Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II K 42/17

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 14 lutego 2019 r.

Sąd Okręgowy w Słupsku w II Wydziale Karnym w składzie :

Przewodniczący SSO Jarosław Turczyn /spr./

Sędzia SSO Aleksandra Szumińska

Ławnicy: R. N., D. M., A. Ś.

Protokolant Paula Bogdanowicz

przy udziale prokuratora Prokuratury Okręgowej w Słupsku J. K. po rozpoznaniu w dniach:6 kwietnia 2018, 10 kwietnia 2018, 20 kwietnia 2018, 18 maja 2018, 25 maja 2018, 26 czerwca 2018, 4 września 2018, 16 października 2018, 30 października 2018, 14 listopada 2018, 21 grudnia 2018 i 8 lutego 2019 roku

S. B. syna J. i K. z domu M., urodzonego 14 lutego1983 roku w P.,

oskarżonego o to, że:

w dniu 11 kwietnia 2016 r. w Zakładzie Karnym w C. w celi nr 23 Pawilonu L przewidując i godząc się z możliwością pozbawienia życia H. W. poprzez bicie rękoma po głowie, kończynach dolnych i górnych, uciskanie rękoma szyi spowodował u H. W. obrażenia ciała w postaci ran w powłokach rąk, podbiegnięć krwawych w powłokach kończyn górnych i dolnych, podbiegnięć krwawych i otarć naskórka w powłokach głowy, podbiegnięć krwawych w powłokach szyi z wylewami krwawymi w mięśniach szyi, obrzęku mózgu z niewielkimi wylewami krwawymi w pniu mózgu i jądrach podstawy prawej półkuli mózgu przez co doszło do nagłego zatrzymania krążenia, co doprowadziło do ostrej niewydolności krążeniowej – oddechowej i niedotlenienia mózgu w następstwie których doszło do śmierci pokrzywdzonego w dniu 13 kwietnia 2016 r. w Szpitalu w S., przy czym czynu tego dopuścił się będąc uprzednio prawomocnie skazanym wyrokiem Sądu Okręgowego w Poznaniu z dnia 01.04.2010 r. w sprawie III K 513/09 za czyn z art. 148 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k.

tj. o czyn z art. 148 § 3 k.k.

1.  uznaje oskarżonego S. B. za winnego tego, że w dniu 11 kwietnia 2016 roku w Zakładzie Karnym w C. w celi nr 23 Pawilonu L działając w zamiarze ewentualnym, tj. przewidując możliwość pozbawienia życia H. W. i godząc się na to, poprzez zadawanie ciosów w klatkę piersiową, kończyny dolne i górne, posługiwanie się narzędziem ostrokrawędzistym jakim był nieustalony fragment ceramiki, a także uciskanie rękoma szyi, spowodował u H. W. obrażenia ciała w postaci: licznych podbiegnięć krwawych w powłokach kończyn górnych i dolnych, licznych podbiegnięć krwawych w powłokach przedniej powierzchni klatki piersiowej w jej górnej części oraz nielicznych otarć naskórka na plecach, licznych ran ciętych w powłokach rąk, licznych podbiegnięć krwawych w powłokach przedniej i obu bocznych powierzchni szyi z licznymi wylewami krwawymi w mięśniach szyi, obrzęku mózgu z wylewami krwawymi w pniu mózgu oraz jądrach podstawy prawej półkuli mózgu skutkującego ciasnotą śródczaszkową, która doprowadziła do porażenia czynności ważnych dla życia ośrodków (krążenia i oddychania) w pniu mózgu i w następstwie do ostrej niewydolności krążeniowo – oddechowej, w konsekwencji czego doszło do śmierci pokrzywdzonego w dniu 13 kwietnia 2016 r. w Szpitalu w S., przy czym czynu tego dopuścił się będąc uprzednio prawomocnie skazanym wyrokiem Sądu Okręgowego w Poznaniu z dnia 01 kwietnia 2010 roku w sprawie o sygn. akt III K 513/09 za czyn z art. 148 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k., tj. popełnienia zbrodni z art. 148 § 3 k.k. i za to na podstawie art. 148 § 3 k.k. skazuje go na karę 25 lat (dwudziestu pięciu) pozbawienia wolności;

2.  na podstawie art. 77 § 2 k.k. określa, że oskarżonego można warunkowo przedterminowo zwolnić z odbycia reszty kary pozbawienia wolności po odbyciu jej w wymiarze co najmniej 20 lat;

3.  na podstawie art. 230 § 2 k.p.k. zwraca:

-

oskarżonemu S. B. dowody rzeczowe opisane w postanowieniu w przedmiocie dowodów rzeczowych na karcie 1058 akt pod pozycją 6,

-

dyrektorowi Zakładu Karnego w C. dowody rzeczowe opisane w postanowieniu w przedmiocie dowodów rzeczowych na karcie 1058 akt pod pozycją 1, 7, 8 i 9,

4.  zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adw. A. Z. z Kancelarii Adwokackiej w S. kwotę 2.361,60 (dwa tysiące trzysta sześćdziesiąt jeden złotych 60/100) złotych wraz z VAT-em, tytułem nieopłaconej obrony oskarżonego S. B. z urzędu;

5.  zwalnia oskarżonego S. B. od kosztów sądowych, obciążając nimi Skarb Państwa.