpienie kwoty „600” zł kwotą „700” zł tytułem alimentów i zasądzenie kosztów za obie instancje wg norm przepisanych.

Pozwany – również działający za pośrednictwem profesjonalnego pełnomocnika - wniósł o oddalenie apelacji i zasądzenie kosztów postępowania odwoławczego.

Rozpoznając apelację Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

apelacja jest całkowicie bezzasadna i jako taka ulec musiała oddaleniu. Wbrew bowiem podnoszonym w apelacji zarzutom, Sąd Rejonowy przeprowadził, w sposób nie budzący zastrzeżeń, postępowanie dowodowe, w oparciu o wyniki którego dokonał prawidłowych ustaleń. Ustalenia te są zgodne z zasadami doświadczenia życiowego i logicznego rozumowania, w żadnym również stopniu nie cechuje ich dowolność, stąd też ustalenia te przyjął Sąd Okręgowy za własne. Małoletnia powódka ma dopiero 3 lata, matka jej w żaden sposób nie wykazała stosownymi dowodami, aby występowały jakieś nadzwyczajne potrzeby dziecka wynikające chociażby ze stanu zdrowia. Małoletnia jest dzieckiem zdrowym, rozwija się prawidłowo, stąd też trudno przyjąć, aby koszt jej utrzymania kształtował się na poziomie wskazywanym przez matkę. Koszt utrzymywania maksymalnie wynosi kwotę 900 zł, stąd też prawidłowo Sąd I –ej instancji obciążył ojca dziecka, nie zajmującego się dzieckiem na co dzień, kosztami w 2/3 a matkę w 1/3. Prawidłowo oceniając możliwości płatnicze pozwanego, Sąd Rejonowy brał pod uwagę jego zobowiązania alimentacyjne wobec pochodzącego z małżeństwa syna, o którym to zobowiązaniu matka małoletniej wiedziała, wiążąc się z pozwanym.

Stąd też apelację uznać należało za bezzasadną, po myśli art. 385 kpc, zaś o kosztach orzeczono na zasadzie art. 98 kpc.