Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 19 stycznia 2021 roku

Sąd Rejonowy w Ostrołęce V Wydział Gospodarczy

w składzie następującym:

Przewodniczący: Sędzia Rafał Rogiński

Protokolant: st. sekr. sądowy Emilia Górna

po rozpoznaniu w dniu 19 stycznia 2021 roku w Ostrołęce

na rozprawie sprawy z powództwa

M. K. (1) NIP (...)

przeciwko

(...)Spółka Akcyjna
w W. KRS (...)

o zapłatę 12 289,54 zł

orzeka:

1.  zasądza od pozwanego (...) Spółka Akcyjna w W. na rzecz powoda M. K. (1) kwotę 12 289,54 zł (dwanaście tysięcy dwieście osiemdziesiąt dziewięć złotych pięćdziesiąt cztery grosze) z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia
08 maja 2018 roku do dnia zapłaty;

2.  tytułem zwrotu kosztów procesu zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 4 232,00 zł, w tym kwotę 3600,00 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa prawnego;

3.  nakazuje pobrać od pozwanego (...)Spółka Akcyjna w W. na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Ostrołęce kwotę 133,65 zł (sto trzydzieści trzy złote sześćdziesiąt pięć groszy) tytułem zwrotu wydatków poniesionych tymczasowo ze środków budżetowych.

Sędzia

Rafał Rogiński

Sygn. akt V GC 836/19

UZASADNIENIE

Powód M. K. (1) w pozwie skierowanym przeciwko (...) Spółka Akcyjna w W. wniósł o zasądzenie od pozwanego kwoty 12 289,54 zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 08 maja 2018 r. do dnia zapłaty oraz kosztów procesu w tym kosztami zastępstwa procesowego.

W uzasadnieniu pozwu powód wskazał, że w dniu 11 grudnia 2017 r. doszło
do kolizji drogowej, w wyniku której uszkodzeniu uległ pojazd marki (...)o nr rej. (...) będący własnością J. D.. Posiadacz pojazdu sprawcy zdarzenia miał zawartą z pozwanym umowę obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych. Na czas likwidacji szkody poszkodowany wynajął pojazd zastępczy.

W dniu 14 grudnia 2017 r. poszkodowany (Cedent) zawarł z powodem
(Cesjonariuszem) umowę cesji wierzytelności przysługującej z tytułu szkody
o nr (...) z dnia 11 grudnia 2017 r. gdzie uszkodzeniu uległ jego pojazd marki (...) nr rej (...)

W dniu 19 września 2019 r. wydany został nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym, w którym orzeczono zgodnie z żądaniem pozwu. Od nakazu zapłaty pozwany złożył sprzeciw wnosząc o oddalenie powództwa w całości i zasądzenie od powoda na jego rzecz kosztów w tym kosztów zastępstwa procesowego.
W uzasadnieniu sprzeciwu pozwany zakwestionował stawkę za wynajem i okres przez jaki poszkodowany wynajmował pojazd zastępczy a ponadto argumentował,
że zaproponował poszkodowanemu zorganizowanie najmu pojazdu zastępczego.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny.

W dniu 11 grudnia 2017 r. doszło kolizji drogowej, w wyniku której uszkodzeniu uległ pojazd marki (...)o nr rej. (...) będący własnością J. D.. Posiadacz pojazdu sprawcy zdarzenia miał zawartą
z pozwanym umowę obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych. Szkodę zgłoszono pozwanemu, który zarejestrował ją pod numerem (...) Pierwotnie w grudniu 2017 r. pozwany zakwalifikował szkodę w pojeździe jako częściową, a ostatecznie szkoda została uznana za całkowitą w dniu 19 marca 2018 r. Powód wykonał na rzecz poszkodowanego usługę holowania, a ponadto poszkodowany z uwagi na uszkodzenie jego pojazdu, w okresie od 14 grudnia 2017 r. do 17 lutego 2018 r. w którym nie dysponował pojazdem wynajmował od powoda pojazd zastępczy.

W dniu 14 grudnia 2017 r. poszkodowany (Cedent) zawarł z powodem
( Cesjonariuszem) umowę cesji wierzytelności przysługującej z tytułu szkody
o nr (...) z dnia 11 grudnia 2017 r. gdzie uszkodzeniu uległ jego pojazd marki (...) nr rej (...).

Za wykonaną usługę najmu pojazdu zastępczego i holowania powód wystawił
w dniu 17 lutego 2018 r. na rzecz poszkodowanego fakturę VAT (...) na kwotę 17 243,78 zł netto – 21 209,85 zł brutto. Pismem zatytułowanym ,,zgłoszenie roszczenia” powód wezwał pozwanego do zapłaty kwoty 17 243,78 zł netto.

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie następujących dowodów: umowy i protokołu najmu samochodu k 14-15, umowy cesji k 16, oświadczenia k 13, umowy zlecenia-holowanie k 17, umowy cesji k 18, faktury k 19, pisma powoda
( zgłoszenie roszczenia ) k 20, informacji o wysokości szkody częściowej w pojeździe k 61, zeznań świadków: A. K. k 123-124, J. D. k 130-131, M. K. (2) k 131-132, akt szkody na płycie CD k 122, okoliczności wskazanych w pozwie i pismach procesowych powoda którym strona pozwana nie zaprzeczyła.

Sąd zważył co następuje.

Powództwo zasługiwało na uwzględnienie z następujących przyczyn.

Pozwany nie kwestionował co do zasady swojej odpowiedzialności związanej
z przedmiotową szkodą ani zasadności skorzystania przez poszkodowanego
z pojazdu zastępczego. Sporna była wysokość wynagrodzenia z tytułu najmu pojazdu zastępczego i holowania a przede wszystkim okres najmu pojazdu zastępczego.

Na podstawie art. 822 k.c. przez umowę ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej ubezpieczyciel zobowiązuje się do zapłacenia określonego w umowie odszkodowania za szkody wyrządzone osobom trzecim, wobec których odpowiedzialność za szkodę ponosi ubezpieczający albo ubezpieczony.

Zgodnie z ustawą z dnia 22 maja 2003 r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Fundusz Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych (Dz. U. Nr 124, poz.1152 ze zm.) obowiązkowym ubezpieczeniem objęta jest odpowiedzialność cywilna posiadaczy pojazdów mechanicznych za szkody powstałe w związku z ruchem tych pojazdów. Z art.34 ust.1 i art.36 ust. 1 w/w ustawy wynika, że odszkodowanie, które zakład ubezpieczeń, w ramach odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych, zobowiązany jest wypłacić poszkodowanemu, ustala się w granicach odpowiedzialności cywilnej posiadacza lub kierującego pojazdem, najwyżej jednak do ustalonej w umowie ubezpieczenia sumy gwarancyjnej, jeżeli są oni zobowiązani do odszkodowania za szkodę wyrządzoną
w związku z ruchem tego pojazdu.

Stosownie do art. 361 k.c. do poniesionej przez poszkodowanego szkody należy zaliczyć także koszty wynajęcia samochodu zastępczego dla poszkodowanego. Jak wskazał Sąd Najwyższy w uchwale z dnia 25 sierpnia 2017 r. (sygn. akt III CZP 20/17, Legalis nr 1651540) wydatki na najem pojazdu zastępczego poniesione przez poszkodowanego, przekraczające koszty zaproponowanego przez ubezpieczyciela skorzystania z takiego pojazdu są objęte odpowiedzialnością z tytułu umowy obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych, jeżeli ich poniesienie było celowe i ekonomicznie uzasadnione.

W ocenie Sądu pozwany nie wykazał aby poszkodowany naruszył obowiązek minimalizacji szkody i bezzasadnie nie skorzystał z przedstawionej mu przez pozwanego propozycji zorganizowania najmu pojazdu zastępczego i wynajął pojazd zastępczy po wygórowanej stawce odbiegającej od stawek rynkowych. Zauważyć należy, że poszkodowany wprawdzie ma obowiązek minimalizacji szkody ale nie musi realizować go za wszelką cenę przedkładając interes zakładu ubezpieczeń ponad swój własny.

W świetle uchwały Sądu Najwyższego z dnia 24 sierpnia 2017 r. III CZP 20/17 warunkiem uznania, że wydatki na najem pojazdu zastępczego poniesione przez poszkodowanego przekraczające koszty zaproponowanego przez ubezpieczyciela skorzystania z takiego pojazdu - są objęte odpowiedzialnością z tytułu umowy obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej pojazdów mechanicznych – jest wykazanie, że ich poniesienie było celowe i ekonomicznie uzasadnione.

W ocenie Sądu pozwany nie wykazał aby przedstawił poszkodowanemu propozycję zorganizowania najmu pojazdu zastępczego na co najmniej równorzędnych warunkach jak te, które wynikały z oferty powoda. Ze złożonych przez poszkodowanego zeznań wynika, że przedstawione mu warunki najmu pojazdu
u powoda były dla niego korzystniejsze od innych ofert.

Zdaniem Sądu z zacytowanej uchwały nie wynika aby poszkodowany musiał przyjąć każdą przedstawioną mu przez ubezpieczyciela propozycję najmu pojazdu zastępczego. Jeżeli warunki na jakich ubezpieczyciel proponuje poszkodowanemu zorganizowanie najmu pojazdu zastępczego są gorsze od oferty innych podmiotów to w ocenie Sądu ma on pełne prawo do odmowy skorzystania z przedstawionej mu przez ubezpieczyciela propozycji najmu pojazdu zastępczego.

W ocenie Sądu nieuzasadniony jest również stawiany przez pozwanego zarzutu nieuzasadnionego przedłużenia okresu najmu pojazdu zastępczego

W sprawie przeprowadzony został dowód z opinii biegłego, która na wniosek pozwanego została uzupełniona. Sporządzone opinie są rzetelne, wyczerpujące i nie było jakichkolwiek podstaw do ich zakwestionowania i dalszego uzupełniania.

Biegły odpowiadając na postawione pytania wskazał, że: z uwagi, iż proces ustalania kosztu naprawy, rodzaju szkody i wysokości należnego odszkodowania
z tytułu uszkodzeń pojazdu trwał praktycznie od dnia zgłoszenia szkody ( 14.12.2017 ) do dnia 19.03.2018 r. tj. wydania decyzji przez pozwanego o rozliczeniu szkody jako szkoda całkowita ustalającej jednocześnie wysokość odszkodowania, a najem pojazdu został zakończony dnia 17.02.2018 r. to zdaniem biegłego, okres najmu pojazdu od dnia 14.12.2017 r. do dnia 17.02.2018 r. wynoszący 65 dni należy uznać za zasadny.

W ocenie Sądu biegły prawidłowo ocenił zasadność okresu najmu pojazdu zastępczego. Zdaniem Sądu zgromadzony w sprawie materiał dowodowy potwierdza, że za przedłużenie się okresu najmu pojazdu zastępczego odpowiada pozwany, gdyż to on w grudniu 2017 r. wydał błędną decyzję o uznaniu szkody za częściową. Potwierdzeniem nieprawidłowości decyzji pozwanego jest późniejsza zmiana tej decyzji przez samego pozwanego i uznanie szkody za całkowitą. W ocenie Sądu powód nie może ponosić konsekwencji błędnej decyzji pozwanego. Ponadto zauważyć należy, że poszkodowany sam w większości z własnych środków poniósł koszty nabycia nowego pojazdu a samochód zastępczy zwrócił w dniu 17 lutego 2018 r. czyli prawie miesiąc przed wydaniem ostatecznej decyzji przez pozwanego ( 19 marca
2018 r. ).

Dlatego uznać należy, że okres najmu samochodu zastępczego nie był wydłużony ponad niezbędny okres do likwidacji szkody.

Odnosząc się do kwestionowania przez pozwanego wysokości stawek za najem pojazdu zastępczego i kosztów holowania stwierdzić należy, że zgodnie art. 6 k.c. ciężar udowodnienia faktu spoczywa na osobie, która z faktu tego wywodzi skutki prawne. Podobnie art. 232 k.p.c. stanowi, że strony są obowiązane wskazywać dowody dla stwierdzenia faktów, z których wywodzą skutki prawne. Jeżeli materiał dowodowy zgromadzony w sprawie nie daje podstawy do dokonania odpowiednich ustaleń faktycznych w myśl twierdzeń jednej ze stron, Sąd musi wyciągnąć ujemne konsekwencje z braku udowodnienia faktów przytoczonych na uzasadnienie żądań lub zarzutów. Należy to rozumieć w ten sposób, że strona, która nie przytoczyła wystarczających dowodów na poparcie swych twierdzeń ponosi ryzyko niekorzystnego dla siebie rozstrzygnięcia, o ile ciężar dowodu, co do tych okoliczności na niej spoczywał (vide: wyrok Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu z dnia 18.01.2012 r. w sprawie I ACa 1320/11).

Sąd po przeanalizowaniu przedstawionych przez powoda dowodów uznał,
że wykazał on wysokość kosztów najmu pojazdu przy pomocy dołączonych do pozwu cenników natomiast pozwany tylko zakwestionował twierdzenia powoda ale nie wykazał przy pomocy jakichkolwiek dowodów, że stawki za wynajem pojazdów stosowane przez powoda i ceny za usługę holowania pojazdu były zawyżone.

O kosztach postępowania orzeczono na podstawie art. 98 § 1 i 3 k.p.c. Pozwany jako strona przegrywająca zobowiązany jest do pokrycia wszystkich kosztów postępowania. Na koszty procesu w sprawie, poniesione przez stronę powodową składają się: opłata od pozwu w wysokości 615,00 zł, opłata skarbowa od pełnomocnictwa w wysokości 17,00 zł. oraz wynagrodzenie pełnomocnika
w wysokości 3 600,00 zł. Od pozwanego nakazano pobrać również kwotę 133,65 zł wypłaconą biegłemu tytułem wynagrodzenia tymczasowo ze Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Ostrołęce.

Sędzia Rafał Rogiński

ZARZĄDZENIE

(...)

(...)

(...)