Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 8 kwietnia 2014 r.

Sąd Okręgowy w Białymstoku VIII Wydział Karny Odwoławczy w składzie:

Przewodniczący: SSO Marek Wasiluk– spr.

Sędziowie: SO Dariusz Niezabitowski

SO Wiesław Oksiuta

Protokolant: Aneta Chardziejko

przy udziale Prokuratora Małgorzaty Zińczuk

po rozpoznaniu w dniu 8 kwietnia 2014 roku

sprawy P. K. Z. (1) oskarżonego z art. 278 § 1 k.k.

na skutek apelacji wniesionej przez prokuratora

od wyroku Sądu Rejonowego w Białymstoku z dnia 30 października 2013 roku, sygn. akt XV K 1245/13,

I.  Wyrok w zaskarżonej części zmienia w ten sposób, że:

- w pkt III części dyspozytywnej wyroku wysokość szkody, do naprawienia której zobowiązano oskarżonego P. K. Z. (1) ustala na kwotę 400 (czterysta) złotych.

II.  W pozostałym zakresie wyrok w zaskarżonej części utrzymuje w mocy.

III.  Zwalnia oskarżonego od ponoszenia opłaty i ponoszenia pozostałych kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze.

UZASADNIENIE

Wyrokiem z dnia 30 października 2013 roku sygn. akt XV K 1245/13 Sąd Rejonowy w Białymstoku uznał oskarżonego P. K. Z. (1) za winnego tego, że w dniu 16 stycznia 2012 r. w B. w mieszkaniu nr (...) przy ul. (...) dokonał zaboru w celu przywłaszczenia laptopa m-ki A. (...) wartości 1100 zł wykorzystując nieuwagę koleżanki D. S. w ten sposób, że laptop zabrał i wyszedł z mieszkania, czym działał na szkodę J. S. tj. o czyn z art. 278 § 1 k.k.

Sąd Rejonowy wymierzył oskarżonemu za powyższy czyn karę 6 miesięcy pozbawienia wolności, warunkowo zawieszając jej wykonanie na okres 3 lat i w tym czasie oddał oskarżonego po dozór kuratora. Nadto na podstawie art. 33 § 2 k.k. wymierzył P. Z. karę grzywny w wymiarze 70 stawek dziennych, przyjmując wysokość jednej stawki za równoważną kwocie 10 złotych i orzekł obowiązek naprawienia szkody na rzecz pokrzywdzonej J. S. w kwocie 1.100 złotych. Zasądził również od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa koszty sądowe w kwocie 430 zł.

Apelację od powyższego wyroku wniósł Prokurator, skarżąc go w części dotyczącej orzeczenia o środku karnym na korzyść oskarżonego i zarzucając mu obrazę przepisów prawa materialnego pod postacią art. 46 § 1 k.k., poprzez orzeczenie wobec P. K. Z. (1) środka karnego w postaci obowiązku naprawienia szkody na rzecz pokrzywdzonej J. S. w nieodpowiadającej stanowi faktycznemu kwocie 1100 zł, podczas gdy oskarżony w toku postępowania zapłacił na rzecz pokrzywdzonej 700 zł, a zatem obowiązek naprawienia szkody powinien opiewać jedynie na kwotę 400 zł. Skarżący wniósł o zmianę wyroku w zaskarżonej części poprzez orzeczenie wobec oskarżonego środka karnego obowiązku naprawienia szkody na rzecz J. S. w kwocie 400 zł.

Sąd Okręgowy zważył co następuje:

Wniesiona przez Prokuratora Rejonowego apelacja była uzasadniona a jej wniesienie skutkowało zmianą zaskarżonego wyroku.

Dokonana przez Sąd Rejonowy ocena zebranego i ujawnionego w sprawie materiału dowodowego, zaprezentowana w pisemnych motywach wyroku, została oparta o zasady logicznego rozumowania i nie zawiera błędu luk lub nieścisłości. Należy zatem całkowicie zaakceptować ustalony stan faktyczny oraz wyciągnięte przez Sąd I instancji wnioski w przedmiocie winy oskarżonego.

Należy zgodzić się z ustaleniami Sądu Rejonowego dotyczącymi kwalifikacji prawnej oraz stopnia winy i stopnia społecznej szkodliwości czynu popełnionego przez oskarżonego. Ponadto podkreślić należy, że orzeczona kara pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania oraz kara grzywny są adekwatne do stopnia zawinienia i współmierne do stopnia społecznej szkodliwości, uwzględniają przy tym dyrektywy wymiaru kary. Jednakże nie można uznać za prawidłowe orzeczenie środka karnego w postaci obowiązku naprawienia szkody na rzecz pokrzywdzonej J. S. w kwocie 1100 zł.

Zważyć należy iż szkodą, do której naprawienia sąd zobowiązuje sprawcę, jest równowartość rzeczywistej szkody wynikłej bezpośrednio z przestępstwa. Przedmiotowy środek karny polega więc na wyrównaniu straty, poniesionej przez pokrzywdzonego. Oznacza to obowiązek Sądu by uwzględnić w chwili wyrokowania rozmiary pokrytej już szkody. Warunkiem orzekania obowiązku naprawienia szkody jest więc jej istnienie w czasie orzekania.

Sąd Rejonowy prawidłowo ustalił wartość zabranego przez oskarżonego w celu przywłaszczenia laptopa na 1100 zł, jednakże błędnie określił wysokość szkody istniejącej w chwili orzekania. Rację ma bowiem skarżący podnosząc, że dokonana w toku postępowania sądowego wpłata 700 zł przez P. K. Z. (2) na rzecz pokrzywdzonej skutkowała pokryciem szkody w tej kwocie. Powyższe obligowało Sąd I instancji do zweryfikowania wysokości niepokrytej szkody.

W związku z powyższym zachodziła konieczność zmiany wyroku w zaskarżonej części poprzez ustalenie wysokości szkody, do naprawienia której zobowiązano oskarżonego, na kwotę 400 zł, uwzględniając jej rzeczywisty rozmiar istniejącej w chwili orzekania przez Sąd I instancji. Środek karny w tej wysokości właściwie spełni funkcję kompensacyjną, wyrównując szkodę w majątku pokrzywdzonej J. S., nie będąc przy tym nadmiernie surowym wobec oskarżonego.

Sąd Okręgowy na podstawie art. 624 kpk zwolnił oskarżonego od kosztów postępowania odwoławczego uznając, iż przemawiają za tym względy słuszności.