Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 3 grudnia 2021 r.

Sąd Rejonowy w Kętrzynie I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

po rozpoznaniu w dniu 3 grudnia 2021 r. w Kętrzynie

sprawy z powództwa K. J.

przeciwko (...) S.A. z siedzibą w W.

o zapłatę

I.  zasądza od pozwanego (...) S.A. z siedzibą w W. na rzecz powoda K. J. kwotę 2 361,70 zł (dwa tysiące trzysta sześćdziesiąt jeden złotych i siedemdziesiąt groszy) wraz z odsetkami ustawowymi liczonymi od dnia 15.08.2020r. do dnia zapłaty;

II.  zasądza od pozwanego (...) S.A. z siedzibą w W. na rzecz powoda K. J. kwotę 1 456,29 zł ( tysiąc czterysta pięćdziesiąt sześć złotych i dwadzieścia dziewięć groszy) wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie w spełnieniu świadczenia pieniężnego, za czas od dnia uprawomocnienia się orzeczenia, którym je zasądzono, do dnia zapłaty, tytułem zwrotu kosztów procesu.

Sygn. akt 1020/20 upr

UZASADNIENIE

Powód K. J. wniósł o zasądzenie od pozwanego (...) S.A. z siedzibą w W. kwoty 2 361,70 zł wraz z odsetkami ustawowymi od dnia 15 sierpnia 2020 r., do dnia zapłaty. Wniósł również o zasądzenie zwrotu kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

Uzasadniając podnosił, że w dniu 01 sierpnia 2020 r., doszło do kolizji drogowej, w wyniku której uszkodzony został pojazd marki B. (...) o nr rej. (...) należący do A. S.. Sprawca kolizji był ubezpieczony w pozwanym towarzystwie ubezpieczeń.

W dniu 02 sierpnia 2020 r., poszkodowany wynajął od powoda pojazd zastępczy. Umowa najmu trwała do dnia 13 sierpnia 2020 r. Legitymacja czynna powoda do dochodzenia roszczenia wynika z umowy cesji wierzytelności w zakresie zwrotu kosztów wynajmu pojazdu zastępczego. Za wynajem pojazdu zastępczego powód wystawił fakturę VAT nr (...) na kwotę 3.850,00 zł. Ponadto powód podniósł, że pozwany uznał roszczenie, co do zasady, i w dniu 14 sierpnia 2020 roku wypłacił odszkodowanie w wysokości 1 488,30 zł. Kwestionowana była wyłącznie wysokość stawki za jedną dobę wynajmu.

W odpowiedzi na pozew (...) S.A. wniósł o oddalenie powództwa w całości oraz zasądzenie zwrotu kosztów procesu. Pozwany nie kwestionował okresu naprawy, a jedynie dobową stawkę najmu wskazując, że dla pojazdu z segmentu D powinna ona wynosić 130 zł netto za dobę. W uzasadnieniu podniósł, iż poszkodowanemu przedstawiono ofertę najmu, z której ten nie skorzystał i wynajął samochód za stawkę ponad dwukrotnie wyższą od zaproponowanej przez ubezpieczyciela, a takie działanie przyczyniło się do zwiększenia szkody. Zakwestionowana została także legitymacja czynna powoda do wytoczenia powództwa.

Sąd ustalił, co następuje:

W dniu 01 sierpnia 2020 r., doszło do kolizji drogowej, w wyniku której uszkodzony został pojazd marki B. (...) o nr rej. (...) należący do A. S.. Sprawca kolizji był ubezpieczony w (...) Zakładzie (...) z siedzibą w W..

(bezsporne, akta szkody – k. 38)

W dniu 02 sierpnia 2020 r., A. S. zawarł z K. J. umowę najmu samochodu R. (...) o nr rej. (...) na okres od dnia 02 sierpnia 2020 r. godz. 10.00 do 13 sierpnia 2020 r., godz. 9.00. Stawka najmu wynosiła 350,00 zł dziennie w wypadku najmu powyżej 5 dni. W dniu 13 sierpnia 2020 r., K. J. wystawił fakturę za najem na kwotę 3.850,00 zł brutto i jeszcze tego samego dnia zawarł z A. S. umowę cesji wierzytelności przysługujących w stosunku do (...) S.A. z tytułu odpowiedzialności na podstawie obowiązkowego ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów w zakresie zwrotu kosztów wynajmu pojazdu zastępczego przez okres potrzebny do przywrócenia pojazdu do stanu sprzed zaistnienia szkody lub do jej likwidacji w ramach szkody całkowitej.

( dowód: umowa wynajmu samochodu – k. 7, cennik wynajmu – k. 9, faktura – k. 10, cesja wierzytelności – k. 11)

Samochód osobowy B. (...) zaliczany jest do segmentu E. Przedmiotem najmu był samochód marki R. (...), również zaliczany do segmentu E. Stawka najmu pojazdu zastępczego z segmentu E zastosowana przez powoda mieści się w granicach stawek stosowanych na rynku lokalnym

(dowód: opinia biegłego Z. K. – k. 52-56)

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo zasługiwało na uwzględnienie w całości.

Stan faktyczny sprawy był pomiędzy stronami bezsporny w zakresie zaistnienia szkody i jej okoliczności, osoby poszkodowanej oraz podstaw odpowiedzialności pozwanego. Sąd ustalił stan faktyczny w niniejszej sprawie na podstawie przedłożonych przez powoda i pozwanego dokumentów, w tym akt szkody oraz zeznań świadka A. S.. Prawdziwość dokumentów oraz zeznania świadka nie były kwestionowane przez strony, nie budziły też wątpliwości Sądu.

Zgodnie z art. 822 k.c., w wyniku zawarcia umowy ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej, zakład ubezpieczeń zobowiązuje się do zapłacenia określonego w umowie odszkodowania za szkody wyrządzone osobom trzecim, wobec których odpowiedzialność za szkodę ponosi ubezpieczający albo ubezpieczony. Świadczenie ubezpieczyciela obejmuje zapłatę sumy pieniężnej odpowiadającej wysokości poniesionej przez poszkodowanego szkody (art. 805 k.c.). W myśl zasady wynikającej z art. 361 § 1 k.c. ubezpieczyciel obowiązany jest do wypłaty odszkodowania jedynie za normalne następstwa działania lub zaniechania, z których wynikła szkoda.

Powód uzasadnił swoją legitymację czynną wobec pozwanego ubezpieczyciela nabyciem od poszkodowanego wierzytelności o wypłatę odszkodowania, z tytułu kosztów najmu pojazdu zastępczego, zgodnie z umową cesji (art. 509 k.c.).

Sąd nie podzielił argumentacji pozwanego, co do nieważności umowy cesji wierzytelności dokonanej pomiędzy powodem a poszkodowanym A. S. z powodu braku podstawy prawnej rozporządzenia (causy), albowiem jak wskazał SN w wyroku z dnia 10 stycznia 2020 r. I CSK 734/18, mimo, iż co do zasady przelew ma charakter kauzalny, umowa przelewu nie musi określać podstawy prawnej.

Rozstrzygniecie kwestii spornych w sprawie wymagało wiadomości specjalnych, wobec tego Sąd dopuścił dowód z opinii biegłego Z. K. (2) (opinia biegłego k. 52-56). W ocenie Sądu, opinia biegłego jest jasna, pełna, pozbawiona sprzeczności i błędów natury logicznej. Opinia nie była kwestionowana przez strony. Dlatego, Sąd podzielił wnioski opinii w całości. Biegły ustalił, że średnia dobowa stawka wynajmu samochodu zastępczego, obowiązująca na rynku lokalnym, w segmencie E, do jakiego należy B. (...) (pojazd poszkodowanego) i R. (...) (pojazd wynajęty) mieści się w granicach stawek stosowanych na rynku lokalnym.

W świetle aktualnych poglądów doktryny i orzecznictwa, nie ulega wątpliwości, iż odpowiedzialnością ubezpieczyciela z tytułu umowy obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych za uszkodzenie albo zniszczenie pojazdu mechanicznego są objęte celowe i ekonomicznie uzasadnione wydatki na najem pojazdu zastępczego. Mając na uwadze zasadę pełnego odszkodowania, wynikającą z art. 361§2 k.c. oraz treść art. 363§1 k.c., miernikiem odszkodowania są ceny występujące na lokalnym rynku - od najniższej do najwyższej (por. m.in. uchwałę SN z dnia 13 czerwca 2003r., III CZP 32/03, uchwalę SN z dnia 17 listopada 2011 r., III CZP 5/11).

O odsetkach sąd orzekł na podstawie art. 481 k.c., a o kosztach procesu na podstawie art. 98 k.p.c., zasądzając od pozwanego na rzecz powoda całość poniesionych przez niego kosztów tj. kosztów zastępstwa procesowego w wysokości 900 zł, kosztów sporządzenia opinii przez biegłego w wysokości 356,29 złotych i opłaty od pozwy w wysokości 200 zł.

ZARZĄDZENIE

1.  (...)

2.  (...)

3.  (...)

K.,(...)

Sygn. akt: I C 1020/20 upr

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 3 grudnia 2021 r.

Sąd Rejonowy w Kętrzynie I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

po rozpoznaniu w dniu 3 grudnia 2021 r. w Kętrzynie

sprawy z powództwa K. J.

przeciwko (...) S.A. z siedzibą w W.

o zapłatę

III.  zasądza od pozwanego (...) S.A. z siedzibą w W. na rzecz powoda K. J. kwotę 2 361,70 zł (dwa tysiące trzysta sześćdziesiąt jeden złotych i siedemdziesiąt groszy) wraz z odsetkami ustawowymi liczonymi od dnia 15.08.2020r. do dnia zapłaty;

IV.  zasądza od pozwanego (...) S.A. z siedzibą w W. na rzecz powoda K. J. kwotę 1 456,29 zł ( tysiąc czterysta pięćdziesiąt sześć złotych i dwadzieścia dziewięć groszy) wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie w spełnieniu świadczenia pieniężnego, za czas od dnia uprawomocnienia się orzeczenia, którym je zasądzono, do dnia zapłaty, tytułem zwrotu kosztów procesu.

UZASADNIENIE

Powód K. J. wniósł o zasądzenie od pozwanego (...) S.A. z siedzibą w W. kwoty 2 361,70 zł wraz z odsetkami ustawowymi od dnia 15 sierpnia 2020 r., do dnia zapłaty. Wniósł również o zasądzenie zwrotu kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

Uzasadniając podnosił, że w dniu 01 sierpnia 2020 r., doszło do kolizji drogowej, w wyniku której uszkodzony został pojazd marki B. (...) o nr rej. (...) należący do A. S.. Sprawca kolizji był ubezpieczony w pozwanym towarzystwie ubezpieczeń.

W dniu 02 sierpnia 2020 r., poszkodowany wynajął od powoda pojazd zastępczy. Umowa najmu trwała do dnia 13 sierpnia 2020 r. Legitymacja czynna powoda do dochodzenia roszczenia wynika z umowy cesji wierzytelności w zakresie zwrotu kosztów wynajmu pojazdu zastępczego. Za wynajem pojazdu zastępczego powód wystawił fakturę VAT nr (...) na kwotę 3.850,00 zł. Ponadto powód podniósł, że pozwany uznał roszczenie, co do zasady, i w dniu 14 sierpnia 2020 roku wypłacił odszkodowanie w wysokości 1 488,30 zł. Kwestionowana była wyłącznie wysokość stawki za jedną dobę wynajmu.

W odpowiedzi na pozew (...) S.A. wniósł o oddalenie powództwa w całości oraz zasądzenie zwrotu kosztów procesu. Pozwany nie kwestionował okresu naprawy, a jedynie dobową stawkę najmu wskazując, że dla pojazdu z segmentu D powinna ona wynosić 130 zł netto za dobę. W uzasadnieniu podniósł, iż poszkodowanemu przedstawiono ofertę najmu, z której ten nie skorzystał i wynajął samochód za stawkę ponad dwukrotnie wyższą od zaproponowanej przez ubezpieczyciela, a takie działanie przyczyniło się do zwiększenia szkody. Zakwestionowana została także legitymacja czynna powoda do wytoczenia powództwa.

Sąd ustalił, co następuje:

W dniu 01 sierpnia 2020 r., doszło do kolizji drogowej, w wyniku której uszkodzony został pojazd marki B. (...) o nr rej. (...) należący do A. S.. Sprawca kolizji był ubezpieczony w (...) Zakładzie (...) z siedzibą w W..

(bezsporne, akta szkody – k. 38)

W dniu 02 sierpnia 2020 r., A. S. zawarł z K. J. umowę najmu samochodu R. (...) o nr rej. (...) na okres od dnia 02 sierpnia 2020 r. godz. 10.00 do 13 sierpnia 2020 r., godz. 9.00. Stawka najmu wynosiła 350,00 zł dziennie w wypadku najmu powyżej 5 dni. W dniu 13 sierpnia 2020 r., K. J. wystawił fakturę za najem na kwotę 3.850,00 zł brutto i jeszcze tego samego dnia zawarł z A. S. umowę cesji wierzytelności przysługujących w stosunku do (...) S.A. z tytułu odpowiedzialności na podstawie obowiązkowego ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów w zakresie zwrotu kosztów wynajmu pojazdu zastępczego przez okres potrzebny do przywrócenia pojazdu do stanu sprzed zaistnienia szkody lub do jej likwidacji w ramach szkody całkowitej.

( dowód: umowa wynajmu samochodu – k. 7, cennik wynajmu – k. 9, faktura – k. 10, cesja wierzytelności – k. 11)

Samochód osobowy B. (...) zaliczany jest do segmentu E. Przedmiotem najmu był samochód marki R. (...), również zaliczany do segmentu E. Stawka najmu pojazdu zastępczego z segmentu E zastosowana przez powoda mieści się w granicach stawek stosowanych na rynku lokalnym

(dowód: opinia biegłego Z. K. – k. 52-56)

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo zasługiwało na uwzględnienie w całości.

Stan faktyczny sprawy był pomiędzy stronami bezsporny w zakresie zaistnienia szkody i jej okoliczności, osoby poszkodowanej oraz podstaw odpowiedzialności pozwanego. Sąd ustalił stan faktyczny w niniejszej sprawie na podstawie przedłożonych przez powoda i pozwanego dokumentów, w tym akt szkody oraz zeznań świadka A. S.. Prawdziwość dokumentów oraz zeznania świadka nie były kwestionowane przez strony, nie budziły też wątpliwości Sądu.

Zgodnie z art. 822 k.c., w wyniku zawarcia umowy ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej, zakład ubezpieczeń zobowiązuje się do zapłacenia określonego w umowie odszkodowania za szkody wyrządzone osobom trzecim, wobec których odpowiedzialność za szkodę ponosi ubezpieczający albo ubezpieczony. Świadczenie ubezpieczyciela obejmuje zapłatę sumy pieniężnej odpowiadającej wysokości poniesionej przez poszkodowanego szkody (art. 805 k.c.). W myśl zasady wynikającej z art. 361 § 1 k.c. ubezpieczyciel obowiązany jest do wypłaty odszkodowania jedynie za normalne następstwa działania lub zaniechania, z których wynikła szkoda.

Powód uzasadnił swoją legitymację czynną wobec pozwanego ubezpieczyciela nabyciem od poszkodowanego wierzytelności o wypłatę odszkodowania, z tytułu kosztów najmu pojazdu zastępczego, zgodnie z umową cesji (art. 509 k.c.).

Sąd nie podzielił argumentacji pozwanego, co do nieważności umowy cesji wierzytelności dokonanej pomiędzy powodem a poszkodowanym A. S. z powodu braku podstawy prawnej rozporządzenia (causy), albowiem jak wskazał SN w wyroku z dnia 10 stycznia 2020 r. I CSK 734/18, mimo, iż co do zasady przelew ma charakter kauzalny, umowa przelewu nie musi określać podstawy prawnej.

Rozstrzygniecie kwestii spornych w sprawie wymagało wiadomości specjalnych, wobec tego Sąd dopuścił dowód z opinii biegłego Z. K. (2) (opinia biegłego k. 52-56). W ocenie Sądu, opinia biegłego jest jasna, pełna, pozbawiona sprzeczności i błędów natury logicznej. Opinia nie była kwestionowana przez strony. Dlatego, Sąd podzielił wnioski opinii w całości. Biegły ustalił, że średnia dobowa stawka wynajmu samochodu zastępczego, obowiązująca na rynku lokalnym, w segmencie E, do jakiego należy B. (...) (pojazd poszkodowanego) i R. (...) (pojazd wynajęty) mieści się w granicach stawek stosowanych na rynku lokalnym.

W świetle aktualnych poglądów doktryny i orzecznictwa, nie ulega wątpliwości, iż odpowiedzialnością ubezpieczyciela z tytułu umowy obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych za uszkodzenie albo zniszczenie pojazdu mechanicznego są objęte celowe i ekonomicznie uzasadnione wydatki na najem pojazdu zastępczego. Mając na uwadze zasadę pełnego odszkodowania, wynikającą z art. 361§2 k.c. oraz treść art. 363§1 k.c., miernikiem odszkodowania są ceny występujące na lokalnym rynku - od najniższej do najwyższej (por. m.in. uchwałę SN z dnia 13 czerwca 2003r., III CZP 32/03, uchwalę SN z dnia 17 listopada 2011 r., III CZP 5/11).

O odsetkach sąd orzekł na podstawie art. 481 k.c., a o kosztach procesu na podstawie art. 98 k.p.c., zasądzając od pozwanego na rzecz powoda całość poniesionych przez niego kosztów tj. kosztów zastępstwa procesowego w wysokości 900 zł, kosztów sporządzenia opinii przez biegłego w wysokości 356,29 złotych i opłaty od pozwy w wysokości 200 zł.