Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 12 sierpnia 2021 roku

Sąd Rejonowy w Kielcach VIII Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący sędzia Grzegorz Szyba

Protokolant sekretarz sądowy Karolina Błachut

po rozpoznaniu w dniu 12 sierpnia 2021 roku w Kielcach

na rozprawie

sprawy z powództwa M. S.

przeciwko B. (...) Niestandaryzowanemu Sekurytyzacyjnemu Funduszowi Inwestycyjnemu Zamkniętemu w G.

o pozbawienie tytułu wykonawczego wykonalności

I.  oddala powództwo;

II.  zasądza od M. S. na rzecz B. (...) Niestandaryzowanemu Sekurytyzacyjnemu Funduszowi Inwestycyjnemu Zamkniętemu w G. kwotę 900 zł (dziewięćset) złotych tytułem kosztów procesu.

sędzia Grzegorz Szyba

UZASADNIENIE

Pozwem wniesionym w dniu 23 lutego 2021 roku M. S. domagał się pozbawienia wykonalności tytułu wykonawczego w postaci nakazu zapłaty wydanego przez Sąd Rejonowy w Kielcach w dniu 7 kwietnia 2000 roku w sprawie VIII Nc 781/00, zaopatrzonego w klauzulę wykonalności w dniu 19 marca 2001 roku oraz zasądzenia kosztów procesu. W uzasadnieniu podniesiono, że podstawą prawną roszczenia jest art. 840 § 1 pkt 2 k.p.c, ponieważ ostatnia czynność komornicza została podjęta w dniu 5 sierpnia 2003 roku, w związku z czym doszło do przedawnienia roszczenia.

W odpowiedzi na pozew z dnia 15 marca 2021 roku pozwany B. (...) Niestandaryzowany Sekurytyzacyjny Fundusz Inwestycyjny Zamknięty z siedzibą w G. wniósł o oddalenie powództwa i zasądzenie od powoda kosztów procesu. Uzasadniając swoje stanowisko podniósł, że nie doszło do przedawnienia roszczenia, ponieważ pozwany podejmując czynności w celu wyegzekwowania należności doprowadził do skutecznego przerwania biegu przedawnienia.

Sąd ustalił, co następuje:

W dniu 7 kwietnia 2000 roku Sąd Rejonowy w Kielcach wydał w sprawie VIII Nc 781/00 nakaz zapłaty, który uprawomocnił się w dniu 6.05.2000r. W dniu 19 marca 2001 roku nakaz zapłaty zaopatrzono w klauzulę wykonalności.

Na podstawie tak powstałego tytułu wykonawczego prowadzone były postępowania egzekucyjne:

- przed komornikiem przy Sądzie Rejonowym w Kielcach A. Ł. (1) pod sygnaturą Km 305/01 i zakończyło się umorzeniem postępowania w dniu 5.08.2003r z uwagi na bezskuteczną egzekucję.

- przed komornikiem przy Sądzie Rejonowym dla Warszawy – Woli w Warszawie J. B. pod sygnaturą akt Km 21089/08 (zawiadomienie o wszczęciu egzekucji z dnia 27.03.2008r), zakończone postanowieniem z dnia 16.09.2008 r. o umorzeniu postępowania z uwagi na bezskuteczną egzekucję;

- przed komornikiem przy Sądzie Rejonowym dla Warszawy – Woli w Warszawie J. B. pod sygnaturą akt Km 191442/12 (zawiadomienie o wszczęciu egzekucji z dnia 03.12.2012r), , zakończone postanowieniem z dnia 14.06.2013 r. o umorzeniu postępowania z uwagi na bezskuteczną egzekucję;

- przed komornikiem przy Sądzie Rejonowym dla Warszawy – Woli w Warszawie J. B. pod sygnaturą akt Km 16764/15 (zawiadomienie o wszczęciu egzekucji z dnia 14.03.2015r), zakończone postanowieniem z dnia 14.09.2018 r. o umorzeniu postępowania z uwagi na bezskuteczną egzekucję;

W dniu 22.01.2021r do komornika przy Sądzie Rejonowym w Kielcach P. K. wpłynął kolejny wniosek o wszczęcie egzekucji na podstawie opisanego wyżej tytułu wykonawczego.

(k. 19 akt VIII Nc 781/00, odpis k. 64-65, informacja komornika D. K. oraz kopie dokumentów akt komorniczych k. 41-58, tytuł wykonawczy w aktach Km 155/21 komornika przy Sądzie Rejonowym w Kielcach P. K.)

Sąd zważył, co następuje:

Podstawą prawną opisanego w pozwie roszczenia był art. 840 § 1 pkt 1 k.p.c. stanowiący o tym, że dłużnik może w drodze powództwa żądać pozbawienia tytułu wykonawczego wykonalności jeżeli po powstaniu tytułu egzekucyjnego nastąpiło zdarzenie, wskutek którego zobowiązanie wygasło albo nie może być egzekwowane. Podstawą dla zastosowania tego przepisu w ocenie strony powodowej miało być przedawnienie roszczenia.

Zgodnie z treścią art. 125 k.c. roszczenie stwierdzone prawomocnym orzeczeniem sądu przedawnia się z upływem sześciu lat. Jeżeli stwierdzone w ten sposób roszczenie obejmuje świadczenia okresowe, roszczenie o świadczenie okresowe należne w przyszłości przedawnia się z upływem trzech lat. Aktualne brzmienie tego przepisu zostało ukształtowane ustawą z dnia 13 kwietnia 2018 r. o zmianie ustawy - Kodeks cywilny oraz niektórych innych ustaw, z mocą obowiązującą od dnia 9 lipca 2018 roku, w której wskazano również, że do roszczeń powstałych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy i w tym dniu jeszcze nieprzedawnionych stosuje się od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy przepisy kodeksu cywilnego w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą ( art. 5 ust. 1). Jeżeli w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą termin przedawnienia jest krótszy niż według przepisów dotychczasowych, bieg terminu przedawnienia rozpoczyna się z dniem wejścia w życie niniejszej ustawy. Jeżeli jednak przedawnienie, którego bieg terminu rozpoczął się przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, nastąpiłoby przy uwzględnieniu dotychczasowego terminu przedawnienia wcześniej, to przedawnienie następuje z upływem tego wcześniejszego terminu ( art. 5 ust. 2).

Z kolei według art. 123 § 1 pkt 1 k.c. bieg przedawnienia przerywa się rzez każdą czynność przed sądem lub innym organem powołanym do rozpoznawania spraw lub egzekwowania roszczeń danego rodzaju albo przed sądem polubownym, przedsięwziętą bezpośrednio w celu dochodzenia lub ustalenia albo zaspokojenia lub zabezpieczenia roszczenia. Zgodnie z poglądem zaprezentowanym przez Sąd Najwyższy w Uchwale z dnia 16 stycznia 2004 r. wydanej w sprawie III CZP 101/03, który Sąd podziela, „przewidziany w art. 125 § 1 k.c. termin przedawnienia roszczenia stwierdzonego sądowym tytułem egzekucyjnym rozpoczyna bieg na nowo od daty uprawomocnienia się tego tytułu ( art. 124 § 2 k.c.), a nie od daty złożenia wniosku o nadanie klauzuli wykonalności ani od daty nadania klauzuli wykonalności. Stąd jednak nie wynika, że przedawnienie wspomnianego roszczenia nastąpi zawsze z upływem terminu określonego w art. 125 § 1 k.c., liczonego od daty uprawomocnienia się sądowego tytułu egzekucyjnego, nie powinno bowiem ulegać wątpliwości, że bieg tego terminu może zostać przerwany. Istnieje zgodność poglądów co do tego, że przerwanie biegu tego terminu może nastąpić na zasadach określonych w art. 124 k.c. przez złożenie wniosku o wszczęcie postępowania egzekucyjnego, przy czym termin przedawnienia biegnący na nowo po umorzeniu postępowania egzekucyjnego może być znów przerwany przez złożenie wniosku o wszczęcie ponownego postępowania egzekucyjnego ( art. 826 k.p.c.)”.

W niniejszej sprawie oznacza to, że termin przedawnienia, który rozpoczął bieg z dniem 6 maja 2000 r ( uprawomocnienie się nakazu zapłaty), został przerwany przez wszczęcie postępowania Km 305/01 komornika A. Ł., po ponownym rozpoczęciu biegu kolejna przerwa biegu nastąpiła z chwilą wszczęcia postępowania w sprawie Km 21089/08 komornika J. B. i kolejne przerwy w biegu terminu przedawnienia wynikały z wszczynania postępowań: Km 191442/12 i Km 16764/15 komornika J. B. i Km 155/21 komornika P. K.. Zgodnie z treścią art. 124 § 1 k.c. po każdym przerwaniu przedawnienia biegnie ono na nowo, przy czym w razie przerwania przedawnienia przez czynność w postępowaniu przed sądem lub innym organem powołanym do rozpoznawania spraw lub egzekwowania roszczeń danego rodzaju albo przed sądem polubownym albo przez wszczęcie mediacji, przedawnienie nie biegnie na nowo, dopóki postępowanie to nie zostanie zakończone. Oznacza to, że wszczęcie każdego z wymienionych wyżej postępowań egzekucyjnych skutkowało przerwaniem biegu przedawnienia, które rozpoczynało bieg na nowo dopiero po uprawomocnieniu się postanowienia o umorzeniu egzekucji. Odstępy czasowe pomiędzy toczącymi się uprzednio postępowaniami egzekucyjnymi w żadnym przypadku nie przekroczyły 10 lat. Co więcej przed wszczęciem postępowania Km 155/21 komornika P. K. poprzednie postępowanie zostało zakończone postanowieniem z dnia 14.09.2018 roku, zatem od jego zakończenia nie upłynął termin przedawnienia roszczenia stwierdzonego orzeczeniem wydanym w sprawie VIII Nc 781/00.

W związku z powyższym wobec niewykazania przez stronę powodową okoliczności, o których mowa w treści art. 840 § 1 pkt 2 k.p.c. powództwo zostało oddalone.

O kosztach procesu orzeczono na podstawie art. 98 § 1 i 3 k.p.c., przy czym na zasądzoną kwotę 900 zł składają się wszystkie wykazane koszty procesu poniesione przez stronę pozwaną – wynagrodzenie pełnomocnika ustalone zgodnie z §2 pkt 3 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie.

Sędzia Grzegorz Szyba

ZARZĄDZENIE

Odpisy wyroku doręczyć pełnomocnikom stron