Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Formularz UK 2

Sygnatura akt

IV Ka 472 / 21

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

2

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1.  Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

wyrok Sądu Rejonowego w Piotrkowie Trybunalskim z dnia 13 maja 2021 roku wydany w sprawie VII K 342 / 20

1.2.  Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☒ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3.  Granice zaskarżenia

1.1.1.  Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☒ na niekorzyść

☒ w całości

☒ w części

co do winy

co do kary

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.1.2.  Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

art. 438 pkt 3 k.p.k. błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

art. 439 k.p.k.

brak zarzutów

1.4.  Wnioski

uchylenie

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami
przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

1.5.  Ustalenie faktów

1.1.3.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.1.1.

1.1.4.  Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.2.1.

1.6.  Ocena dowodów

1.1.5.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.6.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

3.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

3.1.

1. podniesiony przez obrońcę oskarżonego E. Ł. zarzut mogącej mieć wpływ na treść orzeczenia obrazy przepisów prawa procesowego - art. 4 kpk, art. 7 kpk i art. 410 kpk poprzez dowolną, a nie swobodną ocenę materiału dowodowego, co doprowadziło do błędu w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia poprzez przyjęcie, że oskarżony swym zachowaniem wzbudził obawę u pokrzywdzonych spełnienia ewentualnych gróźb kierowanych pod ich adresem,

2. podniesiony przez pełnomocnika oskarżycieli posiłkowych zarzut rażącej niewspółmierności (łagodności) wymierzonej oskarżonemu kary

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Ad. zarzutów z punktu 1 - wbrew sugestiom skarżącego, zaprezentowana przez sąd I instancji ocena dowodów nie jest ani dowolna, ani nielogiczna, nie pozostaje też w sprzeczności z doświadczeniem życiowym. Poprzedzona została ujawnieniem w toku rozprawy całokształtu okoliczności w sposób podyktowany obowiązkiem dochodzenia prawdy i stanowi wynik rozważenia wszystkich okoliczności przemawiających zarówno na korzyść, jak i na niekorzyść oskarżonego. Została też dostatecznie – z uwzględnieniem reguł logiki i doświadczenia życiowego – argumentowana w uzasadnieniu. Wbrew twierdzeniom skarżącego, przywołane i omówione w nim dowody wskazują na winę E. Ł. w kontekście przypisanego mu czynu. Wskazać bowiem należy, iż ustalenia faktyczne oparte zostały nie tylko o zeznania skonfliktowanych z oskarżonym pokrzywdzonych małżonków J. i D. N. (1), ale także innych, „ naocznych ” świadków – E. A. oraz M. Ł.. E. A., będąc osobą pozostającą poza rodzinnym konfliktem i nie związaną bliżej ze stronami procesu, potwierdzał wersję wynikającą z relacji pokrzywdzonych co do faktu i okoliczności artykułowanych pod ich adresem przez oskarżonego gróźb. Sąd nie miał powodów, by nie dać wiary jego zeznaniom, a podkreślić należy, iż E. A. był naocznym świadkiem ich wypowiadania. Zbieżne z nim relacje złożyła także w tej materii M. Ł., która również słyszała wypowiadane przez oskarżonego pod adresem pokrzywdzonych groźby. Procesowe relacje w/w świadków w całości korelują z tym, co zeznali pokrzywdzeni, zatem nie sposób było dać wiarę twierdzeniom oskarżonego, że stał się jedynie ofiarą pomówień ze strony siostry J. N. oraz jej męża D. N. (1). Podkreślić też należy, iż niezależnie od nieco wybiórczo eksponowanych w apelacji cech osobowościowych oskarżonego, rzeczywiście jawić się on może jako osoba nieobliczalna, zdolna do niekontrolowanych zachowań, w tym wybuchów emocji i agresji, o czym traktują nie tylko zeznania w/w świadków, ale także dzielnicowego D. N. (2). Niezależnie więc od postawy pokrzywdzonych, którzy w sytuacjach konfliktowych i konfrontacyjnych starają się oskarżonemu nie ulegać i konsekwentnie egzekwują wobec niego należne im prawa do spornej nieruchomości, groźby oskarżonego mogły wywołać w nich uzasadnione obawy, że podczas kolejnego wybuchu agresji oskarżony może utracić kontrolę nad swoim zachowaniem i dążyć do ich realizacji.

Ad. zarzutu z punktu 2 - Jak wynika z niekwestionowanych przez strony przeciwne oświadczeń E. Ł. złożonych na rozprawie w dniu 19 października 2021 roku, od czasu wydania zaskarżonego wyroku oskarżony zaprzestał utrzymywania jakichkolwiek kontaktów z siostrą, nie przyjeżdża już też na nieruchomość, korzystanie z której było dotąd zasadniczym źródłem konfliktów między nimi. Oskarżony jest osobą niekaraną. Wymierzenie mu kary najsurowszej rodzajowo ( choć z warunkowym zawieszeniem jej wykonania ), obwarowanej dodatkowo zakazem zbliżania się w okresie próby do pokrzywdzonych na stosowną odległość, za pierwsze naruszenie porządku prawnego jawi się jako kara dostatecznie surowa oraz wywołująca efekt zapobiegawczy przed ponownymi tego typu zachowaniami. Oskarżony będzie miał bowiem świadomość, że w razie ponownego naruszenia porządku prawnego, a w szczególności naruszenia przedmiotowego zakazu, grozić mu będzie nie tylko perspektywa kolejnych zarzutów, ale także zarządzenia wykonania kary orzeczonej zaskarżonym wyrokiem.

Wniosek

1. wniosek obrońcy oskarżonego o zmianę zaskarżonego wyroku poprzez uniewinnienie oskarżonego od zarzucanego mu czynu,

2. wniosek pełnomocnika oskarżycieli posiłkowych o zmianę orzeczonej wobec oskarżonego kary poprzez wymierzenie mu kary surowszej

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Z powodów wyżej opisanych

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

4.1.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

1.7.  Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

5.1.1.

Przedmiot utrzymania w mocy

W całości

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

Sąd I instancji poczynił prawidłowe ustalenia faktyczne, właściwie zakwalifikował przypisany oskarżonemu czyn i wymierzył za niego karę, która nie razi łagodnością, jak również zasadnie obciążył go kosztami sądowymi. W tej sytuacji brak było podstaw do korekt zaskarżonego wyroku w kierunku postulowanym przez skarżących.

1.8.  Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

5.2.1.

Przedmiot i zakres zmiany

Zwięźle o powodach zmiany

1.9.  Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

1.1.7.  Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

5.3.1.1.1.

art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

5.3.1.4.1.

art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

1.1.8.  Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

1.10.  Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

pkt 2 orzeczenia

Na podstawie § 2 w zw. z § 4 i § 17 ust. 2 pkt 4 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu z dnia 3 października 2016 roku, zasądzono od Skarbu Państwa na rzecz obrońcy z urzędu koszty zastępstwa procesowego.

pkt 3 orzeczenia

Wobec nie uwzględnienia zarówno apelacji obrońcy, jak i pełnomocnika oskarżycieli posiłkowych, stosownie do treści art. 636 § 2 kpk w zw. z art. 633 kpk, oskarżony został obciążony kosztami procesu za postępowanie odwoławcze częściowo – połową wydatków poniesionych przez Skarb Państwa oraz opłatą karną. Wysokość tych kosztów nie jest tego rzędu, by oskarżony nie był w stanie ich wyłożyć – jeśli nie jednorazowo, to w formie ratalnej.

7.  PODPIS