Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt IV U 259/13

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 11 kwietnia 2014r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący

SSO Jacek Witkowski

Protokolant

st. sekr. sądowy Dorota Malewicka

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 11 kwietnia 2014r. w S.

odwołania K. Ł.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

z dnia 22 lutego 2013 r. Nr (...)

w sprawie K. Ł.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

o prawo do emerytury

zmienia zaskarżoną decyzję i ustala K. Ł. prawo do emerytury od dnia 15 lutego 2013r.

Sygn. akt IV U 259/13

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 22.02.2013 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. odmówił wnioskodawczyni K. Ł. prawa do emerytury na podstawie art. 184 ustawy z dnia 17.12.1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2009 r. Nr 153 poz. 1227), ponieważ nie udokumentowała ona 15 lat zatrudnienia w warunkach szczególnych na dzień 01.01.1999 r.

Od decyzji tej odwołanie złożyła ubezpieczona, która wnosiła o jej zmianę i przyznanie prawa do emerytury w wieku obniżonym. Skarżąca wnosiła o zaliczenie trzech okresów zatrudnienia na stanowisku lutowaczki do kategorii pracy w warunkach szczególnych.

W odpowiedzi na odwołanie pozwany organ rentowy wnosił o jego oddalenie. Organ rentowy twierdził, iż K. Ł. nie złożyła prawidłowo wypełnionego świadectwa pracy w warunkach szczególnych z okresu zatrudnienia w (...)sp. z o.o. w W..

Sąd Okręgowy ustalił i zważył, co następuje:

Ubezpieczona K. Ł. ur. (...) złożyła dnia 14.02.2013 r. wniosek do pozwanego oddziału ZUS o przyznanie jej prawa do emerytury. Na podstawie przedłożonych świadectw pracy organ rentowy przyjął, że na dzień 01.01.1999 r. ubezpieczona legitymuje się okresem składkowym i nieskładkowym w wymiarze 22 lat i 26 dni, w tym 12 lat, 5 miesięcy i 29 dni pracy w warunkach szczególnych. Do tej kategorii zatrudnienia nie zostały zaliczone okresy od 07.02.1996 r. do 31.12.1996 r., od 17.02.1997 r. do 31.12.1997 r. i od 09.02.1998 r. do 31.12.1998 r. w (...) sp. z o.o. w W., ponieważ w świadectwie zatrudnienia w warunkach szczególnych wystawionym przez tego pracodawcę wymieniono stanowisko monter, które nie figuruje w przepisach rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 07.02.1983 r. i w przepisach resortowych. W związku z tym zaskarżoną decyzją z dnia 22.02.2013 r. pozwany ZUS odmówił przyznania ubezpieczonej prawa do emerytury w wieku obniżonym (k. 11 a. e.)

W toku postępowania odwoławczego Sąd ustalił, iż ubezpieczona zatrudniona była w latach 1978-1995 w Zakładach (...) S.A. w W. Zakład w W. na stanowisku lutowaczki. Jej praca polegała na lutowaniu cyną elementów elektronicznych do płytki ochronnika. Płytki te stanowiły podzespół do telefonu (k. 8v – 9, 24 – 25 a. s.). Pracodawca wystawił ubezpieczonej świadectwo wykonywania prac w warunkach szczególnych, w którym wskazał, że od 01.02.1978 r. do 11.06.1980 r. wykonywała prace na stanowisku regulatora przekaźnika, a od 12.11.1982 r. do 15.03.1986 r. i od 16.03.1989 r. do 31.12.1995 r. wykonywała prace przy lutowaniu, co odpowiadało regulacji w przypadku tej drugiej pracy przepisowi zawartemu w załączniku „A” dział III cyt. rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 07.02.1983 r., tj. w podrozdziale prace różne poz. 83 przy lutowaniu płyt i blach oraz metali nieżelaznych.

Wszystkie te okresy zostały zaliczone przez ZUS do kategorii pracy w warunkach szczególnych. Od 01.01.1996 r. Przedsiębiorstwo (...) przekształciło się w trzy spółki z o.o. i jedną z nich była spółka (...). Ubezpieczona wraz z częścią innych pracowników została przejęta przez wymienioną spółkę. Nowy pracodawca zawierał umowy na czas określony od lutego do końca grudnia w latach 1996 -1998. Ubezpieczona zawierała trzykrotnie takie umowy o pracę (akta osobowe). W spółce (...) wykonywała te same czynności co u ostatniego pracodawcy, tj. lutowała części elektroniczne, które przytwierdzane były do płatki będącej ochronnikiem. Czynności te wykonywała przy pomocy rozgrzanej cyny. W umowach o pracę wpisywane było stanowisko monter. Dlatego też pracodawca w świadectwie wykonywania pracy w warunkach szczególnych wskazał to właśnie stanowisko.

W ocenie Sądu Okręgowego zeznania ubezpieczonej jak i świadków: W. G. i K. K. (1) byłych pracowników spółki (...) są wiarygodne. Świadek K. k. pełnił funkcje kierownicze zarówno w Przedsiębiorstwie (...), jak i w spółce (...). Opisał on szczegółowo rodzaj działalności produkcyjnej i charakter czynności, jakie wykonywała ubezpieczona. Zeznania te korespondują z zeznaniami drugiego świadka, jak i ubezpieczonej.

Dlatego też Sąd uznał, że ubezpieczona wykonywała pracę w warunkach szczególnych, której charakter odpowiadał powołanemu wyżej przepisowi działu III poz. 83 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 07.02.1983 r. Nie jest bowiem istotna nazwa stanowiska pracy, a rodzaj i charakter czynności przez niego wykonywanych.

W tej sytuacji Sąd uznał za uzasadnione doliczenie prawie trzech lat zatrudnienia w spółce (...) do okresu zaliczonego i niespornego tj. 12 lat, 5 miesięcy i 29 dni. Zatem łączny okres zatrudnienia w warunkach szczególnych ubezpieczonej przekroczył na dzień 01.01.1999 r. próg 15 lat.

Nie budzi wątpliwości, iż ubezpieczona spełniła wszystkie przesłanki do nabycia prawa do emerytury w wieku obniżonym wymienione w art. 184 ust.1 i 2 ustawy o FUS w zw. z § 2 ust. 1, § 3 i § 4 ust. 1 pkt 3 powołanego rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 07.02.1983 r. w dacie ukończenia 55 roku życia.

Z tych względów Sąd z mocy art. 477 14 § 2 kpc orzekł jak w sentencji.