Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt VIII Pa 148/13

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 27 lutego 2014 r.

Sąd Okręgowy w Gliwicach VIII Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący:

SSO Małgorzata Andrzejewska

Sędziowie:

SSO Janina Kościelniak (spr.)

SSR del. Joanna Smycz

Protokolant:

Ewa Gambuś

po rozpoznaniu w dniu 27 lutego 2014r. w Gliwicach

sprawy z powództwa A. R. (R.)

przeciwko (...) Spółce z ograniczoną odpowiedzialnością w G.

o przywrócenie do pracy

na skutek apelacji pozwanej

od wyroku Sądu Rejonowego w Gliwicach

z dnia 2 sierpnia 2013 r. sygn. akt VI P 230/13

1  uchyla zaskarżony wyrok i umarza postępowanie,

2  nakazuje pobrać od pozwanej (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w G. na rzecz Skarbu Państwa kwotę 375 zł (trzysta siedemdziesiąt pięć złotych) tytułem opłaty sądowej.

(-) SSR (del.) Joanna Smycz (-) SSO Małgorzata Andrzejewska (-) SSO Janina Kościelniak (spr.)

Sędzia Przewodniczący Sędzia

Sygn. akt VIII Pa 148/13

UZASADNIENIE

Powódka A. R. domagała się przywrócenia do pracy u pozwanej (...) sp. z o.o. w G. oraz zasądzenia na swoją rzecz od pozwanej poniesione koszty zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

W uzasadnieniu podniosła, że pozwana naruszyła przepisy prawa, rozwiązując z powódką umowę o pracę bez zachowania okresu wypowiedzenia z winy pracownika z dniem 17.04.2013r. Powódka podała, że od dnia 22.02.2013r była wiceprzewodniczącym tymczasowej komisji zakładowej, zaś od kwietnia 2013r pełni funkcję przewodniczącej zakładowej organizacji związkowej. Ponadto zarzuciła, że pozwana przed złożeniem oświadczenia woli o rozwiązaniu umowy o pracę, wystąpiła do zakładowej organizacji związkowej o opinię, zamiast o zgodę w trybie art. 32 ustawy o związkach zawodowych. Powódka nie zgodziła się również z przyczynami rozwiązania umowy o pracę.

Pozwana wniosła o oddalenie powództwa.

W uzasadnieniu podniosła, że powódka zatrudniona była na podstawie umowy o pracę na czas nieokreślony, przy czym od dnia 01.08.2012r na stanowisku pracownika kontroli jakości. Dnia 08.04.2013r powódka stawiła się do pracy i świadczyła ją do godziny 9:40. Następnie pracodawca złożył powódce wypowiedzenie zmieniające i równocześnie powierzył jej stanowisko pracownika produkcji w trybie art. 42 kp. Po odebraniu oświadczeń, powódka przedstawiła pracodawcy zwolnienie lekarskie obejmujące okres od 6 do 19 kwietnia 2013r. Pozwana wskazała, że powódka nie mogła odmówić wykonania polecenia w trybie art. 42 §4 kp i wykorzystać zwolnienia lekarskiego do usprawiedliwienia niemożności świadczenia pracy. Nadto pozwana podniosła, że dnia 08.04.2013r powódka podczas rozmowy z pracownikami rozpowszechniała informację o nierównym traktowaniu pracowników w zakresie wynagradzania za pracę w godzinach nadliczbowych. Pozwana uznała zachowanie powódki za naganne i dające podstawę do rozwiązania umowy o pracę z winy pracownika. Pozwana dodała, że w trybie art. 32 ustawy o związkach zawodowych wystąpiła do zakładowej organizacji związkowej o wyrażenie zgody na rozwiązanie z powódką umowy o pracę, mimo że pracodawca nie otrzymał informacji o łącznej liczbie zakładowej organizacji związkowej.

Wyrokiem z dnia 02.08.2013r w sprawie VI P 230/13 Sąd Rejonowy w Gliwicach w pkt. 1 wyroku przywrócił powódkę do pracy u pozwanej na dotychczasowych warunkach zatrudnienia, w pkt. 2 zasądził od pozwanej na rzecz powódki kwotę 60zł tytułem poniesionych kosztów zastępstwa procesowego oraz w pkt. 3 nakazał pozwać od pozwanej na rzecz Skarbu Państwa - Sądu Rejonowego w Gliwicach tytułem opłaty, od uiszczenia której powódka była zwolniona.

Pozwana apelacją z dnia 13.09.2013r, zaskarżyła powyższy wyrok zarzucając mu :

1. naruszenia przepisów postępowania cywilnego, tj. art. 227 kpc poprzez pominięcie przez Sąd Rejonowy zgłaszanych przez stronę pozwaną wniosków dowodowych i tym samym błędne ustalenie stanu faktycznego,

2. naruszenia przepisów postępowania cywilnego, tj. art. 227 kpc poprzez oparcie treści zaskarżonego wyroku na niekompletnym materiale dowodowym, gdyż pozwany został pozbawiony możliwości przedstawienia dowodów przeciwko faktom podnoszonym przez stronę powodową,

3. naruszenia przepisów postępowania cywilnego, tj. art. 272 kpc poprzez nie dopuszczenie do zeznań świadka, który potwierdziłby fakty podnoszone przez stronę pozwaną,

4. naruszenia przepisów postępowania cywilnego, tj. art. 233 kpc poprzez brak wszechstronnego rozważenia materiału dowodowego skutek czego Sąd Rejonowy uznał za udowodnione wyłącznie okoliczności podnoszone przez stronę powodową,

5. naruszenia przepisów prawa materialnego, tj. art. 32 ustawy z dnia 23.05.1991r o związkach zawodowych poprzez przyjęcie, iż powódka korzystała ze szczególnej ochrony trwałości stosunku pracy,

6. naruszenia przepisów prawa materialnego, tj. art. 52 § 1 pkt. 1 kp w skutek czego Sąd Rejonowy ustalił, że zachowanie powódki w dniu 08.04.2013r nie stanowi ciężkiego naruszenia obowiązków pracowniczych.

W związku z powyższym pozwana wniosła o:

1. zmianę wyroku Sądu Rejonowego Sądu Pracy w G. z dnia 02.08.2013r i oddalenie powództwa w całości,

Ewentualnie wniosła o :

2. uchylenie wyroku Sądu Rejonowego Sądu Pracy w G. z dnia 02.08.2013r i przekazanie sprawy sądowi I instancji do ponownego rozpoznania.

W odpowiedzi na apelację pozwanej, powódka wniosła o:

1. oddalenie w całości apelacji pozwanej od wyroku Sądu Rejonowego Sądu Pracy w G. z dnia 02.08.2013r , sygn. akt VI P 230/13,

2. zasądzenie od pozwanej na rzecz powódki kosztów postępowania apelacyjnego, w tym kosztów zastępstwa procesowego w postępowaniu apelacyjnym według spisu kosztów lub wobec braku spisu kosztów, według norm przepisanych.

Na rozprawie w dniu 27.02.2014r przed Sądem Okręgowym w Gliwicach strony zawarły ugodę, w której to pozwana cofnęła swoje oświadczenie o rozwiązaniu z powódką umowy o pracę, a powódka wyraziła zgodę na powyższe cofnięcie oświadczenia woli. nadto pozwana zobowiązała się zapłacić na rzecz powódki kwotę 7 500zł tytułem odszkodowania w terminie 7 dni od dnia prawomocności orzeczenia o umorzeniu postępowania. Strony zgodnie również oświadczyły, że łącząca je umowa o pracę uległa rozwiązaniu w dniu 17.04.2013r na mocy porozumienia stron. Nadto strony zgodnie oświadczyły, że ostatnim stanowiskiem, na którym była zatrudniona powódka było stanowisko pracownika kontroli jakości. Strony wskazały, że niniejsza ugoda w całości wyczerpuje wzajemne roszczenia.

Sąd Okręgowy uznał, że zawarta ugoda nie jest sprzeczna z prawem, ani z zasadami współżycia społecznego, ani nie zmierza do obejścia prawa, a także nie narusza słusznego interesu pracownika. Dlatego też zgodnie z art. 469 kpc zawarcie w/w ugody Sąd uznał za dopuszczalne. Zgodnie bowiem z art. 469 kpc "sąd uzna zawarcie ugody, cofnięcie pozwu, sprzeciwu lub środka odwoławczego oraz zrzeczenie się lub ograniczenie roszczenia za niedopuszczalne także wówczas, gdyby czynność ta naruszała słuszny interes pracownika lub ubezpieczonego."

Mając powyższe na uwadze Sąd kierując się dyspozycją art. 386 § 3 kpc uchylił wyrok oraz umorzył postępowanie. W myśl przytoczonego przepisu "jeżeli pozew ulega odrzuceniu albo zachodzi podstawa do umorzenia postępowania, sąd drugiej instancji uchyla wyrok oraz odrzuca pozew lub umarza postępowanie."

SSR del. Joanna Smycz SSO Małgorzata Andrzejewska SSO Janina Kościelniak