Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 29 października 2020 roku

Sąd Rejonowy w Ostrołęce V Wydział Gospodarczy

w składzie następującym:

Przewodniczący: Sędzia Rafał Rogiński

po rozpoznaniu w dniu 29 października 2020 roku w Ostrołęce

na rozprawie sprawy z powództwa

M. K. NIP (...)

przeciwko

(...) Spółka Akcyjna w W. KRS (...)

o zapłatę 4 810,00 zł

orzeka:

1.  zasądza od pozwanego (...) Spółka Akcyjna w W. na rzecz powoda M. K. kwotę 4 810,00 zł ( cztery tysiące osiemset dziesięć złotych) z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 25 lutego 2018 roku do dnia zapłaty;

2.  tytułem zwrotu kosztów procesu zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 1 158,00 zł, w tym kwotę 900,00 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa prawnego;

3.  nakazuje pobrać od pozwanego (...) Spółka Akcyjna w W. na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Ostrołęce kwotę 166,04 zł ( sto sześćdziesiąt sześć złotych cztery grosze ) tytułem zwrotu wydatków poniesionych tymczasowo ze środków budżetowych.

Sędzia

Rafał Rogiński

ZARZĄDZENIE

(...)

(...)

Sygn. akt V GC 686/19

UZASADNIENIE

Powód M. K. w pozwie skierowanym przeciwko (...) Spółka Akcyjna w W. wniósł o zasądzenie od pozwanego kwoty 4 810,00 zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 25 lutego 2018 r. do dnia zapłaty oraz kosztów procesu w tym kosztami zastępstwa procesowego.

W uzasadnieniu pozwu powód wskazał, że w dniu 16 marca 2015 r. doszło do kolizji drogowej, w wyniku której uszkodzeniu uległ pojazd marki (...)
o nr rej. (...) będący własnością R. K.. Sprawca zdarzenia miał zawartą z pozwanym umowę obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych. Na czas likwidacji szkody poszkodowany wynajął pojazd zastępczy.

W dniu 16 marca 2015 r. poszkodowany (Cedent) zawarł z powodem
(Cesjonariuszem) umowę cesji wierzytelności przysługującej z tytułu szkody
o nr (...)z dnia 16 marca 2015 r. powstałej w C. gdzie uszkodzeniu uległ jego pojazd marki (...) nr rej (...).

W dniu 27 maja 2019 r. wydany został nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym, w którym orzeczono zgodnie z żądaniem pozwu. Od nakazu zapłaty pozwany złożył sprzeciw wnosząc o oddalenie powództwa w całości i zasądzenie od powoda na jego rzecz kosztów w tym kosztów zastępstwa procesowego.
W uzasadnieniu sprzeciwu pozwany zakwestionował stawkę za wynajem i okres przez jaki poszkodowany wynajmował pojazd zastępczy.

Na mocy postanowienia z dnia 19 lipca 2019 r. sprawa została przekazana do Sądu Rejonowego w Ostrołęce.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 16 marca 2015 r. doszło kolizji drogowej, w wyniku której uszkodzeniu uległ pojazd marki (...) o nr rej. (...) będący własnością R. K.. Sprawca zdarzenia miał zawartą z pozwanym umowę obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych. Pojazd uległ szkodzie częściowej. Szkodę zgłoszono pozwanemu i zarejestrowano ją pod numerem (...). Poszkodowany z uwagi na uszkodzenie jego pojazdu w okresie naprawy pojazdu wynajmował pojazd zastępczy na podstawie zawartych w dniu 16 marca 2015 r. i 20 marca 2015 r. umów najmu samochodu.

W dniu 16 marca 2015 r. poszkodowany (Cedent) zawarł z powodem (Cesjonariuszem) umowę cesji wierzytelności przysługującej z tytułu szkody
o nr (...) z dnia 16 marca 2015 r. powstałej w C. gdzie uszkodzeniu uległ jego pojazd marki (...) nr rej (...). Naprawa pojazdu trwała od 17 marca 2015 r. do 17 kwietnia 2015 r.

Za wykonaną usługę najmu pojazdu zastępczego w okresie od 16 marca 2015 r. do dnia 20 marca 2015 r. i w okresie od 20 marca 2015 r. do 17 kwietnia 2015 r. powód wystawił w dniu 29 kwietnia 2015 r. na rzecz poszkodowanego fakturę VAT (...) na kwotę 7 620,00 zł netto – 9 372,60 zł brutto. Pismem z dnia 25 stycznia 2018 r. pozwany zawiadomił powoda o przyznaniu zwrotu kosztów najmu pojazdu zastępczego w kwocie 4 562,60 zł.

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie następujących dowodów: umowy najmu samochodu k 9-10, umowy cesji k 13, oświadczenia k 15, faktury k 16, pisma pozwanego k 17, protokołu naprawy k 68, zeznań świadka R. K. k 54, akt szkody na płycie CD k 32, odtworzonego na rozprawie nagrania rozmowy telefonicznej.

Sąd zważył co następuje

Powództwo zasługiwało na uwzględnienie z następujących przyczyn.

Pozwany nie kwestionował co do zasady swojej odpowiedzialności związanej
z przedmiotową szkodą ani zasadności skorzystania przez poszkodowanego z pojazdu zastępczego. Sporna między stronami była wysokość wynagrodzenia z tytułu najmu pojazdu zastępczego.

Na podstawie art. 822 k.c. przez umowę ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej ubezpieczyciel zobowiązuje się do zapłacenia określonego w umowie odszkodowania za szkody wyrządzone osobom trzecim, wobec których odpowiedzialność za szkodę ponosi ubezpieczający albo ubezpieczony.

Zgodnie z ustawą z dnia 22 maja 2003 r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Fundusz Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych (Dz. U. Nr 124, poz.1152 ze zm.) obowiązkowym ubezpieczeniem objęta jest odpowiedzialność cywilna posiadaczy pojazdów mechanicznych za szkody powstałe w związku z ruchem tych pojazdów. Z art. 34 ust.1 i art. 36 ust. 1 w/w ustawy wynika, że odszkodowanie, które zakład ubezpieczeń, w ramach odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych, zobowiązany jest wypłacić poszkodowanemu, ustala się w granicach odpowiedzialności cywilnej posiadacza lub kierującego pojazdem, najwyżej jednak do ustalonej w umowie ubezpieczenia sumy gwarancyjnej, jeżeli są oni zobowiązani do odszkodowania za szkodę wyrządzoną w związku z ruchem tego pojazdu.

Stosownie do art. 361 k.c. do poniesionej przez poszkodowanego szkody należy zaliczyć także koszty wynajęcia samochodu zastępczego dla poszkodowanego. Jak wskazał Sąd Najwyższy w uchwale z dnia 25 sierpnia 2017 r. (sygn. akt III CZP 20/17, Legalis nr 1651540) wydatki na najem pojazdu zastępczego poniesione przez poszkodowanego, przekraczające koszty zaproponowanego przez ubezpieczyciela skorzystania z takiego pojazdu są objęte odpowiedzialnością z tytułu umowy obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych, jeżeli ich poniesienie było celowe i ekonomicznie uzasadnione.

Przede wszystkim w ocenie Sądu pozwany nie wykazał aby poszkodowany naruszył obowiązek minimalizacji szkody i bezzasadnie nie skorzystał
z przedstawionej mu przez pozwanego propozycji zorganizowania najmu pojazdu zastępczego i wynajął pojazd zastępczy po wygórowanej stawce odbiegającej od stawek rynkowych. Zauważyć należy, że poszkodowany wprawdzie ma obowiązek minimalizacji szkody ale nie musi realizować go za wszelką cenę przedkładając interes zakładu ubezpieczeń ponad swój własny.

W świetle uchwały Sądu Najwyższego z dnia 24 sierpnia 2017 r. III CZP 20/17 warunkiem uznania, że wydatki na najem pojazdu zastępczego poniesione przez poszkodowanego przekraczające koszty zaproponowanego przez ubezpieczyciela skorzystania z takiego pojazdu - są objęte odpowiedzialnością z tytułu umowy obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej pojazdów mechanicznych – jest wykazanie, że ich poniesienie było celowe i ekonomicznie uzasadnione.

W ocenie Sądu pozwany nie wykazał aby przedstawił poszkodowanemu propozycję zorganizowania najmu pojazdu zastępczego a tym bardziej aby poszkodowany tę ofertę bezpodstawnie odrzucił.

Z odtworzonego na rozprawie nagrania zgłoszenia szkody wynika, że podczas rozmowy telefonicznej praktycznie nie przedstawiono poszkodowanemu żadnej propozycji zorganizowania najmu pojazdu zastępczego a jedynie poinformowano go
o możliwości weryfikacji roszczenia o najem pojazdu zastępczego i akceptowanej przez ubezpieczyciela stawce. Fragment rozmowy dotyczący najmu samochodu zastępczego trwał około minuty. Ponadto nawet w przypadku przyjęcia, że pozwany przedstawił poszkodowanemu prawidłową propozycję zorganizowania najmu pojazdu zastępczego to złożone przez poszkodowanego zeznania wskazują, iż przedstawione mu warunki najmu pojazdu były dla niego niekorzystne więc wolał on skorzystać z oferty prywatnej firmy.

Zdaniem Sądu z zacytowanej uchwały nie wynika aby poszkodowany musiał przyjąć każdą przedstawioną mu przez ubezpieczyciela propozycję najmu pojazdu zastępczego. Jeżeli warunki na jakich ubezpieczyciel proponuje poszkodowanemu zorganizowanie najmu pojazdu zastępczego są gorsze od oferty innych podmiotów to w ocenie Sądu ma on pełne prawo do odmowy skorzystania z przedstawionej mu przez ubezpieczyciela propozycji najmu pojazdu zastępczego.

W ocenie Sądu nieuzasadniony jest również stawiany przez pozwanego
w sprzeciwie zarzutu jakoby powód nie udokumentował konieczności tak znacznego wydłużenia okresu naprawy. Dowodami potwierdzającymi zasadność czasu naprawy są protokół naprawy i dwie opinie biegłego. Zdaniem Sądu sporządzone opinie są rzetelne, wyczerpujące i nie ma jakichkolwiek podstaw do ich zakwestionowania.

Ze zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego wynika, że do naprawy uszkodzonego auta niezbędne było sprowadzenie części zamiennych. Części te zostały niezwłocznie zamówione przez warsztat dokonujący naprawy. Biegły w opinii uzupełniającej wskazał, że ,,W przypadku gdy zachodziła konieczność sprowadzenia tych części z centralnych europejskich magazynów, to 9 dniowy okres oczekiwania jest możliwy – spotykany.”

Dlatego w ocenie Sądu okres naprawy uszkodzonego samochodu nie był wydłużony ponad niezbędny okres do dokonania naprawy.

Z uwagi na wszystkie przedstawione wyżej okoliczności po przeanalizowaniu całego zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego Sąd uznał, że poniesione przez poszkodowanego wydatki na najem pojazdu zastępczego były celowe
i ekonomicznie uzasadnione.

O kosztach postępowania orzeczono na podstawie art. 98 § 1 i 3 k.p.c. Pozwany jako strona przegrywająca zobowiązany jest do pokrycia wszystkich kosztów postępowania. Na koszty procesu w sprawie, poniesione przez stronę powodową składają się: opłata od pozwu w wysokości 241,00 zł, opłata skarbowa od pełnomocnictwa w wysokości 17,00 zł. oraz wynagrodzenie pełnomocnika
w wysokości 900,00 zł.

Sędzia Rafał Rogiński

ZARZĄDZENIE

(...)

(...)

(...)