Sygn. akt VGC 880/21
Dnia 7 października 2021r.
Sąd Rejonowy w Toruniu – V Wydział Gospodarczy
w składzie SSR Maciej J. Naworski
po rozpoznaniu
dnia 7 października 2021r. w T.
na posiedzeniu niejawnym
sprawy
z powództwa (...) sp. z o.o. w W.
przeciwko K. B. (1)
o zapłatę
oddala powództwo.
Sygn.. akt VGC 880/21
(...) sp. z o.o. w W. żądała od K. B. (2) 20,01zł wynagrodzenia za usługi telekomunikacyjne określone w fakturze z dnia 4 października 2017r. numer (...) wystawionej przez (...) sp. z o.o., ponieważ pozwany go nie uiścił a powódka nabyła roszczenie na drodze cesji; żądała także 4,01zł skapitalizowanych odsetek i 170,74zł rekompensaty za dochodzenie należności ( k. 7 ).
Pozwany wniósł o oddalenie powództwa, ponieważ spełnił świadczenie ( k. 78 ).
Sąd ustalił, co następuje:
K. B. (2) był zobowiązany zapłacić (...) sp. z o.o. 20,01zł wynagrodzenia za usługi telekomunikacyjne określone w fakturze numer (...) wystawionej dnia 4 października 2017r.
Niezaprzeczone.
K. B. (2) zapłacił Polkomtel wymienioną wyżej należność.
Dowód: dowód zapłaty k. 79.
Sąd zważył, co następuje:
1. Przed przystąpieniem do zasadniczych rozważań trzeba poczynić następujące uwagi ogólne.
Po pierwsze, proces cywilny jest de lege lata kontradyktoryjny i obowiązuje w nim zasada prawdy formalnej.
Po drugie, ciężar dowodu określonego faktu spoczywa na tej stronie, która wywodzi z niego skutki prawne ( art. 6 k.c. – ei incumbit probatio, qui dicit i excipiendo reus fit actor ). Ponosi też ona też ryzyko zaniechania i niepowodzenia dowodu. W rezultacie w sprawie o świadczenie umowne onus probandi rozkłada się na obie strony. Powód musi bowiem udowodnić treść stosunku prawnego, z którego wywodzi roszczenie i zasadność zgłoszonych pretensji a na pozwanym spoczywa obowiązek wykazania podnoszo-
nych zarzutów a w szczególności spełnienia świadczenia ( art. 3 k.p.c. ).
Po trzecie, w postępowaniu uproszonym zmiana powództwa jest niedopuszczalna ( art. 5054 § 1 zd. 1 k.p.c. ).
2. Powództwo podlegało oddaleniu.
Powód dochodził 20,01zł określonych w fakturze z dnia 4 października 2017r. numer (...) pozwany przedstawił dowód spełnienia tego świadczenia. Rozstrzygnięcie było więc proste.
Z kolei argumentacja powoda, że po dokonanej wpłacie, pozwany był winien pierwszemu wierzycielowi dalsze 40,99zł ( k. 91 ) trafia w próżnię. Przecież strona powodowa nie dochodziła tamtych 40,99zł, lecz 20,01zł opisanych w pozwie i fakturze, którą wprost powołała jako podstawę żądania.
Pomijając to, że powód nie zmienił postawy faktycznej pozwu, to nie sprecyzował nawet na jakiej postawie pozwany miałby zapłacić (...) sp. z o.o. kolejne 40,99zł. Zabieg ten i tak zresztą nie był dopuszczalny.
3. Oddaleniu podlegały także pozostałe żądania; powód nabył bowiem od (...) sp. z o.o. wierzytelności wyszczególnione w wykazie stanowiącym załącznik do umowy cesji ( pkt 1 umowy, k. 40v. ); w załączniku określono zaś wysokość wierzytelności na 22,40zł ( k. 45 ). Powód nie określił, co składa się na tę kwotę, poza, co wydaje się oczywiste, sumą 20,01zł opisaną w fakturze z dnia 4 października 2017r. numer (...). Pomijając więc wysokość zgłoszonych roszczeń, nie da się ustalić, jaki był przedmiot cesji. Wątpliwości należy zaś rozstrzygać na korzyć pozwanego ( in dubio, pro reo ). Z faktu, że określone wierzytelności mogły być przedmiotem cesji, nie znaczy natomiast, że tak było, zwłaszcza, że strony precyzyjnie określiły ich wartość .
4. Sąd nie orzekał o kosztach, ponieważ pozwany wygrał sprawę nie ponosząc celowych kosztów obrony.
Z.
1. odnotować, zakreślić,
2. odpis wyroku doręczyć pełn. powoda i pozwanemu z odpisem pisma powoda i pouczeniem o apelacji,
3. z wpływem albo za 3 tyg.